عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: اگر آقایان و خانم‌های اصول‌گرا حوصله کنند و این یادداشت را مطالعه نمایند، مطمئن باشند که چیزی را از دست نداده‌اند، شاید خیری هم در آن باشد. همه ما و مردم کمابیش از وجود تعارضات و تنش‌های درون نظام مدیریتی و اجرایی کشور ناراحت و حتی عصبانی هستیم و یکی از علل ناکارآمدی‌ها را همین ویژگی می‌دانیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از این رو چندان غیر منتظره نیست که افکار عمومی و حتی نخبگان سیاسی در پی شکل دادن یک مدیریت یک‌دست و هماهنگ در تمام حوزه‌ها باشند و این را، شرط لازم نجات کشور و حرکت به سوی افزایش کارآمدی بدانند. متأسفانه باید گفت که چنین اتفاقی یا رخ نمی‌دهد، یا اگر رخ داد پایدار نمی‌ماند، و حتی اگر برای مدتی پایدار ماند، به علل گوناگون نتیجه مورد انتظار را فراهم نمی‌کند. حل مشکل کارآمدی در یک‌دستی نیست، که سرابی فریبنده است. البته این فقط خطاب به اصولگرایان نیست، بلکه نیروهای دیگر نیز باید متوجه سراب بودن این تصویر باشند. واقعیت این است که توسعه جوامع همراه با
تنوع گروه‌ها و نقش‌ها و تعارض منافع است. برخلاف جوامع توسعه‌نیافته که افراد را شباهت‌های آنان به یکدیگر پیوند می‌داد و همبسته می‌کرد در
جامعه جدید منبع همبستگی و پیوند ما با یکدیگر شباهت‌های ما نیست، بلکه تفاوت‌های ما است. تفاوت‌هایی که موجب تکمیلی یکدیگر می‌شویم. بنابراین یک‌دستی در جامعه جدید و توسعه‌یافته یک سراب است و هر چه جلوتر برویم، تنوع و پراکندگی بیشتر و بیشتر می‌شود ولی این پراکندگی در ذیل یک مفهوم ملی و نیاز به یکدیگر و وابستگی متقابل، منشاء وحدت و همبستگی می‌شود. پس رکن اساسی برای زندگی در جامعه جدید، به رسمیت شناختن تفاوت‌ها است و نه نادیده گرفتن آنها یا کوشش برای حذف و سرکوب تفاوت‌ها. آیا این بدان معنا است که در نظام اجرایی کشور نیز باید تنوع و چندگانگی وجود داشته باشد؟ پاسخ خیر است ولی راه‌حل آن حذف نیست. راه‌حل اول، پذیرش و تن دادن به تغییر مسالمت‌آمیز است. برای نمونه در آمریکا و با وجود ترامپ حدود چند هزار پست ومقام در اختیار افراد همسو با او بوده است و به نسبت مسیر مشترکی را طی می‌کردند. تا اینجا مشکلی نبود، زیرا مخالفان می‌توانند امیدوار به تغییر از طریق صندوق‌های رأی شوند که شدند. حالا متصدیان این چند هزار پست عوض می‌شوند، تا نوبت بعد. راه‌حل دوم نیز همراهی کردن با کلیت ساختار اجرایی در عین متفاوت بودن با آن است. بسیاری از نهادهای مستقل حکومتی باید از این خط‌مشی تبعیت کنند. نمونه‌اش مسئول اصلی مبارزه با کرونا در دولت ترامپ است که ضمن پیش بردن برنامه‌های خود، کلیت حضور ترامپ را نیز رعایت می‌کرد. راه دیگر که در دولت‌های اروپایی بیشتر دیده می‌شود، دولت‌های ائتلافی است که نوعی تقسیم کار هماهنگ صورت می‌گیرد و قاعده کلی رفتار آنان در ذیل حاکمیت قانون، هماهنگی نسبی پیدا می‌کند. در هیچ‌کدام از این راه‌ها واقعیت متکثر و حتی متعارض جامعه نادیده گرفته نمی‌شود، زیرا آنها واقعیت هستند و اراده‌های فردی و جناحی نمی‌تواند آنها را از میان ببرد. تجربه ما در سال‌های گذشته چه می‌گوید؟ یک اصل مسلم وجود دارد و اینکه هیچ گروه و گرایشی تا کنون نتوانسته است دیگری را با شیوه‌های اداری و فشار از جامعه حذف کند. گرایش‌ها و طبقات تضعیف و تقویت می‌شوند، ولی با این شیوه‌ها حذف‌شدنی نیستند، زیرا جامعه را نمی‌توان به گذشته برگرداند. اگر این تنوع‌ها وجود دارند، نمی‌توان بازتاب آنها را در ساختار سیاست و حکومت نادیده گرفت، و اگر ساختاری یک‌دست تشکیل شود، به سرعت تجزیه خواهد شد و رقابت‌های درونی یک ساختار به ظاهر یک‌دست، آن را تجزیه می‌کند. در حقیقت رسیدن به ساختار یک‌دست برای فرار از تنوع و تناقض، اول بدبختی است زیرا آغاز جنگ درونی خواهد بود. نمونه آن دولت اصول‌گرای سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۲ است، که از دل آن یک‌دستی محض که همه اصولگرایان را چنان خوشحال کرد که سر به آسمان ساییدند، گروهی بیرون آمد که اکنون چون استخوانی تیز در گلوی آنان گیر کرده است. هیچ گروهی برای همیشه یک‌دست نخواهد ماند. دو دوست بسیار صمیمی با ۵۰ سال سابقه رفاقت نیز می‌توانند در اداره کشور دچار اختلاف شوند و دوستی آنان به اختلاف و دشمنی تبدیل گردد. این واقعیت اجتماعی است. بنابراین هر کوششی برای یک‌دست کردن امور نه تنها به نتیجه مطلوب نمی‌رسد، بلکه فرآیند طبیعی تمایزیابی گروه‌های سیاسی و اجتماعی را مخدوش و مختل می‌کند و به شکل‌گیری گروه‌هایی منجر می‌شود که کارکرد مفید و مثبتی در جامعه ندارند. هر گونه کوششی برای یک‌دست کردن جامعه و ساختار مدیریتی آن، آب در هاون کوبیدن است. با هر سرعتی که از تنوع و گوناگونی فرار می‌کنید، با سرعت بیش‌تری به آن نزدیک می‌شوید. از آنچه که فرار می‌کنید، به زودی آن را ملاقات خواهید کرد، یک‌دستی سراب است. بیشتر بخوانید: ویروس نظرسنجی زدگی/ عباس عبدی نگاهی به انتخابات ۱۴۰۰/عباس عبدی عباس عبدی: مردم به شرطی در انتخابات شرکت می کنند که مسیر را باز ببینند اتحاد شکننده/ عباس عبدی چرا انقلاب شد؟/ عباس عبدي چرا نسل جديد مساله دارد؟/ عباس عبدی برجام، انتخابات، اصولگرایان/ عباس عبدی نظام سلطه و انتخابات ایران/ عباس عبدی رأی مردم، در اندیشه آقای مصباح/ عباس عبدی لینک کوتاه: asriran.com/003FQ5
منبع: عصر ایران
کلیدواژه:
عباس عبدی
تفاوت ها
یک دستی
یک دست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا
منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۴۶۲۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اوسمار این دو بازیکن پرسپولیس را نمی‌خواهد | انتقال قطعی در تابستان
به گزارش همشهری آنلاین پرسپولیس در تابستان گذشته دو بازیکن خود را که شاید می‌توانستند به این تیم در فصل جاری کمک کنند به تیم‌های دیگر قرض داد. در درون دروازه در حالی که احمد گوهری می‌توانست یک ذخیره مناسب برای علیرضا بیرانوند باشد به صورت قرضی راهی آلومینیوم اراک شد و در بازی حساس سرخپوشان مقابل این تیم در جام حذفی نیز یکی از ارکان اصلی پیروزی تیمش بود. این دروازه‌بان در تابستان پیش رو باید به پرسپولیس برگردد چون یک فصل دیگر با این باشگاه قرارداد دارد. درمورد این دروازه‌بان باخبر شدیم که باشگاه آلومینیوم به دنبال جذب دائمی او برای فصل بعد است و در این زمینه قصد دارد مذاکراتی با پرسپولیس داشته باشد. همچنین در شرایطی که سرخپوشان در نیم‌فصل اول با کمبود مهاجم مواجه بودند و در حال حاضر هم ذخیره خوبی برای عیسی‌آل کثیر ندارند مهدی عبدی را به تراکتور قرض دادند. عبدی در تراکتور بد عمل نکرد و تا الان 6 گل برای این تیم در لیگ به ثمر رسانده است. در همین راستا باشگاه تبریزی خواستار انتقال دائمی این بازیکن است. البته عبدی هم یک سال دیگر با پرسپولیس قرارداد دارد و این باشگاه هیچ یک از دو بازیکن خود را نمی‌تواند برای یک فصل دیگر به تیمی قرض دهد مگر اینکه با آنها تمدید قرارداد کند.
به نظر می رسد اگر اوسمار همچنان سرمربی پرسپولیس باشد به هیچ یک از دو بازیکن برای فصل آینده نیاز نخواهد داشت.
کد خبر 848660 برچسب‌ها ویژه ورزشی باشگاه پرسپولیس
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند