به نقل از «جام جم آنلاین»

کتابی که شما را وادار به دقت در گفتارتان می کند

تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۳۶۳۷۱۴

به گزارش سرویس فرهنگی جام جم آنلاین ، زبان مهمترین وسیله شناخت هر جامعه است زیرا که پدیده ای است اجتماعی و آشنا با قلب و روح و نیازهای انسان‌ها و دیگر اینکه زبان نه تنها خود یکی از ارزش‌های قوم و ملتی است که بدان تکلم می کند بلکه دربرگیرنده و نگهدارنده بسیاری از ارزش ها نیز هست. زبان بهترین حافظ و ارائه کننده فرهنگ نیز می باشد یعنی این که زبان هم جزئی از فرهنگ است و هم حفظ کننده و عرضه کننده آن.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

زبان در واقع ترازویی است که خوب و بد انسان ها از آن صادر می شود.زبان عنصر ریز نقش است که با تمام ریز نقش خود بار زندگی را بر دوش می‌کشد.به همان نسبت كه بركات زبان و آثار سازنده آن زياد است، آفات و گناهانى كه به وسيله آن انجام مى گيرد و آثار مخرّبى كه در فرد و جامعه دارد بسيار زياد مى باشد.

درباره کتاب

اما کتاب دنیای زبان (190گناه زبان) کتابی است مختصر و مفید که کوشیده است زبان را از منظر محصولات و کارکرد هایش مورد شناسایی و معرفی قرار دهد مولف در این کتاب کوشیده است کارکردهای منفی و آفت خیز زبان را به صورت الفبایی در ۱۹۰ مورد تنظیم نموده و با توضیحاتی اختصاری موضوعات مورد اشاره خود را روشن کند.

همه ی انسان ها در معرض گناهان زبان قرار دارند و زبان نقش بسزایی در بسیاری از جرائم بزرگ تاریخ دارد. در این کتاب به موضوعات مهمی همچون استهزا و تمسخر ، اظهار فقر و نداری ، افشاگری ، امر به قتل انسان بی گناه ، اهانت و تحقیر ، بدگوئی ، پرگویی ، تهمت ، دروغ ، سخن چینی و فحاشی تنها بخشی از موضوعات مفید این کتاب است. موضوعاتی که اگر بین  همه مردم رعایت می شد قطعا در دنیایی زیباتر زندگی می کردیم. بنابراین نمی توان مخاطبین این کتاب را قشر خاصی از جامعه دانست ؛ زیرا هر انسانی در هرجای دنیا و با هر دینی بوسیله خواندن موضوعاتی که در این کتاب آمده می تواند حداقل زندگی  خود را بهبود ببخشد و چه بسا زندگی افرادی که با آنان ارتباط دارد را نیز تحت تاثیر قرار دهد

گزیده ای از کتاب

بدزبانی این صفت از ضعف زبان نشأت می‌گیرد آن را به ستیز با خودش وا می دارد و آنگاه موجودیت اش را مخدوش نموده و زیر سوال می‌برد قرآن بدزبانی را به شیطان موصوف نموده و می فرماید به بندگان من بگو چیزی را بگویید که نیکوست که همانا شیطان میان شما فساد می کند و به درستی که شیطان دشمن آشکاری برای انسان است بدزبانی هیچگاه در حد خود ستیزی متوقف نمانده و به دیگر ستیزی منتهی می‌شود که به فرموده علی علیه السلام بدی جواب از بدی خطاب نشأت می گیرد و می فرماید کسی را به بدی خطاب نکن تا جواب بعد نشنوی.

--------------------------------------

منفی بافی یکی از بیماری های بزرگ عصر ماست بسیاری از مردمان روزگار ما بدون اینکه بدانند به منفی‌بافی مبتلا شده اند.که هم فراگیر است هم مسری.منفی بافی زندگی را از وسعت خارج نموده و آن را به شدت تنگ و تاریک و خسته کننده نشان می دهد.درست است گرفتگی دل را بدون آنکه کار آن به زبان بکشد باید از منفی بافی محسوب داشت ولی مسئله این است که منفی بافی به منفی بافی هایی گفته می شود که از تیره دلی عبور نموده و به افق زبان برسد و آنگاه از زبان جاری شده و به گوش و قلب دیگران سرازیر شود چالش‌های عصرجدید منفی‌بافی را یکی از ارکان زندگی ها نشان می دهد امری که در کاهش مقاومت های بایسته انسانی اساسی ترین نقش ها را ایفا نموده و استحکام و آرامش را از پنجره زندگی‌ها خارج نموده است.

