عواملی که فرد را «سوپر انتقال دهنده» ویروس کرونا میکند
تاریخ انتشار: ۴ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۰۸۱۹۷۹
دانشمندان ویژگیهای بیولوژیکی را شناسایی کردهاند که میتواند باعث شیوع شدید ویروس در محیط شود.
به گزارش گروه روی خط رسانههای برنا؛ امیر صدری، مسئول روابط عمومی نظام پزشکی و پزشک اظهار کرد: دانشمندان با استفاده از مدلهای رایانهای عطسه را در افراد مختلف شبیه سازی کرده و ویژگیهای بیولوژیکی را شناسایی کرده اند که میتواند باعث شیوع شدید ویروس در محیط شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او گفت: این مطالعه که نتایج آن در ژورنال Physics of Fluids منتشر شده، ارتباط بین ویژگیهای فیزیولوژیکی افراد و میزان پرتاب و ماندن قطرات عطسه آنها در هوا را بررسی کرد. به گفته پژوهشگران دانشگاه فلوریدا مرکزی (UCF) در ایالات متحده، برخی ویژگیهای افراد، مانند بینی گرفته، یا از دست دادن چند دندان، میتواند با تأثیر بر میزان حرکت قطرات، پتانسیل انتشار ویروس را افزایش دهد.
صدری بیان کرد: مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالات متحده پیشتر یادآوری کرده بود که اصلیترین راه آلوده شدن افراد به ویروس کرونا قرار گرفتن در معرض قطرات تنفسی مانند عطسه و سرفههای حامل ویروس است. مایکل کینزل یکی از نویسندگان این مطالعه از UCF میگوید؛ بیشتر دانستن در مورد عوامل تأثیرگذار بر میزان حرکت این قطرات میتواند به تلاش برای کنترل گسترش آنها کمک کند. این اولین مطالعه است که هدف آن درک این است که چرا قطرات عطسه یا سرفه افراد مختلف مسافتهای مختلفی را طی میکنند. ما نشان دادیم که بدن انسان در این میان تأثیرگذار است.
او گفت: محققان با ذکر مثالی گفتند وقتی بینی افراد خالی باشد، سرعت و فاصله قطرههای عطسه کاهش مییابد. چرا که بینی هم علاوه بر دهان، مسیری را برای خروج عطسه فراهم میکند. ناحیهای که عطسه میتواند از بدن خارج شود محدود میشود، بنابراین سرعت و شدت خروج قطرههای عطسه از دهان افزایش مییابد.
صدری بیان کرد: به گفته دانشمندان، دندانها هم منطقه خروج عطسه را محدود کرده و باعث افزایش سرعت قطرات میشوند. دندانها اثر جت ایجاد میکنند که عطسه را قویتر و دارای حالت موجی میکند. بنابراین، اگر کسی بدون دندان باشد میتوان انتظار داشت شدت و قدرت عطسه او کمتر باشد. در این تحقیق، دانشمندان از مدل سازی سه بعدی و شبیه سازیها برای بازسازی چهار نوع دهان و بینی استفاده کردند؛ یک فرد با دندان کامل و بینی خالی، یک فرد بدون دندان و یک بینی خالی، یک فرد بدون دندان و یک بینی پر، و فردی با دندان کامل و گرفتگی بینی.
او تصریح کرد: هنگامی که آنها عطسه را در مدلهای مختلف شبیه سازی کردند، متوجه شدند که فاصله پرتاب قطرات هنگامی که فرد دچار گرفتگی بینی شده و دندانهای کامل دارد، ۶۰ درصد بیشتر از مواردی است که گرفتگی بینی و دندان ندارند. یافتهها نشان داد که وقتی کسی بینی خود را تمیز نگه دارد، مثلاً با گرفتن بینی در یک دستمال، میتواند فاصله پرتاب ویروسهای خود را کاهش دهد.
صدری بیان کرد: محققان همچنین سه نوع بزاق نازک، متوسط و ضخیم را شبیه سازی کردند. آنها دریافتند که بزاق نازکتر منجر به عطسههای متشکل از قطرات کوچکتر میشود که باعث ایجاد یک حالت اسپری گونه میشود و بیشتر از بزاق متوسط و ضخیم در هوا میماند. این یافتهها نشان میدهد که چگونه عوامل فیزیولوژیکی انسان بر میزان انتقال بیماری تأثیر میگذارند. این ویژگیها میتوانند عوامل اساسی در بروز انتشار بیشتر ویروس باشند.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: کرونا ویروس کرونا انتقال کرونا شبیه سازی ویژگی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۸۱۹۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای نابودی ویروسها پنجره را باز کنید!
پژوهشگران میگویند سطوح بالاتر کربن دی اکسید(CO2) به این معنی است که ویروسها طول عمر بیشتری خواهند داشت و افراد بیشتری را آلوده میکنند، بنابراین باز کردن پنجره میتواند یک راه موثر برای کم کردن ویروسهای معلق در هوا باشد.
به گزارش ایسنا، کربن دی اکسید یک عمل کلیدی برای بیشتر زنده ماندن ویروسهای معلق در هوا و در نتیجه احتمال انتشار بیشتر آنهاست. بنابراین باز کردن پنجره میتواند یک راه علمی برای جلوگیری از انتشار ویروسهای تنفسی نسبت به آنچه که در ابتدا پیشبینی شده بود، باشد.
به نقل از انای، با ظهور کووید-19، جهان یاد گرفت که بودن در فضای نزدیک با فرد یا افراد دیگر چگونه میتواند خطر ابتلا به این ویروس را افزایش دهد.
اکنون تحقیقات جدید به رهبری پژوهشگران دانشگاه بریستول در بریتانیا یک پاسخی به این پرسش داده است که چگونه و چرا ویروسهای تنفسی موجود در هوا برای مدت طولانیتری در فضاهای بسته باقی میمانند. آنها میگویند پای کربن دی اکسید در میان است.
آلن هادرل، سرپرست و نویسنده ارشد این مطالعه و محقق ارشد علوم هواپخش در دانشکده شیمی دانشگاه بریستول میگوید: ما میدانستیم که ویروس عامل کووید-19 موسوم به SARS-CoV-2 مانند سایر ویروسها، از طریق هوایی که تنفس میکنیم، پخش میشود، اما این مطالعه نشاندهنده پیشرفت بزرگی در درک ما از این است که دقیقاً چگونه و چرا این اتفاق میافتد و مهمتر اینکه چه کاری میتوان برای متوقف کردن آن انجام داد.
کربن دی اکسید(CO2) یک شاخص خوب برای سنجش تهویه در یک فضای داخلی است. تعداد افراد در یک اتاق بر غلظت CO2 تأثیر میگذارد و از آنجایی که هم کربن دی اکسید و هم ویروسهای تنفسی دیگر در هوای بازدمی وجود دارند، منطقی است که از غلظت CO2 به عنوان شاخصی برای خطر انتقال ویروس استفاده شود.
در اینجا ما باید کمی عمیقتر به بررسی تنفس بپردازیم. PH بالای (قلیایی) بازدم ناشی از ترشحات تنفسی است که از آن منشاء میگیرد. به عنوان مثال، بزاق و مایع ریه حاوی سطوح بالایی از بیکربنات قلیایی هستند. pH قطرات خارج شده در تنفس با تبخیر بیکربنات به گاز CO2 تغییر میکند، اما تحت تأثیر عواملی مانند رطوبت نسبی، اندازه قطرات و غلظت CO2 در محیط قرار میگیرد.
از آنجایی که تصور میشود PH محرک عفونتپذیری ویروسهای معلق در هوا باشد، پژوهشگران بررسی میکنند که آیا غلظت CO2 محیط بر پایداری ویروسهای موجود در هوا (هوا پایداری) و خطر انتقال آنها تأثیر میگذارد یا خیر.
در شرایط همهگیری کووید-19 از مانیتورهای سنجش CO2 برای تخمین تهویه ساختمان استفاده شد. هوای معمولی خارج از منزل حاوی حدود 400 قسمت در میلیون(ppm) کربن دی اکسید است. در فضاهای داخلی معمولی و دارای تهویه مناسب، غلظت بین 400 تا 1000 ppm است. در فضاهای دارای تهویه ضعیف، غلظت CO2 میتواند از 2000 ppm بیشتر شود و در محیطهای شلوغتر از 5000 ppm بالاتر رود.
پژوهشگران با تغییر غلظت CO2 در هوا بین 400 ppm و 6500 ppm، ارتباط بین غلظت CO2 و مدت زمانی که ویروسهای موجود در هوا عفونی میمانند را تأیید کردند.
در مقایسه با CO2 معمولی جو که حدود 500 ppm است، افزایش متوسط در CO2 از 400 ppm به 800 ppm در محدوده یک اتاق با تهویه خوب منجر به افزایش قابل توجهی در هواپایداری ویروس برای همه سویههای ویروس SARS-CoV-2 از جمله دلتا، بتا و اومیکرون پس از دو دقیقه شد. ضمن اینکه تفاوتی در میزان عفونت و سرایتپذیری بین 800 و 6500 ppm مشاهده نشد.
افزایش غلظت CO2 عمیقاً بر سرایتپذیری SARS-CoV-2 در طول زمان تأثیر گذاشت. در مقایسه با هوای معمولی، زمانی که غلظت کربن دی اکسید 3000 ppm بود (مشابه غلظت یک اتاق شلوغ) ویروسها پس از 40 دقیقه تقریباً 10 برابر بیشتر عفونی باقی ماندند.
هادرل میگوید: این رابطه روشن میکند که چرا رویدادهای اَبَرپخشکننده ممکن است تحت شرایط خاصی رخ دهند. PH بالای قطرات بازدمی حاوی ویروس SARS-CoV-2 احتمالاً عامل اصلی عفونت است. CO2 هنگامی که با قطرات برهمکنش میکند مانند یک اسید عمل میکند. این باعث میشود که pH قطرات کمتر قلیایی شود و در نتیجه ویروس درون آنها با سرعت کمتری غیرفعال شود.
خوشبختانه توصیه پژوهشگران برای کاهش عفونت ویروسی یک توصیه ساده است.
هادرل میگوید: به همین دلیل است که باز کردن یک پنجره یک استراتژی کاهش موثر است، زیرا هم از نظر فیزیکی ویروس را از اتاق خارج میکند و هم باعث میشود قطرات هواپخش برای ویروس سمیتر شوند.
با توجه به تمرکز جهانی بر کاهش CO2 جو که دانشمندان اقلیم پیشبینی میکنند در دهههای آینده به بیش از 550 ppm افزایش یابد، پژوهشگران میگویند یافتههای آنها پیامدهای گستردهتری دارد.
هادرل میگوید: بنابراین، این یافتهها پیامدهای گستردهتری نه تنها در درک ما از انتقال ویروسهای تنفسی، بلکه اینکه چگونه تغییرات در محیط ما ممکن است احتمال همهگیریهای آینده را تشدید کند، دارد.
وی افزود: دادههای مطالعه ما نشان میدهد که افزایش سطح CO2 در جو میتواند با افزایش قابلیت انتقال سایر ویروسهای تنفسی از طریق افزایش مدت زمانی که آنها در هوا عفونی میمانند، همزمان باشد.
این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.
انتهای پیام