تاثیر فاکتورهای محیطی در بروز ذاتالریه کودکان
تاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۶۳۷۶۴
مطالعه جدید نشان می دهد کودکانی که در معرض نوع خاصی از آلودگی هوای محیطی هستند، بیشتر در معرض ابتلا به ذات الریه اکتسابی اجتماعی قرار دارند و برای مدت طولانی تری در بیمارستان بستری می شوند.
به گزارش ایمنا، به گفته محققان دانشگاه ایالتی لوئیزیانا، عوامل اجتماعی از جمله نژاد و وضعیت اجتماعی-اقتصادی، نیز با زندگی در مناطق پرخطر ابتلاء به ذاتالریه اکتسابی اجتماعی مرتبط است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
استفانی کورمیر، سرپرست تیم تحقیق، اظهار کرد: این تحقیق به مجموعه شواهدی که سلامت تنفسی ضعیف را با قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا، به ویژه ذرات ناشی از احتراق مرتبط میکند، میپردازد.
تحقیقات انجام شده توسط این دانشمندان، الگوهای مشابهی را برای سایر بیماریهای تنفسی از جمله آسم و کووید -۱۹ نشان میدهد.
با استفاده از دادههای یک مطالعه نظارتی مراکز کنترل بیماری در مورد ذاتالریه کودکان و سیستمهای اطلاعات جغرافیایی، محققان مناطق پرخطر و کم خطر برای ذاتالریه اکتسابی اجتماعی را در منطقه شهری ممفیس، تنفسی شناسایی کردند.
آنها اطلاعاتی از جمله علت ذاتالریه کودک، مانند عفونت باکتریایی یا ویروسی، سن، نژاد و قرار گرفتن در معرض آلودگی ذرات معلق با قطر کمتر از ۲.۵ میکرومتر یا PM2.5 را جمع آوری کردند. این ذرات ریز در هوا در اثر احتراق صنعتی، اگزوز خودروها و آتش سوزی جنگلها آزاد میشوند. PM2.5 یکی از شش آلاینده هوا است که با نرخ بالاتر عفونتهای دستگاه تنفسی و انبوهی از مشکلات سلامتی دیگر از جمله بیماریهای قلبی عروقی مرتبط است.
محققان پی بردند قرار گرفتن در معرض PM2.5 به عنوان فاکتور پرخطر مهم مرتبط با ذاتالریه اکتسابی اجتماعی بالاتر از حد انتظار شناخته شد.
به گفته محققان، کووید -۱۹ همچنین باعث ذاتالریه میشود و تحقیقات نشان میدهد که PM2.5 ممکن است به نرخ بالاتر عفونت و افزایش بیماری در بین افرادی که بیمار میشوند منجر شود.
منبع: مهر
کد خبر 532636منبع: ایمنا
کلیدواژه: ذات الریه تازه های پزشکی تازه های پزشکی 2021 تازه های علمی تازه های علمی 2021 شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۶۳۷۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پاندمی تأثیر ناچیزی بر رشد کودکان داشت
ایتنا - مطالعه جدیدی نشان میدهد که این بیماری همهگیر تنها باعث تأخیر متوسطی در رشد نوزادان و کودکان نوپا شده است.
تحقیقات قبلی گزارش داده است که قرنطینههای مرتبط با پاندمی کوید 19 زندگی بسیاری از مردم، از جمله خانوادههایی با فرزندان خردسال را مختل کرد. با بسته شدن مدارس و مراکز نگهداری از کودکان، بسیاری از مردم از خانه کار میکردند و تعداد تاریخهای بازی و تماسهای اجتماعی کاهش یافت و زندگی روزمره تغییر کرد.
محققان در 22 آوریل در مجله JAMA Pediatrics گزارش دادند که تجزیه و تحلیل بیش از 50000 کودک 5 ساله و کمتر نشان داد که این بیماری همهگیر تنها آسیب جزئی در رشد آنها ایجاد کرده است.
سارا جانسون، مدیر مرکز رالز برای ادغام بهداشت و آموزش در جانز هاپکینز گفت: «به طور کلی متوجه شدیم که با وجود برخی تحولها، آنقدر تغییرات بزرگی رخ نداده است، و این یک یافته واقعا مهم و اطمینان بخش است. »
همه کودکان تحت اندازه گیری رشد کودک قرار گرفتند که به طور معمول به عنوان بخشی از مراقبتهای کودکان جمعآوری شده بود. محققان نمرات کودکان نوپا را قبل و در طول همه گیری، از سال 2018 تا 2022 مقایسه کردند.
آنها حدود 3 درصد کاهش در مهارتهای ارتباطی، 2 درصد کاهش در مهارتهای حل مسئله و 2 درصد کاهش در مهارتهای فردی و اجتماعی مشاهده کردند. مهارتهای حرکتی کودکان نوپا به هیچ وجه آسیب نمیبیند.
محققان با نگاهی به نوزادان کمتر از 1 سال، کاهش 3 درصدی در مهارتهای ارتباطی و کاهش 2 درصدی در حل مسئله را دریافتند.
جانسون گفت: «ما فکر میکردیم که ممکن است نوزادان تأثیر کمتری نسبت به بچههای بزرگتر داشته باشند، با توجه به اینکه بسیاری از مراقبان ممکن است زمان بیشتری را در خانه با بچههای کوچک خود سپری کرده باشند. اما همان چیزهایی را در نوزادان دیدیم که در بچههای بزرگتر مشاهده کردیم.»
محققان همچنین دریافتند که نگرانی مراقبان در مورد فرزندانشان در طول همهگیری تنها اندکی افزایش یافته است. محققان خاطرنشان کردند که در حالی که این نتایج آرامشبخش هستند، تأثیر همهگیری بر توسعه بلندمدت نامشخص است.
جانسون در مصاحبهای گفت: «برای ما مهم است که به کودکان در تمام سنین از نظر رشد توجه داشته باشیم، بنابراین میتوانیم بفهمیم که آیا این تغییرات پیامدهای طولانیمدتی برای کودکان دارد یا چالشهای جدیدی با افزایش سن کودکان پدیدار میشوند یا خیر. مطالعاتی مانند این میتواند به آماده شدن برای بحرانهای بهداشت عمومی آینده کمک کند. این نتایج همچنین اهمیت متخصصان اطفال رفتاری رشدی را نشان میدهد که برای ارزیابی و درمان کودکانی که رشدشان کند یا متوقف شده است آموزش دیدهاند.»