به نقل از «اکوفارس»

ارتباط التهاب مزمن لثه با روماتیسم مفصلی

تاریخ انتشار: ۱ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۰۶۴۹۵۲

به گزارش الکوثر، التهاب مزمن لثه یا پریودنتیت به عنوان آخرین مرحله بیماری لثه شناخته می‌شود که بر بافت‌هایی که دندان را پشتیبانی و آن‌ها را در جای خود نگه می‌دارند، تأثیر می‌گذارد و در صورت عدم درمان، استخوان فک آسیب دیده و ممکن است دندان‌ها از بین بروند.

از جمله اولین علائم هشدار دهنده بیماری لثه خونریزی لثه (هنگام مسواک زدن دندان ها) و بوی بد دهان است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مرحله اولیه بیماری لثه به عنوان التهاب لثه شناخته می‌شود که می‌تواند منجر به پریودنتیت پیشرفته شود.

پریودنتیت می‌تواند منجر به باز شدن فضا‌های کوچک بین لثه و دندان قبل از از دست دادن دندان شود. تحقیقات انجام شده توسط دانشگاه اومئو در سوئد نشان داد که از دست دادن استخوان فک به دلیل پریودنتیت پیش از شروع آرتریت روماتوئید رخ می‌دهد.

«پرنلا لوندبرگ»، مدرس ارشد گروه دندانپزشکی در دانشگاه اومئو گفت: کسانی که مبتلا به آرتریت روماتوئید هستند بیشتر از کسانی که مفاصل سالمی دارند، درمعرض خطر از دست دادن دندان هستند.

علاوه بر این پرنلا تاکید کرد: درمان‌هایی که برای پریودنتیت به کار می‌روند نیز باعث تسکین درد مفاصل ناشی از آرتریت روماتوئید می‌شوند.

او یافته‌های خود را با تجزیه و تحلیل اشعه ایکس دندان‌های ۱۷۶ نفر به دست آورده است که ۹۳ نفر از آن‌ها بعداً به آرتریت روماتوئید مبتلا شدند. ۴۶ نفر از شرکت کنندگان در این تحقیق تصاویر اشعه ایکس قبل از شروع علائم آرتریت روماتوئید را ثبت کردند. بر این اساس ارتباط بین از بین رفتن استخوان فک و آرتریت روماتوئید فقط در افراد غیر سیگاری مشاهده شد.

او گفت: سیگار کشیدن یک عامل خطر برای ایجاد مشکلات لثه است. سایر عوامل خطر شامل استرس، دیابت، سوء تغذیه و سیستم ایمنی ضعیف است.

آرتریت روماتوئید چیست؟

سازمان خیریه ورسوس آرتریتز توضیح داده است که آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به بافت سالم حمله می‌کند. در نتیجه مفاصل ملتهب می‌شوند که می‌تواند باعث درد، تورم و سفتی شود.

این موسسه خیریه افزود: التهاب معمولاً قسمت مهمی از عملکرد سیستم ایمنی بدن شماست و به بدن اجازه می‌دهد مایعات و خون بیشتری به بخشی از بدن که توسط عفونت مورد حمله قرار می‌گیرد، ارسال کند. با این وجود، در آرتریت روماتوئید، التهاب در مفصل غیرضروری است و مشکلاتی را ایجاد می‌کند.

علاوه بر درد و سفتی در مفاصل، ممکن است مقداری قرمزی نیز وجود داشته باشد. درمان طبیعی این مشکل شامل دارو‌هایی مانند مسکن و فیزیوتراپی برای بهبود علائم دردناک است، حتی اگر از همان ابتدا دردناک باشد. اگر درد ادامه داشته باشد، تای چی و یوگا گزینه‌های مناسبی هستند.

      

منبع: اکوفارس

کلیدواژه: آرتریت روماتوئید

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۶۴۹۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

التهاب عامل کلیدی در پیشرفت آرتروز زانو

به گزارش صدای ایران از گجت نیوز، در یک مطالعه جدید محققان خون ۲۰۰ زن سفیدپوست که در ابتدای آزمایش هیچ علائمی از آرتروز زانو نداشتند و بر اساس عوامل خطر سنتی مانند آسیب دیدگی قبلی زانو یا جراحی زانو کم‌خطر در نظر گرفته می‌شدند را مورد بررسی قرار دادند.

سپس آنها با استفاده از یک آزمایش جدید که به دنبال پروتئین‌های موجود در خون برای پیش‌بینی خطر ابتلا به بیماری است، خون همین افراد را تجزیه و تحلیل کردند. بر اساس مقاله منتشر شده در مجله Science Advances در روز جمعه (٧ اردیبهشت)، تنها با بررسی شش پروتئین در خون می‌توان با دقت پیش‌بینی کرد که کدام فرد در طول ۱۰ سال آینده دچار آرتروز زانو خواهد شد.

این آزمایش در برخی موارد می‌تواند تا هشت سال زودتر از اشعه ایکس که در حال حاضر روش تشخیصی استاندارد طلایی برای آرتروز است، بیماری را شناسایی کند. محققان بر این باورند که تشخیص زودهنگام اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا اگرچه برای این بیماری درمانی قطعی وجود ندارد، اقدامات پیشگیرانه‌ای وجود دارد که می‌تواند روند پیشرفت آن را کند کند. این اقدامات شامل حفظ وزن سالم، انجام ورزش کم‌فشار و مصرف دارو‌هایی برای تسکین علائم می‌شود.

