به نقل از «فارس»

شهریار، با مردم عاشق می شود

تاریخ انتشار: ۲۷ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۱۴۰۲۶۹

خبرگزاری فارس- فرشید باغشمال: عبدالجبار کاکایی، شاعر و نویسنده نام‌آشنای کشورمان است که نامش، به خصوص در حیطه ترانه‌سرایی در سال‌های اخیر، زبان‌زد بوده است. کاکایی معتقد است «سرآمدی شهریار، چنان واضح و مسلم است که توصیف آن، دشوار می‌نماید.» با این شاعر، در مورد جایگاه ادبی استاد شهریار بیشتر صحبت کردیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شعر شهریار با فرهنگ ملی ایرانیان عجین شده است/ شهریار، با مردم عاشق می شود

جناب کاکایی، در تحلیل جایگاه بی‌همتای استاد شهریار، چه نکاتی بارز است. به بیان دیگر، چه نکاتی است که این شاعر را از دیگر چهره‌های شعر فارسی، متمایز می‌کند.

سرآمدی شهریار، چنان واضح و مسلم است که توصیف آن، واقعا ‌دشوار است. نظری که من همیشه در مورد شهریار تاکید می‌کنم این است که شعر او با فرهنگ ملی ما عجین شده‌است. شهریار، از غربال ذوق عامه بیرون آمده‌‌است. از این رو، او، چه در شعرهای عاشقانه و چه در آثار آئینی خود،  واجد ویژگی‌های متنوع فرهنگ کشور ماست. یعنی شهریاری که «علی ای همای رحمت» را می سراید، «آمدی جانم به قربانت» را هم می‌سراید؛ و به این ترتیب، مردم با چنین شاعری، نوعی احساس یگانگی دارند. شهریار با مردم عاشق می‌شود و همراه مردم نماز می خواند. اعتقادات و آئین‌های روزگار خود را گرامی‌ می‌دارد. 

شهریار به عنوان بخشی از پیوند فرهنگ آذری و ایرانی، اهمیت استراتژیک و فوق‌فرهنگی دارد

نقش‌ استاد شهریار در جریان تحولات ادبی آن دوره، از نظر فرم، زبان و محتوا، چطور ارزیابی می‌کنید؟ 

شهریار به عنوان بخشی از پیوند فرهنگ آذری و ایرانی، اهمیت استراتژیک و فوق‌فرهنگی دارد. همه این دلایل سبب شده که شهریار در معدل‌گیری از سبک‌های گذشته شعر فارسی اعم از خراسانی، عراقی و هندی، از حیث تالیف، عناصر روانی شعر از قبیل فصاحت، جزالت و قدرت‌بیان، در زمره شاعران   برتر باشد. شهریار - بر خلاف شاعرانی از قبیل «فروغی» که بعد از دوره بازگشت ادبی، تنها به سبک عراقی رجوع کرد یا «فتحعلی‌خان صبا» که پس از این دوره، تنها به سبک خراسانی پرداخت-  به معدل‌گیری از سبک‌های گذشته پرداخته و به طور متساوی و متناوب، از هر یک از سبک‌های هندی، عراقی و خراسانی بهره‌ گرفت. 

شهریار،  بیشتر یک شاعر آکادمیک کلاسیک‌کار بود

مرحوم شهریار با طیف مهمی از هنرمندان موسیقی از قبیل مرحوم صبا و استاد عبادی، در ارتباط بوده؛ با این حال جز آثار انگشت‌شمار، شعر شهریار بازتاب خاصی در جریان جدی  موسیقی نداشته است. این موضوع را چطور بررسی می‌کنید؟

قرار گرفتن در حلقه شبکه‌های تولید آثار موسیقیایی، خیلی مهم است. شاید این حرف من قدری غریب باشد. امروز هم شاهد هستیم قرار گرفتن شاعران در حلقه موسیقی (به عنوان یکی از هنرهای تالیفی)، مسیر شعر و زندگی‌شان را تغییر می‌دهد. به عنوان مثال «هوشنگ ابتهاج» به واسطه همکاری با واحد موسیقی رادیو و تلویزیون مورد توجه قرا گرفت. اما شهریار،  بیشتر یک شاعر آکادمیک کلاسیک‌کار بود و خیلی خود را درگیر فضای موسیقی نکرد. ساختن تصنیف حالت خاصی دارد. قدیمی ها می‌گفتند «قول و غزل». شعری که مناسب لحن بود می‌گفتند «قول» و آن شعری که مناسب نوشتار بود می‌گفتند «غزل». قول را می‌گرفتند. شهریار به سمت کلامی که با موسیقی تلطیف‌ شود، نرفت. آثار شهریار از حیث خوانش و قرائت سرتر از ابتهاج است؛ اما سابقه و خاطراتی که از آثار ابتهاج داریم شاید بیشتر ذهن را به طرف موسیقی هدایت می‌کند.

انتهای پیام/۶۰۰۳۲

منبع: فارس

کلیدواژه: شهریار شاعر شعر فارسی زبان فارس تبریز مقبره الشعرا استاد شهریار ترکی ادبیات فارسی فرهنگ ملی ایرانیان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۱۴۰۲۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نظامی گنجوی شاعر شهیر تفرشی

به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز اراک؛ نظامی‌ گنجوی شاعر و حکیم ایرانی است که بعضی کشور‌های جدیدالتأسیس اطراف برای هویت تراشی برای خود مدعی غیر ایرانی بودن او شده‌اند در حالی که این شاعر ایرانی با استناد به اشعار نظامی و البته تأیید سازمان جهانی یونسکو در خانه‌ای در روستای «تا» به دنیا آمده و زندگی داشته است.
مهم‌ترین این مستندات، اشعار نظامی در دلتنگی برای طاد بود: «چو در گرچه در شهر گنجه گُمم، ولی از کهستان شهر قُمم/ به تفرش دهی است «تا» نام او، نظامی از آنجا شده نامجو»

روستای «تا» روستایی آراسته و زیبا با کوچه‌های سنگفرش و هوایی دل‌انگیز است که علاوه بر اینکه زادگاه حکیم نظامی است بلکه اولین روستا در کشور است که کوچه‌هایش به اسم یک فرهیخته اسم گذاری شده است.
تکیه روباز تاریخی، مسجد جامع در کنار خانه حکیم نظامی و طبیعت این روستا از جاذبه‌های آن است.
از آثار حکیم نظامی می‌توان به مثنوی‌های عاشقانه‌ مثل خسرو و شیرین، لیلی و مجنون و هفت‌پیکر اشاره کرد که در اوج زیبایی به زبان فارسی سروده شده است.