سهم بزرگ بازار دخانیات در اختیار سیگارهای خارجی و قاچاق
تاریخ انتشار: ۲۲ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۶۴۸۴۶۴
مدیر برنامه ریزی تولید دخانیات ایران گفت: ما نسبت به گذشته سهم بازار خود را از دست داده ایم، به شکلی که سهم ما به ۱۰ درصد رسیده و بیشتر بازار در اختیار سیگارهای خارجی و قاچاق است.
احسان رفیعی در مورد وضعیت صنعت دخانیات کشور، اظهار داشت: با شرایطی که بر اقتصاد کشور به لحاظ سیاسی و اقتصادی حاکم است و همچنین موضوعات مربوط به تخصیص ارز و مشکلات در تأمین مواد اولیه و البته شروع ویروس کرونا با مشکلات عدیده ای در صنعت دخانیات مواجه هستیم، با این حال در هفته اول دی ماه، ۶ میلیارد و ۱۰۰ میلیون نخ تولید کردیم و به دنبال تولید ۹ میلیارد نخ تا پایان سال هستیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مدیر برنامه ریزی تولید و انبارها شرکت دخانیات ایران افزود: ما نسبت به گذشته سهم بازار خود را از دست داده ایم و در حال حاضر سهم ما به حدود ۱۰ درصد رسیده است و بیشتر بازار در اختیار سیگارهای خارجی و قاچاق است.
وی با بیان اینکه صنعت دخانیات صنعت پیچیده ای است، ادامه داد: برای برآورد مصرف سیگار از سوی ارگانهای مختلف، اعداد متفاوتی اعلام میشود؛ وزارت بهداشت میزان مصرف را ۵۵ میلیارد نخ، مرکز نظارت ۶۵ میلیارد نخ و شرکت دخانیات با توجه به تحلیلی که از مصرف دارد ۷۵ میلیارد نخ میدانند. دانستن عدد دقیق مصرف سیگار در برآورد میزان قاچاق سیگار تأثیر مستقیم دارد. به نظر ما عدد قاچاق بالای ۲۰ میلیارد نخ در سال است و شاید بیشتر باشد اما کمتر نیست.
سهم بزرگ بازار در اختیار خارجیها
رفیعی با اشاره به وضعیت قاچاق دخانیات به کشور، گفت: ما در امر مبارزه با قاچاق فعال بودیم و در همین راستا در دهه ۸۰ مجبور شدیم با شرکتهای خارجی جی تی آی و بی ای تی قرارداد ببندیم زیرا این شرکتها بیشترین سهم قاچاق را در بازار ایران داشتند. قصد ما از انعقاد این قرارداد این بود که این شرکتها به جای قاچاق، در داخل کشور تولید کنند تا هم اشتغالزایی شود و هم انتقال دانش به کشور صورت گیرد. تا دهه ۹۰ این فعالیتها به خوبی در حال انجام بود هم شرکت دخانیات نظارت بیشتری داشت و هم عایدی خوبی نصیب دولت میشد.
وی با بیان اینکه بی توجهی به امر مبارزه با قاچاق و تولید داخل منجر به بروز مشکلات زیادی شد، اظهار داشت: از سال ۹۱، ۹۲ که وظایف حاکمیتی از شرکت دخانیات گرفته شد، این دو شرکت خارجی بسیاری از شرکتهای کوچک بخش خصوصی را خریدند و عملاً سهم بزرگ بازار در اختیار این دو شرکت خارجی قرار گرفت و عملاً هم دیگر هیچ نظارتی روی محصولات قاچاق نیست.
رفیعی افزود: عملکرد مرکز برنامه ریزی و نظارت بر دخانیات کشور بسیار ضعیف است از نظر نیروی انسانی و امکانات، حرفی برای گفتن در امر مبارزه با قاچاق ندارد؛ شرکت دخانیات در گذشته در تمام استانها شعبه داشت و به کمک نیروی انتظامی روی بحث مبارزه با قاچاق کمک میکرد اما در حال حاضر مرکز نظارت هیچ تخصصی در این مورد ندارد.
