به یاد ستاره آسمان دوبله ایران بهرام زند
تاریخ انتشار: ۶ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۹۳۹۲۰۶
به گزارش همشهری آنلاین، «سالهای اول دبیرستان وقتی که درس جواب میدادم کلاس ساکت میشد و بعدها فکر کردم که سراغ کار صدا بروم. مدتی که معلم هم بودم، وقتی حرف میزدم کلاس ساکت میشد.»؛ بهرام زند صدایش را چنین توصیف کرده بود.
او بهترین نقش هایی که دوبله کرده بود را هم اینگونه نام برده بود: فیلم سینمایی گلادیاتور را که به جای راسل کرو صحبت کردم، دوست دارم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«همیشه فکر میکردم حرفی برای گفتن دارم، اینکه من حرف بزنم شما باور کنید و روی شنونده تاثیر بگذارد، بخش مهم قضیه است.»؛ زند درباره فضای دوبله هم گفته بود: درهای دوبله برای فردی که بخواهد، مشتاق و دارای استعداد باشد، بسته نیست.
او از منوچهر اسماعیلی به عنوان بهترین دوبلوری یاد کرده بود که می تواند نام ببرد.
ناصر ممدوح، دوبلور پیشکسوت پس از درگذشت بهرام زند گفته بود: بهرام زند از نظر شخصیتی، رفتار، گفتار و کارهای هنری عالی بود و واقعا حیف شد و جایگزینی نخواهد داشت. ایشان از نظر رفتار، گفتار و کارهای هنری که انجام میدادند، نمونه بودند. ما همیشه به این بزرگان افتخار میکنیم که کارهای خوبی انجام میدهند و ما هم از کارهای خوب آنها لذت میبریم و به خودمان میبالیم که چنین همکارانی داریم. بهرام زند نباید الان میرفت، او سنی نداشت اما رفت.
حسن فتحی در سه مجموعه، سابقه همکاری با بهرام زند را داشته است، در سریال «پهلوانان نمیمیرند» که سال ۷۵ ساخته شد، او علاوه بر اینکه مسئولیت مدیریت دوبلاژ را بر عهده داشت، دوبله نقش پهلوان نصرت با بازی عبدالرضا اکبری را هم عهدهدار بود. سال ۸۱ ایشان به جای محمود پاکنیت (در نقش شاهعباس) در سریال «روشنتر از خاموشی» صحبت کرد و نهایتا در سال ۸۶ ـ ۸۵ بود که مسؤولیت مدیریت دوبلاژ سریال «مدار صفر درجه» را عهدهدار بود و در نقش سرگرد فتاحی با بازی پیر داغر صحبت کرد.
فتحی درباره ویژگیهای حرفهای مرحوم بهرام زند در حوزه دوبله چنین می گوید: آقای زند یکی از بهترین مدیران دوبلاژ ما بودند. علاوه بر اینکه دوبلور بسیار خوبی بودند، نظم و دیسیپلین بسیار مثالزدنی در امر مدیریت دوبلاژ داشتند؛ یا کاری را قبول نمیکردند و یا اگر قبول میکردند با تمام فکر و وجود روی آن متمرکز میشدند و عاشقانه کار میکردند. در هر سه سریالی که در مقام سازنده با ایشان همکاری داشتم، هر بار که سر جلسات دوبلاژ میرفتم که به طور مستمر هم بود، بسیار از احساس تعهد و مسئولیت ایشان لذت میبردم. آقای زند به هیچ وجه در کاری که بر عهده گرفته بودند کمفروشی نمیکردند و با عشق، علاقه و تمام وجود کار را به پایان میرساندند.
بهرام زند سالها از بیماری سرطان رنج میبرد و صبح هجدهم فروردین ماه ۹۷ درگذشت. او در سال ۱۳۲۸ به دنیا آمد و فعالیت دوبله را از سال ۱۳۴۴ آغاز کرد و از سال ۱۳۵۸، به عنوان مدیر دوبلاژ نیز فعالیت داشت.
این هنرمند سرپرستی گویندگان را در سریالهای ایرانی از جمله «امام علی (ع)» و «مدار صفر درجه» و مدیریت دوبلاژ را در مجموعههای خارجی مانند «جنگجویان کوهستان»، «شرلوک هلمز» و «ناوارو» عهدهدار بوده است. وی گفتار متن فصلهایی از مستند ایران را نیز انجام داده است.
بیست و چهار (تاریخ دوبله:۱۳۸۹ و ۱۳۹۰)، شیخ بهایی، روشنتر از خاموشی (تاریخ دوبله: ۱۳۸۱)، پهلوانان نمیمیرند (دوبله: ۱۳۷۵)، مسافر، مسافر ری، از سرزمین شمالی و سریال کارتونی بچههای مدرسه والت (دوبله: ۱۳۶۴) از دیگر کارهای مرحوم زند است.
کد خبر 623135 برچسبها صنعت دوبلهمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: صنعت دوبله مدیریت دوبلاژ بهرام زند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۹۳۹۲۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دانشجویی که فرمانده جنگ بود
محسن وزوایی از نخستین دانشجویان پیرو خط امام بود که در جریان راهپیمایی ضد سیاستهای مداخلهگرایانه آمریکا در ایران، در سالروز کشتار دانشآموزان به دست رژیم پهلوی و سالگرد تبعید امام خمینی (ره) عهدهدار حرکتی شد که رهبر انقلاب، از آن با تعبیر بدیع «انقلابی بزرگتر از انقلاب اول» یاد فرمودند.
