به نقل از «ایرنا»

یک نفر حال ما خبرنگاران را بپرسد

تاریخ انتشار: ۱۷ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۷۵۸۶۰۴

به گزارش ایرنا،  زیاد کنجکاو نیستم تا پیامها را باز کنم، معمولا ۱۷ مرداد خیلی ها به یاد من می افتند از دوست و غریبه و آشنا گرفته تا خانواده خودم.

 دیشب در صفحه شخصی نوشتم دل و دماغی برای مبارکی روزمان نیست، شاید روز خبرنگار هم مثل روز تولدم شده که هرچه سنم بالاتر می‌رود از روز تولدم کمتر خوشم می آید و جذابیتهای روزانه برایم کمتر می‌شود ولی  فکر نکنم خبرنگاری هیچ رفت از چشمم بیفتد من به این شغل با جان و دل علاقه دارم و همین شاید چشم اسفندیاری شد تا هیچ وقت در طول عمر ۱۵ ساله خبرنگاری به کاری غیر از آن فکر هم نکنم  همین علاقه من را در آن ماندگار کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پیامهای تبریک را باز می کنم و یکی یکی جواب می‌دهم از اینکه در این روز همه به یاد من هستند لبخندی به لبم می آید. فقط همین یک روز را ما خبرنگاران هم صادق هستیم، هم حقیقت نگار، هم ساعی و هم دردمند مردم؛ در روزهای دیگر ما می شویم دروغگوهای میرزا بنویس که به فکر مردم نیستند و تملق و چاپلوسی تنها کاری است که بلدیم.

آماده می شوم تا به خبرگزاری بروم، مثل همه روزهایی که این مسیر را طی می کنم و در طول راه نگاهم به همه چیز هست تا شاید سوژه خبری جدیدی را از حرف مردمی که سوار تاکسی هستند، از در و دیوار شهر، از نگاه مردی که همیشه در پارک مسیر عبورم بلال و چای زغالی می فروشد پیدا کنم، امروز سوژه‌ای بهتر از خود سراغ ندارم، من و مایی که شاید تنها یک روز در سال یاد خودمان می افتیم که خودمان هم هستیم.

۱۷ مرداد هر سال میزبان مهمانانی هستیم که می آیند و تبریک می گویند و به ما یادآور می شوند که کارمان چقدر مهم است، امروز هم مهمان داریم، اینقدر از مهم بودن خبرنگاری می گویند که خودمان هم پی می بریم به اینکه چقدر کارمان مهم است و در این روز چقدر از ماها گفته می‌شود و گفته می‌شود و گفته می‌شود... پارسال بود یا سال قبل از آن که باز هم از ما گفته شد از سختی کارمان، از معیشت ناچیز و درآمد ناقابلی که داریم و شایسته شان و جایگاه ما نیست.

برای همین گفتند برایتان صندوق حمایت از خبرنگاران راه می‌اندازیم، ظاهراً هیچ نجاری حاضر نشده این صندوق را برایمان بسازد، شاید هم صندوقش آنقدر بزرگ است که سالها زمان لازم دارد تا ساخته شود.

 این که خبرنگاری هم مثل معلمی شغل است یا عشق همیشه برایم سوال مانده است، این روزها عشق شکم هیچکس را سیر نمی کند، در کنار عاشقی باید کمی هم عقل بکار بست تا گلیممان را از این شرایط اقتصادی بیرون بکشیم.

 یکی از چراهای بزرگی که همیشه در ذهنم نقش بسته و هیچ وقت به جواب نرسیده‌ام این است که چرا هیچ کس از خبرنگاران حمایت نمی کند؟ چرا هیچ کس به فکر مسکن خبرنگاران نیست؟ چرا هیچکس نمی پرسد چرا خبرنگاران یک تشکل مخصوص به خود ندارند؟

خیلی از ما خبرنگاران مثل همه کارکنان شاغل در ادارات و نهادها از ابتدای شیوع کرونا تا به حال کرونا گرفتیم ولی هیچ کس نمی داند چند نفر از خبرنگاران کردستانی کرونا گرفتند، چون آنها متولی ندارند که آمار شان را بگیرد و بپرسد حالتان چطور است؟ که بگوید خدا را شکر به خیر گذشته.

 این حال و روز مایی است که یک روز از ۳۶۵ روز سال را به خودمان اختصاص داده ایم و متهم درج یکی هستیم که مردم ما را به شکل حامی مسوولان می بینند و مسوولان اما به دنبال راه فرار ار پاسخگویی به ما.

 هر سال از دردمان گفتیم و دوایی نشد، می دانم امسال هم نخواهد شد، این درد خبرنگاری، درمانی ندارد ولی باز هم می‌نویسم و می دانم کسی نمی شنود ولی من حرفم را گفتم.

از درد گفتم وجای واکسن کرونایی که چند روز قبل دریافت کردم درد گرفت، چند روزی است با یک دست خبر می نویسم، دست چپم درد می‌کند، همانجایی که می گویند مستقیم رو به قلب است و هر وقت حرف و حدیث می شنویم، سنگینی‌اش را همان جا احساس می کنیم.

در ۱۷ مرداد سال ۱۳۷۷ ، «محمود صارمی» خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی با نثار خون خویش در راه رسالت مقدس آگاهی بخشی، جانش را فدای زدودن غبار بی خبری از چهره حقایق کرد و در مزار شریف(حین انجام ماموریت خبری در افغانستان) به شهادت رسید.

برچسب‌ها ویروس کرونا کردستان روز خبرنگار سنندج بیمه درمان

منبع: ایرنا

کلیدواژه: ویروس کرونا کردستان روز خبرنگار ویروس کرونا کردستان روز خبرنگار سنندج بیمه درمان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۷۵۸۶۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رم ۱-۱ یووه: شاید ده‌روسی سهمیه هم نگیرد!

به گزارش "ورزش سه"، در آخرین بازی امشب مسابقات سری A، رم میزبان یوونتوس بود. تیم دنیله ده‌روسی که در حال رقابت برای کسب سهمیه چمپیونزلیگ است، ابتدا برابر یووه به برتری رسید اما در همان نیمه اول گلیسون برمر بازی را مساوی کرد. این نتیجه تا پایان برقرار بود و دو تیم نتوانستند تغییری ایجاد کنند.

ویدئو: 331921

بازی را میزبان بهتر آغاز کرد. آنها از همان دقایق اولیه چند موقعیت مناسب برای گلزنی خلق کردند اما با دفاع خوب از بازیکنان یوونتوس، این حملات بی‌نتیجه ماندند تا اینکه در دقیقه ۱۵ ضربه کریستانته را گاتی دفع کرد اما توپ به مقابل پای لوکاکو افتاد و او دروازه را باز کرد.

در ادامه دو تیم توانی برای خلق حمله نداشتند و بازی بیشتر در میانه میدان در جریان بود. پس از چند حمله نصفه و نیمه، یوونتوس بالاخره بازی را مساوی کرد. در دقیقه ۳۱ سانتر کیه‌زا به روی دروازه با ضربه سر برمر به تور دروازه چسبید.

در ادامه نیمه اول بازی به فرم قبلی خود بازگشت و موقعیت چندان جدی‌ای خلق نشد.

در دقیقه ۴۷ شوت خطرناک کیه‌زا از لبه محوطه جریمه به تیر عمودی دروازه خورد و دفع شد.

پس از این موقعیت بازی دوباره آرام شد و شاهد موقعیت جدی‌ای نبودیم تا اینکه در دقیقه ۶۷ شوت خطرناک پلگرینی با دخالت برمر دور شد.

حدود ۱۰ دقیقه بعد لوکاتلی در موقعیت عالی اقدام به شوت‌زنی کرد اما اسویلار با واکنشی زیبا مانع گل شدن توپ شد.

در دقایق پایانی هم رم و هم یووه قصد داشتند گل برتری را بزنند اما با دفاع خوب از هر دو تیم، موقعیت جدی‌ای خلق نشد و بازی نتیجه تساوی پایان یافت.

رم با مساوی امشب ۶۰ امتیازی شد و در جایگاه پنجم ماند، یوونتوس هم به امتیاز ۶۶ رسید و در رتبه سوم ایستاد.