وی تصریح کرد: عوامل مختلف سیاسی و اقتصادی روی صنعت دخانیات مؤثر است. ارتباطات زیاد است و نفوذی که شرکتهای خارجی در بدنه دولت و مجلس پیدا کرده اند، موجب شده سهم زیادی از بازار را به دست آورند.
رفیعی اظهار داشت: زنجیره تأمین ما بسیار گسترده است اما شرکتهای خارجی فقط خرمن توتون را وارد میکنند که مشخص نیست سلامت و بهداشت را رعایت میکنند یا خیر.
مدیر برنامه ریزی تولید و انبارها شرکت دخانیات ایران تاکید کرد: ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز نمیتواند صرفاً روی موضوع سیگار ورود کند و باید شرکت دخانیات مثل گذشته در مبارزه با قاچاق دخانیات دخیل شود.
وی افزود: بیشتر قاچاق دخانیات از غرب و جنوب کشور صورت میگیرد و حتی یکی از برندهای ما را نیز جعل و به کشور قاچاق میکنند. ما بارها با مرکز نظارت و ستاد مبارزه با قاچاق و … جلساتی برگزار و این مساله را مطرح کردیم اما بازخورد مناسبی نداشته است زیرا توان و تخصص لازم را برای مبارزه با قاچاق ندارند.
دولت باید حمایت جدی کند
مدیر برنامه ریزی تولید و انبارها شرکت دخانیات ایران در مورد حمایت از تولید داخل، اظهار داشت: تا حدودی دخانیات مورد حمایت قرار گرفت و بخشی از مواد اولیه ما از گمرکات ترخیص شد اما هنوز مواد اولیه زیادی در گمرک مانده است.
وی ادامه داد: حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد مواد اولیه ما وارداتی است و ما تاکنون ۶ میلیارد نخ تولید کرده ایم که در برابر ۷۵ میلیارد نخ مصرف عددی نیست از این رو باید حمایت جدی شود. برخی از قطعات را بومی سازی کرده ایم اما بخش عمده را هنوز وابسته به واردات هستیم و به عنوان مثال کاغذ سیگار هم وارداتی است.
رفیعی گفت: ۱۵ هزار خانوار کشاورز برای ما کار میکنند و ۵ هزار کارگر داریم و بسیاری از مشاغل غیرمستقیم وجود دارد که وابسته به ما هستند. دولت باید در نظر داشته باشد که مصرف سیگار در کشور وجود دارد و راهی برای جلوگیری از مصرف وجود ندارد و فقط باید کنترل شود که محصولات بهداشتی و درست به دست مصرف کننده برسد؛ این در حالیست که در مورد سلامت محصولات قاچاق هیچ تضمینی وجود ندارد.
وی افزود: وقتی دولت این صنعت را نادیده میگیرد، در واقع زمینه را برای جولان محصولات قاچاق فراهم میکند. وقتی دولت این نگاه را داشته باشد حمایت سیاسی و اقتصادی از صنعت دخانیات میکند اما بی توجهی به صنعت دخانیات به قدری بود که شرکت دخانیات هر یک سال مدیر عوض کرد.
رفیعی در مورد چگونگی مبارزه با قاچاق دخانیات، گفت: ارزیابی منظم عوامل مؤثر نظیر تجهیزات تولید، مناطق آزاد، مجموع ترانزیت، ایجاد تعادل میان سیاستهای مالیاتی و اعمال مالیاتیهای اثربخش بر محصولات دخانی، تحلیل کارایی قوانین و مقررات، اطمینان از مفید فایده بودن جرایم تعیین شده برای مجرمان صنعت دخانیات، توجه به معدوم سازی محصولات قاچاق، تأمین منابع مالی مؤثر برای افزایش نیروهای مبارزه با قاچاق، کسب اطلاع دقیق از میزان مصرف و آگاه رسانی به مصرف کنندگان در خصوص مضرات دخانیات قاچاق، به کارگیری شیوههای هوشمند برای مبارزه با تجارت غیرقانونی دخانیات و … از جمله شیوههایی است که میتوان برای مبارزه با قاچاق دخانیات مدنظر قرار داد. البته ما این موارد را به متولیان اعلام کرده ایم اما هیچ توجهی به آن نشد.
