خود زشت پنداری؛ اختلال روانی دوره نوجوانی
تاریخ انتشار: ۱۵ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۱۴۰۶۷
یک روانشناس با بیان اینکه اکثر نوجوانان درگیر خود زشت پنداری میشوند، گفت: این بیماری هم در پسران و هم دختران دیده میشود و معمولا شروع آن از دوران نوجوانی است.
به گزارش مشرق، یک روانشناس با بیان اینکه اکثر نوجوانان درگیر خود زشت پنداری میشوند، گفت: این بیماری هم در پسران و هم دختران دیده میشود و معمولا شروع آن از دوران نوجوانی است، به طوری که فرد مبتلا به خود زشت پنداری دائما صورت خود را در آینه چک میکند و یا برعکس از دیدن آینه فراری است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شبنم طلوعی اظهار کرد: سندروم خود زشت انگاری یا BDD یک بیماری روانی است که طی آن فرد به شدت درباره اشکالات جزئی خود در ظاهر حساس میشود. بسیاری از این افراد به دلیل احساسات خود درباره ظاهرشان، رابطه خوبی با دوستان و اعضای خانواده ندارند و اغلب اوقات را به تنهایی سپری میکنند.
این روانشناس با بیان اینکه تفکرات مربوط به خودکشی نیز اغلب در این افراد مشاهده میشود، ادامه داد: این افراد معمولا به طور افراطی از لوازم آرایشی استفاده میکنند، ساعتها در مورد شکل ظاهری خود فکر میکنند و از دوستان خود این سوالات را میپرسند که آیا من زشت هستم؟، بینی من بزرگ است؟، لکه های صورتم مشخص است یا خیر؟. همچنین از علائم دیگر این بیماری میتوان به چک کردن مرتب صورت خود در آینه، خیره شدن به دیگران با هدف مقایسه آنها با خود، علاقه شدید به عمل های جراحی زیبایی و... و. نیز اشاره کرد.
به گفته طلوعی، نوجوانان در اثر رشد جسمی خود، حساسیتهای زیادی نسبت به بدن خود پیدا میکنند که این حساسیتها در پسران با ایستادنهای مکرر مقابل آینه، نظاره کردن بدن خود و اندیشیدن درباره طبیعی بودن یا نبودن این رشد و حساسیت نسبت به تناسب اندام، حالت پوست، موی سر، حالت چهره و چاقی و لاغری اندام بروز میکند و در دختران همین حساسیتها بسیار بیشتر از پسران نیز هست.
طلوعی با تاکید بر اینکه نباید نوجوانان را بخاطر حساسیت نسبت به ظاهر خود مسخره و باید نوجوان را با واقعیتها آشنا کرد، به والدین توصیه کرد: گاهی نوجوانان دچار آرمان گرایی میشوند و تصویر بدنی ایده آلی از خود تصور میکنند که چندان به واقع نزدیک نبوده و از حقیقت به دور است. باید نوجوانان را با ماهیت واقعی تصاویر و مانکنهای تبلیغاتی آشنا کنید، به آنها بگویید بسیاری از تصاویر روی مجلات و رسانهها ساختگی هستند. به آنان تفهیم کنید که تناسب اندام دلخواه آنان نمادی از استانداردهای غیر واقعی است و در واقعیت درصد اندکی از مردم چنین تناسبی دارند. جای تاسف دارد که نوجوانان با دیدن این تصاویر ساختگی بعضا به جای ورزش کردن با هدف سلامتی، با هدف برجسته کردن اندامها ورزش میکنند و از سوی دیگر نه برای اصلاح یک عیب کوچک بلکه برای زیر و رو کردن ظاهرشان به باشگاهها مراجعه میکنند.
این روانشناس، در پایان سخنان خود تاکید کرد: والدین باید به نوجوانان تفهیم کنند تنها عاملی که ما را در نگاه دیگران با اعتماد به نفس جلوه داده و دیگران را در کنار ما حفظ میکند، رفتار ما است. در واقع معیار واقعی ارزشمندی یک انسان باورها و رفتار او و نه ظاهرش است. بنابراین نباید معیار نوجوانان برای مورد قبول واقع شدن و دوست داشته شدن از سوی اطرافیان، ظاهر زیبا باشد.
منبع: ایسنامنبع: مشرق
کلیدواژه: کرونا تحولات افغانستان بیماری های روانی خود زشت پنداری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۱۴۰۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
صدا و سیما تحمل نقدپذیری خود را بالا ببرد
به گزارش تابناک، قدس نوشت: علی صدرینیا، کارگردان «بیواسطه» گفت: در فصل دوم سراغ موضوعاتی رفتیم که مردم امکان حضور در آن فضاها را ندارند؛ مثلاً در قسمت اول به کارخانه اسلحهسازی پارچین رفتیم که یک مجموعه نظامی با حساسیتهای بالای امنیتی است یا قسمتی دیگر سراغ رئیس سازمان انرژی اتمی رفتیم. وارد فضاهایی مثل رآکتورها و خط تولید رادیوداروها شدیم.
سراغ برخی معضلات و مشکلات اجتماعی رفتیم که روایتهای کمتر دیدهشدهای در قاب تلویزیون داشتند؛ مثلاً به بعضی از مناطق محروم سیستان و بلوچستان و یا حاشیه شهر تهران رفتیم.
رسانه ملی باید برندهای ماندگار در برنامهسازی سیاسی داشته باشد و این برندها، مقطعی نباشند. اگر قرار است روی افکار عمومی اثرگذار باشد باید تحملش را بالا ببرد تا بتواند برندهایی از برنامههای تلویزیونی سیاسی جدی را خلق کند.
مثلاً مسئله حجاب در مقطعی حساسیت بیشتری دارد و در یک بازه زمانی کوتاه، برنامههای گفتوگو محور با رویکردی باز در این باره روی آنتن میرود اما بعد تعطیل میشود.