به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، در مراسمی در محل رایزنی فرهنگی ایران در ژاپن لوح تقدیر حداد عادل، رئیس بنیاد سعدی به خانم هیساکو تسونادا، توسط رایزن فرهنگی ایران اهدا شد.
حسین دیوسالار رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در ژاپن، در اینبرنامه ضمن تجلیل از اقدامات و فعالیتهای این استاد زبان و ادبیات فارسی و همچنین خوشنویس فارسی گفت: ایرانشناسان، اسلام شناسان و اساتید زبان و ادبیات فارسی از ژاپن و ژاپن شناسان ایرانی نقش ماندگار و بی نظیری را در راه شناخت هر چه بیشتر این دو ملت بزرگ با سابقه طولانی فرهنگی، تاریخی و صمیمانه ایفا کردهاند و همواره قدردان تلاشها و نقش موثر آنان بوده و خواهیم بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: خانم تسونادا حدود سی سال در حوزه زبان و ادبیات فارسی و همچنین خوشنویسی به خط فارسی، در اوج هنر و خلاقیت فعالیت دارد و بسیار خرسندیم که در رایزنی فرهنگی زمینه بهرهمندی از این ظرفیت برای ارائه به مخاطبان فرهنگ دوست و علاقهمند ژاپنی فراهم شده است.
تسونانادا نیز ضمن تشکر از مردم ایران و رایزنی فرهنگی در حمایت از این فعالیتها، ابراز امیدواری کرد بتوان هر چه بیشتر نسبت به معرفی فرهنگ و هنر ایران به علاقه مندان ژاپنی گام برداشت.
حداد عادل ریاست بنیاد سعدی در لوح تقدیر خود خطاب به این استاد زبان فارسی نوشته است:
«سرکار خانم تسونادا
آموزگار زبان فارسی و هنرمند خوشنویس ارجمند در ژاپن
تلاشهای سیساله شما بهعنوان استاد زبان و ادبیات فارسی در ژاپن و کوششی که برای معرفی هنر خوشنویسی ایرانی کرده اید نقش ارزندهای در تحکیم و تقویت پیشینه عمیق تاریخی و فرهنگی تمدن اسلامی - ایرانی در حوزه میراث ارزشمند دو ملت بزرگ ایران و ژاپن داشته است.
به پاس زحمات ارزشمند شما در زمینه آموزش زبان و ادبیات فارسی و هنر خوشنویسی ایرانی، این لوح تقدیر به پیشنهاد رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران و نماینده بنیاد سعدی در توکیو- ژاپن- به سرکار عالی اهداء میشود.»
هیساکو تسونادا علاوه بر زبان وادبیات فارسی، به خوشنویسی ایرانی نیز تسلط دارد و در حال حاضر نیز از سوی رایزنی فرهنگی، زمینه تدریس و آموزش وی به مخاطبان ژاپنی فراهم است که با توجه به شیوع کرونا در حال حاضر به صورت مجازی برگزار میشود و بیش از ۱۲۵ فارسی آموز از سراسر ژاپن در آن شرکت میکنند.
وی بیش از این نیز سمینار مجازی «معرفی هنر خوشنویسی ایرانی» را با حضور علاقهمندان ژاپنی برگزار کرد و با هماهنگی دفتر یونسکو در ایران و پیگیری رایزنی فرهنگی، تعدادی از آثار وی در جشنواره و نمایشگاه «رقص قلم» با آثار هنرمندان کشورهای حوزه جاده ابریشم و از جمله ۶ هنرمند دیگر ژاپنی به نمایش در آمد و معرفی شد.
