تمرکز سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی بر شبکه‌سازی دانشجویی
تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۶۹۰۹۶۳
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی، مهدی عباسی به مناسبت فرارسیدن چهل و یکمین سالگرد تشکیل جهاد دانشگاهی در رابطه با مهم‌ترین دستاوردهای شاخص سازمان دانشجویان گفت: سازمان دانشجویان تلاش کرده است با پذیرش و درک شرایط ناشی از شیوع کرونا و تطبیق فعالیت‌های خود با آن، برنامه‌های فرهنگی برای بخش عظیمی از جوانان جامعه و مشخصاً دانشجویان طراحی و برگزار کند تا پل ارتباطی بین دانشگاه و جامعه در زمان کرونا همچنان برقرار باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: سازمان دانشجویان محل شناسایی و شروع فرایند تربیت و توانمندسازی نیروهای انسانی توانمند، متخصص، کارآمد و اثرگذار در سازندگی، عمران و توسعه کشور است و پیوند بدنه دانشجویی و جوانان با جهاد دانشگاهی، موجب دستاوردهای عظیمی در عرصه‌های علمی و فرهنگی خواهد شد.
رئیس سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی اظهار داشت: باور داریم کادرسازی، شبکه‌سازی و تربیت نیروهای متعهد و توانمند در جهاد دانشگاهی به حل بخش بزرگی از مشکلات جامعه کمک خواهد کرد که براساس همین ضرورت، سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی، شبکه‌سازی دانشجویی را دستور کار قرار داده است.
عباسی تاکید کرد: هم‌افزایی میان توان‌های دانشجویی به ویژه در عرصه‌های فرهنگی و علمی، شناسایی دانشجویان مستعد و ایجاد سازوکار کارآمد تأمین نیروی انسانی مورد نیاز بخش‌های گوناگون جهاد دانشگاهی از مهم‌ترین اهدافی است که همواره دنبال کرده‌ایم.
وی با اشاره به اینکه مسیر درخشان سازمان دانشجویان در آینده، تنها و تنها با حضور فعال دانشجویان تضمین می‌شود، گفت: خود را موظف می‌دانیم تمامی امکانات لازم را برای میزبانی از دانشجویان خلاق و نوآور، دغدغه‌مند، پرانگیزه و علاقه‌مند به آینده روشن کشور فراهم کنیم.
رئیس سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی با بیان اینکه شعب سازمان دانشجویان در سراسر کشور ارتباط، تعامل و همکاری خوبی با نهادها و سازمان‌های استانی دارند، ادامه داد: در سال گذشته با هدف ایجاد تعامل مؤثر و کارآمد با سازمان‌ها و مراکز مختلفی که از امکانات لازم برای حمایت از ایده‌های دانشجویی بهره‌مند هستند و حمایت بیشتر از دانشجویان با استفاده از ظرفیت هم‌افزایی و مشارکت بین مجموعه‌ها، چهار تفاهم‌نامه همکاری با سازمان‌ها و مراکز درون و برون جهادی منعقد شده است.
وی با اشاره به مهم‌ترین طرح‌های آینده این سازمان گفت: دانشگاه محلی برای رشد فکری و فرهنگی دانشجویان است. جریان دانشجویی در کشور باید منبع آگاهی‌بخشی و روشنگری، ترویج فرهنگ نقد منصفانه در روند و فرآیند برنامه ریزی توسعه کشور باشد. از این رو برگزاری مناظرات و گفت‌وگوهای دانشجویی، مسابقات مناظرات تخصصی، مناظره ملی به انگلیسی و مناظره بین‌المللی به زبان فارسی در دستور کار قرار گرفته است.
عباسی با بیان اینکه همایش دانشجویی چشم انداز برنامه‌های توسعه در کشور، کنگره فرهنگی دانشجویان عضو سازمان دانشجویان و رویداد ملی حل مساله اجتماعی «راه فردا» نیز توسط شبکه ملی مهستان برنامه‌ریزی شده است، گفت: با توجه به ضرورت حفظ محیط زیست برای حیات بشری و نقش دانشجویان و انجمن‌های دانشجویی در حوزه فرهنگ‌سازی محیط زیست؛ جشنواره علمی-فرهنگی و هنری یک زمین و ششمین گردهمایی باشگاه دانشجویان حامی محیط زیست و منابع‌طبیعی و در حوزه دبیرخانه دانشجویی مهر باران نیز پویش «قلک آبی» برگزار خواهد شد.
رئیس سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی تاکید کرد: طرح سراسری دومین دوره مدرسه بازی‌پردازی و برگزاری لیگ مسابقات طراحی بازی دانشجویی، طرح ملی چاپ کتاب و راه اندازی و مدیریت وبسایت اطلس مفاخر ایران برگزاری اردوی ملی مهر باران نیز از دیگر برنامه‌های اجرایی سازمان تا پایان سال خواهد بود.
وی اظهار داشت: طرح‌های هماهنگ دیگری در قالب اردوهای جهادی مهر باران، برنامه‌های اشتغال‌محور، و برنامه‌های آموزشی با محوریت مباحث پرورش شخصیت و مهارت‌های روان‌شناختی از دیگر برنامه‌های سازمان است.
عباسی تاکید کرد: در حوزه فعالیت‌های اعتقادی، توسعه فعالیت‌های حسینیه مجازی دانشجویان ایران دستور کار قرار گرفته است. با توجه به تحولات ساختاری سازمان دانشجویان، فعالیت‌های گسترده‌ای در حوزه ترویج اندیشه امام، انقلاب اسلامی و مقام معظم رهبری در کنار مجموعه گسترده‌ای از فعالیت‌های گردشگری دانشجویی دستور کار سازمان در آینده خواهد بود.
رئیس سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی گفت: در عین حال، شاید بتوانیم بگوییم که مهم‌ترین برنامه سال آینده سازمان دانشجویان، ساماندهی و توسعه شبکه دانشجویی اعضای سازمان در قالب کانون‌ها و باشگاه‌های دانشجویی است.
کد خبر 5270247منبع: مهر
کلیدواژه: مقام معظم رهبری مهدی عباسی جهاد دانشگاهی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واکسیناسیون کنکور 1400 سازمان سنجش آزمون کارشناسی ارشد دانشگاه های ایران شورای عالی انقلاب فرهنگی پذیرش دانشجو وزارت علوم تحقیقات و فناوری دانشگاه های علوم پزشکی کارشناسی ارشد دانشجویان محمد مهدی طهرانچی ویروس کرونا دستور کار مهم ترین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۶۹۰۹۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افول تشکل‌های دانشجویی، بدنه اجرایی کشور را تضعیف می‌کند
به گزارش خبرنگار گروه استان‌های ایسکانیوز از اصفهان، افت محسوس پویایی تشکل‌های دانشجویی ظرف سال‌های اخیر، موضوعی است که بارها مورد اشاره تحلیل‌گران قرار گرفته و تلاش شده در این خصوص آسیب‌شناسی شود. فرید نادری دانشجوی دکتری مهندسی سازه در دانشگاه خواجه نصیر، از جمله فعالان باسابقه تشکل‌های دانشجویی است که هم در دانشگاه آزاد و هم دانشگاه‌های دولتی، سابقه تحصیل و کنش‌گری دانشجویی داشته و بینش خوبی راجع‌به فراز و فرود تشکل‌های دانشجویی و چالش‌های موجود در این حوزه دارد. وی انقطاع روند نسل‌سازی در تشکل‌ها را ناشی از سیاست‌های غلط مسئولان دانشگاهی و یک‌دست‌سازی تشکل‌ها دانسته و بر لزوم حفظ استقلال این نهادها و احیای اصالت آن‌ها تأکید دارد. این گفت‌وگوی تفصیلی را در ادامه می‌خوانید.
به عنوان سؤال نخست، چگونه وارد فضای کنش‌گری دانشجویی شدید و چه مسیری را پیمودید؟زمانی که من در سال ۱۳۹۴ وارد دانشگاه آزاد اصفهان شدم، اغلب دانشجویان دغدغه‌های سیاسی داشتند. به‌خاطر همین، خود به خود من هم وارد این فضا شدم. البته، فعالیت‌های سابق سیاسی در خانواده‌ام هم در این موضوع بی‌تأثیر نبود.
پس از مدتی برای اجرای برنامه‌های مختلف، در کنار «بسیج دانشجویی» مستقیماً با معاونت فرهنگی دانشگاه وارد همکاری شدم. این فعالیت‌ها در نهایت زمینه‌ساز حضورم در «تشکل سیاسی امیرالمؤمنین (ع)» که یکی از قدیمی‌ترین تشکل‌های دانشگاه آزاد در کشور بود، شد. پس از دو سال فعالیت و پیمودن سلسله‌مراتب تشکیلاتی، دبیر این تشکل شدم و بعد از یک سال نیز در «شورای مرکزی اتحادیه تشکل‌های اسلامی-سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی» مسئولیت پذیرفتم.
پس از حضور در تشکل امیرالمؤمنین (ع) متأسفانه شاهد حواشی‌ای از جمله گرایش‌های جناحی این تشکل بودم. به همین دلیل پس از راه‌یابی به شورای مرکزی تشکل با رأی دانشجویان و انتخاب شدن به عنوان دبیر تشکل، اولین گام، حذف وابستگی‌ها بود.
این تشکل به‌طور عمده، هدف تبیین و بسترسازی فضای سالم سیاسی برای کنش‌گری دانشجویی را دنبال می‌کرد. به همین دلیل، معمولاً هنگامی که کانون‌ها و انجمن‌های علمی خواهان برگزاری برنامه‌هایی بودند که رویکرد فرهنگی-سیاسی و علمی-سیاسی داشت و آن‌ها به دلیل مقررات قادر به ورود به مباحث سیاسی نبودند، این نوع برنامه‌ها را به‌طور مشترک با همراهی تشکل امیرالمؤمنین (ع) برگزار می‌کردیم و بُعد سیاسی برنامه را ما برعهده می‌گرفتیم. این نوع جلسات، به ما امکان تبیین مسائل روز سیاسی را با مشارکت دانشجویان عضو کانون‌ها و انجمن‌های علمی می‌داد.
آغاز یک‌دست‌سازی آیا آرمان یا هدفی در طول فعالیت داشتی که تحقق آن به چالش برخورده باشد؟به شخصه فرد آرمان‌گرایی نیستم که روند کاری‌ام را مبتنی بر عقاید آرمانی جلو ببرم. برعکس، خود را واقع‌گرا می‌دانم و سعی می‌کنم تحلیل‌های‌ام هم مبتنی بر عمل‌گرایی باشد به همین دلیل، تا آن‌جا که به عملکرد من بازمی‌گشت، تقریباً هیچ مشکلی نداشتیم و همه برنامه‌ها به‌خوبی اجرا می‌شد.
مشکلات از جایی شروع شد که پس از مدتی فعالیت، معاونت فرهنگی دانشگاه آزاد تصمیم گرفت که با ایده حذف تشکل‌های قدیمی و جایگزین کردن‌شان با تشکل‌های جدید موافقت کند! تشکل اسلامی-سیاسی امیرالمؤمنین (ع) جزوی از همین تشکل‌های قدیمی بود که با استراتژی جدید دانشگاه باید حذف می‌شد. اکثر تشکل‌های قدیمی بعد از این جریانات، یا تغییر هویت دادند و یا اساساً منحل شدند.
رویکرد دانشگاه برای پویایی فضای سیاسی دانشجویی، در ابتدا معطوف به احیای تشکل‌های قدیمی بود. اما به هر دلیلی، این رویکرد تغییر کرد و دانشگاه تصمیم گرفت که نهادهای سیاسی دانشجویی ذیل تشکل‌های تابلودار ساماندهی شوند [تشکل‌های تابلودار، تشکل‌هایی با عنوان واحد در سراسر کشور مثل «انجمن اسلامی» یا «جامعه اسلامی» هستند که با پسوند نامِ دانشگاه، از یک‌دیگر تفکیک می‌شوند]. با این روش، کنترل تشکل‌ها آسان‌تر است؛ زیرا همگی زیرمجموعه اتحادیه‌های مشخصی خواهند بود. در آن برهه، بسیاری از تشکل‌ها فعالیت غیروابسته و بدون رنگ و بوی جناحی داشتند و با تعریف شدن به‌عنوان زیرمجموعه یک تشکل با خط فکری ثابت مخالفت می‌کردند؛ اما در نهایت، این دانشگاه بود که توانست اراده خود را حاکم کند.
آسیب تشکل‌های جناحی آیا این فرآیند، در تضاد با دیدگاه رهبری در رابطه با «پرهیز از نگاه جناحی، سیاسی‌کاری و تبدیل دانشگاه به باشگاه احزاب» نبود؟بله! به‌نظر می‌رسد با سخن مقام معظم رهبری مغایرت داشت. البته باید توجه داشت که تشکل‌های تابلودار، به‌صورت زبانی اعلام می‌کنند که گرایش جناحی ندارند. اما در عمل -برای مثال زمان انتخابات- دقیقاً از نامزدهای جناح مشخصی حمایت کرده و متصل به جناح‌ها می‌شوند.
در کشورهای توسعه‌یافته، احزاب با مانیفست و تشکیلات مشخصی فعالیت دارند که تعداد آن‌ها هم محدود است در برابر عملکردشان پاسخگو هستند. اما در شرایطی که در کشورها ما هرگاه چند نفر اراده کنند می‌توانند با فراهم کردن ساده‌ترین شرایط، حزبِ خود را تأسیس کنند، گرایش دانشگاه به این احزاب و جریان‌های غیرپاسخگو، هم دانشگاه و هم دانشجویان را دچار آسیب می‌کند. فضای دانشجویی، باید بدون وابستگی سیاسی باشد و دانشجو آزادانه بتواند فعالیت و کسب تجربه کند.
این رویکرد زمانی خوب بود که دانشگاه می‌توانست تمامی گرایش‌ها و سلایق را پوشش دهد. هدف اصلی این سیاست‌ها، گذر دادنِ نسلی تشکل‌ها با فشار دانشگاه بود. درحالی که گذر نسلی باید در خود تشکل انجام شود. چه‌طور می‌شود به اجبار، گذر نسلی را محقق کرد؟! اصرار دانشگاه بر این موضوع و بی‌توجهی به لزوم پرورش نسل در بطن خود تشکل‌ها، باعث شد این نهادها هم‌اکنون در «کما» باشند و پس از گذر چندین سال هنوز دانشگاه نمی‌تواند آن‌ها را احیا کند.
تشدید انقطاع نسلی سهم پاندمی کرونا را در این تحولات چه‌قدر برجسته می‌دانید؟اتفاقاً دلیل کاهش کیفیت رویدادهای دانشگاهی پس از پایان پاندمی کرونا، هم به زعم من بی‌توجهی به نسل‌سازی اصولی در بطن تشکل‌ها بود. معدود نهادهای دانشجویی که توانستند علی‌رغم این چالش‌ها، بعد از کرونا هم زنده بمانند، دقیقاً همان نهادهایی بودند که پرورش نسل را به هر ترتیبی دنبال کردند. ولی آن دسته از تشکل‌ها که درگیر تغییر سیاست‌های فرهنگی دانشگاه شدند و از این مقوله غافل ماندند، بعدها سطح فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی در دانشگاه را نیز همراه با افت خود، پایین کشیدند. مثل مشارکت در انتخابات همین امسال که تا لحظه آخر، هیچ تشکلی وارد میدان نشده بود!
