شیوع کرونا از سهمگین‌ترین اتفاقات سال‌های اخیر است که حتی از آن به عنوان بزرگ‌ترین بحران بعد از جنگ جهانی دوم یاد می‌شود.
مرگ و میر، از دست دادن عزیزان، قرنطینه، انزوای نسبی اجتماعی، نابسامانی‌های معیشتی، دوران سخت اقتصادی، سالمندی و... همه چالش‌هایی است که زندگی بسیاری از مردم را تحت تأثیر قرارداده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مستندسازی که عموماً در زمره مشاغل سخت به حساب می‌آید هم از این قاعده مستثنی نبود. بسیاری از پروژه‌های مستندسازی طی دو سال گذشته متوقف شد و طبعاً زیست مستندسازان با
چالش و خطر جدی مواجه شد. تعداد زیادی از مستندسازان بنا بر احساس مسئولیت اجتماعی به ثبت و ضبط چالش‌ها روی آوردند و برخی دوربین‌ها را سمت خود چرخاندند و فیلم‌های خودبیانگر ساختند. اهتمام جدی صورت گرفت تا تصاویر این دوران ثبت شود و حافظه تاریخی بسازد. اگر چه به اعتقاد من انسان امروز و درگیر کرونا چنان گیج و ناتوان است که نمی‌توان از او انتظار داشت که
آثار قابل قبول و تأثیرگذار
تولید کند. از این رو با وجود اینکه بسیاری از این آثار ارزشمند است اما هنوز شاهد کاری مؤثر و ماندگار در این حوزه نبوده‌ایم. بیشتر آثار به رپرتاژهای خبری جنگ‌های جهانی یا شرایط بحرانی شباهت دارد. عجیب هم نیست چرا که خلق اثر ماندگار به زمان نیاز دارد، باید از این بحران فاصله بگیریم تا بتوانیم بر آن تأمل کنیم و بهتر جوهره مسائل را دریابیم تا برای مثال اثری خیره‌کننده در حد «طاعون» کامو در ادبیات خلق کنیم؛ اثری که آیینه‌ای تمام نما از اوضاع شهروندان یک سرزمین، از زیست جهان آنها و چالش‌هایشان در زمان کرونا باشد. فارغ از جریان تولید، درخصوص اکران آثار در این دوران و حتی آثاری که کمی پیش از کرونا ساخته شد با مشکلات عدیده‌ای مواجه بودیم. سینما و تئاتر و اساساً هنر ضربه مهلکی بر تن زخمی‌اش وارد شد. با شیوع کرونا و باز و بسته شدن سینماها تکلیف فیلم‌های تولید شده چه می‌شد؟ من از تجربه شخصی خودم می‌گویم که با یک تیم کاملاً مستقل سه سال شبانه روز وقت گذاشتیم تا ایده‌ای راکه داشتم، بپرورانم و با همراهی گروه پر تلاش و همراهانم مستند بلند «دختران نجار، دونوازی برای یک رؤیا» را که آخرین مستندم است به سرانجام برسانم. بعد از صرف وقت و انرژی چند ساله اما فیلم در کمد ما باقی ماند. راستش با وجود شوقی که برای به
نمایش گذاشتن مستند جدید بلندمان داشتم؛ چرا که عاشقانه و با سختگیری بسیاری دوسال و نیم از عمرم را صرفش کرده بودم اما از آنجایی که حفظ جان انسان‌ها برایم مهم‌تر بود؛ طی این مدت به هیچ نمایشی تن ندادیم. ما حتی فرصت نداشتیم تا یک بار دور هم جمع شویم و با گروه سازنده فیلم در کنار هم فیلم را ببینیم. راستش تمام این مدت به خاطر احساس مسئولیت با خودم فکر می‌کردم برای حفظ جان انسان‌ها حتی به نمایشی محدود هم تن ندهم تا جان حتی یک انسان را در خطر نیندازم. اگر چه تا پیش از این هم چرخه نمایش آثار مستند با آسیب‌های جدی مواجه بود و جز نمایش‌های محدود، نامنظم و نمایش‌های گاه به گاه و رایگانش که همواره بحث جدی مستندسازان بود نمایش سازماندهی شده و کارآمدی نداشت. اما با ظهور کرونا درواقع بر بساطی که بساطی هم نبود این چالش صدچندان شد. شیوع کرونا و ضرورت قرنطینه البته اگر دغدغه‌های معیشتی مردم و غم نان اجازه می‌داد شاید فرصت مناسبی بود تا خانواده‌ها بتوانند زیست روزمره‌شان را بیشتر از همیشه با هنر و ادبیات و سینما در هم آمیزند؛ فیلم ببینند، کتاب بخوانند، اما چه انتظاری می‌شد داشت در میانه این همه بحران بی‌شک نخستین قربانی هنر است...! البته بی‌شک گسترش پلتفرم‌ها و vodها و اکران آنلاین هم مواجهه تازه‌ای بود که به فراخور جهان مدرن و نیز درگیری با ویروس کرونا مخاطب وسیع‌تری را در سرتاسر ایران به دیده شدن آثار مستند دعوت می‌کرد. اما همه ماجرا این نیست. ما فیلمسازان یک سری از فیلم‌هایمان طی این دوران اساساً برای پرده عریض سینما تولید شده بودند. تکلیف ما چه می‌شد؟ ساعت‌ها روی صداگذاری، موسیقی و تک تک عناصر فیلم کار جدی شده بود و با نمایش در پلتفرم آنلاین، از ارزش‌های هنری و تأثیرگذاری آن کاسته می‌شد. گزینه‌های آنلاین با وجود همه حسن‌هایی که داشت برای ما چندان هم که باید امن نبود. همه می‌دانیم که خود نتفیلیکس هم اگر اثری را تولید می‌کند یک ساعت بعد کسی در دورترین نقطه جهان می‌تواند آن را بی‌اجازه تکثیر کند...! پس نگرانی برخی از ما که بحق هم بود سبب شد فعلاً ناگزیر ترجیح دهیم فیلم‌مان را در کشوهایمان نگه داریم و منتظر روزهای بهتری بمانیم. نکته دیگر اینکه فراموش نکنیم در این ایام شرایط مستندسازان هم از عامه مردم جدا نبود. آنها نیز با چالش‌های معیشتی، انزواهای نسبی، سرگردانی ناشی از شرایط دست و پنجه نرم کردند. ما تعدادی از همکاران‌مان را در مسیر ثبت کرونا از دست دادیم. در این میان تلخ‌تر اینکه همچون خیلی وقت‌های دیگر از حمایت‌های چندانی هم بهره‌مند نبودیم. گاهی دلسرد شدیم و گاهی ترجیح دادیم با چنگ و دندان شعله امید را که تنها سرمایه این روزهای‌مان است در وجودمان زنده نگه داریم. در نهایت با همه این‌ها این‌روزها اولویت همه ما سلامت مردم سرزمین‌مان است و بیشتر به عنوان یک شهروند نگران همه جهان و نگران جامعه پیرامونم هستم و آرزو دارم همه ما بویژه هموطنان‌مان از این بحران پروحشت کرونا آسوده شوند و رهایی یابند...!
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه:
چالش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا
منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۵۵۲۸۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصاویر آتش‌سوزی گسترده یک کارگاه بزرگ در تهران | ویدئو
به گزارش همشهری آنلاین، ظهر امروز یک مورد آتش‌سوزی در شهرک صنعتی شمس آباد به آتش نشانی این محدوده اطلاع داده شد که درپی آن چندین دستگاه خودروی آتش‌نشانی به همراه تانکر آب به محل اعزام شدند. همچنین با توجه به اینکه این محدوده از خارج از حوزه استحفاظی سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران قرار دارد، یک ایستگاه کمکی به همراه تجهیزات نیز از تهران به این محل اعزام شد.
درپی این حریق دود زیادی به آسمان بلند شده به‌طوریکه تا شعاع چندکیلومتری از محل وقوع نیز قابل رویت است. در حال حاضر عوامل آتش‌نشانی در حال عملیات اطفاء حریق در این محل هستند و گزارش و اخبار بیشتری از جزئیات این حادثه اعلام نشده است.
جزئیات بیشتر از این حادثه و خسارات آن پس از پیگیری از مسئولان رسمی اعلام خواهد شد.
۱۵:۰۰ - در همین راستا سید جلال ملکی، سخنگوی سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران جزئیاتی بیشتر از این حادثه را اعلام کرد و به ایسنا گفت: وقوع این حادثه در ساعت ۱۳:۵۷ ظهر امروز به سامانه ۱۲۵ اطلاع داده شد که با توجه به اینکه این محدوده در خارج از حوزه استحفاظی آتش‌نشانی تهران قرار داشت، معاون عملیات و ستاد فرماندهی اقدام به هماهنگی با آتش‌نشانی این محدوده کرده و در نهایت مقرر شد تا یک ایستگاه به همراه تانکر آب به عنوان نیروی کمکی به محل اعزام شود.
ملکی با بیان اینکه عوامل آتش نشانی شهرک صنعتی شمس‌آباد، شهرک‌های صنعتی مجاور، آتش‌نشانی باقرشهر و ... در محل حضور داشتند، گفت: آتش نشانان تهرانی نیز در محل حاضرشده و مشاهده کردند که حریق در یک کارخانه ۲۰۰۰ متر مربعی تولید مبلمان پلیمری رخ داده و شعله‌های آتش بیش از ۶۰ درصد این فضا را دربرگرفته است. همچنین داخل این کارگاه مملو از تینر، مواد نفتی و ... بود که همین موضوع نیز سبب گسترش سریع آتش و دود غلیط برخاسته از آن شده بود.
سخنگوی سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران با بیان اینکه درپی شدت حریق بخش‌هایی از سقف‌ها نیز تخریب شده بود، گفـت: در مجاورت این محل یک کارگاه تولید مواد پتروشیمی قرار داشت که احتمال سرایت شعله‌های آتش به آن وجود داشت. در همین راستا نیز آتش‌نشانان از چند جهت وارد عمل شدند تا هم شعله‌های آتش را مهار کنند و هم از سرایت آن به اماکن دیگر جلوگیری کنند.
وی با بیان اینکه با اقدامات انجام شده در حال حاضر از گسترش آتش جلوگیری شده است، گفت: شعله‌های آتش مهار شده اما خاموش نشده و آتش‌نشانان همچنان در حال اطفاء آن هستند. به‌نظر می‌رسد که طی چند ساعت آینده آتش به‌طورکامل خاموش شده و عملیات لکه‌گیری هم انجام شود.
به گفته ملکی این حادثه گرچه خسارت مالی بالایی برجای گذاشته اما تاکنون گزارشی از خسارت جانی ناشی از آن مخابره نشده است.
کد خبر 847552 منبع: ایسنا برچسب‌ها آتش سوزی خبر مهم آتش نشانی
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد