دلخوش به این ۱۰ روزه‌هاییم!
تاریخ انتشار: ۲۸ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۵۶۵۴۱۱
مردم دیگر به دیدن ترک‌های عمیق‌اش عادت کرده‌اند، ۲۰ سال گذشت، از نبود زاینده رود، از نبودن رودی که زنده بود و زندگی می‌بخشید؛ دیگر حتی نمی‌توان رودخانه فصلی خطابش کرد، هر از گاهی باز می‌شود و دل مردمان دیار نصف جهان را شاد می‌کند و دوباره خشک می‌شود، خشکی به عمق جان...
به گزارش خبرنگار ایمنا، از زمانی که زنده رود، قلب تپنده اصفهان از حرکت ایستاد، شور و نشاط هم از نصف جهان رخت بر بست؛ روزگاری زندگی در بیشه زارهای زاینده رود جریان داشت، اما طراوت و پاکی شهر جای خود را به کویری خشک تبدیل کرد؛ البته هر از گاهی نهایت ۱۰ الی ۲۰ روز آب در این مرده رود جریان می‌یابد و مردم دیار نصف جهان هم به این ۱۰ روزه‌ها و ۲۰ روزه‌ها دلخوش کرده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این روزها بعد از گذشت حدود ۱۰ ماه زاینده رود مهمان ۱۰ روز شهر شده است، جریان این رود پس از مدت‌ها غم مردم خسته از فشارهای اقتصادی و درگیری با ویروس کرونا را شسته و با خود شور و نشاط را به همراه آورده است به طوری که موج پنجم کرونا و وضعیت قرمز اصفهان و گرمای هوا هم مانع از اشتیاق و استقبال مردمی نشد که سالهاست در حسرت تماشای زاینده رود لحظه شماری می‌کنند. زن و مرد، کودک و پیر و جوان همه یکپارچه برای حضور آب شادند.
صدای شادی و نشاط مردم اصفهان از خروس خوان تا پاسی از شب فارغ از همه محدودیت‌ها و تاریکی بوستان‌ها از همیشه بلندتر است؛ موقتی بودن جریان آب باعث شده همه شهروندان بخواهند نهایت استفاده را ببرند.
حتی بازنشستگانی که وقتی زاینده رود آب ندارد هم دورهم جمع می‌شوند، این روزها چاق سلامتی کردنشان با نشاط تر از روزهای قبل است. " ای‌کاش این شادی دائمی بود نه موقتی. البته این آب به درد کشاورزان نمی‌خورد برای کشت گندم در عید باید رودخانه را باز می‌کردند اما حالا جای شکرش باقی است، واقعاً به این آب دل خوشیم هر چند کوتاه… " اینها بخشی از سخنان محمدرضا باقری بازنشسته آموزش و پرورش است که هر روز صبح در کنار پل فلزی با دوستانش قدم می‌زند. " دلیل این شلوغی بیش از حد این است که مردم می‌خواهند نهایت استفاده را از این ۱۰ روز ببرند، اگر این جریان دائمی بود بیش از اندازه شلوغ نمی‌شد که خدایی نکرده سلامت شهروندان به خطر بیفتد. "
محسن ۴۰ ساله همراه با همسرش تصمیم گرفته تا عصری دل‌انگیز را در تابستان ۱۴۰۰ در کنار رودخانه زاینده رود برای خود و خانواده‌اش رقم بزند: " "اگر رودخانه باز نبود داخل خانه بودم و در حال تماشای فوتبال اما حالا با خانمم آمدیم تا روحیه مون عوض بشه. واقعاً از خانه ماندن خسته شدیم. "
رودخانه و نشاطی که با خود به همراه آورده همه شهر را به یک‌خانواده تبدیل کرده چرا که در کنار رودخانه دوستانه نشسته‌اند و صدای خنده و شادی شأن فضا را پر کرده است. خانواده جوانی که با فرزند کوچک خود به کنار زاینده رود آمده‌اند می‌گویند "واکسن زده‌اند ولی با رعایت پروتکل‌های بهداشتی از جریان این آب لذت می‌برند. " کودکی که خانواده او قصد رفتن دارند بغض کرده و دل کندن برایش سخت است با قول دوباره آمدن به رفتن تن می‌دهد.
جوانانی که با عکس و سلفی شادی خود را با دیگر شهروندانی که در اصفهان زندگی نمی‌کنند نیز به اشتراک می‌گذارند. پدر بزرگی که مشخص است از روستاهای اطراف آمده با نگاه به جریان آب با لذت در حال خوردن پفک است و لبخند بر لب دارد شاید این لبخند خاطرات شاد گذشته را برای او در کنار زاینده رود تداعی کرده است.
خانم و آقای میان‌سالی که هر دو دوتا ماسک زده‌اند و تنها برای دیدن آب آمده‌اند به دنبال این هستند که بدانند رودخانه تا کی باز است می‌گویند: "خانه‌ها آپارتمانی و کوچک شده و از وقتی کرونا آمده همه در خانه‌های خود هستند اما حالا این رودخانه زنده باعث شده از این فضا لذت ببرند. "
رودخانه‌ی دائمی زاینده رود که حالا دیگر حتی فصلی هم نیست نشاط و شادی موقتی را برای مردمان اصفهان به ارمغان آورده است. کودکان از این سو به آن سو می‌دوند، کودکی که صدای قورباغه را شنیده به آغوش پدر رفته تا با چوبی که در دست پدر است و سعی دارد قورباغه را بگیرد بتواند این جانوری که تنها در قصه‌ها و کارتن‌ها او را دیده بود را از نزدیک بهتر ببیند.