با حذف تشکل‌های قدیمی، تمامی تجهیزات و امکاناتی که طی سال‌ها تلاش ادوار مختلف جمع‌آوری شده بود، متأسفانه و ناباورانه در بدنه اداری دانشگاه تقسیم شد و حتی دیگر راه احیای آن‌ها نیز وجود نداشت. تشکل‌های جدید هم با فقدان پشتوانه انسانی، تشکیلاتی و سخت‌افزاری، قدرت کار کردن نداشتند. معتقدم اگر دانشگاه به جای رویکرد حذفی، فرصت می‌داد تا نسل جدید آهسته-آهسته وارد تشکل‌های قدیمی شود، عمر این تشکل‌ها اقلاً حداقل ۴ یا ۵ دوره تدوام پیدا می‌کرد و فضای سیاسی در دانشگاه پویا می‌ماند.
این مشکلات، تا چه اندازه در دانشگاه‌های دولتی هم نمود دارد؟فضای تشکل‌ها در دانشگاه‌های دولتی هم چالش‌های خص خود را دارد. اما افت تشکل‌ها در سطح دانشگاه آزاد بسیار جدی‌تر بوده است؛ زیرا دانشگاه‌های دولتی، قواعد و تشکیلات مشخصی را از دهه‌ها قبل پدید آورده بودند. دانشگاه آزاد سعی کرد از رویکرد دانشگاه‌های دولتی تقلید کند، اما در نهایت، تمامی اتحادیه‌های دانشجویی خود را هم از دست داد! بنابراین، هرچند تشکل‌ها در دانشگاه‌های دولتی نسبت به دهه گذشته ضعیف‌تر شده‌اند، اما فعالیت تشکل‌های دانشگاه آزاد تقریباً متوقف شده است.
بازگشت تشکل‌ها به دانشجویان آیا هنوز راهی برای احیای تشکل‌ها وجود دارد؟به‌نظر من، تشکل باید بیشتر سمت دانشجو باشد تا مسئولان! آسیب اصلی که در بسیاری از تشکل‌های جدیدالتأسیس می‌بینیم، پشتیبانی از مسئولان شهر و دانشگاه به‌جای پشتیبانی از دانشجویان است. متأسفانه ساختار طوری برنامه‌ریزی شده که تشکل‌ها و اتحادیه‌ها برای تضمین دریافت بودجه و امتیازات، مجبور به جهت‌گیری به‌سمت مسئولان دانشگاه هستند. باید این ساختار اصلاح شود، تا تشکل‌ها اصالت خود را بازیابی کنند. باید تشکل‌های دانشجویی به‌سمت دانشجویان برگردند و البته مسئولان هم اگر قصد بازگشت پویایی سیاسی به دانشگاه را دارند، باید دست این تشکل‌ها برای اجرای برنامه‌های‌شان بازتر بگذارند.
دولت اصلاً نیازی به ورود در تشکل‌های دانشجویی ندارد. دولت اگر ظرفیتی دارد، باید آن را در جهت انجام وظایف ذاتی‌اش و تحقق وعده‌هایی که به مردم داده به‌کار بگیرد! باید استقلال دانشگاه حفظ شود و تشکل‌ها، در فضایی کاملاً دانشجویی احیا شوند. با حفظ روند موجود، مطمئن باشید دیگر جوان توانمند سیاسی در دانشگاه تربیت نخواهد شد و بعداً اگر یکی از آن‌ها بخواهد مسئولیتی بگیرد، به‌دلیل فقدان تجربه کافی و پختگی سیاسی، نمی‌تواند مسئولیت خود را به درستی انجام دهد. با فقدان تجربه‌اندوزی و شبکه‌سازی دانشجویی، مدیران میانی کشور در آینده، چهره‌های ضعیفی خواهند بود که به اجبار انتخاب خواهند شد.
خبرنگار: علی سمیرمی
انتهای خبر/
کد خبر: 1227677 برچسب‌ها تشکل‌های دانشجویی بسیج دانشجویی اصفهان
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»