Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «آفتاب»
2024-05-06@22:54:08 GMT

خنجر از پشت آمریکا به فرانسه

تاریخ انتشار: ۲۷ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۱۴۳۷۰۰

خنجر از پشت آمریکا به فرانسه

آفتاب‌‌نیوز :

فرانسه فسخ یکجانبه این قرارداد را که «قرارداد قرن» برای صنعت این کشور نامیده می‌شد و ارزش آن بالغ بر ۵۶ میلیارد یورو بود، به منزله «خنجر از پشت» به دست یکی از کشورهای متحد خود قلمداد کرده و به همین دلیل برای نخستین بار سفرایش را از واشنگتن و کانبرا فراخوانده است.

به گزارش یورونیوز، امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه هنوز مستقیما در این زمینه اظهارنظری نکرده، اما ژان ایو لودریان، وزیر امور خارجه فرانسه گفت که فراخوان سفرا «برای مشورت» به دستور شخص رئیس جمهوری انجام شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!



اسکات موریسون، نخست وزیر استرالیا در توجیه تصمیم دولتش برای فسخ قرارداد با فرانسه گفت: «نظر ما عوض نشده است، بلکه نیازمان تغییر کرده.»

تصمیم جدید استرالیا در واقع انتخاب این کشور برای مشارکت در بخشی از یک اتحاد امنیتی جدید میان این کشور با آمریکا و بریتانیا در منطقه هند و اقیانوسیه در مقابل چین است.

مفاد «قرارداد قرن» چیست؟
ارزش توافق میان‌دولتی فرانسه و استرالیا که ۵ سال پیش امضا شد، در ابتدا ۳۱ میلیارد یورو بود اما به دلیل افزایش هزینه‌ها و نیز تغییرات نرخ ارز به مرور زمان افزایش یافت. گروه صنعتی فرانسوی «ناوال» در سال ۲۰۱۶ برای ساخت ۱۲ زیردریایی برقی-دیزلی در استرالیا انتخاب شد. استرالیا تمایل دارد برای رویارویی با فشارهای چین در اقیانوس آرام، شش فروند زیردریایی خود را با زیردریایی‌های نو عوض کند.

سلین پاژون، پژوهشگر بخش آسیا در مؤسسه روابط بین الملل فرانسه در این زمینه به شبکه رادیویی فرانس‌انفو گفت: «این قرارداد هرگز جریان آرام و با دوامی نداشته و حتی قبل از امضا نیز در استرالیا مورد انتقاد قرار گرفته بود.»

در سال ۲۰۱۶، ناوال متعهد شد زیردریایی‌های «اَتَک» را برای استرالیا بسازد که قرار بود از زیردریایی‌های اتمی «باراکودا»ی فرانسوی در آینده تولید شوند. پاژون می‌گوید: «این قرارداد یک توافق نسبتاً پیچیده بود، به ویژه به این دلیل که استرالیایی‌ها خواهان انتقال فناوری بودند و می‌خواستند که بخشی از ساخت و ساز مستقیماً در آنجا انجام شود.»

این قرارداد یک توافق نسبتاً پیچیده بود، به ویژه به این دلیل که استرالیایی‌ها خواهان انتقال فناوری بودند و می‌خواستند که بخشی از ساخت و ساز مستقیماً در آنجا انجام شود.

پژوهشگر بخش آسیا در مؤسسه روابط بین الملل فرانسه
گزینه فروش زیردریایی اتمی فرانسوی به استرالیا در نهایت به سرانجام نمی‌رسد و رها می‌شود زیرا استرالیا می‌خواهد زیردریایی‌هایش را در سراسر منطقه اقیانوس آرام حرکت دهد و این کار ممکن نبود. زیرا نیوزیلند از سال ۱۹۸۵ به این سو به دلیل آزمایش‌های اتمی فرانسه در منطقه اقیانوس آرام، اجازه استفاده از بنادرش برای نزدیک شدن تجهیزات هسته‌ای را نمی‌دهد.

در سال ۲۰۱۹ قرارداد دومی بین فرانسه و استرالیا امضا شد که این بار موضوع آن مشارکت راهبردی و تنظیم روابط میان دو کشور به مدت پنجاه سال بود.

امانوئل گوده، مدیر روابط عمومی گروه ناوال در این زمینه به شبکه ۳ تلویزیون محلی نرماندی در غرب فرانسه گفت: «بعد از آن پشت سر هم قراردادهای تولید داشتیم. فاز نخست طراحی در ۱۵ سپتامبر به پایان رسید و قرار بود در همین ماه سپتامبر قرارداد دوم را که برای آن در حال مذاکره بودیم، آغاز کنیم.»

سلین پاژون می‌گوید: «این قرارداد پنجاه ساله برای فرانسه ساختارمند بود زیرا با آن می‌توانست راهبرد خود را به طور دائمی در منطقه اقیانوس هند و اقیانوس آرام مستحکم کند.»

پیامد فسخ قرارداد برای ناوال چیست؟
قرار بود سایت دریایی گروه فرانسوی ناوال در بندر شربورگ در حاشیه دریای مانش، مرحله دوم قرارداد با استرالیا را در ماه سپتامبر آغاز کند. در فرانسه ۶۵۰ نفر که بیشترشان در دفاتر مطالعه و طراحی کار می‌کردند، مشغول آماده کردن سفارش‌های استرالیا بودند. این قرارداد حدود ۱۰ درصد گردش مالی گروه ناوال را تشکیل می‌داد.

خبرگزاری فرانسه به نقل از مسئولان ناوال نوشته است که زیان بزرگ به این گروه صنعتی واقعی است، اما بر اساس برآوردها، موجودیت آن را در آینده از بین نمی‌برد.»

فرانسه سفرایش در آمریکا و استرالیا را برای مشورت به پاریس فراخواند
این شرکت باید تا سال ۲۰۳۰ پنج زیردریایی دیگر باراکودا بسازد و هم اکنون در حال طراحی چهار زیردریایی مجهز به اژدرافکن و ناو هواپیمابر هسته‌ای برای خود فرانسه است. این شرکت همچنین در حال ساخت شش زیردریایی معمولی برای هند و چهار زیر دریایی برای برزیل است و امیدوار است در هلند و هند قراردادهای جدیدی را به دست آورد.

آیا استرالیا به دلیل نقض قرارداد جریمه می‌شود؟
استرالیا به نقض قرارداد، برخی مجازات‌های مالی را متحمل می‌شود. به گفته امانوئل گوده، اطلاع از میزان دقیق غرامتی که در قرارداد تعیین شده و بندهای مربوط به آن محرمانه است، هنوز زود است اما گروه دریایی ناوال قصد دارد «مبلغ زیادی» از مشتری خود درخواست کند. وی می‌افزاید: «ما برای خاتمه زودهنگام تعهدی که برای ساخت زیردریایی‌ها انجام داده بودند، حتما درخواست غرامت می کنیم.»

روزنامه فایننشال ریویو، بزرگترین روزنامه تجاری استرالیا روز چهارشنبه برآورد کرد که استرالیا ممکن است ۴۰۰ میلیون یورو جریمه شود.

یکی دیگر از پیامدهای این رویداد که انتظار آن می‌رود تیرگی روابط فرانسه و استرالیاست، روابطی که به قول پیر سِوران، کارشناس راهبرد نظامی، «سال‌های سال بسیار صمیمانه بود». این تصمیم همچنین ممکن است روابط بین استرالیا و نیوزیلند را نیز تیره کند، زیرا نیوزیلند از این بیم دارد که با لغو این قرارداد به نفع قرارداد آکوس برای تهیه زیردریایی‌های اتمی آمریکا، منطقه در درازمدت به منطقه‌ای هسته‌ای بدل شود.

واکنش فرانسه به این رویداد چیست؟
وزارت امور خارجه آمریکا گفته است این کشور در جریان مجمع عمومی سازمان ملل متحد در روزهای آینده درباره این موضوع با مقام‌های ارشد فرانسه گفتگو خواهد کرد. آمریکا پیش از این نیز گفته بود که مقامات ارشدش قبل از اعلام قرارداد آکوس، با همتایان فرانسوی تماس گرفته‌اند تا در مورد مشارکت جدید با استرالیا گفتگو کنند. فرانسه این خبر را تأیید نکرده است.

وزارتخانه‌های خارجه و دفاع فرانسه از آمریکا به دلیل این رفتار انتقاد کرده و گفته‌اند تصمیم آمریکا که منجر به «محرومیت یک متحد و شریک اروپایی» مانند فرانسه از مشارکت ساختارمند با استرالیا می‌شود، نشان دهنده عدم همبستگی است و فرانسه از این بابت «متاسف» است.

سلین پاژون توضیح می‌دهد: «مسئله اعتماد است. گسست حاضر این تصور را ایجاد می کند که فرانسه کنار گذاشته شده است و اکنون گروه کشورهای متفقین پیشین برای آمریکا تنها به بریتانیا تقلیل یافته است.»

در این ماجرا گذشته از فرانسه، جایگاه اتحادیه اروپا در منطقه راهبردی اقیانوس هند و آرام هم مطرح است. جوزپ بورل، رئیس دستگاه دیپلماسی اتحادیه اروپا اعلام کرد که این اتحادیه از این که از قبل از این ماجرا «اطلاع» نیافته و مورد «مشورت» قرار نگرفته ابراز تاسف می‌کند.

مقامات فرانسوی در اعتراض به اقدام آمریکا، جشنی را که قرار بود روز جمعه در سفارت این کشور واشنگتن برگزار شود، لغو کردند.

در سوی دیگر اقیانوس آرام نیز عصبانیت از رفتار آمریکا و استرالیا مشاهده می‌شود. نیوزیلند قبلاً اعلام کرده که از زیردریایی‌های آینده همسایه و متحد خود، استرالیا در خانه استقبال نمی‌کند.

چین نیز که هدف اصلی اتحاد غربی آکوس در منطقه است به نوبه خود فروش «فوق‌العاده غیر مسئولانه» زیردریایی به استرالیا را محکوم کرده است. سخنگوی دیپلماسی چین، ایالات متحده، بریتانیا و استرالیا را به ایجاد «ذهنیت جنگ سرد» و استفاده از تسلیحات اتمی برای اهداف ژئوپلیتیک متهم کرد.

بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا معتقد است که این تحویل سفارش جدید استرالیا به «صلح و امنیت» در منطقه هند و اقیانوس آرام کمک می‌کند.

منبع: آفتاب

کلیدواژه: ماکرون فرانسه آمریکا اقیانوس آرام زیردریایی ها فرانسه گفت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۱۴۳۷۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تلاش سیا برای سرقت زیردریایی هسته‌ای!

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در سال ۱۹۷۴، کشتی هیوز گلومار اکسپلورر (Hughes Glomar Explorer) با طول ۱۸۹ متر توجه بسیاری را به خود جلب کرد. گفته می شود این کشتی ویژه معدن کاری در اعماق دریا زاییده فکر میلیاردر هاوارد هیوز و یکی از بزرگترین نمونه ها در نوع خود بود.

برساس گزارش عصرایران، کشتی گلومار به اندازه ای بزرگ بود که امکان عبور از کانال پاناما را نداشت. اما این اندازه کشتی نبود که توجهات را به سوی آن جلب کرد، بلکه ماموریتش بود. گلومار قرار بود کاری غیر قابل تصور را انجام داده و سنگ های حاوی منگنز را درست از کف اقیانوس استخراج کند.

هنگامی که کشتی گلومار در پهنه وسیع اقیانوس به سمت اتحاد جماهیر شوروی حرکت کرد، توجه مردم – از جمله اعضای ناوگان سرخ – به سوی آن جلب شد. زمانی که کشتی های شوروی گلومار را زیر نظر داشتند، هیچ سرنخی از ماموریت واقعی آن نداشتند.

در واقع، تعداد کمی از آن خبر داشتند.

داستانی پوششی برای رسیدن به زیردریایی غرق شده شوروی

کشتی معدن کاری در واقع بخشی از تلاش برای استخراج سنگ های منگنز از کف اقیانوس نبود و تنها یک داستان پوششی بود. در واقع، گلومار در یک ماموریت مخفی سی آی ای (سیا) به نام "پروژه آزوریان" (Project Azorian) شرکت داشت.

هدف؟ استفاده از یک سامانه هیدرولیک داخلی مخفی در کشتی برای فرستادن پنجه ای به عمق ۵۰۲۹ متری اعماق اقیانوس آرام و بالا کشیدن یک زیردریایی هسته ای گمشده شوروی بود. تصور می شد این زیردریایی حاوی موشک های بالستیک مجهز به سلاح هسته ای و اسرار ناگفته جنگ سرد است.

داستان پوششی فوق العاده پیچیده بود و برای انجام چنین کاری باید یک حلقه رازداری بسیار کوچک حفظ می شد.

جرقه چنین ماموریتی با غرق شدن زیردریایی هسته ای کی-۱۲۹ شوروی در سال ۱۹۶۸ شکل گرفت. برای نیروهای اطلاعاتی آمریکا مشخص شده بود که مقامات شوروی از محل دقیق غرق شدن این زیردریایی کلاس گلف ۲ آگاه نیستند، زیرا دو ماه را صرف جستجویی بی نتیجه برای یافتن زیردریایی و ۹۸ خدمه آن کرده بودند. اما به لطف ردیابی آکوستیک پیچیده، آمریکا تصویر واضحی از محل غرق شدن زیردریایی داشت. شش سال طول می کشد تا آمریکا ماموریتی را طراحی کرده، تجهیزات لازم را ساخته، و کشتی گلومار را به سمت محل مورد نظر روانه کند تا تلاشی مخفیانه برای بالا کشیدن زیردریایی از کف اقیانوس انجام شود.

سطح جزئیات بسیار باورنکردنی است. همه چیز به گونه ای طراحی شده بود تا هدف نهایی از ماموریت آشکار نشود و داستان چیز دیگری به نظر برسد.

همکاری سی آی ای با میلیاردر هاوارد هیوز

در ژوییه ۱۹۶۹، کار واقعی آغاز شد. با حمایت ریچارد نیکسون، رئیس جمهور وقت آمریکا، سی آی ای از هاوارد هیوز برای ساخت یک کشتی معدن کاری بسیار بزرگ و فرستادن آن به اقیانوس آرام در جستجوی سنگ های منگنز کمک گرفت. سپس، بین سال های ۱۹۷۱ و ۱۹۷۲ ساخت کشتی هیوز گلومار اکسپلورر به نمایش گذاشته شد. مقالات منتشر شده در نشریات تجاری، همه چیز از محل کشتی سازی در چستر، پنسیلوانیا تا عبور کشتی معدن کاری از تنگه ماژلان در آمریکای جنوبی را پوشش می دادند. عبور از تنگه ماژلان به دلیل اندازه بزرگ کشتی و عدم امکان عبور از کانال پاناما صورت گرفت.

سطح جزئیات، اندازه عملیات و جسورانه بودن آن بسیار باورنکردنی بود. سال ها کار صبورانه در این زمینه انجام شده بود. این نمونه ای از انجام یک بازی طولانی است. تعداد مواردی که باید مد نظر قرار گرفته و به آنها فکر می شد، باورنکردنی بود. خطرات نیز زیاد بود و آمریکا اساسا قصد سرقت یک زیردریایی شوروی از کف اقیانوس را داشت.

تا اکتبر ۱۹۷۰، مهندسان سی آی ای و پیمانکاران مورد تایید دولت تنها راه برای بلند کردن زیردریایی را یک وینچ قدرتمند نصب شده روی یک کشتی به طور خاص اصلاح شده تعیین کردند. ساخت گلومار به دلیل اندازه آن به ماشین آلات به طور خاص طراحی شده نیاز داشت. شکل نهایی کشتی شبیه یک دریک حفاری نفت بود، اما نمونه ای که شامل یک جرثقیل انتقال لوله، دو پایه حوض نشینی بلند، مکانیزم گرفتن پنجه مانند و یک بخش مرکزی به نام "استخر ماه" با درهایی برای باز و بسته شدن حفره کف بود.

کشتی گلومار برای کارهای آماده سازی پیش از ماموریت راهی لانگ بیچ، کالیفرنیا شد. این شامل بارگیری ۲۴ ون حاوی تجهیزات محرمانه برای ماموریت در یک بارج بود. بارج در تاریکی شب به زیر آب رفت و تجهیزات بارگیری شد. لوله کشی فولادی و ابزار پنجه مانند که می توانست از زیر شکم کشتی پایین بیاید نیز از طریق استخر ماه وارد کشتی شد. این اقدامات برای دور ماندن کل فرایند از چشم های کنجکاو روی کشتی های مجاور یا ماهواره های شوروی صورت گرفت.

تلاش برای بالا کشیدن مخفیانه زیردریایی غرق شده شوروی

پس از آماده شدن برای حرکت، کشتی گلومار به سمت محل غرق شدن زیردریایی شوروی راهی شد و در ۴ ژوییه ۱۹۷۴ به مقصد رسید. سپس، نزدیک به ۲۰۰ خدمه کشتی گلومار هفته ها را در یک ماموریت بازیابی سپری کرده و در نهایت روی محل دقیق لاشه زیردریایی قرار گرفتند. ابزار گرفتن پنجه مانند به سوی هدف نهایی پایین فرستاده شد.

این در شرایطی بود که کشتی های شوروی نیز خدمه کشتی گلومار را زیر نظر داشتند. یک سند ویرایش شده سی آی ای نشان می دهد که دستور آماده باش برای انهدام اضطراری اجزا حساس در صورت تلاش نیروهای شوروی برای سوار شدن به کشتی و به خطر افتادن ماموریت داده شده بود.

خدمه کشتی ابزار گرفتن را به سمت زیردریایی غرق شده روانه کردند و پس از رسیدن به کف اقیانوس، بدنه زیردریایی را در بر گرفت. زیردریایی شوروی به آرامی و پیوسته از کف اقیانوس به بالا کشیده می شد.

تقریبا در نیمه راه بازگشت به سطح – حدود ۲۷۴۳ متر از کف قیانوس – بدنه زیردریایی از هم پاشید و یک قسمت ۳۰ متری از جلوی آن دوباره به کف اقیانوس سقوط کرد. خدمه به فعالیت خود ادامه دادند و بخشی از زیردریایی کی-۱۲۹ را به داخل کشتی گلومار کشیدند.

در آگوست ۱۹۷۴، خدمه کشتی گلومار بخشی از زیردریایی بازیابی شده را برای بررسی به هاوایی بردند. محتویات دقیق پروژه آزوریان از حالت محرمانه خارج نشده است، اگرچه به گفته سی آی ای شش جسد به طور رسمی در دریا دفن شدند.

افشای ارتباط سی آی ای با کشتی گلومار

پروژه آزوریان برنامه بزرگ خود را به پایان نرسانده بود و تنها بخشی از تلاش را تکمیل کرد. با آغاز برنامه ها برای ماموریت دوم، هدف اصلی گلومار شروع به آشکار شدن کرد.

در یک رویداد نامرتبط، دزدان به دفتر هیوز در لس آنجلس دستبرد زده و به اسناد محرمانه ای دست یافتند که این بازرگان و کشتی گلومار را به سی آی ای مرتبط می کرد. تلاش هایی برای جلوگیری از انتشار این خبر صورت گرفت. اما در فوریه ۱۹۷۵ شرایط تغییر کرد و لس آنجلس تایمز ارتباط بین سی آی ای با کشتی گلومار افشا کرد. در نتیجه، محرمانه بودن ماموریت از بین رفت. این موجب شد تا دولت جرالد فورد، رئیس جمهور وقت آمریکا، از انجام هر گونه ماموریت دیگری پرهیز کند. سی آی ای نیز عبارت معروف "نه می توان تایید کرد و نه رد کرد" را ارائه کرد.

اگرچه پروژه آزوریان نتوانست اهداف اصلی اطلاعاتی خود را برآورده کند، اما سازمان سیا عملیات را یکی از بزرگترین پیروزی‌های اطلاعاتی دوران جنگ سرد ارزیابی کرد. پروژه آزوریان هنوز یک شگفتی مهندسی است، که فناوری استخراج از اعماق اقیانوس‌ها و فناوری بارگیری سنگین را پیشرفت داده است.

پس از آن، گلومار یک زندگی کمتر مخفیانه را دنبال کرد و پیش از اینکه سال ها بدون استفاده بماند، در چند سفر معدن کاری اقیانوسی شرکت داشت. در دهه ۱۹۹۰، یک شرکت نفتی این کشتی را با نام اکسپلورر GSF بازسازی کرد تا برای حفاری نفت و اکتشاف در عمق دریاها استفاده شود. در نهایت، این کشتی در سال ۲۰۱۵ در چین اسقاط شد.

یکی از وسایلی که راهی قبرستان قراضه ها نشد، یک تخته عرشه بود که در دهه ۱۹۷۰ از گلومار بیرون کشیده شد. سی آی ای قصد داشت آن را به عنوان یادگاری از حمایت ریچارد نیکسون از ماموریت به وی اهدا کند، اما پیش از این اقدام، نیکسون استعفا داد. تخته همراه با برخی اقلام مرتبط با کشتی گلومار اکنون در موزه قرار دارد و نمادی از ماموریتی است که هرگز به طور کامل به نتیجه نرسید.

۲۲۷۲۲۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903421

دیگر خبرها

  • علیرضا فغانی در کنار داوران بین المللی فوتبال ایران
  • تلاش سیا برای سرقت زیردریایی هسته‌ای!
  • تصاویر نجومی هفدهم اردیبهشت (6 مه)
  • نظر رهبر اقلیت مجلس نمایندگان آمریکا درباره احتمال اعزام نیرو به اوکراین
  • صدرنشین استرالیا قهرمان آسیا شد
  • نوجوان ۱۶ ساله با شلیک پلیس استرالیا کشته شد
  • آمریکا پهپاد زیردریایی ساخت؛ این وسیله غول‌پیکر کف دریا می‌خوابد! | تصویر
  • آلمان همکاری‌های تسلیحاتی با استرالیا را تقویت می‌کند
  • نماهنگ/شریک جرم
  • (تصویر) آمریکا پهپاد زیردریایی ساخت