به نقل از «خبرگزاری میزان»

حذف توان موشکی و دفاعی ایران؛ اصول محوری امریکا

تاریخ انتشار: ۹ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۶۷۵۹۱۹

نگاهی به کارنامه مقامات آمریکایی از بوش گرفته تا اوباما و ترامپ بیانگر سه اصل محوری در قبال جمهوری اسلامی است: حذف توان هسته‌ای، حذف جایگاه منطقه‌ای و در نهایت توان موشکی و دفاعی ایران که البته موضوع پهپاد نیز در سال‌های اخیر به آن افزوده شده است. خبرگزاری میزان - بنا به اعلام نورنیوز، همزمان با مواضع ضد ایرانی افرادی همچون بلینکن وزیر خارجه آمریکا مبنی بر نامحدود بودن زمان مذاکرات، وال استریت ژورنال به نقل از مقامات آمریکایی ادعا کرده است که واشنگتن قصد دارد تحریم‌هایی را علیه توانمندی موشکی و پهپادی ایران وضع کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  این ادعا در حالی مطرح شده که این تحریم‌ها از گذشته تا به امروز با عناوین مختلف اجرا شده و آمریکا در حال فروختن دوباره چیزی است که قبلا آن را به فروش رسانده است.   بر این اساس رسانه‌ای کردن دوباره این تحریم‌ها و تهدیدات از چند منظر قابل توجه است:   نخست؛ نگاهی به کارنامه مقامات آمریکایی از بوش گرفته تا اوباما و ترامپ بیانگر سه اصل محوری در قبال جمهوری اسلامی است: حذف توان هسته‌ای، حذف جایگاه منطقه‌ای و در نهایت توان موشکی و دفاعی ایران که البته موضوع پهپاد نیز در سال‌های اخیر به آن افزوده شده است.   آن‌ها همواره ادعا کرده‌اند توافق با ایران یا بر سر همه چیز است یا هیچ. این بدان معناست که یا آن‌ها به هر سه خواسته می‌رسند و یا هرگز توافقی در کار نخواهد بود، چنانچه در این ۶ سال نیز آمریکا هرگز برجام را اجرا نکرد و همواره بر برجام دو و سه یعنی موشکی و منطقه‌ای تاکید داشت.   هدف آمریکا از این رویکرد مشخص است و آن بی‌دفاع‌سازی ایران در برابر گزینه نظامی و چندپاره‌سازی کشور است و ادعای وال استریت ژورنال نشان می‌دهد که بایدن نیز همان مسیر روسای جمهور قبلی آمریکا را در پیش گرفته که در توهم نابودی توان دفاعی و منطقه‌ای و تجزیه ایران بوده‌اند.   دوم؛ سناریوی آمریکا از یک سو بر حفظ بدنه و زیر بنای تحریم‌ها و از سوی دیگر بر اصل اجبار ایران به دادن امتیازات فراوان در ازای حداقل امتیاز استوار است، لذا می‌توان گفت که آمریکا با جنگ روانی درباره گسترش دامنه تحریم‌ها به عرصه پهپادی و موشکی، به دنبال اجرای این دو گزینه است که در قالب فشار هوشمند پس از شکست سناریوی فشار حداکثری صورت می‌گیرد.   سوم؛ آمریکایی‌ها اذعان دارند که جمهوری اسلامی اقتدار پهپادی آن‌ها را به چالش کشیده و توان موشکی ایران نیز تضعیف موقعیت آمریکا در میان متحدانش در غرب آسیا را به همراه داشته است لذا با کشاندن دامنه تحریم‌ها به عرصه موشکی و پهپادی به دنبال پوشاندن تحقیری است که در این عرصه به این کشور در صحنه جهانی تحمیل شده است.   چهارم؛ اخیرا مقامات صهیونیست از جمله بنی‌گانتس وزیر جنگ صهیونیست‌ها در سفر به آمریکا و فرانسه، ایران و به ویژه توان موشکی و پهپادی آن را تهدیدی برای خود دانسته‌اند. همچنین دبیرکل شورای همکاری خلیج فارس به نیابت از برخی اعضای شورا خواستار بازگشایی مسائل موشکی، پهپادی و منطقه‌ای در مذاکرات برجام شده است.
آن‌ها توان پهپادی و موشکی مقاومت منطقه نظیر شلیک چندین هزار موشک با همراهی عملیات پهپادی توسط مقاومت غزه در جنگ ۱۲ روزه و نیز پاسخ‌های موشکی و پهپادی مقاومت یمن به تجاوزات سعودی، را برگرفته از توان موشکی و پهپادی جمهوری اسلامی می‌دانند.   بر این اساس سران آمریکا که از یک سو خود را خادم رژیم صهیونیستی معرفی می‌کنند و از سوی دیگر به دنبال سرکیسه کردن کشور‌های عربی هستند با لفاظی‌های موشکی و پهپادی برآنند تا خود را پیگیر اهداف این رژیم‌ها معرفی کنند.   ایران البته همواره تاکید کرده که اجازه باز شدن هیچ مبحثی جز مباحث برجام در مذاکرات را نخواهد داد و توان موشکی و پهپادی خویش را نیز بر اساس میزان تهدیدات ارتقا خواهد داد و هیچ محدودیتی برای آن قائل نخواهد بود، لذا ژست آمریکایی بیشتر به یک نمایش خنده‌دار شباهت دارد تا ادعایی که توان اجرای آن را داشته باشند.   به هر تقدیر می‌توان گفت آنچه در رفتار آمریکایی‌ها دیده می‌شود تکرار توهمات و تصورات بر جای مانده از دوران پس از فروپاشی شوروی و آنچه آمریکا نظام تک قطبی آمریکایی می‌نامید است حال آنکه دنیای امروز دیگر دنیای یک‌جانبه‌گرایی آمریکا نیست و این کشور نمی‌تواند با ابزار نخ‌نما و شکست خورده تحریم به دنبال زیاده‌خواهی موشکی، پهپادی و منطقه‌ای علیه ایران باشد.   توانمندی ایران در این حوزه همچون تیغی در گلوی سران آمریکا خواهد ماند و آن‌ها جز خارج شدن از منطقه و پایان دادن به رفتار‌های بحران‌سازشان در منطقه گزینه‌ای نخواهند داشت.


