به نقل از «جماران»

محمود دولت‌آبادی: وقتی همه خواب هستند من می‌نویسم/ آرزو کنید رمان کلنل از محبس آزاد شود؛ 36 برای در محبس ماندن یک کتاب خیلی زیاد است/ در طول زندگی‌ام چهار بار ضمن کار تا لب مرگ رفته و برگشته‌ام/ آن دلسوختگی را که برای سردار سلیمانی انجام دادم، باور داشتم

تاریخ انتشار: ۱۶ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۴۶۳۹۹۹

به گزارش جماران؛ محمود دولت‌آبادی به این‌که در طول زندگی‌اش چهار بار ضمن کار تا لب مرگ رفته و برگشته‌ است اشاره می‌کند و با بیان این‌که در جوانی خواسته ارتشی شود، اما ناچار شده نویسنده شود، می‌گوید: اگر آن دلسوختگی را برای سرباز مملکتم، زنده‌یاد سردار سلیمانی انجام دادم، به آن باور داشتم.

محمود دولت‌آبادی، نویسنده پیشکسوت در مراسم بزرگداشت «روز قلم» که شامگاه روز چهاردهم تیرماه توسط فیدیبو در فضای کلاب‌هاوس برگزار شد، «روز قلم» را یکی از روزهای بزرگ در گذشته تاریخی ما خواند که باید گرامی داشته شود و گفت: این‌که در این دوره نویسندگان و به‌ویژه جوانان آن را احیا می‌کنند، بسیار فرخنده و نیکو است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او با اشاره به این‌که «روز قلم، روز بعد از صلح است» در تفسیر آن بیان کرد: سیزدهم تیرماه (تیرگان) روزی است که آرش کمانگیر با پرتاب تیر مرزهای بین ایران و توران را مشخص می‌کند و در آن روز عملا صلح برقرار می‌شود؛ فردای این روز، روز قلم نام‌گذاری شده است و چنان‌چه در تمام دنیا نویسندگان و شاعران جدی همیشه صلح را پاسداری کرده‌اند، من هم به تاسی از همه نویسندگان این جهان پرآشوب می‌گویم «روز قلم» را به‌عنوان روز بعد از صلح گرامی می‌دارم.

نویسنده کتاب «جای خالی سلوچ» ارزش بالای قلم، نوشتن و نویسندگی و گرامی‌داشت آن را میراث گذشتگان ما و از زمان عمر خیام دانست و گفت: به‌نظر می‌رسد با وجود شخصیتی مانند خواجه‌نظام‌الملک، در وزارت آن امپراتوری بزرگ در زمان خیام، احتمالا روز قلم گرامی داشته می‌شده است و از خیام خواسته شده یا خود به صرافت افتاده یک قطعه درباره قلم بنویسد.

دولت‌آبادی در ادامه به یاد همه پیشینگان ما که قلم و یادگیری را گرامی داشته‌اند، به خوانش بخشی از نوشته عمر خیام درباره قلم پرداخت که می‌گوید: «قلم را دانایان مشاطه ملک خوانده‌اند و سفیر دل، و سخن‌تابی قلم بود چون جان بی‌کالبد بود، و چون به قلم باز بسته شود با کالبد گردد و همیشه بماند، و  [قلم و نوشتن و نویسندگی] چون آتشی است که از سنگ و پولاد جهد و تا سوخته نیابد، نگیرد و چراغ نشود که ازو روشنایی یابند، و نخست کسی که دبیری بنهاد طهمورث بود، و مردم اگر چند با شرف گفتارست چون به شرف نوشتن دست ندارد ناقص بود. چون یک نیمه از مردم، زیرا که فضیلت نوشتن است فضیلتی سخت بزرگ که هیچ فضیلتی بدان نرسد، زیرا که ویست [قلم، نوشته] که مردم را از مردمی به‌درجه فرشتگی رساند، و دیو را از دیوی به‌مردمی رساند، و دبیری آنست که مردم را از پایه دون به پایه بلند رساند تا عالم و امام و فقیه و منشی خوانده شود. و همچنان مردمان به‌فضیلت سخن از دیگر حیوانات جدا گردد و برایشان سالار شود و مملکت که بر ملک نظام گیرد، به‌قلم می‌گیرد»‌.