 

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: معرفی کتاب زبان گناه آموزنده دنیای زبان غیبت تهمت دروغ فحاشی منفی بافی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۳۶۳۷۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عاشق شعر عالمگیر ایران هستم/ بهترین سوغاتی از نمایشگاه کتاب تهران

طالب آذرخش گفت: عاشق شعر عالمگیر ایران هستم و همچنین ادبیات معاصر فارسی را نیز دوست دارم. من از نمایشگاه کتاب تهران بازدید کرده و کتاب‌های شعر شاعران معاصر ایرانی را برای دوستانم سوغاتی بردم.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، طالب آذرخش شاعر ملی تاجیکستان (با تخلص آذرخش) و سردبیر نشریه «پیام سغد» است. تاکنون به قلم او کتاب‌های بسیاری به خط سیریلیک در تاجیکستان منتشر شده است. اثری هم به نام «دیوان عشق» به خط فارسی و سیریلیک دارد که گلچینی از آن توسط انتشارات خردگان در تهران با عنوان «چشم، جانم، چشم...» منتشر شده است.

او بسیار تاکید دارد که آثارش به خط سیریلیک و فارسی منتشر شوند تا کسانی که در تاجیکستان با خط فارسی آشنایی ندارند با آن آشنا شوند و فرصتی برای مقایسه پیدا کنند. همچنین برخی اشعارش نیز در چند نشریه در تهران منتشر شده است. در چندین کنگره و همایش در تهران، تبریز، اصفهان و شیراز شرکت کرده و به قول خودش این «شهر‌های عزیز» را دوست داشته است.

طالب آذرخش سابقه حضور در محافل ادبی بسیاری در ایران را دارد و کتاب شعر را بهترین سوغات از ایران می‌داند. آذرخش درباره سابقه حضورش در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران گفت: خوشبختانه تجربه حضور در نمایشگاه کتاب تهران را دارم که برایم بسیار جالب بود. همچنین در چندین محفل فرهنگی از جمله محفل جشنواره فضولی نیز شرکت داشته‌ام.

وی افزود: نمایشگاه کتاب تهران یک بازار بزرگ کتاب است. یکباری که حضور داشتم از صبح تا عصر نتوانستیم حتی نصف نمایشگاه را هم ببینیم. من از حضور در این نمایشگاه که به عنوان یک فروشگاه بزرگ کتاب به نظر می‌رسد بسیار شاد و مسرور شدم. کتاب‌های جالبی در این نمایشگاه دیدم.

آذرخش ادامه داد: در نمایشگاه کتاب تهران، کتاب‌های ادبیات کلاسیک را که سال‌ها آرزوی دست‌یابی و مطالعه‌شان را داشتم پیدا کردم. با ناشران گوناگونی که آثار شعرای بزرگ مثل حافظ، سعدی، فردوسی و ... را منتشر کرده‌اند، گفتگو کردم. وقتی هم که به تاجیکستان بازگشتم کتاب‌های جیبی این شاعران را به عنوان سوغات برای دوستانم آوردم.

این شاعر فارسی‌سرا در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به این نکته که به ادبیات معاصر ایران بسیار علاقه‌مند است، گفت: نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، محل آشنایی من با آثار معاصر ادبیات ایران بود. من عاشق شعر و خصوصا شعر عالمگیر ایران هستم. با شعر معاصر ایران هم آشنایی دارم. آثار شاعرانی همچون شهریار، سهراب سپهری، فروغ فرخزاد، نادر نادرپور، هوشنگ ابتهاج (ه. ا. سایه)، شاملو و ... در تاجیکستان شناخته شده است. از اینکه در نمایشگاه کتاب تهران بدون واسطه و به راحتی به این کتاب‌ها دسترسی داشتم موجب خشنودی‌ام بود.

آذرخش همچنین با اشاره به این نکته که گویش تاجیکستانی‌ها و ایرانی‌ها باهم تفاوتی ندارد، ادامه داد: ما یک زبان داریم. شعر معاصر ایران و شعر معاصر تاجیکستان یک زبان دارد که همان زبان رودکی، خیام و حکیم فردوسی است. ما همان چیزی را که شما می‌خوانید، می‌خوانیم. البته در حوزه شعر معاصر ایران شعر‌هایی هم هست که به لهجه تهرانی یا شیوه‌های متفاوت است. اما همه این‌ها به زبان فردوسی و حافظ است. ما امروز شعری که در شاهنامه می‌خوانیم در شعر معاصر تاجیک هم می‌بینیم.

