قایق‌های تندروی ایرانی را بیشتر بشناسید
تاریخ انتشار: ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۹۵۷۵۰۰
شناور‌های تندرو نوعی از شناور‌های کوچک و با سرعت بالا هستند که در حوزه‌های گشت دریایی، حفاظت از مرز‌های آبی و دفاع از حملات یک کشور کاربرد فراوان دارند. قایق‌های تندروی سپاه را می‌توان از مهم‌ترین دستاوردهای نظامی ایران طی سال‌های اخیر دانست.
خبرگزاری میزان - باشگاه خبرنگاران نوشت: شناور‌های تندرو نوعی از شناور‌های کوچک و با سرعت بالا هستند که در حوزه‌های گشت دریایی، حفاظت از مرز‌های آبی و دفاع از حملات و تهاجم‌های احتمالی متجاوزان مانند دزدان دریایی و کشور‌های متخاصم به مرز‌های آبی و دریا‌های یک کشور کاربرد فراوان دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شناور‌های تندروی ایران؛ بازوان قدرتمندی که هیچ‌گاه بسته نمی‌شود
ایران پیش از پیروزی انقلاب اسلامی با خرید ناو‌های و ناوچه‌های مختلف به خصوص در کلاس سینا قدرتمندترین کشور منطقه در حوزه دریا بود، اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تهاجم دشمن بعثی فرماندهان نظامی سپاه پاسداران در حوزه دریا به این فکر افتادند که برای انجام عملیات‌های ضربتی علیه دشمن لازم است تا شناور‌های کوچک یعنی آنچه امروز با نام شناور‌های تندرو می‌شناسیم وجود داشته باشند.
نخستین فروند از این شناور‌ها با نام شناور آذرخش در کشور استفاده شد و تا امروز یعنی سال ۱۴۰۰ صنایع دفاعی و نظامی نیرو‌های مسلح ایران توانسته از شناور‌های ساده عاشورا به پیشرفته‌ترین انواع آن دست پیداکنند. این شناور‌های تندرو قابلیت نصب انواع سلاح مانند مین‌های دریایی، پرتابگر‌های راکت‌های کوتاه برد و تیربار‌های ۷/۱۲ میلیمتری را دارند.
ایران به کدام شناور‌های تندرو مجهز شده است؟
جمهوری اسلامی ایران از سال‌های دفاع مقدس توانسته که توان طراحی و ساخت شناور‌های تندرو را به دست آورد و امروز نیز پیشرفته‌ترین شناور‌های تندرو را به شکل کاملا بومی تولید می‌کند تا امنیت خود را تامین کند. فناوری‌های به کاررفته در این شناور‌ها به قدری پیشرفته است که بسیاری از کشور‌ها در پی چگونگی دستیابی ایران به فناوری طراحی و ساخت این شناور‌ها هستند.
قایق یا مهدی (عج)
قایق تندروی یا مهدی (عج) یکی از شناور‌های تندروی قدرتمند ایران در حوزه گشت و مراقبت دریایی است.
طول بدنه: ۳/۱ متر
عرض بدنه: ۱/۹ متر
ارتفاع: ۱/۵ متر با آبخور ۶۵ سانتی متری
جنس بدنه: کامپوزیتی با سطح مقطع راداری پایین
نوع پیشران: دو موتور ۶۶۰ اسب بخاری
سرعت: ۵۰ نات یا ۹۲ کیلومتر بر ساعت
تسلیحات: دارای سه مقر پرتاب راکت
ویژگی‌های خاص: مجهز به حسگر‌های مختلف، توانایی کنترل از راه دور، قابلیت حرکت در دریا‌های مواج
قایق سراج
این قایق تندرو از انواع شناور‌های تندروی ساخت کشورمان است که هنوز اطلاعات دقیقی از ابعاد و اندازه‌های آن اعلام نشده است.
نوع بدنه: فایبرگلاس و رادارگریز
سرعت: ۶۰ نات
تسلیحات: راکت‌های کاتیوشا در قسمت بالای قایق و تیربار دوشکا در جلوی قایق قرار گرفته است.
ویژگی خاص: طراحی متناسب با مناطق آب و هوایی گرمسیری، امکانات پیشرفته بومی مخابراتی و ناوبری الکترونیکی، حفظ تعادل در سرعت بالا، قدرت موتور بالا و شرایط طوفانی دریا
قایق ذوالفقار
قایق تندروی ذوالفقار یکی از شناور‌های تندروی تهاجمی ایران است که یکی از قدرتمندترین انواع خود نیز محسوب می‌شود که بر اساس ایده حمله سریع به کشتی‌های دشمن طراحی شده است.
طول: ۱۶ متر
پهنای بدنه: ۴ متر
ارتفاع ستون: ۱ متر
ظرفیت بارگیری استاندارد: ۱۴ تن
نوع پیشران: دو موتور دیزلی قدرتمند
سرعت: ۵۲ گره دریایی (۹۷ کیلومتر بر ساعت)
بُرد عملیاتی: ۳۲۰ مایل دریایی (۵۷۶ کیلومتر)
تسلیحات: موشک کوثر با برد ۲۵ کیلومتر، دو تیربار ۱۲٫۷ میلیمتری در عقب و جلو و سامانه راداری دریایی.
ویژگی: قابلیت استفاده به عنوان شناور گشت دریایی شناور تهاجمی.
قایق آذرخش
این قایق تندرو از شناور‌های تندروی ساخت کشورمان است که از سال ۸۰ به سازمان رزم نیروی دریایی سپاه پاسداران ملحق شد.
طول: ۲۳ متر
پهنای بدنه: ۴ متر
ارتفاع ستون‌ها: ۱ متر
قابلیت بارگیری استاندارد: ۲۰ تن
نوع پیشران: دو موتور دیزلی متصل به دو محور شفت
سرعت: ۵۰ گره دریایی (۹۳ کیلومتر در ساعت)
تعداد جعبه دنده: دو عدد
ویژگی خاص: سرعت بالا در گشت زنی در سواحل خلیج فارس
قایق باور
فناوری ساخت شناور‌های پرنده برای نخستین بار در ایران در شناور‌های پرنده باور طراحی و پیاده سازی شد. این قایق در ۴ نسل طراحی و ساخته شده است که باور ۴ پیشرفته‌ترین آن محسوب می‌شود. ویژگی‌های ذکر شده مربوط به قایق پرنده باور ۴ است.
طول: ۸/۸۹ متر
عرض: ۷/۵۹ متر
ارتفاع: ۲/۳۷ متر
سرعت: ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت
بیشنیه وزن در هنگام برخاست: ۹۳۰ کیلوگرم
توان پرواز تا ارتفاع: ۰/۵ متری از سطح آب
بیشنیه ارتفاع پرواز از سطج آب: ۵۰ متر
جنس بدنه: ترکیب آلومینیوم و کامپوزیت
برد مفید: ۳۵۰ کیلومتر
تسلیحات: یک فروند موشک کروز
ظرفیت بارگیری استاندارد: ۱۳۰ کیلوگرم
مسافت لازم برای پرواز پرنده: ۱۲۰ تا ۱۵۰ متر
مسافت لازم برای فرود پرنده: ۶۰ تا ۱۰۰ متر
ویژگی خاص: استفاده از بالچه‌هایی خاص برای افزایش مانور پذیری، استفاده از طراحی خاص در زیر بالچه برای حفظ تعادل، طراحی بسیار آیرودینامیک و استفاده از دو صفحه نمایشگر دیجیتال.
بیشتربخوانید: فرمانده کل سپاه: هیچ‌گاه در تولید قدرت متوقف نمیشویمانتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: قایق های ایرانی اخبار سیاسی شناور های تندروی شناور های تندرو شناور ها متر ارتفاع قایق تندرو سرعت بالا قایق ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۹۵۷۵۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خودکشی پزشکان ایرانی در مرز هشدار؛ مشکل کجاست؟
براساس آخرین بررسی‌ها، آمار خودکشی در میان پزشکان مرد ۴۰ درصد و در پزشکان زن ۱۳۰ درصد، نسبت به جمعیت عمومی، افزایش یافته که عدد قابل توجه و نگران‌کننده‌ای است. آمار دیگری نشان می‌دهد که خودکشی پزشکان در چند سال اخیر ۵ برابر شده است.
به گزارش دنیای اقتصاد، سیدمحمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی هشدار می‌دهد: «سرعت خودکشی در میان پزشکان و رزیدنت‌ها صعودی شده و احتمال دارد که به زودی نرخ خودکشی پزشکان در ایران از سایر کشور‌ها پیشی بگیرد.»
این پزشک همچنین تاکید می‌کند: «ما در حال حاضر در ابتدای موج گذار از مهاجرت‌ها و خودکشی‌های جامعه پزشکی هستیم. این مقدمه شرایط کنونی است و به نظر من ماحصل سال‌های سال مدیریت غلط درمانی است که اگر جلوی این روند گرفته نشود، ادامه پیدا می‌کند. در چنین فضایی اصلاحات جوابگو نیست و نیاز به تحول است.»
از پس دلتنگی‌هایش بر نیامدمیگویند، دکتر سمیرا آل‌سعیدی از پس تنهایی‌هایش برنیامد و مهدی عبدوس، پزشک در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «خانم دکتر سمیرا آل‌سعیدی فوق تخصص روماتولوژی از میان ما رفت. ایشان روز قبل پلن دارویی خودکشی خود را با رزیدنت‌ها مطرح کرده، آن‌ها موضوع را جدی نگرفته و سر به سر ایشان هم می‌گذارند، مرحوم به گواهی همکاران، خوش اخلاق، فعال و با وجدان کاری بوده. از ایشان یک فرزند به یادگار مانده است. شاید در لحظات آخر زندگی گفته من زنی هستم که دنیا را روی انگشتان خود می‌چرخانم، اما از پس دلتنگی‌هایم بر نمی‌آیم. پزشکان بیشتر از سایر اقشار جامعه در معرض تنش و استرس‌های فراوان کاری هستند.
آن‌ها سرمایه کشور هستند احترام‌شان را حفظ کنید. تنهای‌شان نگذارید.» شرایط به‌گونه‌ای نگران‌کننده شده است که بسیاری از کارشناسان هشدار می‌دهند که باید تصمیمات جدی‌تری از سوی مسوولان وزارت بهداشت گرفته شود. زمان مرگ پرستو، محمد رئیس‌زاده، رئیس سازمان نظام پزشکی درباره موضوع خودکشی در کادر سلامت به «دنیای اقتصاد» گفته بود: «کمیته ویژه‌ای برای رسیدگی به مشکلات نیرو‌های طرحی راه‌اندازی شده است تا از حوادثی مانند نورآباد پیشگیری کند.» او تاکید کرده بود: «کمبود پزشک و نبود برنامه‌ای برای پزشکان متخصص بومی اتفاقاتی، چون مرگ پرستو بخشی را رقم می‌زند.» همچنین قرار بود کمیته‌ای برای پیگیری و بررسی خودکشی‌ها فعال شود. حال باید دید که نتایج این اقدامات چه می‌شود و آیا می‌تواند روند صعودی خودکشی‌ها را کاهش دهد یا نه؟
سرعت گرفتن خودکشی کادر درمانبررسی توییت‌ها و پیام‌های تسلیت از سوی رئیس بیمارستان شریعتی و امیراعلم همه گویای این است که سمیرا آل‌سعیدی تا لحظه پیش از مرگ به‌شدت کار می‌کرد و تا آخر عمر دست از درمان بیمارانش نکشیده است. پرس‌وجو‌ها همچنین حاکی از این است که او به‌شدت مهربان و خوش‌اخلاق بوده و همواره سعی در کمک به بیماران داشته است. با این حال سوال بسیاری از مردم این است که چرا یک پزشک که جایگاه مهمی در جامعه دارد، این‌گونه زندگی را ترک می‌کند؟
سیدمحمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی می‌گوید: «چند سالی است خودکشی در کادر درمان به ویژه پزشکان زیاد شده است. این زیاد شدن نسبت به گذشته است و البته باید بگویم که در کشوری مانند آمریکا آمار خودکشی بالاتر است. با این حال مساله مهم این است که در جامعه کنونی ما شیب خودکشی افزایش یافته و حتی ممکن است در صورت اجرا نشدن پیشگیری‌های ضروری، به زودی نرخ خودکشی ایران از سایر کشور‌ها بیشتر شود.» او این مساله را با توجه به آمار خودکشی قطعی ۱۶ نفر در سال ۱۴۰۲ بیان می‌کند با تاکید بر این نکته که ممکن است آمار‌ها از این عدد بیشتر باشد، اما سکوت خانواده‌ها و آبروداری مانع از اعلام خودکشی شود. میرخانی پدیده خودکشی را چند عاملی می‌داند و تاکید می‌کند: «هیچ‌وقت نمی‌توان گفت، یک نفر به چه علت اقدام به خودکشی کرده است. قطعا عوامل زیادی در این موضوع نقش دارند، اما به‌طور کلی مسائلی در جامعه پزشکی وجود دارد که ممکن است تشدیدکننده عوامل شخصی فرد شود.»
تحقیر سیستماتیک«زمانی رشته پزشکی، رشته بسیار محبوبی بود و موقعیت مالی خوبی هم داشت. پزشک با مداوا کردن بیمار حس خوبی پیدا می‌کرد و از جایگاه مطلوبی بهره‌مند می‌شد، اما متاسفانه در چند دهه اخیر مشکلات مالی بیشتر شده است. پزشکان معمولا به دلیل شرایط شغلی از نظر خانوادگی و عاطفی حساس‌تر می‌شوند و از سوی دیگر بیداری‌های مکرر فرد را به‌شدت آسیب‌پذیر می‌کند.» میرخانی با بیان مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار روی خودکشی پزشکان می‌گوید: «یکی دیگر از عوامل، سختی کار است که وقتی با ناکامی‌های پزشکی روبه‌رو شود، فرد را دچار ناراحتی عمیق می‌کند. از سوی دیگر بحث برخورد‌های خشن بیمار و خانواده‌های بیمار با پزشک است. چون موقعیت پزشکان در چند سال گذشته افت کرده است. در بسیاری مواقع خانواده خیلی از بیمار‌هایی که فوت کردند؛ پزشک را مقصر جلوه می‌دهند. خانواده بیمار معمولا بدون هیچ بررسی برخورد‌های خشن نسبت به پزشک معالج اعمال می‌کنند. مواردی دیده شده که حتی به پزشکان حمله کردند یا آن‌ها را با چاقو زدند. به‌طور کلی میزان امنیت پزشکان پایین آمده است.»
او یکی دیگر از عوامل موثر بر حال کنونی پزشکان را محیط پادگانی بیمارستان‌ها عنوان می‌کند: «این موضوع به خصوص در مورد رزیدنت‌ها صدق می‌کند. آن‌ها گاهی ۷۲ ساعت نمی‌توانند بخوابند و این شرایط به‌شدت خطرناک است. معمولا این شرایط آن‌ها را دچار افسردگی می‌کند و نیاز به درمان دارند، اما گاهی وقت‌ها این درمان به موقع انجام نمی‌شود. شاید باورش سخت باشد، اما یک پزشک ممکن است تنها فرصت خوابیدن و حمام رفتن را پیدا کند و بیشتر وقت‌ها مشکلاتش لاینحل باقی می‌ماند.» پیش از این، علی سلحشور، سرپرست اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل سازمان نظام پزشکی ایران هشدار داده بود: «این حجم از افسردگی میان پزشکان جوان بی‌سابقه است!» یک مطالعه در سال ۱۴۰۰ درباره وضعیت سلامتی رزیدنت‌های در حال تحصیل در دانشگاه‌های علوم‌پزشکی کشور نشان می‌دهد: «۲۳درصد از دستیاران پزشکی دارای افسردگی شدید تا بسیار شدید بوده‌اند. حدود ۲۵درصد از افراد اضطراب شدید تا بسیار شدید و نزدیک به ۳۴درصد از آن‌ها استرس شدید تا بسیار شدید داشته‌اند.»
