عادی‌انگاری؛ آفتی که مخرب‌تر از کرونا است
تاریخ انتشار: ۶ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۷۹۴۲۲۷
در حالی به یک سالگی ورود ویروس کرونا به کشورمان نزدیک میشویم که با وجود تجربه یک ساله مقابله با این بیماری و آثار مخرب آن در همه ابعاد زندگی مردم و کشور، مسئله عادی‌انگاری در حال تبدیل به مانع و آفتی مخرب در مسیر کنترل و مهار بیماری است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از شبکه خبری تهران نیوز ابتلای چندین میلیون و مرگ‌و میر چند صد هزار نفری خود به تنهایی گواه عمق فاجعه‌ای است که این ویروس کوچک اما مخرب با خود به همراه داشته است، کرونا علاوه بر تهدید سلامتی و حیات بسیاری از انسان‌ها و به بار آوردن خسارات بسیار گسترده در حوزه بهداشت و درمان، تاثیرات باورناپذیری را بر همه ابعاد و جنبه‌های زندگی افراد و جوامع در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بر جای گذاشته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در یک ساله نبرد سهمگین با کرونا زخم‌های عمیق و شاید جبران‌ناپذیری بر پیکره زندگی بشریت وارد آمده است، این غول بی‌شاخ و دُم داغ فراق عزیزان را بر دل خیلی‌ها نشاند و چه بسیار خانواده‌هایی را که داغدار کرد.
در سال پر مخاطره نبرد با این ویروس مبهم و ناشناخته بسیار آزمون و خطا کرده و شیوههای مختلف مقابله با کرونا را آموختیم، تا با تکیه بر اندوخته‌های خود زندگی مسالمتآمیز با این میهمان بدیُمن را بیاموزیم.
با وجودیکه تبعات بسیار گسترده و شبکهای خسارات کرونا بر زندگی انسان‌ها یک سالی است در صدر اخبار رسانه‌های دنیا قرار گرفته و می‌توان گفت دیگر کسی نیست که نداند ویروس کووید 19 شوخی‌بردار ندارد، اما متاسفانه هنوز هم بخشی از جامعه با عادی‌انگاری موضوع و بی‌توجهی به رعایت پروتکلهای بهداشتی بی‌هیچ دغدغه و دلهره به روال عادی زندگی خود می‌پردازند.
متاسفانه برخی‌ها با وجود اطلاع از اخبار ابتلا، مرگ‌ومیر و انبوه آثار مخرب کرونا بر سلامت و زندگی جوامع نه تنها برای رعایت حقوق دیگران هم که شده زحمت استفاده از ماسک و رعایت فاصله اجتماعی را به خود نمی‌دهند که همچنان پای ثابت دورهمی‌های خانوادگی بوده و هر از گاهی بار سفره بسته و راهی جاده‌ها می‌شوند.
افرادی که بیاعتنا به تلخی‌های مرگبار کرونا همچنان بر طبل بیعاری زده و خود را مقید به رعایت حداقل وظایف شهروندی خود نمیدانند، باید بدانند در برابر سلامت جسمی و روانی دیگر افراد جامعه مسئولیت دارند.
همه ما روزانه با صحنههایی از استفاده ناصحیح افراد از ماسک بر روی صورت و یا آویختن آن به آینه خودرو، نگهداری در کیف و جیب لباس و مانند اینها مواجهیم، برخی‌ها ماسک را نه برای استفاده شخصی که برای آویختن به هر گیره و رخت‌آویز و جاکلیدی به کار میبرند.
عده‌ای نیز پا را از این مرحله فراتر نهاده و با بیان مطالب علمی، عینی و فهم نادرست شخصی استفاده از ماسک و رعایت فاصله اجتماعی را در مهار و کنترل همه‌گیری کرونا بی‌تاثیر دانسته و اصولا اعتقادی به استناد به یافتههای علمی دانشمندان ندارند.
از سویی در شرایطی که با طغیان همه‌گیری کرونا و تجربه چندین باره پیک این بیماری برگزاری هرگونه مراسم عزا و عروسی ممنوع اعلام شده است، بعضی‌ها حتی شده در باغ و ویلاهای دور از شهر مراسم عروسی و جشن‌های خانوادگی را برگزار و یا در آیین عزا و ترحیم اموات شرکت می‌کنند.
در این بحبوحه مقابله با کرونا خدا نکند چند روزی را به تعطیلات رسمی برسیم، به یک باره با حجم انبوهی از تردد خودروها و مسافران در محورهای جادهای مواجه میشویم که بار سفر بسته و راهی این طرف و آن طرف شده‌اند.
باید بپذیریم که عده‌ای از ما بیاعتنا به تماشای صحنه‌های ایثار و جانبازی کادر درمان در خط مقدم مقابله با کرونا تنها تا نوک دماغ خودمان را میبینیم و برایمان مهم نیست در این بین چه زندگی‌ها که به کام مرگ کشیده نشده و چه خانوادهها که سوگ‌نشین مرگ عزیزانشان نشده‌اند.
آری؛ درد امروز جامعه ما عادی‌انگاری بیماری و هر چه کم و کمتر شدن سهم مشارکت اجتماعی در میدان مبارزه با غول کرونا است، گویی باید همه ما ابتلا به بیماری و از دست دادن عزیزی را تجربه کنیم تا باورمان بشود که کرونا همچنان با قدرت در حال تاخت و تاز است.
انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه: عادی انگاری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۹۴۲۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۹ فیلم نفسگیر کره‌ای کمتر دیده شده ؛ از دست ندهید (+عکس)
فرادید نوشت: در اینجا فهرستی از بهترین فیلم‌های کره‌ای در ژانرهای فاجعه‌ای و مهیج را ملاحظه می‌کنید.
بگذارید نام «قطار بوسان» را در این فهرست نگذاریم! نه به این خاطر که فیلم درخشانی نیست بلکه کاملا بر عکس، به این دلیل که نامش تقریبا در هر فهرستی از بهترین فیلم‌های کره‌ای تکرار شده و همۀ طرفداران فیلم‌های کره‌ای با آن آشنا هستند.
در اینجا به سراغ فیلم‌هایی می‌رویم که نسبتا کمتر دیده شده‌اند؛ از ماجرای یک فرار بزرگ تا یک گرفتاری واقعا «نفسگیر» در داخل یک تونل تا پخش زندۀ یک وحشت بزرگ.
۱. جزیرۀ کشتی جنگی (The Battleship Island)در دوران استعمار کره توسط ژاپن، ۴۰۰ مرد و زن کره‌ای که برای کار اجباری در معدن زغال سنگ به جزیرۀ هاشیما برده شده‌اند، طرحی برای یک فرار بزرگ و دراماتیک می‌ریزند.
یک مجری تلویزیونی بعد از انجام مصاحبه‌ای اختصاصی با یک تروریست که پلی را منفجر کرده است، متوجه می‌شود که برای خودش هم یک بمب کار گذاشته شده و جانش در خطر است؛ به علاوه، این موقعیت وحشتناک در زمان پخش زنده اتفاق می‌افتد.
این فیلم جذاب داستان سه جاسوس کرۀ شمالی را روایت می‌کند که بعد از آموزش به کره جنوبی می‌روند و در قالب سه شخصیت کاملا عادی در آنجا زندگی می‌کنند. بعد از یک مدت خیلی طولانی که هیچ دستوری به آنها نمی‌رسد، آنها به زندگی جدیدشان عادت می‌کنند و مثل سه همسایه عادی به زندگیشان ادامه می‌دهند؛ اما ناگهان با رسیدن یک دستور خیلی محرمانه و خیلی تکان‌دهنده، زندگی آنها زیر و رو می‌شود.
مردی در راه رسیدن از سر کار به منزل، وارد یک تونلِ تازه افتتاح‌شده می‌شود؛ اما تونل فرو می‌ریزد و این شروع ساعاتی نفسگیر و هیجان‌انگیز است.
انفجار یک نیروگاه هسته‌ای به دلیل زمین‌لرزه منجر به شرایطی می‌شود که فقط کارکنان نیروگاه می‌توانند از تبدیل شدنش به یک فاجعۀ ملی جلوگیری کنند.
این یکی از جذابترین فیلم‌ها با موضوع بیماری‌های واگیردار است. یک ویروس هوازی مرگبار، جمعیت شهری در ۲۰ کیلومتری سئول را مبتلا می‌کند و این آغاز یک هراس عمومی و هرج و مرج نفسگیر است.
در میانۀ یک جشن مجلل شب کریسمس در یک ساختمان لاکچری، ناگهان شعله‌های آتش زبانه می‌کشند و مهمانی به کابوسی از تلاش برای زنده ماندن تبدیل می‌شود.
داستان این فیلم هم در مورد شیوع یک بیماری است اما نه یک بیماری کشندۀ معمولی! این بیماری کنترل مغز آدم‌ها را به دست می‌گیرد و باعث می‌شود که آنها احساس تشنگ دیوانه‌واری داشته باشند؛ این تشنگی آنها را به پریدن در رودخانه و غرق شدن در آنجا می‌کشاند.
یک خانواده از قشر کارگر توانسته‌اند پس از ۱۱ سال صاحب خانه شوند؛ آنها در خانۀ جدیدشان یک مهمانی ترتیب می‌دهند اما در نیمه‌های شب بارانی سیل‌آسا می‌بارد و گودالی عظیم خانه را در خود فرو می‌برد. حالا اعضای خانواده و همسایه‌ها باید قبل از اینکه گودال پر از آب شود از آن بیرون بیایند.
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلاله‌ای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت