به نقل از «دانا»

نگاهی به روند فعالیت مجتمع هسته ای آب سنگین اراک از ابتدا تاکنون

تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۲۸۱۱۰

مجتمع آب سنگین اراک که شامل یک نیروگاه ۴۰مگاواتی و رآکتور تحقیقاتی است، در سال های اخیر فراز و نشیب های زیادی را به خود دیده است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از دیار آفتاب؛ ۲۰ فروردین ماه به عنوان روز ملی فناوری هسته ای کشور نامگذاری شده است. علت این نامگذاری، دستیابی ایران به فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای و راه‌اندازی زنجیره کامل غنی‌سازی اورانیوم در چنین روزی در سال ۱۳۸۵ است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

موفقیتی که با تکیه بر توان داخلی و در شرایط تحریم به دست آمد و همگان را متحیر ساخت.

مجتمع آب سنگین اراک که شامل یک نیروگاه ۴۰مگاواتی و رآکتور تحقیقاتی است، در ۷۵ کیلومتری شمال غرب اراک قرار دارد و یکی از تاسیسات هسته ای کشور است که نقش پر رنگی را در این صنعت بر عهده دارد و در سال های اخیر فراز و نشیب های زیادی را به خود دیده است. همراه ما باشید تا به چگونگی شکل گیری و فراز و نشیب این مجتمع هسته ای بپردازیم.

تهیه آب سنگین در ایران از سال ۱۳۶۳ به صورت بسیار مقدماتی و به طور آزمایشگاهی با استفاده از روش الکترولیز آغاز شد. پس از مدتی، تلاش‌ها بیهوده نمود. مدتی گذشت و سازمان انرژی اتمی از پروژه‌های نیمه صنعتی تغلیظ و تبدیل اورانیوم بین سال‌های ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۷ فارغ شد. اینجا بود که اجرای پروژه نسبتا صنعتی آب سنگین به سازمان پیشنهاد شد و با ابلاغ شواری معاونین سازمان، پروژه آغاز شد. اما محدودیت بزرگی وجود داشت. دانشمندان ما دسترسی کافی به اطلاعات علمی و فنی کشورهای خارجی نداشتند؛ از طرف دیگر، نیروی حرفه‌ای و متخصص کافی جهت جذب وجود نداشت. لذا، پروژه مذکور تا سال ۱۳۷۷ مسکوت ماند. اما در طی این ۶ سال، دانش فنی بدست آمد، طراحی‌های پایه، مقدماتی و تفصیلی انجام شد، مطالعات کافی صورت گرفت و عملیات سایت‌یابی نیز منجر به انتخاب اراک به عنوان بهترین منطقه مناسب شد.

همگام با فعالیتهای فوق‌الذکر، گروه های مهندسی شروع به برآورد مستمر از ظرفیت‌های داخلی از حیث تامین مواد، قطعات و دستگاه‌های مورد نیاز کردند. این واحد صنعتی چندان بزرگ نبود اما به اندازه یک پالایشگاه پیچیدگی داشت. اواسط سال ۱۳۷۶ بود که تمامی مطالعات انجام شد. اما در این زمان، با روی کار آمدن دولت جدید، رییس سازمان انرژی هسته‌ای تغییر کرد و به همین دلیل، اسناد علمی مربوط به پروژه آب سنگین دوباره طراحی شد. متاسفانه باز هم تغییرات مدیریتی مانع پیشرفت کار شد و پروژه تا میانه سال ۸۵ به تاخیر افتاد.

منابع مطالعاتی یا محدود بود و یا غیر قابل دسترس. با این وجود، به همت کارشناسان ما کوچکترین ظرفیت تولید آب سنگین که در عین قابلیت صنعتی، پاسخگوی نیازهای یک راکتور تحقیقاتی بوده و با ابزار، قطعات و دستگاه‌های بازار صنعت هم تناسب داشته باشد، ۸ تُن در سال تشخیص داده شد و مبنای آغاز کار در پروژه تولید آب سنگین اراک قرار گرفت. سپس روش تبادل ایزوتوپی دو زمانه تا میزان ۱۵ درصد غنی‌سازی دوتریم در فاز اول و تقطیر آب برای غنی‌سازی دوتریم تا میزان ۹۹.۸ درصد در فاز دوم بدون اتکا به روش الکترولیز مد نظر قرار گرفت. اگر سازمان در تبادل ایزوتوپی توفیق می‌یافت، قادر به افزودن چند واحد دیگر -که هر کدام ۸ تن ظرفیت داشت- تا ۴ واحد می‌گردید. با این حساب، ظرفیت مجموع -بدون تغییر در واحد تقطیر- به ۳۲ تن آب سنگین در سال می‌رسید. تا اوایل سال گذشته، این ظرفیت به ۲۰تُن رسیده است.

به گفته یکی از مهندسان صنعت هسته ای کشور، در گذشته از آب سنگین تنها به عنوان کندکننده یا سرد‌کننده راکتور آب سنگین استفاده می‌شد ولی الان استفاده‌های پزشکی و محیط زیستی و دارویی و بهداشتی و استفاده‌های لیبلینگ یا نشان‌دار کردن هم دارد که باعث شده تا مصرف این ماده استراتژیک به شدت بالا برود. همچنین ویژگی خاص آب سنگین باعث می شود تا نیازی به غنی‌سازی اورانیوم برای سوخت راکتور نباشد و آب سنگین به تنهایی در کنار اورانیوم طبیعی پالایش شده قرار گرفته و هم رادیو ایزوتوپ بدهد و هم امکان تولید برق داشته باشد.

دلیل بهانه گیری غرب و آمریکا

از آن‌جا که ساختار کلی همه راکتورها مشابه یکدیگر است، لذا اگر ما به فن‌آوری ساخت این راکتور ۴۰ مگاواتی به طور  ۱۰۰درصد دسترسی پیدا کنیم و این راکتور به بهره‌برداری برسد، قادر خواهیم بود دیگر راکتورهای برق مورد نیاز کشور را هم در داخل و با فن‌آوری بومی تولید کنیم. لذا طبیعی است این مهم باعث مخالفت غرب باشد.

دلیل دیگر مخالفت غرب و به ویژه آمریکا با تولید آب سنگین در ایران، خودکفایی کشور در این زمینه است. آمریکا قوانینی به نام NRC دارد که این قوانین کشورها را از حیث دسترسی به آب سنگین به ۳ دسته تقسیم کرده است؛ دسته اول کشورهایی هستند که شرکت‌های آمریکایی اجازه صادرات آب سنگین به آن‌ها را ندارند مثل ایران، عراق، کره شمالی و سوریه. کشورهای دسته دوم آن‌هایی هستند که شرکت‌های آمریکایی در سال مجوز صادرات ۲۵ کیلوگرم آب سنگین به آن‌ها را دارند مثل هند، میانمار، افغانستان، رژیم صهیونیستی و کشورهای دسته سوم که سخت‌گیری کمتری در مورد آن‌ها وجود دارد حداکثر میزان صادرات آب سنگین یک تن در سال است و شما می‌توانید این عدد را با ۲۰ تن آب سنگینی که در حال حاضر در کشور در مجتمع آب سنگین در حال تولید است مقایسه کنید تا متوجه چرایی مخالفت آمریکا و غرب با تولید این ماده مهم در کشور باشید.

همچنین آمریکایی‌ها که به دنبال بهانه جویی جهت تعطیلی صنعت هسته ای ایران بوده و هستند، در مورد راکتور آب سنگین اراک اعتقاد دارند که این راکتور راهی روشن و مستقیم به سمت سلاح هسته‌ای است و ایران با تولید پلوتونیوم کافی، می تواند بسیار سریع‌تر از روش غنی‌سازی، به سلاح هسته‌ای دست یابد. به همین دلیل هم اسراییل و هم غربی‌ها خواهان آن هستند که راکتور آب سنگین اراک در توافق نهایی به طور کامل تعطیل شود.

این خواسته نا به حق غربی ها از یک طرف و تمایل دولت تدبیر و امید به کاهش تنش ها از طرف دیگر باعث شد تا نهایتاً در سال‌های آغازین ریاست جمهوری حسن روحانی، با انعقاد معاهده برجام میان ایران و گروه پنج به‌علاوه یک، پرونده سیزده ساله هسته‌ای ایران در شورای امنیت بسته شده و برنامه هسته‌ای ایران با به رسمیت شناختن حق غنی سازی در مقداری معین و بتن ریزی در قلب راکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک، به‌طور نسبی متوقف شد.

در همین راستا راکتور آب سنگین اراک نیز با تغییراتی همراه شد. بتن ریزی در قلب این راکتور باعث شد تا فعالیت آن کاملا متوقف شود و پس از آن مذاکرات برای بازطراحی آن آغاز شود.

طرف غربی با بهانه های واهی خود اصرار بر تبدیل آن به راکتور آب سبک داشت ولی این مهم صورت نپذیرفت و بنا بر گفته مذاکره کنندگان ایرانی قرار بر این شد تا بازطراحی آن بر مبنای آب سنگین صورت بگیرد تا خروجی پلوتونیوم آن به سالانه حدود یک کیلوگرم کاهش یابد. البته بعد ها مشخص شد بازطراحی این راکتور مشروط به بتن ریزی در قلب راکتور قبلی شده که این اقدام ننگین صورت گرفت.

کمالوندی سخنگوی سازمان انرژی اتمی:

خودمان پیشنهاد بتن ریزی در قلب راکتور اراک را مطرح کردیم

گرچه در روند مذاکرات، بتن ریزی در راکتور اراک بارها از سوی مذاکره کنندگان ایرانی رد شد ولی پس از ۵ سال، کمالوندی سخنگوی سازمان انرژی اتمی این موضوع را تایید کرد.

وی در بهمن ماه سال ۹۹ با بیان اینکه طرف غربی به ایران اعتماد نداشت، گفت: چون طرف مقابل اعتمادی به ما نداشت و درخواست دو نیم شدن را برای میله‌های سوخت مطرح کرده بود ما خود پیشنهاد بتن‌ریزی را ارائه کرده و در برجام گنجاندیم.

تست سرد راکتور اراک اوایل سال ۱۴۰۰ انجام می‌شود

کمالوندی ۲۹اسفند ماه ۱۳۹۹، در گفتگویی در خصوص بازطراحی راکتور اراک گفت: وقتی آمریکا از برجام خارج شد، کارها در بازطراحی راکتور اراک کُند شد اما چینی‌ها ادامه دادند و ما در کنار چینی‌ها سعی کردیم خودمان هم کار را جلو ببریم چرا که اساسا کارفرمای این پروژه ایران است و در نتیجه کار را در ابعاد مختلف جلو بردیم.

کمالوندی افزود: اوایل سال ۱۴۰۰ تست سرد راکتور (بازطراحی شده) را خواهیم داشت که مقدمه‌ای است برای راه‌اندازی کامل راکتور آن در یک سال بعد از آن. این به آن معناست که کارهای مختلفی که نیاز است در حوزه سوخت، مخزن و غیره انجام شود را پیش برده‌ایم.

وی گفت: در زمان ساخت راکتور قبلی، کارها در تامین شش قلم از تجهیزات اصلی متوقف شده بود، از جمله اتاق کنترل، پمپ های خلا و خنک کننده، ماشین سوخت گذار، تجهیزات کنترلی (I/C) و غیره. اما این بار سعی کردیم اول تجیهزات اصلی را تامین کنیم و سپس سراغ کارهای دیگر برویم.