مهر
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: مدیر برنامه ریزی تولید مبارزه با قاچاق بازار در اختیار دخانیات ایران محصولات قاچاق قاچاق دخانیات شرکت دخانیات صنعت دخانیات مواد اولیه میلیارد نخ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۶۴۸۴۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یک بام و دوهوای دولت برای کولرهای گازی: تبلیغ ممنوع؛ فروش آزاد، قاچاق رها!
مهدی بستانچی، رئیس انجمن تولیدکنندگان سیستمهای تهویه مطبوع ایران: درماه های اخیر ممنوعیت تبلیغ کولرهای گازی موجب تعجب و سئوال محافل حرفه ای و صنعتی این حوزه شده است. بر اساس مصوبه شورای عالی انرژی، وظیفه ممنوع کردن تبلیغ کالاهای با مصرف انرژی بالا و فاقد سازگاری لازم با اقلیمهای مختلف کشور برعهده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گذاشته شده است تا این وزارتخانه با همکاری دستگاههای ذیربط به ویژه سازمان صدا و سیما اقدامات لازم را برای ممنوعیت تبلیغ این گونه کالاها براساس پیشنهاد وزارتخانههای نفت و نیرو و هماهنگی وزارت صنعت، معدن و تجارت به عمل آورد؛ اما این مصوبه در حالی صادر شده که بهتعدد شاهد تبلیغ کولرهای گازی از شبکههای مختلف صدا و سیما و گاها نصب بنرهای شهری در ا ین زمینه هستیم.
دروهله نخست به نظر می رسد حساسیت به موضوع کولرهای گازی، به دلیل مصرف برق این محصولات است ، اما یک محاسبه سرانگشتی نشان می دهد درحالی که مصرف ۲۰ میلیون کولر آبی در کشور در فصل گرم سال، ۱۰ هزار مگاوات انرژی الکتریکی است، شاهد مصرف ۲۰ هزار مگاواتی ۱۰ میلیون کولر گازی در کشور در فصول گرم سال هستیم.
این تناقض را می توان در چند بخش اساسی بررسی کرد : اول اینکه اگر کولر های گازی بار سنگینی در حوزه مصرف انرژی محسوب می شوند، که البته به طور حتم این گونه است، اما باید دید چرا همچنان تبلیغ این نوع تجهیزات به صورت گسترده در سطح شهرها و رسانه های ملی انجام می شود؟ و دوم این که موضوع بسیار مهم تر و آسیب رسان به صنعت و اقتصاد کشور ، یعنی قاچاق در این حوزه چرا نادیده گرفته می شود و چرا برنامه ریزی مناسب و روشن و متقنی برای تولید و تامین نیازهای داخلی و جلوگیری از قاچاق این کالا صورت نمی پذیرد؟
حسب اعلام مسئولان تشکل های مربوط، کولر گازی اجنرال و انواع دیگر کولر گازی در صدر قاچاق لوازم خانگی در ایران قرار دارند و تنها در سال ۹۵ و ۸ ماهه 1395 و سال 1396، حدود ۴۵۰ میلیون دلار کولر گازی به صورت قاچاق وارد کشور شده است.
همچنین براساس اعلام فرمانده انتظامی استان البرز در پاییز 1402 یکی از واحدهای تجاری سطح استان اقدام به واردات بیش از 2500 دستگاه اسپیلت کولر گازی و پکیج دیواری کرده و بدون اینکه در سامانه جامع انبارها این کالاها را ثبت نمایند، اقدام به فروش آنها در بازار کرده است .
و سئوال این که چه اقدامات بازدارنده ای در این زمینه یعنی قاچاق به عنوان مساله حاد و مزمن صنایع کشور صورت پذیرفته است؟
نکته بسیار قابل تامل آن که برآوردها نشان می دهند که نیاز بازار کشور سالانه حدود ۷۰۰ هزار دستگاه است که تقریبا ۴۰۰ هزار دستگاه آن در داخل تولید و سالانه چیزی حدود ۳۰۰ هزار دستگاه کولرگازی به کشور قاچاق می شود.
به این ترتیب بیش و پیش از هر اقدامی از جمله اقدامات «یک بام و دوهوایی» مانند ممنوعیت تبلیغ کولرهای گازی، انتظار می رود در مبادی ورودی تلاش های بیشتری در خصوص کنترل قاچاق کولر که بعضا با برندهای زیر پله ای و در کشورهایی با بنیه تولیدی بسیار ضعیف ساخته می شوند، انجام شود؛ چرا که این محصولات اصولا از لحاظ مصرف انرژی از فن آوری روز دنیا بهره مند نیستند. بنابراین نظارت بر تولید با کیفیت این نوع تجهیزات و ارائه تسهیلات کارآمد به تولید کنندگان ذی صلاح داخلی و بهره مندی از پنل های خورشیدی در تولید برق این تجیهزات تا حدودی می تواند این جلوی قاچاق سازمان یافته و گسترده را بگیرد و از میزان آن بکاهد.
اما راه حل دیگر برای خنک کردن ساختمان ها در فصول گرم سال مربوط به طراحی تهویه طبیعی در معماری پایدار است؛ راهکاری که امروزه در کشورهای توسعه یافته مورد توجه جدی است و در کشور ما نیز توجه به آن اولویت قطعی دارد.
برای ایجاد تهویه طبیعی در معماری باید قبل از اجرای ساختمان، تحقیقاتی در خصوص انتخاب بهترین موقعیت ساختمان به منظور ایجاد تهویه مناسب از بادهای غالب انجام می شود. همچنین عناصر طراحی وجود دارد که باید در ساختمان گنجانده شوند تا امکان دسترسی آزاد به هوا فراهم شود. به عنوان مثال، پنجره های طبقه بالایی در در جهتی نصب شوند تا دسترسی راحت هوا به طبقات پایین دست فراهم شود.
برای بسیاری از خانه های شخصی، ساختمان کارآمد همراه با تهویه طبیعی برای برآوردن نیازهای تهویه کافی است. سازه های بزرگتر ممکن است به ترکیبی از تهویه طبیعی و مکانیکی نیاز داشته باشند تا کیفیت هوا در سطح معقولی حفظ شود. ساختمانهای سبز اغلب بهطور خاص طراحی میشوند که عمدتاً به دلایل بهرهوری انرژی بر تهویه طبیعی تکیه میکنند و همچنین میتوان ساختمانها را برای سازگاری با تهویه طبیعی، برای افرادی که علاقهمند به کارآمدتر کردن سازهها در مصرف انرژی هستند، بازسازی کرد.
هدف اصلی تهویه طبیعی این است که به هوای محیط بیرون اجازه دهد تا رطوبت کم، جریان باد با دمای متوسط را به عنوان منبع خنک کننده جایگزین برای ساختمان فراهم کند و گردش هوا را در سرتاسر ساختمان فراهم کند. با استفاده از این روش، مالکان ساختمان می توانند با خاموش کردن سیستم تهویه مطبوع در زمانی که دما مناسب است، در هزینه های انرژی صرفه جویی کنند. تهویه طبیعی میتواند جایگزین تمام یا بخشی از یک سیستم مکانیکی شود و هزینههای خرید انواع سیستم تهویه مطبوع هوا، اجرای کانال انتقال هوا و هزینه مصرف انرژی را برای مالک کاهش دهد.
کانال عصر ایران در تلگرام