بیشتر بخوانید: بایدن و اجرای سیاست چماق و هویجی اوباما   انتهای پیام/ برچسب ها: پهپادی امریکا

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: پهپادی امریکا موشکی و پهپادی جمهوری اسلامی توان موشکی منطقه ای تحریم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۶۷۵۹۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا جان توافق ایران و عربستان با ابتکار چین در خطر است؟/ پکن از ترس تحریم های ثانویه فروش نفت از تهران را کاهش خواهد داد/ دیپلماسی تلفنی چین میان ایران و آمریکا موفق بود

به گزارش جماران، اندیشکده چتم هاوس در گزارشی درباره تاثیر تنش میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم اسرائیل بر تلاش های چین برای برقراری صلح در منطقه نوشت:

حملات پهپادی و موشکی ایران علیه اسرائیل در 13 آوریل، و پاسخ متعاقب اسرائیل، ثبات آشتی عربستان و ایران را که چین در سال گذشته میانجی آن شده بود، زیر سوال برد: این حملات چشم‌انداز استراتژیک را به‌طور چشمگیری تغییر داده است، امنیت منطقه‌ای را دچار ابهام کرده و شهرت اخیر چین را به‌عنوان یک میانجی معتبر به بوته آزمایش گذاشته است.

پس از حمله هواپیمای بدون سرنشین ایران، پکن بی‌درنگ دیپلماسی تلفنی اضطراری را آغاز کرد تا از تضعیف توافق ایران و عربستان به دلیل وضعیت ناآرام در منطقه جلوگیری کند.  وانگ یی، وزیر امور خارجه چین، پس از تماس با همتایان سعودی و ایرانی خود، «تأکید ایران بر هدف قرار ندادن کشورهای منطقه و همسایه» - اشاره ضمنی به عربستان سعودی و دیگر کشورهای خلیج فارس- را تحسین کرد. ممکن است تماس‌های مشابهی پس از حمله اسرائیل هم انجام شده باشد. در 19 آوریل، لین جان، سخنگوی وزارت خارجه علنا اعلام کرد که «چین با هر اقدامی که تنش‌ها را بیشتر می‌کند مخالف است.»

یکی از جنبه های قابل توجه واکنش چین ثبات آن بوده است. این کشور همچنان متعهد به حفظ منافع خود باقی مانده و همزمان از اسرائیل و آمریکا انتقاد کرده و خواستار کاهش تنش شده است. پکن مانند موضع خود در مورد تشدید تنش حوثی ها در دریای سرخ، دور جدید تشدید تنش را «سرریز» جنگ غزه می داند و نه کاتالیزور آن. این نشان می دهد که پایان دادن به درگیری غزه ممکن است یک اثر موجی ایجاد کرده و صلح و تنش زدایی را در سراسر خاورمیانه به ارمغان آورد.

این توضیح می دهد که چرا چین حمله 13 آوریل ایران را محکوم نکرد، بلکه آن را اقدامی دفاع از خود خواند. این کشور خود را درست در مرکز جنگ روایات قرار داده  و به طور موثر ادعای دفاع از خود ایران را در برابر ادعای مشابه اسرائیل که برای توجیه مجازات دسته جمعی فلسطینیان در غزه استفاده می شود، قرار داده است.(اسرائیل همچنان حمله بی امان به غزه را دفاع از خود پس از ماجرای هفت اکتبر 2023 می خواند.)

چین در مبادلات خود با ایالات متحده نیز همین کار را انجام داده و از این کشور می خواهد که نقش سازنده ایفا کند و اسرائیل را در زمانی که واشنگتن از پکن خواسته بود تهران را از اقدام متقابل منصرف کند، مهار کند.

آشتی ایران و عربستان در خطر است

نگرانی در مورد توافق عربستان و ایران زنگ خطر را در پکن به صدا درآورد. دو عامل کلیدی نگرانی های چین را برانگیخته است. اول، هدف راهبردی ایران در پشت انتقام‌جویی از اسرائیل، ایجاد یک پارادایم بازدارندگی جدید بود. ایران از سیاست جنگ در سایه و استفاده از نیروهای نیابتی که باعث می شد برخی عملیات های مدیریت شده را به راحتی انکار کند، فاصله گرفت. اسرائیل با حمله متقابل خود ( به اصفهان)  در حال آزمایش خطوط قرمز ایران در حالی است که به دنبال مکانیزم امنیتی جدید برای جایگزینی مکانیزم شکسته شده در 7 اکتبر است.

پارادایم جدید ، ریسک پذیری تهران و تل آویو را افزایش می دهد و در نتیجه حملات تلافی جویانه را تشدید و سناریوی درگیری مستقیم را چه در حال حاضر یا بعد معتبرتر می کند. این رویارویی ممکن است به منطقه خلیج فارس هم کشیده شود و کشورهای این منطقه (به ویژه عربستان سعودی) را وادار کند تا مواضع امنیتی خود را مجدداً تنظیم کنند. آنها ممکن است به این نتیجه برسند که ممکن است دوستی بی پروا با ایران  خطرات بیشتری نسبت به منافع آن داشته باشد. ریاست جمهوری دوم دونالد ترامپ در ایالات متحده می تواند این روند را بیشتر تسریع کند.

عامل دوم، پیشرفت کندی است که توافق عربستان و ایران از زمان امضای آن در یک سال پیش داشته است. این سازوکار همچنان بر مسائل امنیتی متمرکز بوده و نتوانسته به بررسی فرصت های اقتصادی و فرهنگی ادامه دهد.

یکی دیگر از عوامل مرتبط، تلقی اسرائیل از این معامله به عنوان یک تهدید مستقیم و تمایل بالقوه برای از بین رفتن آن است. اسرائیل ممکن است دوستی ایران و عربستان را بی تاثیر بر روند عادی سازی  رابطه خود با عربستان سعودی تلقی نکند، همانطور که ایران با شک به تشکیل ائتلاف امنیتی عربی-اسرائیل تحت حمایت ایالات متحده نگاه خواهد کرد. مطالب درز داده شده به مطبوعات اسرائیل بر مشارکت قابل توجه عربستان و امارات در سیستم دفاع جمعی که تقریباً همه موشک‌ها و پهپادهای ایرانی را در 13 آوریل سرنگون کرد، تأکید کرد، اگرچه این موضوع بعداً توسط ریاض و ابوظبی تکذیب شد.

