خوانندهای که در جشنواره موسیقی ارمنستان خوش درخشید/ ۱۴ میلیون کودک نیازمند داریم
تاریخ انتشار: ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۸۱۷۲۴۱
به گزارش حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از روابط عمومی جشن رمضان، در بیست و دومین قسمت از این ویژه برنامه تلویزیونی، علیرضا عسگریان معاون مشارکتهای مردمی حضور پیدا کرد.
این برنامه قصد دارد همانند هرسال جشن رمضانی باشکوه در فضای استودیویی برگزار و امید، شادی بخشی و شادی آفرینی را به جامعه منتقل کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
علیرضا عسگریان معاون مشارکتهای مردمی کمیته امداد امام خمینی (ره) در گفتگو با بابک افرا و زینب پورابراهیم توضیح داد: محسنین فرزندان ما هستند که بدسرپرست میباشند. در حال حاضر ۹۰۰ هزار حامی واریم که بیش از ۲ میلیون کودک را تحت حمایت دارند. تعداد ایتام ما ۱۴۵ هزار و تعداد محسنین بیستر و قریب به ۲۰۰ هزار نفر است. در وضعیت اقتصادی فعلی، ۶۰ هزار نفر به ایتام و محسنین ما اضافه شد.
وی با بیان اینکه در این شرایط بیش از ۱۴ میلیون کودک نیازمند وجود دارد گفت: کمیته امداد ۶ و نیم میلیون نفر را تحت پوشش دارد. توصیه و رفتارهای امام علی (ع) و شهادت ایشان در این ماه مبارک، سندی برای سفارش رسیدگی به ایتام است. همانطور که پیامبر اکرم (ص) فرمودند بهترین خانه خانهای است که حداقل یک فرزند یتیم را به سرپرستی گرفته باشد.
خانوادههای ایرانی که بسیار هم بامحبت و مهربان هستند، وقتی فرزندشان به دنیا میآید میتوانند یک فرزند دیگر را در کنار او تحت پوشش خود بگیرند.
عسگریان اظهار کرد: برنامه جشن رمضان برنامه بسیار خوبی است، شما میتوانید یک پویش دو روزه در برنامه راه بیندازید که در دل پویش ایران همدل باشد. من برای ایران فقط میتوانم ایران همدل را به کار ببرم از بس که مردم ایران مهربان و رفتارشان گواراست. من خود از این مهربانی متحیر مانده ام. در سال ۹۷، تعداد خیرین ما ۳۰ درصد افزوده شدند، اما در سال ۹۹، این آمار رشد ۷۱ درصدی داشت. حمایتهای کودکان از مرز ۱۵۰۰ میلیارد تومان گذشته است که این فقط نشان از محبت مردم ایران است.
معاون مشارکتهای مردمی کمیته امداد با بیان اینکه مهربانی بین مردم سرایت میکند تصریح کرد: خیرین وقتی وصل شوند دیگر جدا نمیشوند، ساده اند، احترام بیشتری در جامعه دارند، وضع اقتصادی آنان خوب است، اینها از پیامدهای کار خیر برای آنهاست.
وی تاکید کرد: شب بیست و سوم رمضان معادل با یکصد رکعت نماز است. امشب باید نفس عمیق بکشیم و دستمان را به سوی سفرهای از حضرت امیر که پهن شده دراز کنیم تا چیزی هم نصیب ما شود. صدقه هدیه الهی است که ماندگاری مردم دین دار ایران را بیشتر میکند.
در ادامه هادی فیض آبادی خواننده جوان پس از یک قطعه مناجات خوانی به گفتگو نشست.
فیض آبادی درباره مناجات خوانی گفت: مناجات یک سبک از آواز است که همه اقوام در شکل و فرمهای مختلف آن را اجرا میکنند و شخص خواننده لزوما نباید خواننده حرفهای باشد. من دوست دارم قطعه علی جویم علی گویم را اجرا کنم.
وی افزود: من موسیقی را با نواختن ساز نی نزد استاد کیانی نژاد شروع کردم. آواز را هم بعدها نزد اساتیدی همچون مظفر شفیعی و احمد ابراهیمی تعلیم دیدم. چند سال پیش هم در جشنواره موسیقی کشور ارمنستان مقام اول را در رشته آواز کسب کردم.
فیض آبادی درباره اجرای نقش در اپرای عاشورا گفت: اپرای عاشورا به نویسندگی و کارگردانی بهروز غریب پور و به اتفاق ارکستر سمفونیک اجرا شد. من هم نقش امام حسین (ع) را میخواندم.