کد خبر 5164753
محمد آسیابانی
منبع: مهر
کلیدواژه: ژاپن
رایزنی فرهنگی
غلامعلی حدادعادل
بنیاد سعدی
آموزش زبان فارسی
خوشنویسی
تازه های نشر
کتاب و کتابخوانی
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
قاسم سلیمانی
پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
رایزنی فرهنگی
معرفی کتاب
نقد کتاب
پژوهشگاه فرهنگ هنر و ارتباطات
موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران
ویروس کرونا
نوروز
درگذشت چهره ها
رونمایی کتاب
زبان و ادبیات فارسی
خوشنویسی ایرانی
رایزنی فرهنگی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا
منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۵۰۹۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرگذشت فارسیزبانان آسیای میانه /نگاهی به کتاب «تاریخ تاجیکان ورارود»
علی هادیلو؛ اعتماد پژواک جدایی مناطق آسیای میانه و ایران، قصهای پرغصه به وسعت
تاریخ ایران معاصر است؛ اما فارغ از مرثیهسرایی بر میراث به یغما رفته، اغلب ایرانیان را وقوف نیست که چه بر سر میراث هزارسالگان در سرزمینهای جدا افتاده رفت.
کتاب «تاجیکان ورارود؛ از ۱۸۶۰ تا ۱۹۲۴» نخستین روایت علمی دقیق و مدون به سبک تاریخنویسینو و به
زبان فارسی در این زمینه است. این کتاب پرارج گرچه در سال ۱۴۰۰ در ایران منتشر شد، اما به دلیل خاستگاه تاجیکی محقق (نماز حاتم) آنچنانکه باید و شاید در فضای رسانهای ایران ارج نهاده نشد. کتاب تاریخ تاجیکان ورارود، شرح رنجی است که از فرط بیصدایی تاکنون شنیده نشده و برای شنیدن آن باید گوش به دیوار ستبر تاریخ خواباند. این درد به تعبیر فروغ فرخزاد، بانوی شعر و ادب ایران زمین، از آن جنس دردهایی است که «انسان را به سکوت وا میدارد، از این رو بسیار سنگینتر از دردی است که انسان را به فریاد وا میدارد.» سرگذشت روزگار زبان فارسی و تاجیکان در این کتاب دستکمی از دوران پرآشوب پس از ورود و سیطره مغولان بر ایران نداشت و چه بسا تلختر از آن عصر بود. قوم مهاجم مغول، به روایت موجز جوینی، «آمدند و کندند و سوختند و کشتند و بردند و رفتند»، اما چند سالی نگذشت که پیش از فروپاشی دولتشان، در بستر کارگاه حریر فرهنگ، اندیشه و مدنیت ایرانی سر به راهتر شده، زبان فارسی را به عنوان زبان خود برگزیدند و به تدریج به کیش و آیین ایرانی و اسلامی گراییدند و حتی مروج آن شدند، حال آنکه زبان فارسی آسیای میانه در چنگ قوم یأجوج و مأجوج گرفتار شده و به مرور جای خود را به زبانهای روسی و ازبک داد.
نماز حاتم، نویسنده کتاب، از محققان و استادان برجسته و بنام دانشگاه ملی تاجیکستان است. او استاد گروه تاریخ آکادمی علوم تاجیکستان است که تاکنون ۱۵ کتاب و بیش از ۲۶۰ مقاله به نگارش درآورده است. کتابهای تاریخ خلق تاجیک (کتاب درسی برای کلاس نهم) و «سرنگون کردن ترتیبات امیری در بخارا» (کتاب دانشگاهی) از جمله مهمترین آثار این محقق شهیر تاجیکی است. تاریخ تاجیکان ورارود، روایتی خواندنی درباره ماجرای گذر سرسلامت تتمه زبان فارسی و قوم بزرگ تاجیک در منطقه آسیای میانه از دوران پرتلاطم و پرآشوب سیطره روسیه تزاری و شوروی و سلاخی فارسیزبانان آسیای مرکزی در میانه سالهای (۱۸۶۰-۱۹۲۴) است و ماجرای این گذر تاریخی، سیاسی و فرهنگی به مثابه داستان سیمرغ عطار است که تنها معدودی از مسافران با موفقیت در این سفر سیاسی، تاریخی و فرهنگی به مقصد رسیدند. کتاب تاریخ تاجیکان ورارود تاریخ صرف نیست و همچنانکه ویل دورانت تاریخ تمدن را شرح دستاوردهای عظیم انسانی روی سواحل رودخانه خروشان و پرهیاهوی تاریخ میدانست، روایتی از شجاعت، قهرمانی و تلاش نفسگیر یکی از کهنترین ملتهای جهان در حفظ و گسترش زبان فارسی، فرهنگ، سنن اخلاقی، اقتصاد، اندیشه، دانش، کشاورزی، ارتباطات و میراث گرانبهای نیاکانی است. کتاب تاریخ تاجیکان ورارود مرثیهسرایی بر میراث به یغما رفته ایرانی نیست؛ بلکه نویسنده (نماز حاتم) کوشش خود را به کار گرفته تا براساس منابع تازه و از نگاهی نو صفحات درخشان تاریخ نیاکان خویش را در مبارزه با مهاجمان روس و پاسداری از میهن خود روایت کند. ملتی که به توصیف این محقق، در برابر دشمن، «نه سپر، بلکه فرهنگ خود را پیش گذاشت، به قوم مهاجم دوستی، همزیستی و همکاری را پیشنهاد کرد، خود که فرهیخته و معارفپرور بود، به بیگانگان کوچی، برتری دانش و فرهنگ را اثبات نمود، ایشان را نیز به همین راه هدایت ساخت.» در این کتاب که به کوشش آرش ایرانپور، محقق ایرانی، برگردان و شرح شده، معادلهای روسی و «کریلی» با وسواسی مثالزدنی به معادلهای فارسی برگردانده شده است. این کتاب را میتوان نمونهای از شکلگیری یک مکتب تاریخنگاری جدید در آسیای میانه نیز قلمداد کرد؛ مکتبی که با وجود تاثیرپذیری از راه و روش تاریخنگاری شوروی -البته وجوه علمی و مثبت آن- از این توانایی نیز برخوردار است در جایی که به بررسی سیاستهای مقامات شوروی مربوط میشود، بدون پرخاش و تندی، جوانبی از آن را مورد نقد و بازنگری قرار دهد. این کتاب همچنین نقبی به فرآیند تدریجی فارسیزدایی از آسیای میانه زده و روایتی داستانگونه و جانسوز دوران فترت زبان فارسی در این خطه، فراروی ما مینهد. از زمان ورود اشغالگران روس به آسیای مرکزی (۱۸۶۰)، شوربختی فارسیزبانان و افول تاجیکها آغاز میشود و به دلایل متعدد و دسیسههای حکمرانان در سیادت روسیه تزاری به ویژه حکومت شوروی به مرور زبان فارسی جایگاه پیشین خود را از دست میدهد و حتی کار به تحقیر فارسی زبانان و استحاله قوم تاجیک می رسد. فرآیند فارسیزدایی که عملا از دوره حکومت شوروی رنگ و بویی جدید به خود میگیرد، با تبر تقسیم (مرزبندیهای ملی) در ۱۹۲۴ به اوج میرسد و میوههای خونین آن را میتوان به ویژه در نسلکشی روشنفکران فارسی زبان در دهه ۱۹۳۰ به وضوح مشاهده کرد. به روایت نویسنده در صفحات مطبوعات چه آسیای میانه و چه روسیه درباره تاجیکان و زبان فارسی (که از ۱۹۲۴ نام آن به تاجیکی تغییر کرد) تقریبا چیزی چاپ نمیشد. حتی «اگر به ناگه مقالهای هم چاپ میشد، بیشتر آنها غرضورزانه بوده، گاه تاجیکان و زبان فارسی تاجیکان را آشکارا تحقیر میکردند.» کار بدانجا رسید که بر حذف زبان فارسی و انکار موجودیت این زبان و تاجیکان، رسما پافشاری میکردند. گفتنی است کتاب «تاریخ تاجیکان ورارود» از دهه ۱۸۶۰ تا سال ۱۹24 تالیف نماز حاتم، به کوشش آرش ایرانپور از سوی انتشارات شیرازه ما در ۶۲۴ صفحه منتشر شده است. کانال عصر ایران در تلگرام