لرستان جزو ده استان برتر در پویش ایران مهربان است/سرانهای هر یتیم در لرستان ۵۲۷ هزار تومان است
تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۹۶۵۹۶
ایسنا/لرستان مدیرکل هماهنگی امور اجرایی مشارکتهای امداد امام خمینی(ره) کشور گفت: لرستان جزو ده استان برتر در پویش ایران مهربان است.
علیرضا محمدی در گفتوگوی اختصاصی با ایسنا اظهار کرد: در حوزه صدقات لرستان در شش ماهه اول سال، بالغ بر ۶۳ میلیارد ریال از این محل درآمد داشته که در مقایسه مدت مشابه سال گذشته، ۲۸ درصد رشد را نشان میدهد و این مرهون تلاشهای همکاران ما در کمیته امداد امام خمینی(ره) لرستان بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی بیان کرد: انتظاری که از همکاران به ویژه خیرین و نیکوکاران داریم این است که باورهای دینی و اعتقادی که در لرستان وجود دارد و همیشه زبانزد عام و خاص در کشور بوده میتواند برای کمک به محرومین نیازمند استان با نگاه مردمی گامهای بلندی بردارد مستلزم همکاری و مساعدت همه دستگاههای اجرایی است تا روش نوین و الکترونیکی کمک به محرومین در لرستان نهادینه شود.
مدیرکل هماهنگی امور اجرایی مشارکتهای امداد امام خمینی(ره) کشور عنوان کرد: با کمک و تلاش همکاران کمیته امداد امام خمینی(ره)، لرستان رتبه خوبی در حوزه ایتام و محسنین در کشور دارد و جزو ده استان برتر در بحث عملکردی در قالب پویش ایران مهربان داشتند.
وجود بیش از ۴۲ هزار حامی در لرستان
وی افزود: در لرستان ۴۲ هزار ۲۱۲ نفر حامی دارد که از ۱۱هزار و ۶۷۴ نفر از فرزندان مشمول طرح اکرام و ایتام سرپرستی میکنند.
مدیرکل هماهنگی امور اجرایی مشارکتهای امداد امام خمینی(ره) کشور گفت: سرانهای که هر یتیم در لرستان به صورت مستمر و ماهانه دریافت میکند ۵۲۷ هزار تومان است و متوسط سرانه دریافتی فرزندان محسنین به ۲۱۸ هزار تومان در لرستان میرسد که این رقم در کشور بالاتر است و امید میرود در این راستا و به صورت مستمر خانواده ایتام و محسنین با توجه به شرایط سخت اقتصادی و معیشتی از ظرفیت حامیان بهره ببرند.
محمدی بیان کرد: خدا را شاکریم که در سالی که برما گذشت طرح پویش ایران مهربان را داشتیم و با کمک مردم عزیز و خیرین حضانت همه بچههای یتیم به دست خود خیرین و مردم سپرده شود.
وی خاطرنشان کرد: در این راستا همچنان آمادگی داریم و در خدمت مردم هستیم که میتوانند فرزندانی را به سرپرستی قبول کنند و حامی ایتام و محسنین شوند که میتوانند با مراجعه به سامانه ekram.emdad.ir و یا ارسال عدد یک به سرشماره ۳۰۰۰۳۳۳۳ از طریق این سامانه فرزند معنوی (دختر و پسر) در سراسر کشور و هر شهر و استانی علاقمند باشند انتخاب و به صورت ماهانه و مستمر کمک کنند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی اجتماعی امام خمینی علیرضا محمدی لرستان ایران اکرام ایتام طرح محسنین حامی ایتام امداد امام خمینی ره پویش ایران مهربان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۹۶۵۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عروس بزرگ امام چرا همسرش را «داداش» صدا میزد؟
عروس ارشد امام در خاطراتی از همسرش شهید آیت الله مصطفی خمینی گفته بود: آقا مصطفی اصلاً از وضعیت نجف راضی نبود و میگفت اگر به خاطر امام نبود، در اینجا نمیماندم و به ایران برمیگشتم؛ البته جدا از وضعیت امام، خود ایشان هم اگر به ایران میآمد دستگیر میشد.
به گزارش عصر ایران، صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳، خبر فوت معصومه حائری یزدی همسر آیتالله سید مصطفی خمینی، دختر آیتالله شیخ مرتضی حایری یزدی و عروس ارشد امام (ره) منتشر شد.
از نکات شگفتآور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان میکرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب میکردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
او در خاطرهای دیگر که جماران منتشر کرده، درباره همسرش گفته بود؛ «آقا مصطفی مثل بقیه آخوندها و روحانیون نبود و خیلی مدرن و امروزی بود و مثل برخی از روحانیون در خیلی از مسائل و موضوعات از جمله حجاب، سختگیری نمیکرد و به من نمیگفت این جوری رو بگیر و یا آنگونه که در میان زنان نجف، بهخصوص زنهای روحانیون متداول و متعارف بود، از من نمیخواست مثل آنها پوشیه بزنم؛ ولی دیگران در این زمینه سختگیری میکردند و اگر بدون پوشیه بیرون میآمدیم، به امام خبر و گزارش میدادند.
یادم هست یک روز که پوشیهام را روی صورتم نینداخته بودم، یک روحانی دنبالم آمد و گفت پوشیهات را روی صورتت بینداز، اما من اعتنا نکردم و به راهم ادامه دادم، ولی او دست بردار نبود و تا درب منزل مرا تعقیب کرد و به دنبالم آمد و خانه را شناسایی کرد و بعداً قضیه را به حاج آقا مصطفی گفت، اما حاج آقا مصطفی که اصلاً به این چیزها اعتقاد نداشت، به جای این که دل به دل او بدهد، چند تا بد و بیراه به او گفت. آقا مصطفی اصلاً از وضعیت نجف راضی نبود و میگفت اگر به خاطر امام نبود، در اینجا نمیماندم و به ایران برمیگشتم؛ البته جدا از وضعیت امام، خود ایشان هم اگر به ایران میآمد دستگیر میشد.»