نویسنده «کلیدر» در ادامه و در تفسیر «گر قلم سوخته‌ای نیابد» اظهار کرد: ادبیات، شعر، نمایشنامه، داستان و رمان ما از یک خانواده‌اند. شاعر همیشه از منِ خودش آغاز می‌کند، اما نویسنده و دبیر از دیگری آغاز می‌کند، دیگری را به منِ خود می‌آورد و بیان می‌کند. این همان تفاوت بسیار مهمی است که می‌تواند برای اشخاصی که در نویسندگی اول به خود فکر می‌کنند، قابل توجه باشد؛ درصورتی که ما در نویسندگی اول دیگری را می‌بینیم، از دیگری می‌آموزیم، از دیگری رنج می‌بریم، از دیگری عشق، جهان‌بینی و توان نوشتن می‌گیریم.

دولت‌آبادی «دیگری» و «دیگران» را اهمیت ادبیات داستانی و شرط آن عشق و دوست داشتن خواند و گفت: ما دیگران را دوست داریم و باید دوست داشته باشیم تا بتوانیم آن‌ها را بنویسیم. عروسک‌ها در ادبیات ما جای نمی‌گیرند و شخصیت پدید نمی‌آید، مگر این‌که بتوانیم دیگری و دیگران را دوست داشته باشیم، آن‌گونه که من دوست داشته و دوست می‌دارم.

 

پس از اتمام این بخش از سخنان دولت‌آبادی، نویسندگان، ناشران و دیگر اهالی قلم حاضر در نشست پرسش‌های خود را مطرح کردند.

نویسنده کتاب «سلوک» در پاسخ به سوال یکی از حاضران درباره کار جدید خود، گفت: ذهن من همیشه در حال کار کردن است. وقتی پشت میز می‌نشینم، به‌طور اجرایی این کار را می‌کنم، در غیر این صورت هم ذهنم همیشه دنبال کاری است که انجام می‌دهم. معمولاً تا کاری را انجام ندهم، حرف آن را نمی‌زنم؛ ولی به هرحال هرگز بی‌کار نیستم.

او در تایید این عادت خود، به خاطره‌ای از زمان نگارش رمان «کلنل» اشاره کرد و گفت: سال ۶۴ که نوشتن کلنل پایان یافت، از همسرم خواستم آن را بخواند؛ وقتی کتاب را خواند از من پرسید این کتاب را کی نوشتی؟! پاسخ دادم وقتی همه خواب هستند من می‌نویسم و در نتیجه زمانی که شما خواب بودی من این کتاب را نوشتم که البته هنوز در محبس است. شما با من آرزو کنید این کتاب از محبس آزاد شود، زیرا ۳۶ برای در محبس ماندن یک کتاب خیلی زیاد است.

دولت‌آبادی درباره استقبال از آثارش در بازار کتاب و تاثیرگذاری آنان بر مخاطب هم گفت: همیشه اعتقاد داشته‌ام آن‌چه از دل من و در عین سوختگی برمی‌آید، منطقا باید بر دل دیگری بنشیند. ناچارم بگویم در طول زندگی‌ام چهار بار ضمن کار تا لب مرگ رفته و برگشته‌ام؛ که سه بار آن را در «روزگار سپری‌شده» و یک بار آن را در «طریق بسمل شدن» تجربه کردم؛ بنابراین عجیب است اگر خواننده من این حس صادقانه را نگیرد یا نتواند بگیرد، که این هم به مخاطب مربوط است. یعنی من آن‌چه شرط بلاغ است گفته‌ام، این‌که دیگری آن حس را بگیرد یا نه، خیلی به من مربوط نیست.

نویسنده کتاب «طریق بسمل شدن» در پاسخ به یکی از حاضران درباره معیشت نویسنده به بیان بخشی از تجربیات خود پرداخت و گفت: سال ۶۵ یا ۶۶ بود که در دانشگاه کارهایی به من محول می‌شد که از عهده من خارج بود، بنابراین عذر خواستم، از کار بیرون آمدم، به عبارتی خودم را اخراج کردم و در خانه نشستم. دست بر قضا در همان ایام جلو چاپ همه آثار من برای بار دوم یا سوم گرفته شد.

او با بیان این‌که نمی‌داند آن روزها با وجود خانواده و بچه‌های کوچک چگونه زندگی را به سر برده است، تعریف کرد: مسئولین آن‌قدر شریف بودند که فکر نکردند آدمی که به هر ترتیب کارش را از دست داده و از طریق آثارش زندگی و معیشت خود را تامین می‌کند، چه باید بکند؟ خاطرم هست یک ماشین لنسر داشتم و یک روز برادرزاده‌ام به سراغم آمد و از من خواست که آن را به او بسپارم تا روزها کار کند و غروب برای من پولی بیاورد؛ اما خوشبختانه کار به آن‌جا نکشید.

دولت‌آبادی ادامه داد: همین ایام یکی از دوستان من که اولین نامه را بعد از انتشار «کلیدر» برای من نوشته بود و بعد آشنا شدیم، به خانه ما آمد و گفت الان حدود چهار سال است که از کار بیرون آمده‌ای و جلو آثارت را گرفته‌اند، پس چطور زندگی می‌کنی؟ پیشنهاد  داد با یکی از دوستانش ماهی ۳۰۰ هزار تومان به‌عنوان قرض‌الحسنه بدهند که قبول کردم و یک سالی هم این مبلغ قرض‌الحسنه بود تا دولت عوض شد و به آثار من اجازه انتشار دادند.

دولت‌آبادی در ادامه صحبت‌هایش گفت: آن سوختگی که من از زبان خیام گفتم، فقط در مورد خود قلم نیست، بلکه جوانب آن هم هست. بنابراین اگر کسی در این کشور بخواهد کاری کند که عمرش را روی آن کار بگذارد و بخواهد واقعاً یک‌دله با جامعه وطن و مردم خودش بدون برتری‌طلبی زندگی کند، باید بتواند همه این رنج‌ها را تحمل کند.

نویسنده «آن مادیان سرخ‌یال» با اشاره به حمایت شهرداری‌ها از اهالی فرهنگ و هنر در کشورهای دیگر گفت: در جاهای دیگر دنیا شهرداری‌ها برای خود نسبت به هنرمندان مسئولیتی تعریف کرده‌اند، اما در کشور ما چنین نیست. همین چند وقت پیش به شهرداری پیشنهاد دادم جایی در اختیارم بگذارند تا وقتی که زنده‌ام، خانه بیهقی را در تهران پدید بیاورم، که جوابی نگرفتم و فقط به این طرف و آن طرف حواله کردند. آخر سر هم یکی گفت می‌توانیم ۲۰ میلیون به شما بدهیم که گفتم اگر می‌خواستم خم بشوم و چنین پول بردارم، در این عالم پول زیاد بود. من یک نگاه دور دارم، من می خواهم خانه بیهقی در تهران پدید بیاید و احیا شود. بنابراین در کشور ما شهرداری‌ها ظاهراً کار دیگری دارند که الحمدللّه پرونده‌های‌شان هم هست.

دولت‌آبادی با اشاره به این‌که این‌جا باید یک‌تنه خود را بالا بکشی و هیچ باوری به حمایت دولتی و اجتماعی ندارد، اضافه کرد: نویسنده در این کشور یعنی دشواری و عبور از دشواری‌ها. اگر توان این کار را دارید، ادامه دهید، اگر توان آن را ندارید به امید این‌که کسی دست شما را بگیرد نباشید. یعنی یا خودتان باید دست به کمر همت بزنید یا این‌که به کسی امید نداشته باشید. یعنی این آقایانی که من در طول این ۵۰ سال تجربه کردم، اصلاً مسئله‌شان ادبیات و کتاب نبوده و نیست. بنابراین اگر کسی می‌خواهد در کشور ما نویسنده شود باید پیه این چیزها را به تن خود بمالد.

دولت‌آبادی در پاسخ به یکی از حاضران درباره موضع‌گیری‌هایش برای وطن و مخالفت عده‌ای با این موضع‌گیری‌های او بیان کرد: من به خودم دروغ نمی‌گویم. نویسنده نباید به خودش دروغ بگوید. نویسنده نقاب ندارد و با قلب و عقلش زندگی می‌کند. سوال من از کسانی که به من اعتراض داشتند این است که آیا من در طول عمرم و از ۱۰ سالگی که کار می‌کنم جز برای مملکت کار کرده‌ام؟ جز برای زبان فارسی، مردم این مملکت و بیان آن‌ها کاری کرده و مقصدی داشته‌ام؟ وللّه که من هیچ آرزویی جز سربلندی، آزادگی، سلامت، بهداشت، آموزش و پرورش و رشد اجتماعی مملکت و این وطن نداشته‌ام.

او ادامه داد: به اعتقاد من چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است؛ یعنی ما اول باید به خودمان بپردازیم و من عملا این کار را انجام داده‌ام. بنابراین اگر آن دلسوختگی را برای سرباز مملکتم، زنده‌یاد سردار سلیمانی انجام دادم، به آن باور داشتم. زیرا مردی نخبه مامور می‌شود کاری را انجام دهد، ورای آن سیاستی که او را مامور کرده، این‌که او سوخته آن کار است، امر دیگری است که من آن را قدر دانستم، کما این‌که همان رنج را برای همه افسران ما که در جنگ هشت‌ساله از بین رفتند، هم دیده و برای آنان گریسته و سخن گفته‌ام.

دولت‌آبادی گفت: من برای تک تک آن افرادی که در این مملکت بودند و بنا بود این مملکت را نگه دارند، «کلنل» را نوشتم. بنابراین این حس و عاطفه و بیان من منحصر به ژنرال سلیمانی نبوده است. برای من هیچ استثنایی وجود ندارد و همه سربازانی که از مملکت ما و شما دفاع می‌کنند، عزیز هستند. ضمن این‌که خود من در جوانی خواستم ارتشی شوم، اما قبولم نکردند و چه خوب! چون ناچار شدم نویسنده شوم.

این نویسنده در پایان گفت: می‌گویند اگر فکر می‌کنید که دیگران درباره شما چه فکری می‌کنند، یا ضعیف هستید یا از ایشان می‌ترسید؛ من هرگز به خود دروغ نگفته‌ام، در جای خودم نه ضعیف هستم و نه از کسی می‌ترسم.

منبع: جماران

کلیدواژه: سهام عدالت انتخابات 1400 ویروس کرونا لایحه بودجه 1400 لیگ برتر 99 سردار سلیمانی محمود دولت آبادی رمان کلنل سهام عدالت انتخابات 1400 ویروس کرونا لایحه بودجه 1400 لیگ برتر 99 دولت آبادی روز قلم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۴۶۳۹۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شاید باور نکنید اما نوشیدن جوش شیرین این خواص را دارد!

ایجاد تغییرات در رژیم غذایی و سبک زندگی و ورزش منظم تر، راه های اثبات شده ای برای کمک به کاهش وزن و حفظ آن برای همیشه است

به گزارش سلامت نیوز، یکی از روش های رایج برای کاهش وزن نوشیدن جوش شیرین است که تصور می شود چربی سوزی را افزایش می دهد و به کاهش وزن اضافی کمک می کند. با این حال، این کار می تواند باعث بروز نگرانی های مختلف سلامتی شود که می تواند بر کیفیت زندگی شما تأثیر منفی بگذارد.

یکی از روش های رایج برای کاهش وزن نوشیدن جوش شیرین است که تصور می شود چربی سوزی را افزایش می دهد و به کاهش وزن اضافی کمک می کند. با این حال، این کار می تواند باعث بروز نگرانی های مختلف سلامتی شود که می تواند بر کیفیت زندگی شما تأثیر منفی بگذارد. به همین دلیل است که درک علم پشت افزودن جوش شیرین به رژیم غذایی برای کاهش وزن می تواند به شما کمک کند این کار را با خیال راحت و در صحت کامل انجام دهید.

تئوری پشت جوش شیرین برای کاهش وزن

جوش شیرین - یا بی کربنات سدیم - یک محصول خانگی است. اخیراً برخی نظریه ها در مورد تأثیر بالقوه جوش شیرین بر کاهش وزن مورد توجه قرار گرفته اند.این نظریه ها نشان می دهد که جوش شیرین می تواند بر هضم و متابولیسم تأثیر بگذارد تا کاهش وزن را افزایش دهد.

تصور می‌شود که جوش شیرین می‌تواند اسید معده را خنثی کند تا نفخ را کاهش دهد و هضم غذا را تسریع کند که ممکن است به ظاهر لاغرتر و تصور کاهش وزن منجر شود.با این حال، توجه به این نکته مهم است که شواهد بیشتری برای حمایت از توانایی های احتمالی جوش شیرین برای کاهش وزن مورد نیاز است.

ممکن است عملکرد ورزشی را بهبود بخشد

برخی از مطالعات نشان می دهد که جوش شیرین به عنوان یک بافر در برابر تجمع اسید لاکتیک در عضلات ناشی از ورزش شدید عمل می کند. اسید لاکتیک یک ماده شیمیایی است که توسط بدن تولید می شود و باعث خستگی و درد ماهیچه ها در طول فعالیت بدنی می شود.

توانایی بالقوه جوش شیرین برای کاهش اسید لاکتیک ممکن است به شما کمک کند قبل از اینکه ماهیچه هایتان خسته شوند، ورزش طولانی تر یا با شدت بیشتری انجام دهید. همچنین می تواند تعداد کالری سوزانده شده را افزایش دهد که به طور غیر مستقیم به تلاش های کاهش وزن شما کمک می کند.

ممکن است به هضم غذا کمک کند

همانطور که قبلا ذکر کردیم، جوش شیرین ممکن است به خنثی کردن اسید معده برای کمک به هضم و کاهش نفخ کمک کند.بهبود فرآیند هضم ممکن است به بدن کمک کند غذا را سریعتر جذب و دفع کند که ممکن است به شما این تصور را بدهد که وزن کم کرده اید.

کاهش نفخ همچنین می تواند به لاغری اندام کمک کند و باعث شود این احساس را داشته باشید که وزن کم کرده اید. اثرات بالقوه جوش شیرین بر روی هضم به کاهش چربی که یک عنصر مهم در از دست دادن وزن اضافی است، گسترش نمی یابد.

ممکن است به قلیایی بودن کمک کند

برخی تحقیقات وجود دارد که نشان می دهد نوشیدن جوش شیرین ممکن است سطح pH بدن را تغییر داده و آن را قلیایی تر کند. این کار ممکن است رعایت تئوری رژیم قلیایی را برای افراد آسان‌تر کند که پیشنهاد می‌کند کاهش سطح pH بدن می‌تواند تجزیه چربی را بهبود بخشد. توجه به این نکته ضروری است که بدن معمولاً pH را به تنهایی تنظیم می کند و تأثیر تغییرات رژیم غذایی بر این تعادل حداقل است.

می تواند به طور بالقوه به کنترل اشتها کمک کند

برخی افراد ادعا می‌کنند که نوشیدن آب جوش شیرین به آنها کمک می‌کند برای مدت طولانی‌تری احساس سیری کنند یا اشتهایشان کاهش پیدا کرده است. با این حال، در حال حاضر هیچ مدرک علمی برای حمایت از این ادعاها وجود ندارد و این احساس سیری ممکن است به اثر دارونما نسبت داده شود.

خطرات و عوارض جانبی نوشیدن جوش شیرین عدم تعادل الکترولیت

جوش شیرین سرشار از سدیم است که در صورت مصرف زیاد می تواند تعادل الکترولیت ها را در بدن شما مختل کند. عدم تعادل الکترولیت می تواند باعث سردرد، خستگی و ضعف عضلانی شود و در موارد شدید، می تواند تهدید کننده زندگی نیز باشد.

افراد مبتلا به بیماری کلیوی، فشارخون بالا یا بیماری قلبی باید مراقب این عارضه جانبی بالقوه باشند، زیرا بدن آنها برای مدیریت سدیم اضافی تلاش می کند.

آلکالوز

خوردن جوش شیرین در تلاش برای تغییر PH بدن شما می تواند منجر به آلکالوز شود - وضعیتی که در آن بدن بیش از حد قلیایی می شود. علائم آلکالوز می تواند شامل حالت تهوع، استفراغ، لرزش دست و انقباض عضلات باشد. اگر درمان نشود، می تواند باعث تشنج نیز شود.

مسائل مربوط به گاز

نوشیدن جوش شیرین می تواند منجر به افزایش تولید گاز شود که می تواند به نفخ و آروغ زدن منجر شود. این وضعیت ذاتاً خطرناک نیست، اما می تواند ناراحت کننده و شرم آور باشد؛ به ویژه در محیط های اجتماعی. با این حال، اگر گاز اضافی به دام افتاده باشد و نتواند خارج شود، ممکن است با ایجاد پارگی معده، زندگی را به خطر بیندازد.

تداخل با داروها

جوش شیرین ممکن است با داروهای مختلف - از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه (OTC) - تداخل داشته باشد و بر جذب و اثربخشی آنها تأثیر بگذارد. افرادی که برای بیماری های مزمن دارو مصرف می کنند باید ابتدا با پزشک خود در مورد مصرف جوش شیرین صحبت کنند تا از بروز هرگونه عارضه جلوگیری شود.

افزایش خطر برای برخی شرایط سلامتی

مصرف منظم مقادیر زیاد جوش شیرین ممکن است خطر ابتلا به برخی بیماری ها، به ویژه مشکلات قلبی یا کلیوی را افزایش دهد. این به دلیل محتوای بالای سدیم موجود در جوش شیرین است که می تواند فشار خون را افزایش داده و فشار بیشتری بر کلیه ها و قلب وارد کند.

چطور بدون نوشیدن جوش شیرین لاغر شویم؟

در حالی که ممکن است وسوسه انگیز باشد که به سراغ راه حل های "آسان" برای از بین بردن چربی اضافی بدن بروید اما کاهش وزن پایدار نیاز به رویکرد جامع تری دارد. ایجاد تغییرات در رژیم غذایی و سبک زندگی و ورزش منظم تر، راه های اثبات شده ای برای کمک به کاهش وزن و حفظ آن برای همیشه است. بیایید نگاهی دقیق تر به چگونگی کاهش وزن با استراتژی های سالم بیندازیم.

تغییرات رژیم غذایی

یکی از مهم ترین اقداماتی که می توانید برای کاهش وزن بردارید، تنظیم رژیم غذایی است. مهم است که تا حد امکان بر روی غذاهای کامل و فرآوری نشده تمرکز کنید، از جمله:

    خوردن میوه و سبزیجات بیشتر

    تمرکز بر مصرف بیشتر پروتئین بدون چربی، مانند سینه مرغ، تخم مرغ و ماهی

    از غلات کامل مانند کینوا یا برنج قهوه ای در وعده های غذایی خود استفاده کنید

    همچنین باید به اندازه سهم خود توجه داشته باشید تا به شما کمک کند کالری دریافتی خود را مدیریت کنید و کسری مورد نیاز برای کاهش وزن را ایجاد کنید.

می‌توانید این کار را با استفاده از بشقاب‌ها و کاسه‌های کوچک‌تر، یادگیری تشخیص نشانه‌های گرسنگی و اطمینان از اینکه وعده‌های غذایی‌تان مملو از مواد مغذی است تا شما را برای مدت طولانی‌تری سیر نگه دارید، انجام دهید.

افزایش فعالیت بدنی

علاوه بر تنظیم رژیم غذایی، افزایش فعالیت بدنی برای کاهش وزن پایدار ضروری است. فعالیت بدنی نه تنها متابولیسم شما را افزایش می دهد، بلکه به سوزاندن کالری و کاهش چربی نیز کمک می کند و ظاهری لاغرتر به شما می بخشد.

سعی کنید هر هفته حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت هوازی متوسط یا ۷۵ دقیقه فعالیت شدید داشته باشید. این کار را می توان با استفاده از انواع تمرینات از جمله دویدن، پیاده روی، پیلاتس و شنا انجام داد. همچنین توصیه می شود حداقل دو جلسه تمرین مقاومتی را در برنامه تمرینی هفتگی خود بگنجانید تا مفاصل و عضلات قوی داشته باشید.

بسیاری از مردم برای یافتن زمانی برای ورزش تلاش می کنند. با این حال، راه‌های آسان زیادی برای افزایش حرکات در طول روز وجود دارد تا به شما کمک کند کالری بیشتری بسوزانید. این استراتژی ها عبارتند از:

    به جای آسانسور از پله ها استفاده کنید

    پیاده روی یا دوچرخه سواری تا محل کار، در صورت امکان

    هنگام خرید بیشتر حرکت کنید

    همه این فعالیت‌ها به کالری NEAT یا گرمازایی فعالیت غیرورزشی شما اضافه می‌شوند که برای کاهش وزن پایدار بدون ورزش شدید ضروری هستند.

تعدیل سبک زندگی

یکی دیگر از عناصر مهم و اغلب نادیده گرفته شده کاهش وزن، داشتن یک سبک زندگی سالم است. این روتین فراتر از بهبود رژیم غذایی و افزایش دفعات تمرین است. همچنین باید شامل موارد زیر باشد:

    اولویت خواب با کیفیت برای کمک به کاهش هوس و تثبیت هورمون ها

    مدیریت استرس برای جلوگیری از افزایش کورتیزول که می تواند به افزایش وزن کمک کند

    اتخاذ یک رویکرد تغذیه آگاهانه

    نوشیدن آب کافی

    برای یک نوشیدنی مغذی، سرکه سیب یا آب لیمو را به آب گرم اضافه کنید

ایجاد این تغییرات کوچک اما پایدار راه طولانی برای تضمین یک سبک زندگی سالم و مداوم و کمک به شما در دستیابی به اهداف کاهش وزن کمک می کند.

چه زمانی باید در مورد وزن خود به پزشک مراجعه کنید؟

در حالی که همیشه لازم نیست در مورد کاهش وزن با پزشک خود مشورت کنید، اما مهم است که بدانید چه شرایطی ممکن است به توجه حرفه ای نیاز داشته باشد. توصیه می شود در صورت مشاهده موارد زیر با پزشک خود وقت ملاقات بگیرید:

    تغییرات وزن قابل توجه و ناخواسته

    مبارزه با مدیریت وزن علیرغم تغییرات سبک زندگی و رژیم غذایی

    تشخیص بیماری هایی مانند دیابت، فشار خون بالا یا کلسترول بالا

    علائم یک اختلال خوردن، مانند محدودیت شدید کالری، پرخوری و پاکسازی، یا وسواس نسبت به غذا و تصویر بدن

    کاهش قابل توجه کیفیت زندگی شما به دلیل مشکلات وزن

تجربه این مسائل ممکن است نشان دهنده یک بیماری زمینه ای جدی باشد که نیاز به درمان حرفه ای برای بهبود کیفیت زندگی شما و جلوگیری از عوارض بیشتر دارد.

کانال عصر ایران در تلگرام