برخی صبح زود را برای خوردن صبحانه کنار رودخانه انتخاب می‌کنند و برخی غروب آفتاب را که هوا به رو به خنکی رفته؛ اما زمان و مکان تفاوتی ندارد تنها احساس خوب جریان آب در رود است که باعث شادی شهروندان و تغییر رویه زندگی شأن بعد از شیوع کرونا است.
بخاطر جریان آب، هوا هم انگار کوتاه آمده و رو به خنکی رفته، درختان گل‌هایی که در اثر گرما و بی آبی پژمرده شدند نیز نشاط بی جانی را به محیط هدیه کرده‌اند، پرنده‌ها هم مانند شهروندان اصفهانی غرق خوشحالی‌اند و بدون ترس در کنار مردم از زاینده رود آب می‌خورند.
احمد شاهیوندی، عضو هیئت علمی دانشگاه هنر اصفهان از شور و نشاط شهروندان پس از جاری شدن زنده رود می‌گوید: زاینده رود یک مسیر متعدد فرهنگی، اجتماعی و تفریحی است و هر بخشی از آن را می‌توان برای یک کار در نظر گرفت، البته نیاز است در مورد آن فکر و ایده داده شود. ایده‌هایی مثل شهر فعال، خلاق، دوستدار خانواده طرح‌های خوبی هستند.
وی ادامه می‌دهد: باید برای طرح‌ها، مطالعات دقیق زیست محیطی، تاریخی و فرهنگی انجام شود تا بتوانیم زمینه را هم برای حضور گردشگران و هم خانواده‌ها به شکل معقول فراهم کنیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه هنر اصفهان تصریح می‌کند: با توجه به دستور ستاد کرونا بوستان‌های شهر و حاشیه زاینده رود خاموش می‌شود با این وجود مردم اصفهان باز هم به دلیل ذوق جاری شدن زاینده رود، در کنار رودخانه حاضر می‌شوند، بنابراین باید جنبه‌های مختلف فرهنگی و اجتماعی را در نظر گرفت و سپس برای آن طرح ارائه کرد که همه این مسائل را پوشش دهد.
شاهیوندی خاطرنشان می‌کند: باید زمینه حضور بخش خصوصی را نیز فراهم کرد در واقع باید زمینه حضور همه ذینفعان شهر را فراهم کرد تا برای ایجاد نشاط در حاشیه زاینده رود حتی در زمان خشکی رودخانه، طرح و ایده خلاق ارائه کنند.
هدیه زاینده رود، ایجاد شور و سرزندگی به شهر است
مهدی ابراهیمی، کارشناس برنامه‌ریزی شهری نیز از ضرورت ایجاد بستر شور و نشاط در حاشیه زاینده رود به خبرنگار ایمنا می‌گوید: هویت هر شهری با توجه به موقعیت جغرافیایی طبیعی و آثار میراث فرهنگی آن شکل می‌گیرد و مردم آن شهر را با هویت طبیعی یا انسانی می‌شناسند؛ اصفهان نیز از قدیم‌الایام با زاینده رود شناخته می‌شده، چرا که این رودخانه علاوه بر هویت دادن، زندگی و زایش را به این فلات خشک مرکزی ارزانی کرده است به طوری که اگر زاینده رود در این کویر مرکزی وجود نداشت، تمدن و شهر اصفهان نیز شکل نمی‌گرفت.
وی ادامه می‌دهد: همه مردم به این مسئله آگاهی دارند که اگر آب نباشد هیچ آبادانی نیز وجود نخواهد داشت، در دهه‌های اخیر نیز این مسئله برای مردم ملموس شده که وقتی آب در رودخانه نباشد مشکلات اشتغال به ویژه برای کشاورزان، آب شرب شهر، تأمین انرژی و برق ایجاد می‌شود، همچنین اگر آب در زاینده رود نباشد به بهره برداری از سفره‌های آب زیر زمینی منجر و باعث فرونشست زمین و خسارت به ساختمان‌های مسکونی و آثار فرهنگی و تاریخی شهر می‌شود.
این کارشناس برنامه‌ریزی شهری تصریح می‌کند: وجود آب در زاینده رود هدیه‌ای است که شادی، نشاط، سرزندگی و حیات را برای مردم به ارمغان می‌آورد و خشکی آن حس نبود آبادانی را ایجاد می‌کند. رودخانه خشک باعث بحران‌های اجتماعی می‌شود و روح و روان مردم را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
وی با بیان اینکه مسئله آب باید به صورت عادلانه و منصفانه حل شود، می‌گوید: آب رودخانه زاینده رود باید طبق طومار شیخ بهایی تقسیم شود و نهایتاً بعد از توزیع عادلانه، مسئولان در طرح‌های کوتاه مدت و بلند مدت برای انتقال آب به زاینده رود برنامه‌ریزی کنند.
منبع: ایمنا
کلیدواژه: زاینده رود رودخانه زاینده رود نشاط شهری نشاط شهروندی شادی و نشاط نشاط اجتماعی خشکی زاینده رود احیای زاینده رود بازگشایی زاینده رود جاری با زاینده رود رهاسازی آب زاینده رود حاشیه رودخانه زاینده رود جاری شدن آب در زاینده رود زاینده رود ۱۴۰۰ زاینده رود اصفهان زنده رود شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق حاشیه زاینده رود کنار رودخانه شور و نشاط جریان آب ۱۰ روز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۵۶۵۴۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت