به نقل از «فارس»

AFC علیه فوتبال ایران و هوادارانش/ از خدمت به آل سعود تا سیاست زدگی یک نهاد شیخ نشین شده

تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۳۸۵۶۱۴

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، کنفدراسیون فوتبال آسیا همواره برخلاف شعارهای زیبایی که در مورد جدایی سیاست از فوتبال می‌دهد، تصمیم‌هایش در فضایی سیاست‌زده و تحت تاثیر لابی‌های کشورهایی مثل عربستان سعودی و امارات است. شیخ سلمان رئیس کنفدراسیون آسیا همواره با قیافه‌ای حق به جانب نشان می‌دهد که به دنبال شایسته‌سالاری است اما در واقعیت فرسنگ‌ها با این ادعاهای شیخ بحرینی فاصله داریم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

فوتبال ایران همواره از تصمیمات سیاست‌زده AFC  متضرر شده که ادامه دار است و گویا پایانی برایش متصور نیست. شعارهای کادوپیچ شده AFC در قبال فوتبال ایران به قدری رنگ و رو رفته است که دیگر نیازی به طول و تفصیل نیست؛ فقط مروری بر چند وقت اخیر خواهیم داشت. 

* محرومیت آل کثیری خوش خدمتی به عربستانی‌ها و از دست رفتن قهرمانی سرخپوشان

هرچند پرسپولیس اگر آل کثیر را در فینال داشت، شاید قهرمان می‌شد اما محرومیتی غیر منصفانه با شعار جذاب مقابله با نژادپرستی پرسپولیس را از داشتن بهترین مهاجمش محروم کرد. این در حالی بود که همه می‌دانستند آل کثیر آن شادی خاص پس از گل را بخاطر برادرزاده‌اش انجام داد؛ نه بی‌احترامی به چشم‌بادامی‌ها و قبل از حضور در پرسپولیس و  لیگ قهرمانان آسیا چنین شادی‌هایی انجام داده بود.محرومیت 6 ماهه عیسی آل کثیر از فوتبال آن هم بخاطر شادی پس از گل، آنقدر سختگیرانه و حیرت انگیز بود که تمامی کارشناسان و اهالی این رشته آن را یک تصمیم سیاسی و غیر فوتبالی عنوان کردند. البته برخی مطلعین معتقد بودند چون پرسپولیس با شکست تیم ازبکستانی باید به مصاف النصر عربستانی در نیمه نهایی لیگ قهرمانان می رفت، چنین تصمیمی گرفته شد تا بهترین و خطرناک‌ترین مهاجم پرسپولیس با محرومیتی سنگین مواجه شود. البته این مرتبه خوش خدمتی AFC به کشور و فوتبال عربستانی حاصلی نداشت چون مهدی عبدی مهاجم جوان پرسپولیس توانست به خوبی در خط حمله بدرخشد و نماینده سعودی از گردونه رقابت‌ها حذف شد.

*سلب حق میزبانی تیم‌های ایرانی به سود عربستانی‌ها

باشگاه‌های ایرانی مد‌ت‌هاست  در لیگ قهرمانان آسیا به ناحق از میزبانی تیم‌های عربستانی محروم شده‌اند. باشگا‌‌ه‌های عربستانی با ادعاهای غیر واقعی مبنی بر نبود امنیت در کشورمان از سفر به ایران خودداری کردند‌؛ این در حالی است که خود شیخ سلمان رئیس و سایر مسئولان کنفدراسیون آسیا بارها در امنیت و آرامش کامل به ایران سفر کرده و می‌دانند که برگزاری مسابقه تیم‌های ایرانی و عربستانی در کشور ثالث فقط به سود فوتبال عربستان است. زیرا  قبل از انتشار ویروس کرونا تیم‌های عربستانی از مواجهه با ورزشگاه‌های پر از تماشاگر در ایران هراس داشتند؛ نه از نبود امنیت! با این حال AFC با تحمیل چنین تصمیم سیاست‌زده‌ای ضمن محرومیت تیم‌های ایرانی از بازی در ورزشگاه خانگی و داشتن تماشاگر، هزینه‌های سنگین میزبانی در کشور سوم را به فوتبال و باشگاه‌های ایرانی تحمیل کردند.

*نادیده گرفته شدن فوتبالیست‌های ایرانی در  ترین های آسیا 

کارشناسان فوتبال همواره از مراسم ترین‌های فوتبال آسیا انتقاد کرده‌ و می‌گویند در این مراسم هم شایسته‌ها جایزه نمی‌گیرند؛ بلکه جوایز بر اساس لابی‌گری کشورهای مختلف از جمله عربستان سعودی و امارات متحده تقسیم می شود. بارها حق فوتبالیست‌های ایرانی در این مراسم نادیده گرفته شده و با وجود شایستگی فراوان جایزه به آنها نرسیده است. شاخص ترین و ملموس ترین نمونه آن علیرضا بیرانوند است که با وجود درخشش و شایستگی فراوان جایزه بهترین بازیکن سال آسیا به او نرسید.

* لغو قرارداد حق پخش تلویزیونی و پرداخت نشدن مطالبات

یکی دیگر از نمونه‌های تبعیض آمیز و حیرت انگیز کنفدراسیون آسیا لغو قرارداد حق پخش تلویزیونی با ایران بود؛ آن هم به بهانه‌های واهی از جمله تحریم‌ها! این اقدام عجیب در حالی انجام شد که فیفا هم بارها تاکید کرده نباید در فوتبال ردی از سیاست دیده شود اما هم فیفا و هم AFC عملا در راه تحقق اهداف خاص سیاسی دشمنان ایران گام برمی‌دارند. آخرین نمونه این تلاش‌ها هم فینال لیگ قهرمانان آسیا 2020 بود که کنفدراسیون آسیا با جوسازی تلاش کرد صدا و سیما  جمهوری اسلامی ایران از پخش مسابقه پرسپولیس و اولسان کره جنوبی محروم کند. در واقع این تصمیم علیه مردم فوتبالدوست ایرانی گرفته شد و می‌خواستند هواداران فوتبال در ایران از تماشای بازی محروم شوند. صادر نشدن ویزای عوامل و مجری شبکه در جریان فینال لیگ قهرمانان که امروز برگزار شد، فقط نشان از رویه سیاست‌زده کنفدراسیون آسیا در قبال کشورمان دارد که هر بار و دوره ای، جلوه و نمودی دارد.

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: کنفدراسیون فوتبال آسیا فوتبال ورزشی زیبایی کنفدراسیون آسیا لیگ قهرمانان سیاست زده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۳۸۵۶۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگرانی از کاهش سطح دینداری و افزایش بی اعتمادی در جامعه در یادداشت عباس عبدی

به گزارش خبرآنلاین عباس عبدی در اعتماد نوشت:پیمایش ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان که در آبان ماه گذشته انجام و اتفاقا زیرنظر و با مدیریت کلان نیروهای طرفدار وضع موجود اجرا شد، نشان می‌دهد که گرایش به دینداری به عنوان مهم‌ترین هدف رسمی حکومت در همه زمینه‌ها، با افول و تغییری کیفی و کمی نسبت به گذشته روبه‌رو شده است. حجاب فقط یکی از نمودهای آشکار آن است.

تقلیل جایگاه نهاد دین نزد مردم و نیز تمسک به مناسک سطحی و بی‌ارتباط با دین و تقویت و رشد خرافه‌های دینی به جای حقیقت دین، آشکارتر از آن است که قابل انکار باشد.

در واقع این فرآیند از متولدین دهه ۱۳۷۰ و ۱۳۸۰ در حال سرایت به نسل‌های قبل نیز هست. نه اخلاقیات، نه معنویات، نه عبادات و نه نهاد مرجعیت دین، هیچ کدام در جایگاه گذشته قرار ندارند، سهل است که به‌ شدت افول کرده‌اند و با وضعیت موجود قابل احیا نیز نیستند.

درباره عدالت و رفع تبعیض و فقدان فساد چه چیز جدیدی می‌توان گفت که تاکنون گفته نشده باشد؟ استقلال قضایی و بی‌طرفی کیفری رکن رکین عدالت است که در فقه و سیاست‌های اسلامی تاکید شده است و بازتاب وجود این ویژگی را در هر جامعه‌ای می‌توان در نبود فساد و رواج شفافیت و پاسخگویی و حاکمیت قانون دید که متاسفانه هیچ کدام آنها در جامعه ما در سطحی نیستند که رضایت خاطر مردم را فراهم کند.

نمونه‌های فسادی که در ماه‌های گذشته دیده شده است، مو را بر تن شنونده سیخ می‌کند. مساله 3.7 میلیارد دلار چای دبش که به نظر می‌رسد از دستور کار اطلاع‌رسانی رسمی خارج شده، نشان‌دهنده عمق فاجعه است. مساله‌ای که پیرامون آقای صدیقی پیش آمده و هیچ اطلاع‌رسانی رسمی و نیز بدون ابهامی، درباره موارد گوناگون آن نمی‌شود و مشمول برخورد مومنانه شده؛ هر دو مورد ابعاد جدیدی را در این‌گونه مسائل آشکار کرده است که در گذشته به تصور افراد هم در نمی‌آمد.

شنیده‌های فراوانی از این نوع فسادها وجود دارد که به علت عدم شفافیت و فقدان پاسخگویی داده‌های جزیی آن به آگاهی عمومی نمی‌رسد.

کجاست آن آرمان‌های عمومی سال ۱۳۵۷ که عدالت علی را آرزو می‌کرد و نهج‌البلاغه معیار عملکردهای رسمی بود؟ وضع کنونی جامعه با آن آرمان‌ها فرسنگ‌ها فاصله دارد. شاید همه امیدها به مهم‌ترین نقطه قوت جامعه و انقلاب ایران، یعنی مشارکت عمومی ختم شود که آن نیز در جریان سه انتخابات اخیر زایل شد و تصور نمی‌رود که بدون تحولی جدی در سیاست‌های داخلی، این ویژگی نیز قابل بازسازی و احیا باشد.

در نتیجه با وضعیتی هستیم که همه به آن اعتراض دارند و ضمنا چشم‌اندازی نیز پیش روی جامعه گشوده نمی‌شود. نهادهای اصلی جامعه شامل دولت، خانواده، اقتصاد، رسانه، آموزش و دین به ‌شدت ناکارکرد و حتی کژکارکرد هستند. از میان نهادهای فوق به ترتیب دین، آموزش و رسانه در وضعیت بسیار ضعیفی قرار دارند. نهاد اقتصاد همچنان فعال و دارای پایه‌های قوی، ولی فاقد چشم‌انداز امیدبخش است. نمونه آن سرمایه‌گذاری و بهره‌وری اقتصادی است.

این دو پایه رشد اقتصادی و رفاه هستند. هر دو عامل در جا زده و تکان جدی نمی‌خورند. نهاد خانواده بار کاستی‌های نهادهای دیگر را به دوش نحیف خود می‌کشد. لطفا توجه کنید! اتفاقا یکی از علل پرهیز از شکل‌گیری این نهاد (ازدواج و فرزندآوری) همین سنگینی بار آن است. نهاد دولت نیز وضعیت دوگانه‌ای دارد. از حیث سخت‌افزاری و امنیت اعم از داخلی و خارجی کارکرد خود را کمابیش انجام می‌دهد، هر چند شواهدی از ضعف در این زمینه هم دیده می‌شود، ولی از حیث نرم‌افزاری، از جمله برنامه‌ریزی توسعه، سیاستگذاری برای پیشرفت و رفاه و اجرای سیاست‌های لازم برای آنها و فعال کردن نهادهای زیرمجموعه خود یا تحقق اهداف تعیین شده مثل سند چشم‌انداز در شرایط غیرکارکردی قرار دارد.

ادامه روند کنونی موجب ناپایداری بیشتر خواهد شد. این سیاست‌ها عموما مبنی بر تخیلات و فشار و تقابل با جامعه است. شاید بتوان با تسلط سخت‌افزاری و توسل به زور مردم و زنان را مجبور به انجام یا تن دادن به برخی رفتارها کرد ولی از این طریق نه عقیده آنان مطابق ارزش‌های رسمی می‌شود، سهل است که مخالف‌تر هم می‌شوند و نه حتی جامعه بهتری ساخته خواهد شد. به‌طور قطع نتیجه حاصل از توسل به چنین سیاست‌هایی خلاف اهداف اولیه خواهد بود.

23302

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901574