به نقل از «اقتصاد آنلاین»

احتمال تولید ویروس کرونا در آزمایشگاه وجود دارد

تاریخ انتشار: ۵ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۰۳۳۹۶۶

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایسنا،  "بیل نلسون" سناتور سابق دموکرات ایالت فلوریدا و مدیر تازه منصوب شده ناسا در یک رویداد مجازی اظهار نظرهای عجیب و غریبی در مورد چین، بحران کووید-۱۹ و امنیت ملی آمریکا کرد و این تصور را مطرح کرد که ممکن است ویروس کرونا از یک آزمایشگاه در چین به بیرون درز کرده باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به نقل از آی‌ای،البته این ادعا را نباید بی چون و چرا پذیرفت، زیرا مطرح کردن اینکه چین مقصر شیوع این همه‌گیری جهانی است، بدون ارائه شواهد متقن و علمی درست نیست.

"نلسون" گفت که ایالات متحده باید حواسش به چینی‌ها باشد و برای ادعای خود به گزارش‌های غیر رسمی مبنی بر اینکه ویروس کرونا می‌تواند از آزمایشگاهی در موسسه ویروس شناسی ووهان آمده باشد، تکیه کرد.

وی گفت: آنها[چینی‌ها] در فضا بسیار پرخاشگرانه و تهدید کننده عمل می‌کنند و ما باید نگران باشیم. این قابل نادیده گرفتن نیست.

اگرچه رشد و نشت ویروس کرونا از یک آزمایشگاه در ووهان غیرممکن نیست و حتی اگر تلاش‌های فضایی این کشور "تهاجمی" توصیف شود، باز هم پیشرفت چین در فضا هیچ ارتباطی به ایجاد تصادفی یک بیماری همه‌گیر جهانی ندارد. البته همانطور که دانشمندان در مورد منشاء شیوع کرونا می‌گویند، عدم وجود شواهد دلیل بر نادرست بودن این فرض نیست.

با فرض اینکه ویروس کرونا از آزمایشگاه ووهان به بیرون درز کرده است، ممکن است هرگز اثبات نشود، چرا که این میکروارگانیسم‌ها به طور طبیعی عمر کوتاهی دارند. ضمن اینکه تصور اینکه دانشمند یا دانشمندانی در چین یا هرجای دیگر دنیا، عمداً به چنین ویروسی اجازه دهند از محدوده سالم و حفاظت شده آزمایشگاه خارج شود، دشوار است.

اما موضوع گیج کننده در مورد سوءظن‌های رئیس جدید ناسا این است که ناسا یک سازمان دولتی است که برای پیشبرد منافع بشر در فضا ایجاد شده است، نه اپیدمیولوژی. بنابراین احساس می‌شود که رئیس جدید این آژانس فرافکنی می‌کند و طرح این موضوع هیچ ارتباطی با کاوش در فضا ندارد و در بهترین حالت گمراه کننده است.

با این حال در موضوع اکتشافات فضایی، چین بسیار پیشرفت کرده است. هفته گذشته این کشور اولین مریخ‌نورد خود را بر روی سیاره مریخ فرود آورد که یک جهش نمادین رو به جلو در هدف خود برای پر کردن شکاف فضایی بین خود و ایالات متحده است.

"نلسون" نیز به عنوان رییس جدید ناسا از نقش چین به عنوان یک رقیب جدی در صنعت فضایی نام برده است، اما ارتباط مشخصی میان این موضوع و شیوع ویروس کرونا دیده نمی‌شود.

پربیننده ترین تجمع فرهنگیان خرید خدمت در مقابل مجلس زالی: ۲.۵میلیون ایرانی مجرد از سن ازدواج عبور کردند آخرین آمار کرونا در ایران (۱۴۰۰/۳/۳) آخرین آمار کرونا در ایران (۱۴۰۰/۳/۴) واکسیناسیون معلمان علیه کرونا؛ مرداد ماه

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: ناسا کرونا انتخابات ۱۴۰۰ ویروس کرونا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۰۳۳۹۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا حضور مجدد انسان در ماه سخت است؟

بین سال‌های ۱۹۶۹ و ۱۹۷۲، ماموریت‌های آپولو در مجموع ۱۲ فضانورد را به سطح ماه فرستادند و این اتفاق پیش از پیشرفت فناوری مدرن بود؛ بنابراین، چرا تلاش‌های کنونی فضانوردان، برای ورود مجدد به ماه بسیار کند و پیچیده شده است؟

یک پاسخ ساده واحد برای این سوال وجود ندارد، اما عمده دلایل به هزینه مالی، سیاست و اولویت‌ها ارتباط دارد.

هزینه مالی:

بیایید با پول شروع کنیم. ماموریت‌های آپولو در اوج خود، حدود ۵ درصد از کل بودجه فدرال را مصرف کرد و بیش از نیمی از آن به برنامه آپولو اختصاص یافت.

با حساب تورم، کل برنامه آپولو به دلار امروزی بیش از ۲۶۰ میلیارد دلار هزینه خواهد داشت و اگر پروژه جمینی و برنامه رباتیک قمری را که پیش درآمد ضروری آپولو بودند، در نظر بگیرید، این رقم به بیش از ۲۸۰ میلیارد دلار می‌رسد.

در مقایسه، ناسا امروزه کمتر از نیم درصد از کل بودجه فدرال را با طیف وسیع تری از اولویت‌ها و دستورالعمل‌ها در اختیار دارد و در طول دهه گذشته، نزدیک به ۹۰ میلیارد دلار برای برنامه آرتمیس هزینه کرده است، البته با هزینه کمتر، فرود بر روی ماه، احتمالاً حتی با پیشرفت‌های تکنولوژیکی، روند آهسته تری خواهد داشت.

سیاست:

واقعیت‌های سیاسی ارتباط نزدیکی با واقعیت‌های مالی دارند. در دهه ۱۹۶۰، آمریکا در میانه مسابقه فضایی بود، رقابتی با اتحاد جماهیر شوروی برای دستیابی به بیشترین تعداد دستاورد‌ها در فضا، به ویژه در زمینه فرود انسان روی ماه.

مردم از این ایده حمایت کردند و مشتاق بودند، مانند قانونگذارانی که بودجه گسترده ناسا را مدیریت می‌کردند، اما این نوع هزینه‌ها تا حد زیادی ناپایدار بود، و زمانی که آمریکا "پیروز شد"، مردم به سرعت علاقه خود را از دست دادند و بودجه ناسا کاهش یافت. به زبان ساده اکنون اراده سیاسی یا به طور کلی اراده‌ای برای صرف این مقدار پول برای ورود مجدد به ماه وجود ندارد.

از این رو، ترکیبی از اراده سیاسی کم و منابع مالی کمتر، ناسا را مجبور به اتخاذ برخی تصمیمات حیاتی در اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ کرد، تصمیماتی که بر روند مأموریت فضانورد آرتمیس تأثیر گذاشته است.

به طور خاص، زمانی که برنامه شاتل فضایی رو به پایان بود، مدیران ناسا نمی‌دانستند با قابلیت‌ها و مشارکت‌های صنعتی که منجر به ایجاد شاتل شد، چه کنند و تصمیم گرفتند با استفاده مجدد از بسیاری از بخش‌های شاتل، به‌ویژه موتور‌ها و گنجاندن آن ها در طراحی آرتمیس، این زیرساخت را حفظ کنند. 

از سوی دیگر، می‌توان استدلال کرد که این اقدام فراخوان درستی برای حفظ زیرساخت‌ها و استخدام مهندسان هوافضا بود، زیرا دقیقاً همان پایگاه فنی بود که ما برای راه اندازی رنسانس اخیر در شرکت‌های خصوصی پرواز فضایی نیاز داشتیم، اما این بحث جداگانه‌ای است.

اولویت ها:

در نهایت، مفهوم مدرن Artemis دارای مجموعه‌ای از اولویت‌های بسیار متفاوت با ماموریت‌های آپولو است، برای مثال، تحمل خطر ما بسیار کمتر از آن در دهه ۱۹۶۰ است.

ماموریت‌های آپولو کاملاً خطرناک بودند، با احتمال زیاد شکست، در واقع، چندین مأموریت با فاجعه مواجه شدند، از جمله: آتش سوزی آپولو ۱ که منجر به کشته شدن سه فضانورد، خرابی موتور در طول پرواز آپولو ۶ و نقص طراحی کشنده که نزدیک بود به مرگ فضانوردان آپولو ۱۳ بیانجامد. بنابراین، قانونگذاران و مردم مایل به پذیرش مجدد چنین سطحی از خطر نیستند.

ماموریت‌های آپولو مبالغ هنگفتی را صرف فرستادن فضانوردان به سطح ماه برای چند ده ساعت کردند. آن ها رفتند و نمونه‌هایی را جمع آوری کردند، آزمایش‌های ساده‌ای انجام دادند و سپس برگشتند.

ماموریت‌های آرتمیس حول یک مجموعه کاملا متفاوت از اهداف طراحی شده اند. در حالی که مأموریت‌های آپولو علم را به عنوان یک تفکر ثانوی تلقی می‌کردند و هدف اصلی آن پیشی گرفتن از شوروی بود، تحقیقات علمی در مرکز برنامه آرتمیس به اولویت تبدیل شده است، به این معنی که طراحی ماموریت طولانی‌تر و پیچیده‌تر را ضروری کرده است.

سرانجام، هدف برنامه آرتمیس فقط بازگرداندن انسان به ماه نیست، بلکه شروع ایجاد زیرساخت برای حفظ حضور دائمی انسان در آن جا است و همه چیز از انبار‌های سوخت‌گیری مداری گرفته تا انتخاب مکان برای مستعمرات آینده زیر چتر مأموریت قرار می‌گیرد. پروژه Artemis تعاملی‌تر است، زیرا چارچوبی برای تحقق رویا‌ها برای نسل‌های آینده فراهم می‌کند.

منبع: الیوم السابع

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم