تاثیر فاکتورهای محیطی و اجتماعی در بروز ذات الریه کودکان
تاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۶۲۷۸۰
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از ساینس دیلی، به گفته محققان دانشگاه ایالتی لوئیزیانا، عوامل اجتماعی، از جمله نژاد و وضعیت اجتماعی-اقتصادی، نیز با زندگی در مناطق پرخطر ابتلاء به ذات الریه اکتسابی اجتماعی مرتبط هستند.
«استفانی کورمیر»، سرپرست تیم تحقیق، گفت: «این تحقیق به مجموعه شواهدی که سلامت تنفسی ضعیف را با قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا، به ویژه ذرات ناشی از احتراق مرتبط میکند، میپردازد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تحقیقات انجام شده توسط این دانشمندان، الگوهای مشابهی را برای سایر بیماریهای تنفسی از جمله آسم و کووید ۱۹ نشان میدهد.
با استفاده از دادههای یک مطالعه نظارتی مراکز کنترل بیماری در مورد ذالت الریه کودکان و سیستمهای اطلاعات جغرافیایی، محققان مناطق پرخطر و کم خطر برای ذات الریه اکتسابی اجتماعی را در منطقه شهری ممفیس، تنسی شناسایی کردند.
آنها اطلاعاتی از جمله علت ذات الریه کودک، مانند عفونت باکتریایی یا ویروسی، سن، نژاد و قرار گرفتن در معرض آلودگی ذرات معلق با قطر کمتر از ۲.۵ میکرومتر یا PM۲.۵ را جمع آوری کردند. این ذرات ریز در هوا در اثر احتراق صنعتی، اگزوز خودروها و آتش سوزی جنگلها آزاد میشوند. PM۲.۵ یکی از شش آلاینده هوا است که با نرخ بالاتر عفونتهای دستگاه تنفسی و انبوهی از مشکلات سلامتی دیگر از جمله بیماریهای قلبی عروقی مرتبط است.
محققان پی بردند قرار گرفتن در معرض PM۲.۵ به عنوان فاکتور پرخطر مهم مرتبط با ذات الریه اکتسابی اجتماعی بالاتر از حد انتظار شناخته شد.
به گفته محققان، کووید -۱۹ همچنین باعث ذات الریه میشود و تحقیقات نشان میدهد که PM۲.۵ ممکن است به نرخ بالاتر عفونت و افزایش بیماری در بین افرادی که بیمار میشوند منجر شود.
کد خبر 5341515منبع: مهر
کلیدواژه: کووید 19 کودکان بیماری ریوی ویروس کرونا واکسن کرونا وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی آمار کرونا سازمان غذا و دارو درمان ناباروری واکسیناسیون کووید 19 سلامت روان ریسک بیماری قلبی آلزایمر سازمان نظام پزشکی بهرام دارایی شیوع کرونا ذات الریه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۶۲۷۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پاندمی تأثیر ناچیزی بر رشد کودکان داشت
ایتنا - مطالعه جدیدی نشان میدهد که این بیماری همهگیر تنها باعث تأخیر متوسطی در رشد نوزادان و کودکان نوپا شده است.
تحقیقات قبلی گزارش داده است که قرنطینههای مرتبط با پاندمی کوید 19 زندگی بسیاری از مردم، از جمله خانوادههایی با فرزندان خردسال را مختل کرد. با بسته شدن مدارس و مراکز نگهداری از کودکان، بسیاری از مردم از خانه کار میکردند و تعداد تاریخهای بازی و تماسهای اجتماعی کاهش یافت و زندگی روزمره تغییر کرد.
محققان در 22 آوریل در مجله JAMA Pediatrics گزارش دادند که تجزیه و تحلیل بیش از 50000 کودک 5 ساله و کمتر نشان داد که این بیماری همهگیر تنها آسیب جزئی در رشد آنها ایجاد کرده است.
سارا جانسون، مدیر مرکز رالز برای ادغام بهداشت و آموزش در جانز هاپکینز گفت: «به طور کلی متوجه شدیم که با وجود برخی تحولها، آنقدر تغییرات بزرگی رخ نداده است، و این یک یافته واقعا مهم و اطمینان بخش است. »
همه کودکان تحت اندازه گیری رشد کودک قرار گرفتند که به طور معمول به عنوان بخشی از مراقبتهای کودکان جمعآوری شده بود. محققان نمرات کودکان نوپا را قبل و در طول همه گیری، از سال 2018 تا 2022 مقایسه کردند.
آنها حدود 3 درصد کاهش در مهارتهای ارتباطی، 2 درصد کاهش در مهارتهای حل مسئله و 2 درصد کاهش در مهارتهای فردی و اجتماعی مشاهده کردند. مهارتهای حرکتی کودکان نوپا به هیچ وجه آسیب نمیبیند.
محققان با نگاهی به نوزادان کمتر از 1 سال، کاهش 3 درصدی در مهارتهای ارتباطی و کاهش 2 درصدی در حل مسئله را دریافتند.
جانسون گفت: «ما فکر میکردیم که ممکن است نوزادان تأثیر کمتری نسبت به بچههای بزرگتر داشته باشند، با توجه به اینکه بسیاری از مراقبان ممکن است زمان بیشتری را در خانه با بچههای کوچک خود سپری کرده باشند. اما همان چیزهایی را در نوزادان دیدیم که در بچههای بزرگتر مشاهده کردیم.»
محققان همچنین دریافتند که نگرانی مراقبان در مورد فرزندانشان در طول همهگیری تنها اندکی افزایش یافته است. محققان خاطرنشان کردند که در حالی که این نتایج آرامشبخش هستند، تأثیر همهگیری بر توسعه بلندمدت نامشخص است.
جانسون در مصاحبهای گفت: «برای ما مهم است که به کودکان در تمام سنین از نظر رشد توجه داشته باشیم، بنابراین میتوانیم بفهمیم که آیا این تغییرات پیامدهای طولانیمدتی برای کودکان دارد یا چالشهای جدیدی با افزایش سن کودکان پدیدار میشوند یا خیر. مطالعاتی مانند این میتواند به آماده شدن برای بحرانهای بهداشت عمومی آینده کمک کند. این نتایج همچنین اهمیت متخصصان اطفال رفتاری رشدی را نشان میدهد که برای ارزیابی و درمان کودکانی که رشدشان کند یا متوقف شده است آموزش دیدهاند.»