گفتنی است جشن رمضان ۱۴۰۰ به تهیه کنندگی کاوه امیری و سردبیری فرزانه پزشکی کاری از گروه اجتماعی شبکه پنج سیماست که در شبهای ماه مبارک رمضان حوالی ساعت ۲۱:۳۰ تقدیم حضور بینندگان میشود.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: جشن رمضان شبکه پنج جشن رمضان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۸۱۷۲۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نظر علیرضا طلیسچی درباره حضورش در شبهای زودیاک و آهنگ پرطرفدارش «پاقدم»
همشهری آنلاین:تولید و پخش رئالیتیشوها از مافیا گرفته تا پدرخوانده و... در شبکههای نمایش خانگی داغ است و یکی از این برنامه ها که اینروزها طرفداران قابل توجهی پیدا کرده، رئالیتیشو «زودیاک» است که با عنوان «شب های مافیا»، بازی جذابی را برای طرفدارانش پخش میکند، در این برنامه یک قاتل سریالی به نام «زودیاک»، شهروندان و مافیای سیسیل را هدف قرار می دهد. در این برنامه محمد بحرانی نقش گرداننده بازی را بر عهده دارد.سریال شب های مافیا؛ زودیاک به کارگردانی محمدرضا رضائیان در سال ۱۴۰۲ ساخته شده است. در فصل دوم این رئالیتیشو سریال فرزاد حسنی، دارا حیایی، جواد خواجوی، محیا دهقانی، متین ستوده، مجتبی شفیعی، علیرضا طلیسچی، سعید فتحی روشن، بهار قاسمی، مریم مومن، مهدی مهدی پور و امیرحسین هاشمی به هنرمندی پرداختهاند. علیرضا طلیسچی یکی از خوانندگان شناخته شده و پرطرفدار پاپ است. خوانندهای که توانسته جایش را با کنسرتهایی که برگزار میکند؛ تثبیت کند. خواننده پاپ متولد ۶۴ که از میانه دهه ۸۰ فعالیتش را به شکل رسمی آغاز کرد؛ تک آهنگهایش طرفداران خاص خودش را دارد. طلیسچی در این گفتوگو از حضورش در برنامه شبهای مافیا می گوید و در بخشهای دیگری از این گفت وگو از وضعیت امروز موسیقی صحبت کرده است.
این روزها رئالیتیشوهای متنوعی در شبکه نمایش خانگی پخش میشود؛ چطور شد که در برنامه شبهای مافیا؛ زودیاک شرکت کردید؟
از طریق تیم تولید به برنامه دعوت شدم و علاقه داشتم که ببینم چطور میتوانم در این سناریو، بازی کنم. من قبلا هم در یک شو، مافیا بازی کرده بودم اما به نظرم زودیاک شیکتر است و پیچیدگیهایش، بازی را برای بیننده، جذابتر میکند.
خیلیها به برد و باخت در یک مسابقه اهمیت میدهند، برد و باخت برای شما چطور بود؟
حضورم و شرکت در این برنامه بیشتر برایم جنبه سرگرمی دارد. اینطور نگاه میکنم که با یک گروه خوب دور هم هستیم و هدفمان این است که برای بینندههای برنامه، برای لحظاتی حال خوب ایجاد میکنیم که امیدوارم به چنین نتیجهای رسیده باشیم.
اخیرا در نمایش خانگی، محصولاتی در حوزههای مختلف ورزش، موسیقی، مذهبی و ... تولید شده است. از نظر شما تولید برنامههای حوزه موسیقی مثل صداتو، چه تاثیری بر ارتباط بیشتر مردم با موسیقی دارد؟
ساخت برنامههای خوب در این حوزه، به ارتباط بیشتر مردم با موسیقی کمک میکند اما اینکه این برنامهها بتواند آرتیست بسازد، مبحث دیگری است. چون یک خواننده هر چقدر هم تخصصی وارد یک حوزه بشود، تا جو کار و فعالیت حرفهای در فضای تولید و استیج را تجربه نکند، به موفقیت نمیرسد. از نظر من، ورود به عرصه خوانندگی و فضای حرفهای موسیقی، کاملا نیازمند تجربه واقعیت این قضیه است. تمام این مسابقاتی هم که اخیرا تولید و پخش شده، یکی دو چهره را به فضای موسیقی معرفی کرده اما به لحاظ ایجاد سرگرمی برای مردم، کاملا موفق ظاهر شدهاند و اگر از این قبیل برنامهها مجدد هم تولید بشود، به و فهم و درک بیشتر مردم از به فضای موسیقی، کمک قابل توجهی میکند.
پیشنهادی برای حضور در برنامههای موسیقی داشتهاید؟
پیشنهاد داشتهام اما علاقه، نه. چون به نظرم در جایگاهی نیستم که بخواهم کسی را قضاوت کنم و اصولا هم موسیقی تا یک جایی به صورت علمی و پایه، آموختنی است و از آن به بعدش دیگر سلیقهای میشود. پس قضاوت کردن راجع به صداها را باید به مردم بسپاریم.
این روزها بازار کنسرتهای پاپ داغ است، درست است که موسیقی در کشور افت و خیزهای زیادی دارد و با مشکلات خاص خودش دست و پنجه نرم میکند؛ با این حال اوضاع این روزهای موسیقی کشور چطور است؟
به نظرم وضعیت موسیقی ما در حال بهبود است و البته این گفته من نیست و گفته خیلی از بزرگان حال حاضر موسیقی ایران است. موسیقی ما در سالهای اخیر دچار تحولات عجیب و غریبی شد که بخشی از این تحولات، مثبت بود و بخشی هم منفی. خوشحالم که با ورود هنرمندان حرفهایتر و صداهای قشنگتر و احساس بیشتری که در کارها وجود دارد، موسیقی در حال نجات پیدا کردن از آن حالت قبلی و ترمیم خودش است.
برویم سراغ مسئله ترند شدن برخی از قطعهها موسیقی مثل قطعه «پاقدم» که اخیرا بسیار شنیده و معروف شد. چه میشود که یک کار، انقد دیده و شنیده و پرطرفدار میشود؟
بخش زیادی از این اتفاق، مربوط به تجربه است و بخشی هم سلیقه و هوش مارکت. ولی در نهایت یک کار را مردم، بولد میکنند. یعنی اگر مردم کاری را دوست داشته باشند، آن کار به موفقیت بزرگی میرسد. پاقدم، یک قطعه موسیقی دهه شصتی است که در آن استانداردهای ضبط موسیقی آن دوران، کاملا رعایت شده و فکر میکنم جدا از تنظیم و میکس و مستر خوب امیر بهادر دهقان، شعر و ترانه کار و ملودی هم خیلی به کارهای آن دهه نزدیک است.
شما در قطعههای معروفتان هم سبک شاد دارید و هم قطعههای احساسی و غمگین. تمایل مردم بیشتر به شنیدن کدام یک است؟
اگر به تاریخمان رجوع کنید میبینید که مردم ما پر از غم و غصه بودهاند و طبیعتا تمایلشان به آهنگهای شاد، بیشتر است. در کنسرتها هم همینطور است. وقتی یک پدر یک بودجه مشخصی را برای خانوادهاش کنار میگذارد که در یک کنسرت شرکت کنند، دلش نمیخواهد که مجددا در یک فضای غمگین قرار بگیرند. بنابراین تمایلشان به شنیدن و همراهی در خواندن آهنگهای شاد بیشتر است. البته از قدیم هم همین بوده که یک موزیک شاد نسبت به یک قطعه غمگین، بیشتر شنونده و طرفدار داشت.
این روزها مدام نام خوانندههای جدیدی را میشنویم که در فضای مجازی معرفی میشوند. یا گاهی روی بیلبوردها، کنسرت خوانندههایی را میبینیم که خیلیها نمیشناسندشان. این افزایش ورود به عرصه خوانندگی، اتفاق مثبتی است یا منفی؟
ما خوانندگانی را داشتهایم که با یک قطعه، روی استیج آمدند و بقیه قطعههایشان یک حالت مکمل روی همان یک قطعه را داشته. از آن طرف هم هنرمندی داشتهایم که با هر قطعه جدید، مخاطبان بیشتری را جذب کردند و به تدریج معروف شدند. در هر صورت، دیده شدن یک اثر هنری و محبوب شدن هنرمند در نهایت به مردم بستگی دارد.
به تجربه حوزههای هنری دیگر مثل بازیگری هم فکر میکنید یا پیشنهادی داشتهاید؟
من یکبار این را تجربه کردهام و متاسفانه بازخورد خوبی از این قضیه نداشتم، بخاطر اینکه تیم تولید آن کار، تیم که فکر می کردم باید باشد، نبود. البته که بازیگران و بقیه عوامل، همه خوب بودند اما تجربه خوبی برای من نبود و ترجیح میدهم که فعلا دوباره آن فضا را تجربه نکنم و در کار خودم پیش بروم. هرچند که از آینده و تصمیمات بعدیام خبر ندارم.