برای چین، چنین سناریویی خطراتی را برای امنیت انرژی این کشور ایجاد می کند و چشم انداز پکن را برای چارچوب امنیتی جدید در خاورمیانه تیره و تار می کند. یکی از ستون های این مفهوم ایجاد یک پلت فرم گفتگوی چندجانبه در منطقه خلیج فارس تحت ابتکار امنیت جهانی است. چشم انداز چنین کاری می تواند به راحتی با تشدید آشفتگی های منطقه ای تضعیف شود.

جاه طلبی های چین برای محدود کردن نفوذ ایالات متحده بر کشورهای خلیج فارس نیز می تواند معکوس شود. بزرگترین درس برای کشورهای خلیج فارس از دخالت مستقیم ایالات متحده در دفاع از اسرائیل در برابر حمله ایران این است که وقتی فشار وارد می شود، تنها ایالات متحده توانایی ارائه کمک های امنیتی قابل توجه به آنها را خواهد داشت.

 با این حال، یک درس دیگر این است که در حالی که ایالات متحده منافع خود را برای دفاع از اسرائیل به خطر انداخته ، ممکن است این کار را برای آنها انجام ندهد. اما واقعیت این است که تصور در خلیج فارس و منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا این است که اسرائیل قادر به تکیه بر توانایی های خود در سناریوی جنگ با ایران نبود.

این چه معنایی برای نقش منطقه ای چین دارد؟ این فرض چین را با فرصت‌ها و چالش‌هایی در تلاش برای ارتقای خود به‌عنوان یک میانجی مسئول و اصول محور در منطقه مواجه می‌کند. تصور رایج در خلیج فارس از 7 اکتبر این است که ایالات متحده متحد اصلی اسرائیل است، این مسئله  شک و تردید در مورد قابلیت اطمینان  به واشنگتن را در میان کشورهای عربی منطقه دامن می‌زند و انگیزه‌ها را برای عربستان سعودی برای متعهد شدن بیشتر به کاهش تنش با ایران افزایش می‌دهد. بی اعتمادی به ایالات متحده همچنین ایران را تشویق می‌کند تا توافق خود با عربستان را منفک از تغییر در استراتژی رویارویی خود با اسرائیل پیگیری کند.

جبهه واحد دیپلماتیک آمریکا و کشورهای اروپایی که پس از حملات ایران، از جمله با افزایش تحریم‌ها علیه ایران با اسرائیل تشکیل شد، شراکت تهران با چین و روسیه را نیز تحکیم می‌کند. با این حال، این بحران محدودیت‌های چین را در حفاظت از توافق میان تهران و ریاض،  فراتر از درخواست از ایران برای تنش‌زدایی و ارسال پیام‌هایی بین ریاض و تهران آشکار کرده است. این تا حدودی به دلیل نقش چین به عنوان یک تسهیل کننده صرف است، نه یک میانجی یا ضامن توافق به سبک و سیاق غربی ها .

دلیل دیگر نفوذ اقتصادی چین است. چین تحت هیچ شرایطی قدرت اقتصادی خود را برای مجازات هر یک از طرفین در صورت نقض مفاد توافق به کار نخواهد گرفت. از منظر چین، تحریم‌ها ممکن است در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا نتیجه معکوس داشته باشند چرا که نوسان های این منطقه می تواند مستقیماً به منابع انرژی چین ضربه بزند.

چین به تلاش برای برقراری ثبات در شمال آفریقا و خاورمیانه ادامه خواهد داد. از آنجایی که ایالات متحده در حال سفت کردن پیچ تحریم صادرات نفتی ایران است، خریدهای چین از ایران تا پایان سال جاری کاهش می یابد تا از تحریم های ثانویه آمریکا در امان بماند. از قضا، این می‌تواند تعادل چین بین ایران، عربستان سعودی و اسرائیل را آسان‌تر کند، زیرا این تصور را کاهش می‌دهد که پکن در حال حمایت مالی از استراتژی دفاعی ایران با خرید نفت از این کشور است.

در سناریوی تیره و تار درگیری گسترده‌تر، می‌توان انتظار داشت که چین همان الگوی بازی‌ را که در جریان حملات حوثی‌ها در دریای سرخ اجرایی‌کرد، اعمال کند: یک اقدام موازنه‌سازی دقیق با هدف نهایی حفاظت از منافع اقتصادی خود و در عین حال انتقاد از آمریکا و اسرائیل.