خروج مازندران از وضعیت قرمز کرونایی؛ سفر به این استان ممنوع است

گروه استان‌ها- با توجه به این که ۱۰ شهرستان مازندران به عنوان شهرستان‌های باقیمانده قرمز کشور بودند اکنون همه این شهرها از وضعیت قرمز به نارنجی و زرد سوق یافتند. - اخبار استانها -

به گزارش خبرگزاری تسنیم از ساری، شیوع ویروس منحوس کرونا حدود 11 ماهی است که گریبانگیر مردم کشور و استان شده است. مازندران استانی با پذیرش گردشگران مقیم و غیرمقیم در طول سال میزبان 20 میلیون توریست داخلی و خارجی است که بخشی از این افراد به واسطه دارا بودن ویلای شخصی، شهروندان یا روستاییان مقیم برخی فصول سال قلمداد می‌شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این استان که از آغازین روزهای شیوع ویروس منحوس کرونا دست و پاگیر شده بود، اکنون در حال گذر از پیک سوم شیوع ویروس کرونا بوده و تلاش مسئولان استانی بر این است که تا ماه‌های باقیمانده به سرمای زمستان، جلوی ورود به پیک چهارم کرونا را بگیرند و آن را کنترل کنند.

در هفته‌های گذشته که طرح‌های ممنوعیت تردد در محورهای مازندران و استان‌های دیگر کشور اعمال شده در ابتدا کمی بر ورودی مسافران افزوده ولی صدور کارت‌های تردد توسط فرمانداری‌ها و استانداری سبب شد تا مازندران گوی سبقت را از شیوع ویروس کرونا و تبدیل این استان به عنوان استان اول قرمز کرونایی کشور بربابید.

اهدای پلاسمای بهبودیافتگان کرونا در اصفهان به 6 واحد در روز رسیده است11 شهر استان آذربایجان ‌غربی به رنگ آبی کرونا درآمد5500 نفر در خراسان جنوبی واجد شرایط بیمه بیکاری هستند / پرداخت60 میلیارد تومان تسهیلات به کسب و کارهای آسیب دیده از کرونا

در زمانی که از هفته‌های گذشته شیب شیوع ویروس کرونا در استان‌ها از قرمز به نارنجی، زرد و حتی آبی سوق یافته، 10 شهرستان مازندران و 2 شهر استان گلستان به عنوان شهرهای قرمز شمالی ایران تبدیل شده بودند که با تلاش مسئولان و مردم استان اکنون هیچ شهرستان مازندران دارای وضعیت قرمز کرونایی نبوده و بسیاری از شهرهای قرمز به وضعیت نارنجی و زرد سوق یافتند.

شکنندگی شیوع ویروس کرونا در استان

بر اساس اعلام مسئولان ستاد کرونای مازندران هم اکنون وضعیت کرونایی شهرستان‌های گلوگاه، میاندورود، سیمرغ، سوادکوه شمالی، سوادکوه، عباس آباد و کلاردشت زرد است. پیش از این وضعیت سوادکوه قرمز و بقیه 6 شهرستان هم نارنجی بود.

نقشه رنگ‌بندی کرونایی نرم افزار ماسک همچنین نشان می‌دهد که وضعیت مابقی 15 شهرستان مازندران هم اکنون نارنجی است. پیش از این وضعیت 10 شهرستان مازندران شامل ساری، قائم‌شهر، آمل، فریدونکنار، بابل، جویبار، تنکابن، رامسر، نکا و سوادکوه قرمز بود.

به گفته سید عباس موسوی رئیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران در ساعت گذشته تعداد 207 بیمار مشکوک به کرونا بر اساس تشخیص بالینی در بیمارستان‌های زیر پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سطح استان بستری شدند. در این مدت تعداد 210 نفر از افراد مشکوک بستری شده از بیمارستان‌ها مرخص شدند و  تکمیل روند درمانی خود را در منزل ادامه خواهند داد.

وی افزود: هم اکنون هزار و 116 نفر بیمار مشکوک به ویروس کرونا با علائم تنفسی مشکوک به کرونا بر اساس تشخیص بالینی در این مراکز بستری هستند که از این تعداد 239 نفر با علائم حاد تنفسی در بخش‌های مراقبت ویژه بستری هستند.

فرزاد جلالی رئیس دانشگاه علوم پزشکی بابل نیز از پذیرش 44 بیمار جدید در مراکز درمانی این دانشگاه خبر داد و گفت: در 24 ساعت گذشته 30 نفر بهبود یافته و مجموع بستری شدگان با احتساب 43 نفر بخش مراقبت‌های ویژه به عدد 224 رسیده است.

انتهای پیام/ 681/ح

منبع: تسنیم

کلیدواژه: شهرستان مازندران شیوع ویروس کرونا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۶۱۷۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شارژ رفاه با دورکاری؛ کرونا با زندگی ما چه کرد؟!

شوک کرونا باعث گسترش دورکاری در اکثر کشور‌ها شد. حال پس از گذر از این همه‌گیری، اندکی از حجم دورکاری‌ها کم شده است؛ اما مزیت‌های آن باعث شده است که تعادل جدیدی میان کار و زندگی ایجاد شود. مطالعات جدید نیز نشان می‌دهد، می‌توان تعطیلات یا دورکاری نیروی کار را به نحوی تنظیم کرد که نه تنها اثر منفی در عملکرد اقتصادی نداشته باشد، بلکه باعث بهبود رفاه خانوار‌ها شود.

به گزارش دنیای اقتصاد؛ یک مطالعه جدید از صندوق بین‌المللی پول، اثرات کاهش زمان رفت و آمد بر افزایش رفاه را تایید کرده است. همچنین یک گزارش در اکونومیست نیز شکل جدید دورکاری در اقتصاد آمریکا را مورد بررسی قرار داده که باعث بهبود وضعیت زندگی افراد شده است.

در هفته‌های اخیر، بحث تعطیلات دو روزه در ایران مطرح شده است که بسیاری از کارشناسان بر مزایای اجرایی شدن آن تاکید می‌کنند؛ بنابراین می‌توان همسو با عصر جدید پساکرونا، در اقتصاد ایران نیز تعادل جدیدی میان کار و زندگی تعریف کرد.

یک پژوهش انجام‌شده توسط صندوق بین‌المللی پول نشان داده است که کاهش ساعات رفت‌وآمد برای کار یکی از والدین می‌تواند اثری مثبت معادل ۱.۵ تا ۴.۵ درصد میزان مصارف خانوار برای آن خانواده داشته باشد. این پژوهش در زمانی که مباحثه در رابطه با ویکند دو روزه در کشور بالا گرفته است، می‌تواند دلالت‌های مثبتی را در حمایت از این طرح داشته باشد. پژوهش صندوق بین‌المللی پول اثر مثبت رفاهی انواع دورکاری را که می‌تواند رفت‌وآمد افراد را کاهش دهد، ارزیابی کرده است.

اثر کرونا بر کاهش زمان رفت‌وآمد‌ها

همه‌گیری کووید-۱۹ به روش‌های بی‌سابقه‌ای دنیای کار را تغییر داده است؛ به‌طوری که کار از راه دور یا دورکاری به‌عنوان یک نوع مهم کار در بازار‌های کاری دنیا مورد توجه قرار گرفته است. با گسترش دورکاری، شیوه کار، مکان انجام کار و ساختار آن تغییر داده شده و هنجار‌های سنتی در مورد زمان کار، رفت‌وآمد و تعادل بین کار و زندگی به چالش کشیده شده است.

توانایی دورکاری به‌طور قابل توجهی زمان رفت‌وآمد را کاهش می‌دهد یا حتی به‌طور کامل آن را حذف می‌کند، یک جزء تقریبا بزرگ از روز کاری که می‌تواند به فعالیت‌های دیگر اختصاص یابد. این تغییر در الگو‌های کار و رفت‌وآمد به تنهایی بر کارگران تاثیر نمی‌گذارد؛ اما می‌تواند تصمیمات کل خانواده را تغییر دهد.

دورکاری یکی از والدین می‌تواند به‌طور قابل توجهی بر تخصیص زمان دیگری تاثیر بگذارد؛ میزان اثرگذاری این زمان ذخیره‌شده بستگی به این دارد که زمان پس‌انداز شده، چگونه صرف می‌شود. با وجود مطالعات بسیاری که در مورد تغییرات در الگو‌های کاری و تخصیص زمان به دلیل همه‌گیری انجام شده است، پویایی‌های مرتبط بین همسران و پیامد‌های رفاهی گسترده‌تر این پویایی‌ها نسبتا ناشناخته باقی مانده است.

هدف پژوهش انجام‌شده توسط صندوق بین‌المللی پول این بوده است که با تحلیل چگونگی تغییر تخصیص زمان در دوران پس از همه‌گیری، با در نظر گرفتن تغییرات بر اساس جنسیت و شغل افراد، به این حوزه مطالعاتی توسعه‌نیافته کمک کند.

در این پژوهش از داده‌های نظرسنجی استفاده از زمان آمریکا (ATUS) استفاده شده است، یک نظرسنجی جامع که توسط اداره آمار کار ایالات‌متحده انجام شده است و نحوه تخصیص زمان افراد در ایالات‌متحده را در فعالیت‌های مختلف ارزیابی می‌کند. داده‌های ATUS نشان می‌دهد قبل از همه‌گیری تفاوت‌های قابل‌توجهی در تخصیص زمان بین مردان و زنان وجود دارد.

به‌طور کلی مردان ساعت‌های بیشتری کار می‌کنند و بیشتر از زنان در رفت‌وآمد هستند. پس از همه‌گیری، کاهش قابل توجهی در زمان رفت‌وآمد کارگران در مشاغل دورکار شناسایی شده است که به ۱.۷ ساعت در هفته برای مردان و ۱.۲ ساعت در هفته برای زنان می‌رسد. علاوه بر این، بررسی‌های این پژوهش حاکی از کاهش بیش از یک‌ساعت در هفته در ساعات کاری مردان است، با این حال تغییر قابل توجهی در ساعات کاری زنان مشاهده نمی‌شود.

نتایج پژوهش چه می‌گوید؟

بررسی‌ها نشان می‌دهد دستاورد‌های رفاهی قابل توجهی با کاهش زمان رفت‌وآمد به‌دست می‌آید و این دستاورد‌ها برای خانواده‌هایی که کاهش بیشتری را تجربه می‌کنند، بیشتر است. هنگامی که حداقل یکی از همسران در یک شغل از راه دور کار می‌کند، سود کل رفاه از ۱.۵ تا ۴.۵ درصد در معادل مصرف متغیر است.

این سود مخصوصا برای زوج‌هایی که هر دو طرف در مشاغل دورکار، کار می‌کنند مشهود است؛ زیرا زن و شوهر هر دو از این تغییر سود می‌برند. دومین سود بزرگ را زوج‌هایی در یافت می‌کنند که شوهر در شغلی از راه دور کار می‌کند و کمترین سود زمانی مشاهده می‌شود که زن در یک شغل دورکار مشغول شده است.

دلالت‌های این پژوهش برای ایران چه می‌تواند باشد؟

دورکاری به‌عنوان یک گزینه کاری در بسیاری از محیط‌های کاری ایران نیز در دوران همه‌گیری به‌صورت گسترده اجرایی شد. کسب‌وکار‌های فراوانی به صورت دورکار به پیشبرد اهداف خود پرداختند؛ با این حال، با پایان همه‌گیری و بازگشایی پس از آن، اغلب کسب‌وکار‌ها به شیوه حضوری کار کردن بازگشتند.

بررسی‌های این پژوهش نشان می‌دهد دورکاری در بسیاری از کسب‌و‌کار‌ها می‌تواند مازاد رفاهی را برای کارکنان شرکت‌ها ایجاد کند که بدون هزینه مشخص مالی برای کارفرماست. البته این مساله در این پژوهش مورد بررسی قرار نگرفته که دورکاری چه اثری بر بهره‌وری کسب‌وکار‌ها می‌گذارد، با این حال اثر رفاهی این شیوه کار و جذابیت آن برای نیروی کار اثبات شده است.

به‌خصوص در شرایطی که رفت‌وآمد در شهر‌های بزرگ هزینه‌های زیادی را چه به لحاظ زمانی و چه به لحاظ مالی بر افراد تحمیل می‌کند.

دلالت مهم دیگر این پژوهش را می‌توان اهمیت کاهش رفت‌وآمد‌ها و فراغت کارکنان از کار، با کاهش ساعت کاری دانست. مدت‌هاست در کشور ما، صحبت‌ها در رابطه با ویکند یا آخر هفته دوروزه بالا گرفته است. به نظر می‌رسد دو روزه شدن تعطیلات آخر هفته، حتی اگر منجر به کاهش ساعات کاری نیروی کار نیز شود، اثر رفاهی مثبتی را برای جامعه خواهد داشت.

پژوهش‌هایی که در رابطه با اثر ویکند دوروزه بر میزان بهره‌وری کسب‌وکار‌ها انجام شده است، تاکید دارند که این شیوه از توزیع روز‌های تعطیل اثر منفی بر بهره‌وری کسب‌وکار‌ها ندارد و چه بسا با تقویت وضعیت روحی نیروی کار، منجر به رشد بهره‌وری کسب‌وکار‌ها نیز بشود.