به نقل از «فرارو»

جهانگیری: افتخار نیست ملت در صف مرغ باشند

تاریخ انتشار: ۱۴ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۴۶۳۱۰۴

معاون اول رئیس جمهور گفت: گشایش‌های اقتصادی را در پیش داریم چرا که دیپلماسی قوی داریم و دنیا می‌داند که با ملتی شریف رو به رو است؛ افتخار نیست در دوره مدیریت ما ملت در صف مرغ ایستادند.

به گزارش تسنیم، اسحاق جهانگیری صبح امروز در جلسه ستاد اقتصاد مقاومتی خراسان رضوی اظهار داشت: در آغاز سال 1400 توفیق نصیب ما شد که به خراسان رضوی سفر کنیم که آرزوی هر ایرانی زیارت امام رضا علیه‌السلام است و خوشحالم که در جلسه ستاد اقتصاد مقاومتی استان در ابتدای سال جدید شرکت کردیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

معاون اول رئیس جمهور بیان کرد: امیدواریم سال جدید که سال پایان قرن گذشته هجری شمسی است، سالی برای گشایش‌های زیاد در ابعاد مختلف زندگی فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مردم باشیم.

جهانگیری ادامه داد: آرزومندیم بخش زیادی از مشکلات و گرفتاری‌های موجود در زندگی ملت ایران کم شود.

وی بیان کرد: یکی از جهت گیری‌های اقتصاد مقاومتی این بود که اتکاء به درآمد نفتی کم شود و با تشکیل کارگروه‌ها سعی کردیم این موضوع را در حد توان اجرا کنیم و در نهایت سهم نفت در بودجه کمرنگ‌تر شد و مواردی مانند مالیات جایگزین آن شد.

جهانگیری اظهار داشت: پروژه‌های اقتصاد مقاومتی را طراحی کردیم تا با تحقق و به نتیجه رسیدن آن، تاب آوری اقتصاد کشور به طور قابل توجهی زیاد شود تا در دوره تحریم دچار مشکل نشویم؛ یکی از مهمترین این پروژه‌ها، ستاره خلیج فارس بود.

وی گفت: بیش از 150 پروژه تعریف شد که به لطف خدا تعداد زیادی از آنها به نتیجه رسید؛ با کشورهای همسایه میادین مشترک زیادی داریم که یکی از مهم‌ترین آنها، پارس جنوبی بود؛ در سال 92 قطری‌ها 2ونیم برابر ما برداشت می‌کردند که این سهم ملت ایران بود و امروز برداشت ما از قطر بیشتر شده است.

معاون اول رئیس جمهور تصریح کرد: در 3 سال گذشته با فشارهای ایجاد شده از سوی آمریکا که به برخورد نظامی انجامید و سردار ما را ترور کردند روبرو شدیم؛ اولین بار پس از جنگ جهانی دوم ایران پایگاه آمریکایی‌ها را با موشک زد و آمریکا از تبعات تصمیم خودش خبر داشت. گشایش‌های اقتصادی را در پیش داریم چرا که دیپلماسی قوی داریم و دنیا می‌داند که با ملتی شریف رو به رو است؛ افتخار نیست در دوره مدیریت ما ملت در صف مرغ ایستادند.

معاون اول رئیس جمهور خاطرنشان کرد: تولید با رفع کارهای اداری به تنهایی راه نمی‌افتد و باید سیاست‌های پشتیبانی کننده از آن در حوزه‌های مختلف فرهنگی اقتصادی و اجتماعی وجود داشته باشد.برای شروع یک فعالیت 72 روز طول می‌کشد که با پیگیری‌های دولت به سه روز رسیده؛ پس این کار با لغو برخی امور غیرضرور سنتی، شدنی است. ان‌شاءالله در سال 1400 وزیر اقتصاد به عنوان رئیس کمیته مقررات زدایی بتواند کمک خوبی به مانع زدایی تولید کند.

جهانگیری بیان کرد: در این دوره اقتصادی مرزهای زمینی ما نقش بسیار مهمی داشتند؛ کشور افغانستان بیش از کل اتحادیه اروپا از ما کالا می‌خرد و ظرفیتی بسیار مهم است که باید از آن بهره ببریم. شاید کارخانه‌های بزرگ کشور در خراسان رضوی کم باشد اما ظرفیت صنعت آن بسیار خوب است؛ یکی ار مشکلات این استان، آب است که در حال حل آن با انتقال آب از خلیج فارس هستیم. طرح آبرسانی به استان‌های شرقی کشور شروع شده و از استاندار خراسان رضوی درخواست داریم این مهم را روزانه پیگیری کند تا اگر مانعی وجود دارد به ما منتقل شود.

جهانگیری تصریح کرد: مجلس تصمیم گرفته 7 منطقه آزاد را در یک لایحه بیاورد، 8 منطقه نیز به آن افزوده؛ چندین منطقه ویژه نیز افزوده که شورای نگهبان عنوان کرده است بار مالی دارد. ما بار مالی آن را پذیرفته‌ایم اما بررسی این موضوع به مجمع تشخیص مصلحت نظام سپرده شده؛ در حالی که این موضوع مربوط به دولت است.

منبع: فرارو

کلیدواژه: آزاده نامداری اسحاق جهانگیری صف مرغ معاون اول رئیس جمهور اقتصاد مقاومتی خراسان رضوی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۶۳۱۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ظهور یک قدرت اقتصادی جدید؛ اقتصاد هند چقدر قوی است؟

نشریه اکونومیست در سرمقاله این هفته رشد اقتصادی هند به رهبری نارندرا مودی را مورد بررسی قرار داده است. از منظر این نشریه، باوجودی که آقای مودی قدم‌های مثبت بسیاری برداشته است، اما برخی نقاط ضعف او می‌تواند او را از تحقق وعده‌هایش بازدارد.

به گزارش اکو ایران، به گفته اکونومیست، انتظار می‌رود شش هفته دیگر نارندرا مودی در سومین دوره نخست وزیری برنده شود، که موقعیت او را به عنوان مهم‌ترین رهبر هند از زمان جواهر لعل نهرو تثبیت می‌کند. پیروزی انتخاباتی این پسر چای فروش در واقع نشان دهنده مهارت سیاسی او، قدرت ایدئولوژی ملی‌گرای هندی و فرسایش نهاد‌های دموکراتیک اوست. با اینحال نشان دهنده حسی میان رای دهندگان عادی و نخبگان هند درباره این است که او رونق و قدرت را برای هند به ارمغان می‌آورد.

هند نارندرا مودی تجربه‌ای از ثروتمند شدن در میانه جهانی زدایی و تحت رهبری قدرتمند است. اینکه آیا هند می‌تواند در طول ۱۰ تا بیست سال آینده به سرعت رشد کرده و از تنش دوری کند سرنوشت ۱.۴ میلیارد نفر و همچنین اقتصاد جهان را تعیین خواهد کرد. از منظر اکونومیست، فرمول مودی می‌تواند تا جایی کار کند، ولی درباره اینکه آیا موفقیت هند می‌تواند ادامه یابد و آیا این مساله به ماندن او در قدرت بستگی دارد سوالاتی وجود دارد.

هند با رشد اقتصادی ۶ تا ۷ درصد، سریع‌ترین نرخ رشد را در میان کشور‌های بزرگ دارد. داده‌‎های جدید نشان می‌دهند که اعتماد بخش خصوصی آن در بالاترین سطح از سال ۲۰۱۰ قرار دارد و درحالی که امروز پنجمین اقتصاد بزرگ جهان است می‌تواند تا سال ۲۰۲۷ به سومین اقتصاد جهان پس از آمریکا و چین تبدیل شود. نفوذ هند به روش‌های جدیدی نمایان می‌شود. شرکت‌های آمریکایی ۱.۵ میلیون کارمند در هند دارند، که بیش از هر کشور خارجی دیگری است. بازار سهام آن چهارمین بازار ارزشمند جهان است و بازار هوانوردی آن در رتبه سوم قرار دارد. خرید نفت روسیه توسط هند قیمت‌های جهانی را تغییر می‌دهد. افزایش ثروت به معنای افزایش نفوذ ژئوپلتیک است؛ پس از بالاگرفتن تنش در کانال سوئز، هند ۱۰ کشتی جنگی در خاورمیانه مستقر کرد.

اگر به دنبال یک "چین دیگر" هستید که با محوریت تولید ایجاد شد، آن هند نیست. این کشور در زمان رکود تجارت کالا و اتوماسیون تولید توسعه می‌یابد؛ بنابراین نیاز به مدل جدیدی برای رشد دارد. یکی از محور‌های این رشد "برنامه عظیم زیرساخت‌"هاست که بازار واحد گسترده‌ای را به‌هم پیوند می‌دهد. هند ۱۴۹ فرودگاه دارد و هرسال ۱۰ هزار کیلومتر جاده و ۱۵ گیگا وات ظرفیت انرژی خورشیدی اضافه می‌کند. برخی از این زیرساخت‌ها، چون پرداخت‌های دیجیتال، بازار‌های سرمایه مدرن و بانک‌ها نیز نامشهود هستند. همه این‌ها به شرکت‌ها امکان می‌دهد از اقتصاد مقیاس بهره ببرند.

محور دوم "رشد صادرات خدمات" است که به ۱۰ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور رسیده است. تجارت جهانی در خدمات هنوز درحال رشد است و "شرکت‌های فناوری اطلاعات هند" مراکزی ایجاد کرده‌اند که تحقیق و توسعه و خدماتی، چون قوانین و حسابداری به شرکت‌های بین المللی عرضه می‌کنند. اما باوجود پردیس‌های فناوری شیک، هند همچنان یک جامعه نیمه روستایی است؛ و این مساله سومین و آخرین محور رشد را توضیح می‌دهد؛ مدل جدیدی از سیستم رفاه که در آن صد‌ها میلیون نفر از مردم فقیر هند پرداخت‌های انتقالی دیجیتال دریافت می‌کنند. داده‌های جدیدی نشان می‌دهند که سهم جمعیتی که زیر خط فقر جهانی ۲.۱۵ دلار در روز زندگی می‌کنند از ۱۲ درصد در سال ۲۰۱۱ اکنون به زیر ۵ درصد کاهش یافته است.

اما نارندرا مودی لایق چه میزان اعتبار است؟ موفق‌ترین سیاست‌های او از دستورالعملی استفاده می‌کند که در دهه ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ در هند ظهور کرد؛ اما هیچ ایرادی ندارد. او برای جلوبردن اصلاحات متوقف شده، نظارت شخصی روی تصمیمات مهم و سرکوب عقب مانده‌ها و مخالفان بوروکراسی قابل تقدیر است. برخی می‌گویند او "سرمایه داری رفاقتی" را پرورش داده است. با اینحال، گرچه برخی شرکت‌های بزرگ امتیازاتی گرفتند، تمرکز در تجارت درحال کاهش است، فساد محو شده است و کسب‌وکار‌ها تنوع بالایی دارند. اگر او پیروز شود هند به رشد قوی ادامه خواهد داد. سطح متوسط نیز همینطور خواهد بود: ۶۰ میلیون نفر بیش از ۱۰ هزار دلار در سال کسب خواهند کرد؛ که این تعداد تا سال ۲۰۲۷ به ۱۰۰ میلیون نفر می‌رسد.

بااینحال، هند با یک مشکل ترسناک روبروست. از یک میلیارد نفر جمعیت در سن کار این کشور تنها ۱۰۰ میلیون نفر شغل رسمی دارند و باقی اکثرا کار موقتی دارند یا بیکار هستند. نخست وزیر هند برای جذب برخی از نیروی کار از یک برنامه مشوق دولتی برای ارتقای تولید استفاده می‌کند. ولی حتی اگر این برنامه به اهداف خود برسد، تنها ۷ میلیون شغل ایجاد می‌کند.

از منظر اکونومیست، اقتصاد هند برای حفظ رشد خود باید اشتغال انبوه ایجاد کند. یکی از راه‌ها بزرگتر شدن بخش فناوری اطلاعات است که به عنوان یک قطب دیجیتالی سازی جهان عمل کند و مجموعه‌ای از صنایع صادراتی که مالی، غذا و دفاع را دربر می‌گیرد. هزینه کارگران در این صنایع نیز می‌تواند به نوبه خود در سایر بخش‌ها اشتغال ایجاد کند. یک بازار داخلی کارآمد و واحد بهره‌وری کلی را افزایش می‌دهد و رفاه هدفمند می‌تواند به کسانی که عقب مانده‌اند کمک کند. برای این منظور، هند باید آموزش و کشاورزی خود را متحول کند، و امکان مهاجرت بیشتر از شهر‌های شمالی پرجمعیت را به سمت شهر‌های جنوبی و غربی فراهم کند.

با این معیار‌های برجسته، نارندرا مودی حرف زیادی برای گفتن ندارد. حزب بهاراتیا جاناتا استعداد و ایده‌‎هایی دارد، اما بیشتر روی ایدئولوژی متمرکز است. رشد غیرلیبرالیسم، مخالفت سیاسی و آزادی بیان را محدود کرده است. این واقعیت که شرکت‌ها از مودی می‌ترسند می‌تواند علت عدم رشد سرمایه گذاری را توضیح دهد. روند آماده کردن عموم برای تغییرات اجتماعی گسترده در دهه ۲۰۳۰ به درستی آغاز نشده است و بازسازی آموزش، شهر‌ها و کشاورزی نیاز به همکاری دولت‌های محلی دارد، که توسط بهاراتیا جاناتا اداره نمی‌شوند، و همینطور گروه‌های اجتماعی که با اختلال مواجه هستند.

سوالی که درباره هند و اقتصاد وجود دارد این نیست که آیا نارندرا مودی پیروز خواهد شد یا نه، بلکه این است که آیا او رشد خواهد کرد. او در سن ۷۳ سالگی ممکن است قدرت مدیریت خود را روبه افول بیابد. برای ایجاد یک دستورکار اصلاحی جدید، در سطح چیزی که در دهه ۱۹۹۰ ظهور کرد، و برای تقویت یک اقتصاد مبتنی بر دانش که به مردم برای تفکر خود پاداش می‌دهد، او باید انگیزه‌های استبدادی خود را تعدیل کند. همچنین برای جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی بیشتر و یافتن یک جانشینی با تفکر رشد، حزب او باید "سیاست‌های شوونیستی" خود را مهار کند. اگر چنین نشود، ماموریت نوسازی ملی مودی، وعده‌های خود را محقق نخواهد کرد.