تشخیص آرتروز زانو با یک آزمایش خون ساده

تشخیص زودهنگام آرتروز زانو می‌تواند به مثابه یک زنگ خطر عمل کند. به گفته دکتر ویرجینیا بایرز کروس، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد دانشکده پزشکی دانشگاه دوک در کارولینای شمالی، این موضوع می‌تواند افراد را به سمت درمان‌های پیشگیرانه سوق دهد. این امر می‌تواند از بروز عوارض بعدی بیماری مانند درد، ناتوانی و نیاز به تعویض مفصل جلوگیری کند.

علاوه بر این، دکتر کروس اشاره می‌کند که روزی شاید این یافته‌ها به دانشمندان در توسعه درمان‌های پیشگیرانه جدید و مؤثرتر برای این بیماری کمک کند. برای مثال چنین درمان‌هایی می‌توانند بر پروتئین‌های موجود در خون که با این بیماری مرتبط هستند، تأثیر بگذارند.

آرتروز زانو شایع‌ترین نوع آرتروز است و بیش از ۳۲.۵ میلیون بزرگسال در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بیماری که در ابتدا به‌عنوان یک بیماری فرسودگی و پارگی شناخته می‌شد، زمانی رخ می‌دهد که غضروف داخل مفصل (به‌طور معمول در دست‌ها، لگن و زانو) دچار تخریب شود. این امر باعث می‌شود استخوان زیرین به مرور زمان تغییر کند و منجر به درد، خشکی و تورم شود.

التهاب، عامل کلیدی در پیشرفت آرتروز زانو

با وجود این، شواهد جدید حاکی از آن است که التهاب، نقشی اساسی در آسیب مفصلی ناشی از آرتروز زانو ایفا می‌کند. این بدان معناست که بیومارکر‌ها یا نشانه‌های قابل اندازه‌گیری در بدن وجود دارند که می‌توانند شروع بیماری را سال‌ها پیش از مشاهده آسیب ساختاری با اشعه ایکس هشدار دهند.

در این مطالعه جدید، دکتر کروس و همکارانش دو مجموعه نمونه خون را از گروه شناخته‌شده‌ای از زنان سفیدپوست میانسال در انگلستان که از سال ۱۹۸۹ به‌طور سالانه برای آرتروز زانو مورد بررسی قرار گرفته بودند، تجزیه و تحلیل کردند. تیم تحقیقاتی ۲۰۰ زن از این گروه را انتخاب کرد که از نظر سن و شاخص توده بدنی (BMI) با هم مطابقت داشتند. پس از ۱۰ سال پیگیری، نیمی از این زنان به بیماری آرتروز مبتلا شدند و نیمی دیگر نشدند.

محققان با استفاده از هوش مصنوعی، شش پروتئین را در نمونه‌های خون شناسایی کردند که به نظر می‌رسید نشانگر ابتلا به آرتروز زانو در آینده باشند. این نمونه‌های خون، هشت یا چهار سال قبل از تشخیص بیماری فرد، گرفته شده بودند. پروتئین‌های شناسایی‌شده در ایجاد التهاب و هوموستاز (ایستادگی خونریزی)، که اولین گام در پاسخ بدن به آسیب است نقش دارند.

برای تعیین دقت آزمایش، تیم تحقیقاتی از یک معیار ریاضی به نام مساحت زیر منحنی (AUC) استفاده کرد. امتیاز AUC کمتر یا مساوی ۵۰٪ نشان می‌دهد که یک آزمایش نمی‌تواند بین افراد مبتلا و بدون بیماری تمایز قائل شود.

امتیاز بالاتر از ۷۰٪ عملکرد قابل قبول و بالاتر از ۸۰٪ عالی در نظر گرفته می‌شود. شش پروتئین شناسایی شده در مطالعه جدید، امتیاز AUC برابر با ۷۷٪ را کسب کردند، این در حالی است که امتیاز پیش‌بینی بر اساس سن و شاخص توده بدنی افراد حدود ۵۰٪ و بر اساس درد زانو ۵۷٪ است.

اگرچه نتایج این مطالعه اولیه بسیار امیدوارکننده است، اما به گفته دکتر کروس این آزمایش به این زودی‌ها در کلینیک‌ها قابل استفاده نخواهد بود. تیم تحقیقاتی در حال حاضر باید بررسی کند که آیا این موفقیت در مورد مردان و همچنین افراد با نژاد‌های دیگر نیز قابل تکرار است. لازم به ذکر است که زنان به‌خصوص بعد از ۵۰ سالگی، بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز زانو نسبت به مردان هستند.

دکتر کروس اشاره می‌کند پس از تکمیل این مرحله، آزمایش‌های بالینی برای درمان‌های جدید در انتظار ماست. به صورت تئوری، از این بیومارکر‌ها می‌توان برای سنجش کارایی دارو‌های خاص در توقف پیشرفت آرتروز زانو استفاده کرد. در صورت موفقیت‌آمیز بودن این روش در مدل‌های حیوانی، چنین دارو‌هایی می‌توانند روی افرادی که در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند، آزمایش شوند.