وی اضافه کرد: وقتی از ادبیات ایران حرف می‌زنیم، تفاوتی بین ایران و تاجیکستان نمی‌بینیم. فقط یک ادبیات فارسی در میان است. حتی ادبیات معاصر ایران هم در تاجیکستان شناخته شده است. بسیاری از آثار رمان‌نویسان معاصر در تاجیکستان منتشر شده است. اما در تاجیکستان شاعران ایرانی بیشتر مورد اقبال عموم قرار گرفته‌اند. من در اخبار دیده بودم که یکی از کتاب‌های فاضل نظری در یک فروشگاه در تهران، فروش چند هزار جلدی داشته است. این کتاب در تاجیکستان هم به زبان سیریلیک برگردانده شده است و غزل‌های او علاقمندان خاص خودش را دارد. من سردبیر مجله «پیام سغد» در تاجیکستان هستم. ما در هر شماره از مجله شعری از هم‌زبانان ایرانی یا افغانستانی را چاپ می‌کنیم. من تاکید می‌کنم که شعر هم‌زبان خود را منتشر می‌کنیم نه شعر ادبیات ایران یا افغانستان را.

آذرخش در بخش دیگری از این گفتگو به نقش نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در بهبود دیپلماسی فرهنگی میان دو کشور ایران و تاجیکستان اشاره کرد و ادامه داد: خیلی خوب می‌شد اگر نمایشگاهی مانند نمایشگاه کتاب تهران در کشور‌های فارسی‌زبان یعنی افغانستان و تاجیکستان هم می‌داشتیم. چون در افغانستان و تاجیکستان نمایشگاه‌های صنعتی و اقتصادی مشترک و غیرمشترک بسیاری برگزار می‌شود، اما نمایشگاه کتاب نداریم. نکته دیگر این است که خیلی خوب می‌شد اگر در نمایشگاه کتاب تهران مکان معینی وجود داشت تا خوانندگان با ادیبان، نویسندگان و ناشران گفتگو و دیدار داشته باشند. من خیلی علاقه‌مندم که آثار شاعران تاجیکستانی در نمایشگاه کتاب تهران معرفی شود و در معرض دید و خرید عموم قرار گیرد. ما می‌توانیم کتاب‌هایی منتشر کنیم که یک طرف آن خط فارسی و طرف دیگر آن خط سیریلیک باشد. این موضوع به آموزش زبان فارسی کمک خواهد کرد، چون تاجیکستانی‌ها حتما باید خط فارسی را یاد بگیرند. آشنایی با خط فارسی باعث می‌شود که از گذشته خود آگاه شوند و آینده خود را ببینند. البته اگر خوانندگان ایرانی هم با خط سیریلیک آشنا شوند خیلی خوب می‌شود.

وی در پایان در پاسخ به این سوال که «چرا با وجود پیوند‌های فرهنگی و زبان مشترک میان ایران و تاجیکستان، ارتباطات فرهنگی محدودی میان دو کشور وجود دارد؟» گفت: فکر می‌کنم سرحدات و مرز‌های جغرافیایی دلیل این موضوع باشد. اخیرا قابلیتی ایجاد شد و در فضای مجازی صفحاتی پدید آمد که خوانندگان، ادیبان و شاعران ایرانی و تاجیکی با یکدیگر در تعامل باشند و مثلا یک شاعر تاجیکستانی بتواند با خواننده ایرانی طرف گفتگو قرار گیرد. چون تاجیکستانی‌ها هم به زبان فارسی سخن می‌گویند. فقط لازم است که با زبان فارسی آشنایی داشته باشند تا بتوانند از آثار شاعران ایرانی استفاده کنند. اگر رفت‌وآمد این محافل ادبی بیشتر شود شاهد نتایج بهتری هم خواهیم بود. همچنین ارسال کتاب‌های تاجیکستانی به ایران و بالعکس می‌تواند عامل مهمی برای تقویت این پیوند‌ها باشد.

سی‌وپنجمین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با شعار «بخوانیم و بسازیم» از ۱۹ تا ۲۹ اردیبهشت (۱۴۰۳) در محل مصلی امام خمینی (ره) به شکل حضوری و در سامانه ketab.ir به صورت مجازی برگزار می‌شود.