معاون صالحی در پاسخ به اینکه اگر آمریکا به برجام برگردد ورودش به این پروژه چطور خواهد بود؟ تصریح کرد: اگر آمریکا برگردد و بخواهد همکاری کند، می‌تواند اما ما بدون آنها و حتی چینی‌ها هم می‌توانیم این پروژه را ادامه دهیم.

برای ساخت راکتور قدیمی اراک باید از صفر شروع کنیم

وی در رابطه با ساخت راکتور قبلی خاطرنشان کرد: مجلس از سازمان خواست تا بررسی شود که اگر بخواهیم به راکتور قبلی برگردیم روند به چه شکل خواهد بود و ما کمتر از یک ماه برنامه این کار را به مجلس دادیم که کار ساخت و راه‌اندازی یک راکتور جدید با ظرفیت‌های قدیمی چقدر زمان می‌برد و چقدر منابع نیاز دارد. اگر تصمیم گرفته شود که راکتور قبلی با مشخصات قبلی دوباره ساخته شود، با توجه به تجربیاتی که داریم، می‌گوییم که می‌توانیم راکتور قبلی را بسازیم، اینکه از چه تجهیزاتی استفاده می‌کنیم بحث‌های فنی است اما به راحتی می‌توانیم لوله‌های کالندریا که در آنها سیمان ریخته شد را عوض کنیم تا از مخزن قدیمی استفاده کنیم و از سویی چون نقشه کار را داریم می‌توانیم مخزن جدید درست کنیم.

کمالوندی تاکید کرد: اما با توجه به این که نظر متخصصان ما این بوده که راکتور بازطراحی شده برای کارهای تحقیقاتی کارآیی بیشتری دارد و آن را باید تکمیل کنیم، این به این مفهوم است که اگر بخواهیم راکتور دیگری درست کنیم، باید در محل دیگری ساخته شود، یعنی باید کار را از صفر شروع کنیم.

با این حساب فعلا این راکتور همچنان در مرحله بازطراحی قرار دارد و شاید در سال آینده شاهد فعالیت مجدد آن باشیم. به امید آنکه نهایتا کاربرد اصلی راکتور تغییر نکند و به زودی شاهد بهبود عملکرد آن باشیم.

بیشتر بخوانید:

برجام؛ تولید آب سنگین ایران را به گرداب ورشکستگی فرو می‌برد

رآکتور آب سنگین اراک نماد جهش علمی و مزد مجاهدت دانشمندان ایرانی است

گزارش از علیرضا نجمی

انتهای پیام/

منبع: دانا

کلیدواژه: راکتور آب سنگین بتن ریزی در قلب تولید آب سنگین آب سنگین اراک سازمان انرژی راکتور قبلی راکتور اراک آب سنگین آب سنگین غنی سازی هسته ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۲۸۱۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگاهی به «مست عشق» از تعطیلی تا اکران/حواشی بی‌پایان یک اثر فاخر

دریافت 91 MB

خبرگزاری مهر-گروه هنر-سید امیر شایان حقیقی؛ بالاخره و پس از ۲ بار جابه جایی زمان اکران فیلم، امروز ۵ اردیبهشت قرار است «مست عشق» به صورت همزمان بر پرده سینماها در ایران و ترکیه نقش ببندد، بلیت فروشی این فیلم از ۲ اردیبهشت آغاز شده است و تاکنون بیش از ۲۳ هزار بلیت با ارزشی بیش از ۱ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان به پیش فروش رسیده است.

«مست عشق» برشی از زندگی مولانا و شمس تبریزی در سال‌های ۶۴۰ تا ۶۴۵ هجری قمری است که مواردی نظیر ارتباط مولانا و شمس تبریزی، عشق مولانا به شمس، تاثیر فراوان شمس بر زندگی و اشعار مولانا و عشق او به خدا را به تصویر می‌کشد. در واقع در این فیلم ۵ سالِ پر از اتفاق زندگی مولانا را مشاهده می‌کنید.

۲۴ شهریور ۹۸ اعلام شد قرار است داستان زندگی شمس و مولانا در قالب اثری به نام «مست عشق» به کارگردانی حسن فتحی و تهیه کنندگی مهران برومند ساخته شود. گفته می‌شد که قبل از شروع فیلمبرداری، حدود ۳ سال برای این پروژه زمان گذاشته شده است و این اثر در نهایت پس از ۵ سال با حواشی فراوان امروز آماده اکران در سینما شده است؛ تا قبل از این فیلم تنها در سریال «جلال الدین»، کودکی مولانا در قاب تلویزیون به نمایش گذاشته شده بود، همچنین «دیدار شمس و مولانا»» در قالب یک اپرای عروسکی با عنوان «اپرای مولوی» به کارگردانی بهروز غریب پور، آهنگسازی، بهزاد عبدی و همایون شجریان در قالب صدای شمس تبریزی و محمد معتمدی در قالب صدای مولانا به تصویر کشیده شده بود. نمایش «شمس پرنده» به کارگردانی پری صابری نیز نگاهی به دیدار شمس و مولانا در قالب یک تئاتر داشت.

«مست عشق» به کارگردانی حسن فتحی درباره مولانا جلال‌الدین محمد بلخی شاعر نامدار ایرانی است و به یکی از مهمترین بخش های زندگی مولانا می‌پردازد، دیدار شمس تبریزی و مولانا منجر به تحول در مولانا و شکوفایی طبع شعر در او شد؛ با توجه به شگفتی های دیدار شمس و مولانا و ابهامات در اتفاقات بین این ۲ شاعر و عارف که منجر به تحول عمیق در مولانا شده است احسان جوانمرد و فرهاد توحیدی از نویسندگان این فیلم گفته اند که در طول ساخت مشورت‌های بسیاری از مولوی شناسان برجسته از جمله دکتر محمدعلی موحد دریافت کردند و تلاش شده است تا داستان بسیار به واقعیت نزدیک باشد.

مفاخر ملی و طرح‌های فیلمسازی

مدت ها است که کشورهای همسایه و منطقه برای تصاحب شخصیت های ملی، باستانی، داستان ها و افسانه های سرزمین ایران گوی رقابت را از یکدیگر دزدیده اند؛ از «تومیریس» ساخته قزاقستان و تصویرسازی ضد ایرانی از ماجرای مبهم مرگ کوروش، سریال «آلپ ارسلان» و ترک خواندن پادشاه ایرانی، سریال «نابغه کوچک» و ترک خواندن ابوعلی سینا فیلسوف و پزشک نابغه ایرانی و تحریف واضح محل تولد و زندگی این شخصیت برجسته ایرانی گرفته تا سریال «حشاشین» ساخته مصر و تحریف ها در رابطه با حسن صباح و فرقه اسماعیلیه تنها بخشی از این رقابت است.

واضح است که مدیران فرهنگی این کشورها با درک درست از ظرفیت ها و نقش جدی سینما در فرهنگ سازی از طریق تصویرسازی و بهره گیری از جادوی سینما، با سرقت شخصیت ها و جعل تاریخی به تقویت روحیه ملی‌گرایی و ایجاد وحدت بین مردم خود و برجسته سازی مفاخر و اسطوره ها دست می زنند. این پتانسیل و ظرفیت ویژه سینما در برجسته سازی تاریخ و تمدن یک ملت موضوع راهبردی است که در دهه اخیر مورد غفلت مدیران سینمایی ایران واقع شده است و حرکت به سمت سینمای قهرمان محور و ساخت آثاری نظیر «مست عشق» می‌تواند آغازی برای توجه به نقش راهبردی سینما در راستای احیای ارزش‌های ملی باشد.

«مست عشق» از این رو قابل توجه است که به خود جرات داده و سراغ یکی از شخصیت های برجسته تاریخ ایران رفته است، امروزه کمتر کارگردان و تهیه کننده ای به دنبال تصویرسازی و دراماتیزه کردن شخصیت های ملی می‌رود. فارغ از کیفیت فیلم که باید مورد نقد و بررسی واقع شود، این انگیزه و اقدام به ساخت چنین اثری شایسته قدردانی است.

تولیدی مشترک با روایتی ایرانی

فرهاد توحیدی، نویسنده «مست عشق» قبل تر در قالب یک مصاحبه و در پاسخ به حاشیه هایی نظیر مصادره مولوی توسط ترک ها، گفته بود: هسته اصلی این فیلم ایرانی است. نویسنده و کارگردان ایرانی دارد و در واقع مولفان فیلم ایرانی هستند حتی آهنگساز آن هم ایرانی خواهد بود. فیلمنامه این اثر با نگاه ایرانی نوشته شده و در فیلم به صراحت به اصلیت ایرانی مولانا اشاره می‌شود. اما در این فیلم به دلیل اینکه به طور مشترک ساخته می‌شود ما فقط به یک بازار توجه نمی‌کنیم. مولانا در ترکیه از قداست خاصی برخوردار است و این فیلم مخاطبان بسیاری در ترکیه خواهد داشت.

آهنگساز «حریم سلطان» و آهنگسازی «مست عشق»

این اثر در حوزه موسیقی و آهنگسازی هم بی حاشیه نبود و پس از آغاز فیلمبرداری در تاریخ ۱۶ مهر ۹۸، همایون شجریان و سهراب پورناظری به‌عنوان خواننده و آهنگساز این فیلم معرفی شدند اما ۲۶ مهر ۱۳۹۹، سهراب پورناظری سازنده موسیقی این فیلم از نیمه‌کاره ماندن فیلم حسن فتحی خبر داد و اعلام کرد که این فیلم رها شده و به مرحله پایانی نرسیده است.

البته در نهایت و طبق آخرین اخبار در رابطه با این اثر، موسیقی متن این فیلم توسط فاهیر اتاک اوغلو آهنگساز آثاری نظیر «عمر» و «حریم سلطان» ساخته شده است و علیرضا قربانی موسیقی تیتراژ آن را اجرا کرده‌ است که می‌توانید قطعه اختصاصی فیلم سینمایی «مست عشق» با آهنگسازی حسام ناصری و خوانندگی علیرضا قربانی را که در قالب یک نماهنگ و تک آهنگ منتشر شده، از اینجا بشنوید.

مست عشق پر از ستاره

بازیگران مطرح سینمای ایران و ترکیه در این اثر گرد هم جمع شده اند به شکلی که این فیلم یکی از پرستاره ترین آثار سینمایی چند سال محسوب می‌شود؛ پارسا پیروزفر بازیگر مطرح و محبوب سینمای ایران نقش مولانا را بازی می‌کند و شهاب حسینی نیز با گریمی متفاوت نقش شمس تبریزی را عهده دار شده است. همچنین هانده ارچل ستاره تلویزیون و سریال‌های ترکیه است که نقش کیمیا خاتون (دختر مولانا) را بازی می‌کند.

حسام منظور در نقش حسام‌الدین چلبی (همنشین و شاگرد مولانا)، بوراک توزکوپاران بازیگر مطرح سینمای ترکیه در نقش سلطان ولد (پسر بزرگ مولانا)، بوران کوزوم دیگر بازیگر مطرح ترکیه نقش علاءالدین (پسر مولانا) را بازی می‌کند، بنسو سورال در نقش مریم، سلما ارگچ در نقش کِرا خاتون (همسر مولانا)، ابراهیم چلیک‌کول در نقش اسکندر و خالد ارگنچ ستاره مطرح ترکیه و از بازیگران محوری سریال «حریم سلطان» در نقش پدر مولانا، از دیگر بازیگران ترکی این فیلم هستند.

یکی از حواشی پر سر و صدای این فیلم انتشار خبر ایفای نقش مولانا توسط بازیگری ترک بود که موجی از انتقادات کاربران ایرانی در نقد مصادره مولوی توسط ترک ها را به همراه داشت اما در نهایت این پارسا پیروزفر بود که نقش اصلی فیلم و نقش مولوی را بازی کرد.

«مست عشق» و حواشی بی انتها

«مست عشق» در ابتدا و در قالب یک اثر مشترک بین تهیه کننده ایرانی و ترکی تعریف شد که شاید بتوان گفت این فیلم سینمایی یکی از پرحاشیه ترین فیلم های سینمای ایران محسوب می‌شود اثری که در همه بخش ها حواشی و اتفاقات قابل توجهی را تجربه کرد که از جمله این حواشی می‌توان به؛ قرارداد تولید در سه ماه و آماده شدن پروژه پس از ۵ سال، لغو آهنگسازی سهراب پورناظری و خوانندگی همایون شجریان، اخبار تعطیلی پروژه به‌واسطه مشغله حسن فتحی برای کارگردانی «جیران»، صحبت ابراهیم داروغه زاده دبیر جشنواره فجر مبنی بر مجوز نداشتن این فیلم و عدم امکان حضور در جشنواره فیلم فجر، خبر گروگان گرفتن راش های فیلم توسط تهیه کننده ترکی و فروش آن در قالب سریال به شبکه‌ای ماهواره ای، شکایت از تهیه کننده ترکی توسط کارگردان، توقف پروژه به واسطه اختلاف ها بین تهیه کنندگان، ورود سفارت ایران در ترکیه به مشکلات فیلم و تفاهم برای انتقال تمام راش‌های فیلم به تهیه کننده ایرانی، اعلام اکران همزمان با روز جهانی مولوی، خبر اکران همزمان در ترکیه و ایران، دوبار تعویق اکران فیلم و در آخرین مورد هم بیانیه تهیه کننده ترک فیلم در واکنش به اظهارات علی سرتیپی پخش کننده «مست عشق» اشاره کرد.

تایم لاین حواشی فیلم «مست عشق» از زمان شروع پروژه تا امروز را می توانید به صورت کامل از این فایل بخوانید؛ در این قابل تمامی اتفاقات و حواشی «مست عشق» با ترتیب زمانی ذکر شده است. مرور این موارد می‌تواند دید و نگاه مناسبی در راستای تولید آثاری از این دست به ما بدهد.

باید منتظر ماند و دید که «مست عشق» با وجود بهره گیری از بازیگران و عوامل پشت دوربین مطرح ایرانی و خارجی و داستانی جذاب که در راستای احیای مفاخر ملی ایران زمین تولید شده است، چقدر می تواند در اکران موفق شود و آیا مخاطبان با استقبال از این فیلم بر این فرضیه که تنها فیلم های کمدی ظرفیت فروش و موفقیت در گیشه را دارند، پایان می‌دهد؟

سایر عوامل فیلم سینمایی «مست عشق» عبارتند از مدیر صدابرداری: علیرضا علویان، مترجم فیلمنامه: نفیسه لاله، رنگ شناس: هوتن حق شناس و مانا محمدطاهر، آهنگساز: فاهیر آتاک اوغول، تدوین: جیدا کاراقول و دیلبر کویونجو، دستیار فیلمبردار: عارف جان کوجا و موجایت کیلیچ، دستیار نورپردازی: سید اوزدن، دستیار کارگردان: گیزم کاراجا و سوال سنرجانشین تهیه کننده: شهرام زاهدی، سرپرست گروه کارگردانی: محمدرضا رستمی، مدیر فیلم برداری: مرتضی پورصمدی، مدیر تولید: تولگا توسون، مدیر هنری: نیلوفر چامور، طراح گریم: ایمان امیدواری، دستیار اول و مدیر برنامه ریزی: فاتیح کجا، طراح جلوه های ویژه میدانی: آیتکین یالچین، طراح بدلکاری: شاهین کاراکوش از دیگر عوامل این فیلم هستند.

کد خبر 6086785