میرخانی یکی دیگر از ریشه‌های اصلی این شرایط را دوران رزیدنتی می‌داند: «در سیستم سلامت و بهداشت ما تحقیر سیستماتیک وجود دارد. ساختار به‌گونه‌ای است که از رزیدنت بیگاری می‌کشند و او هم هیچ راه فراری ندارد. او نمی‌تواند کوچک‌ترین مخالفتی با بالادستی خود داشته باشد چراکه طبق قراردادی که دارد ممکن است که پای ضامن‌ها و وثیقه‌ای که گذاشته، پیش کشیده شود؛ بنابراین ترجیح می‌دهد سکوت کند. به هر حال بیشتر این افراد امکان ازدواج ندارند و در یک محیط ناامن زندگی می‌کنند.» سعید بابایی، روان‌شناس با توجه به خودکشی‌های اخیر پزشکان توصیه می‌کند: «هر چقدر ما شرایط خوبی داشته باشیم و از تمام اختلال‌ها به دور باشیم مثل افسردگی و اضطراب، ممکن است حس ناکافی بودن ما را به پوچی برساند و تمام تروما‌های دوران کودکی تاثیر مستقیم رویمان بگذارد.»
زندگی در اتاق‌های محقرمیرخانی در ادامه عوامل تاثیرگذار روی حال کنونی جامعه پزشکی می‌گوید: «بسیاری از دانشجویان پزشکی برخلاف تصور عمومی در دوران گذراندن طرحشان در شهرستان‌ها معمولا در اتاق‌های محقر زندگی می‌کنند. شما ببینید چند عامل آن‌ها را تحت‌تاثیر قرار داده است. پس وقتی همه این عوامل دست به دست هم می‌دهند برخی به پایان زندگی می‌اندیشند.»
میرخانی با تاکید بر این مساله که «خودکشی در دین ما اخلاقی و پسندیده نیست» یادآوری می‌کند: «افرادی که خودکشی می‌کنند در شرایط خاص روحی قرار می‌گیرند و آگاهی خود را به زندگی از دست می‌دهند و عملشان ناخودآگاهانه است؛ بنابراین این امر یاغی‌گری در برابر خدا یا کفر نیست.» اگر چه ممکن است این مساله به میان آید که پیش از این هم خیلی از رزیدنت‌ها و پزشکان با این عوامل دست‌وپنجه نرم می‌کردند، با این حال میرخانی می‌گوید: «زمانی مردم برای پزشکان احترام زیادی قائل بودند، اما اکنون اقبال عمومی جامعه از دست رفته است. دیگر احترام پیشین خود را ندارند. ارتباط میان مردم و پزشکان نامناسب شده است و دلیل این امر به ساختار بهداشت کشور برمی‌گردد. هزینه‌های درمان بالا رفته است و بیمه‌ها معمولا این هزینه را نمی‌پردازند و بیمار و پزشک رودرروی هم قرار می‌گیرند.» حال باید دید که مسوولان چه راه‌حلی برای برون‌رفت از شرایط کنونی دارند و چگونه می‌توانند محیط پزشکان را امن کنند تا این اندازه تنها نباشند تا به جایی برسند که حتی از فرزند خود بگذرند و خود را بکشند.
خودکشی از رزیدنت‌ها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آل‌سعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»