به گزارش ایسنا، محسن وزوایی، ۵ مرداد ماه سال ۱۳۳۹ در محله نظام آباد تهران، متولد شد. او در سال ۱۳۵۵ به دانشگاه راه یافت و در رشته شیمی دانشگاه صنعتی شریف مشغول به تحصیل شد. پس از ورود به دانشگاه، به جریان مکتبی انجمنهای اسلامی دانشجویان این دانشگاه پیوست و هم زمان با شرکت در فعالیتهای سیاسی و جلسات عقیدتی، از سال ۱۳۵۶ مسئولیت هدایت و جهت دهی به مبارزات دانشجویی ضد دیکتاتوری را در سطح دانشگاه شریف عهده دار شد.
در سالهای ورودش به دانشگاه، نقش فعالی در تشکیلات اسلامی دانشگاه از خود نشان میداد. این جوان مبارز و پرشور، از تظاهرات خونین ۱۷ شهریور سال ۱۳۵۷ تا ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ و ورود امام خمینی (ره) به ایران، در همه صحنهها از جمله پیشتازان و جلوداران تظاهرات مردمی بود.
او در روزهای پرتلاطم انقلاب نیز نقش حساس هدایت را بردوش میکشید و در درگیریهای مسلحانه و سرنوشت ساز ۱۹ بهمن تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، حضوری پرثمر داشت. محسن وزوایی در تصرف دو پادگان مهم جمشیدیه و عشرتآباد نیز شهامت بالایی از خود نشان داد.
وی از نخستین دانشجویان پیرو خط امام بود که در جریان راهپیمایی ضد سیاستهای مداخلهگرایانه آمریکا در ایران، در سالروز کشتار دانشآموزان به دست رژیم پهلوی و سالگرد تبعید امام خمینی (ره) عهدهدار حرکتی شد که رهبر انقلاب، از آن با تعبیر بدیع «انقلابی بزرگتر از انقلاب اول» یاد فرمودند.
محسن وزوایی در سال ۱۳۵۸ همزمان با کار تبلیغاتی در جمع دانشجویان پیرو خط امام، بلافاصله با تشکیل سپاه پاسداران، به این ارگان نظامی پیوست و در دورهای فشرده، آموزشهای چریکی را در سپاه آموخت. او مدتی در سپاه به عنوان فرمانده مخابرات انجام وظیفه کرد، سپس سرپرستی واحد اطلاعات عملیات را به عهده گرفت.
محسن وزوایی به دنبال تجاوز عراق به ایران، داوطلبانه به جبهه غرب عزیمت کرد. با ورود او به این منطقه، تحولی پدید آمد؛ به گونهای که در عملیات سرنوشت ساز پارتیزانی به عنوان فرمانده گردان، مسئولیت محور تنگ کورک تا حد فاصل تنگ حاجیان را برعهده گرفت و ضمن حملهای پارتیزانی به مواضع و استحکامات دشمن، به کمک همرزمان خود، ارتفاعات حساس و سوقالجیشی تنگ کورک را از تصرف قوای اشغالگر بعث خارج ساخت.
در عملیات جدیدی که از سوی رزمندگان اسلام در اردیبهشت ماه ۱۳۶۰ طرحریزی شده بود، محسن وزوایی فرمانده گردان شد. در این عملیات، او با آن که مجروح شده بود، ولی با گامی استوار و خستگی ناپذیر و روحی امیدوار به نبرد ادامه میداد.
در حین عملیات، بیشتر رزمندگان شهید یا مجروح شده و تنها محسن و چند رزمنده دیگر زنده بودند؛ و شگفت آن که همین چند نفر، توانستند ۳۵۰ تن نیروهای کماندوی بعث عراق را به اسارت بگیرند.
محسن وزوایی، نقش فعالی در طراحی عملیات فتح بلندیهای «بازی دراز» ایفا کرد و در همین نبرد به شدت مجروح شد و به تهران انتقال یافت. او در بیمارستان با وجود درد بسیار، ناله نمیکرد و به یکی از پزشکان که از مقاومت او در برابر درد ابراز شگفتی کرده بود گفت: «آقای دکتر! من هر چه بیشتر درد میکشم، بیشتر لذت میبرم و احساس میکنم از این طریق به خدای خودم نزدیک میشوم». پس از بهبودی نسبی از مجروحیت، قدم به معرکهای گذاشت که فرجام آن، آزادسازی خرمشهر اشغال شده بود.
او در طول جنگ تحمیلی، در عملیاتهای متعدد با مسئولیتهای گوناگون حضور داشت. در ۲۰ آذر ۱۳۶۰، در عملیات «مطلع الفجر» فرمانده بود. در اسفند سال ۱۳۶۰ فرمانده گردان حبیب بن مظاهر و تیپ تازه تأسیس محمد رسول اللّه (ص) شد که در عملیات «فتح المبین»، این گردان نوک عملیات بود.
با تأسیس «تیپ ۱۰ سیدالشهدا»، فرمانده این تیپ شد. همین تیپ، در ۲۳ فروردین ماه ۱۳۶۱ وارد عملیات «الی بیت المقدس» شد و برای اجرای بهتر عملیات، با تیپ حضرت رسول صلی الله علیه و آله ادغام شد و محسن وزوایی نیز فرماندهی محور اصلی را عهدهدار شد.
محسن وزوایی، ، پس از ماهها مجاهدت و مبارزه با دشمنان اسلام و حماسه آفرینی در عملیاتهای متعدد و به ویژه «الی بیت المقدس»، سرانجام در دهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۱، در ۲۲ سالگی هنگام هدایت نیروهای تحت امر خود، بر اثر اصابت گلوله و ترکش به شهادت رسید.
انتهای پیام