روایتی از یک قیام پر افتخار
تاریخ انتشار: ۵ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۷۷۶۱۹۶
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان از گرگان، پنجمین روز از سومین ماه فصل پاییز شاید برای خیلی از افراد تنها یک روز در تقویم باشد مثل تمام روزهای دیگر، اما پنجم آذر برای گرگانیها بیشتر از این که یک تاریخ ساده باشد، یادآور حادثهای خونین است.
حادثهای که خون ۱۴ شهید آن سند ولایت مداری مردم این دیارنسبت به انقلاب اسلامی را امضا کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
منشأ اصلی قیام پنج آذر سال ۵۷ گرگان مربوط به واقعه ۲۹ آبان در مشهد مقدس بود که رژیم طاغوت با حمله مسلحانه به زائران و تظاهرکنندگان در حرم مطهر امام رضا (ع) موجب بیحرمتی به این مکان مقدس شد.
به همین دلیل امام خمینی (ره) هفتمین روز این واقعه را عزای عمومی اعلام کردد، با اعلام مراجع تقلید به این فرمان و دستبهدست شدن این خبر، مردم شهر گرگان، شهرها و روستاهای اطراف صبح روز پنجم آذرماه سال ۵۷ در فلکه امامزاده عبدالله گرگان جمع شدند تا در یک راهپیمایی شرکت کرده و خشم و ناراحتی خود را از اتفاق رخ داده به رژیم نشان دهند.
گرچه تجمع مردم برای یک راهپیمایی آرام بود، اما مأموران رژیم از همان ابتدا به دنبال کشتار مردم بودند چراکه میتوانستند با شلیک چند تیر هوایی مردم را متفرق کنند، اما این کار را نکردند و به سمت مردم و بهقصد کشتار این کار را انجام دادند، اقدامی که موجب شهادت تعدادی از مردم در همان لحظات ابتدایی شد.
غلامرضا خارکوهی تاریخنگار گرگانی است که تلاشهای زیادی برای معرفی قیام ۵آذر گرگان انجام داده، او در کتابی ۴۰۰ صفحهای بنام "حماسه ۵ آذر سال ۵۷ گرگان" که با استناد به خاطرات شاهدان عینی و اسناد تاریخی و محرمانه نوشتهشده به شرح وقایع این روز پرداخته است.
او در بخشهایی از کتابش نوشته است: "عدهای برای حضور در این راهپیمایی غسل شهادت کرده اند و این یعنی باور داشتن به شهادت، یکی یکی، دوتا دوتا، گروه گروه از زنان و مردان، پیران و جوانان از کوچه وخیابانها، محلات و شهرکهای مختلف به سوی امامزاده عبدالله (ع) روانه میشوند، این در حالی است که ماموران بر خیابان شهدا مسلط هستند و آنجا را از محله سرپیر بسته اند تا مانع از حضور گسترده مردم شوند.
نیروهای مسلح عبارت بودند از یک واحد ۲۹ نفره از ماموران ژاندارمری گرگان، یک گروه از نیروهای ژاندارمری مشهد و چند ماشین از نیروهای پلیس شهربانی که همگی مجهز به ماسک ضد اشک آور بودند.
ماموران در فاصله ۵۰ تا ۱۰۰ متری فلکه امام زاده در خیابان شهدابه صورت تهاجمی ایستاده بودند، گزارش هامرتب با بی سیم به شهربانی میرسید، سرگرد جهانشاه فرمانده عملیات شهربانی گرگان به طور مرتب به مردم اخطار میکرد که متفرق شوند و تظاهرات نکنند. "
تحصن مطبوعات عامل کمرنگ شدن واقعه ۵ آذراین قیام در مقطعی اتفاق افتاد که مطبوعات در تحصن ۶۰ روزه بودند و اطلاعرسانی بسیار ناچیز بود و تنها روش اطلاعرسانی در آن روزها از طریق اعلامیهها بود. به همین دلیل خبر از طریق رسانههای عمومی و حتی از طریق رادیو اعلام نشد.
در این روز ۱۴ نفر شهید و بین ۷۰ تا ۱۵۰ نفر هم زخمی شدند.
علی محمد زنگانه استاندار گلستان در پیامی به مناسبت این روز گفت: در واقع نامگذاری ۵ آذر به نام روز "قیام مردم گرگان" از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال ۹۵ بیانگر اهمیت این واقعه تاریخ ساز است و البته بار امروز ما را در میراث داری از این شهدای گرانقدر و تمامی چهار هزار شهید استان سنگینتر میکند.
او افزود: انقلاب شکوهمند اسلامی با زعامت حضرت امام خمینی (ره) و همراهی مردم شریف و جان بر کف مسیری صعب العبور را پشت سر گذاشت تا به پیروزی رسید، در این مسیر روزها و لحظههایی نشانگر اوج مظلومیت و حقانیت مردمی بود که تنها اتکای آنان به لطف بیکران خداوند بود و پنجم آذر ماه ۱۳۵۷ یکی از آن روزهای تاریخ ساز در جریان انقلاب اسلامی بود.
خیابان ۵ آذر فعلی گرگان همان خیابانی است که یکشنبه خونین در آن رخ داد و امروزه بیمارستانی هم به این نام در این خیابان وجود دارد که هر ساله مراسم بزرگداشت ۱۴ شهید این روز مهم در آن برگزار میشود.
روز گذشته هم به رسم هرسال مراسم غبارروبی مزار شهدای واقعه پنج آذر گرگان با حضور جمعی از مسئولان استانی برگزار شد.
حجت الاسلام عباسعلی گرزین مدیرکل تبلیغات اسلامی گلستان در حاشیه این مراسم گفت: شهدای پنج آذر گرگان روحیه ولایت مداری، ارادت به اهل بیت (ع)، روحیه ظلم ستیزی را برای دفاع از حق، عدالت و امامت حرم مطهر اهل بیت (ع) در تاریخ به یادگار گذاشتند.
فرمانده سپاه نینوا گلستان هم در این رابطه گفت: پنجم آذر علاوه بر اینکه سالروز تشکیل بسیج باشد برای مردم دارالمومنین گرگان یادآور مجاهدت مردمی است که با خون خود با انقلاب اسلامی بیعت کردند.
او افزود: یقینا میتوان این روز را سند افتخار و برگ زرین تاریخ دارالمومنین گرگان دانست و ما باید تا جایی که میتوانیم در شناساندن این روز به نسل جوان خود تلاش کنیم.
۴۳ سال از قیام ۵ آذر میگذرد و حالا زنده نگه داشتن این روز مهم وظیفه نسلی است که شاید در آن روز و واقعه حضور نداشت، اما میراث دار افتخار بزرگی است که نقش مهمی در تحقق انقلاب اسلامی داشته است.
گزارش از مونا محمد قاسمی
انتهای پیام/ق
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: 5 آذر قیام 5 آذر انقلاب اسلامی پنجم آذر روز ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۷۶۱۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امام صادق (ع) در پی کسب و حفظ قدرت با هر شرایطی نبود
بنیعباس در آغاز کار به امام صادق (ع) پیشنهاد پذیرش خلافت دادند اما حضرت خلافتی که از مسیر بنی عباس و آدمکشی، جنایت، دروغ و خدعه به دست بیاید را نپذیرفت. این یکی از تفاوتهای ائمه با دیگران است که دنبال این نیستند که تحت هر شرایطی به قدرت برسند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم سعید طاووسی مسرور، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، در نشستی با عنوان «امام صادق(ع) و مسئله حکومت» طی سخنانی افزایش تعداد شیعیان در زمان امام صادق (ع) و سیره آن حضرت در مواجه با قیامهای آن دوران پرداخت.
بخشهایی از سخنان این استاد دانشگاه را میخوانید:
ولادت امام صادق(ع) در سال 80 هجری و شهادت ایشان در سال 148 هجری رخ داد. از سال 83 تا 132، مصادف با دوره بنی امیه و خلفای ستمگری است که البته بعد از هشام، بنی امیه دچار ضعف شده و در سال 132، بنی امیه با کشته شدن مروان حمار ساقط میشود.
نکته مهم این است که دوره ضعف بنیامیه برای امام صادق (ع) بسیار مغتنم بود چون آنها دیگر نمیتوانستند فشار زیادی به امام بیاورند لذا امام صادق(ع) هم از سقوط بنی امیه و هم تثبیت بنی عباس، نهایت استفاده را کردند چون فرصت ارزشمندی برای ایشان رخ داد.
گسترش مکتب شیعه در دوران امامت امام صادق (ع)
در زمان امام صادق(ع) تعداد شیعیان زیاد شد در حالیکه این تعداد مثلاً در زمان امام حسن (ع) کم بود تا جایی که فرزندان آنها حتی امکان ازدواج با شیعه را نداشتند. بنی عباس، سالها از هر راهی حتی راههای غیرشرعی و خدعه و نیرنگ استفاده کردند تا بتوانند بنیامیه را کنار بگذارند. آنها از روایات نبوی نیز سوء استفاده میکردند و حتی شروع به کشتار سادات کردند.
بنابراین لازم است این دشمنان اهل بیت (ع) را به خوبی بشناسیم که البته افراد بیسوادی نبودند و بسیاری از آنها از جمله مهدی، هادی و هارون، محدث بودند و برخی از آنها با علما مناظره میکردند.
کار قرآنی در شمار مبارکترین کارهای اسلامی و جهادی است
بنیعباس، موقع روی کار آمدن به امام صادق (ع) پیشنهاد پذیرش خلافت دادند اما امام(ع)، خلافتی که از مسیر بنی عباس و از راه آدمکشی، جنایت، دروغ و خدعه به دست بیاید را نمیتواند بپذیرد چون اگر پیشنهاد آنها را میپذیرفت چه جوابی در قبال تاریخ داشت؟ این از تفاوتهای ائمه ما با دیگران است که قدرت برای آنها موضوعیتی ندارد و دنبال این نیستند که تحت هر شرایطی به قدرت برسند و آن را حفظ کنند.
اگر امام حسن (ع) صلح کرد به این دلیل بود که اگر چنین کاری انجام نمیداد تشیع از بین میرفت هرچند که برخی از افراد، او را به خوار کردند شیعیان متهم کردند اما این سیاستی مثبت از جانب ایشان بود. بنابراین نباید سیاسیکاری به معنای منفی انجام دهیم چراکه واقعیت این است که خلافتی که از مسیر بنیعباس به دست بیاید مشروع نیست. از سوی دیگر مردم آماده پذیرش چنین چیزی از جانب امام صادق (ع) نبودند.
قیامهای سادات حسنی علیه عباسیان
بنده تعجب میکنم که سر کلاس درس، برخی دانشجویان میگویند در چنین شرایطی هدف وسیله را توجیه میکند اما شهید بهشتی میگوید، با استفاده از پلکان حرام، کسی به پشت بام حلال نمیرسد. مطلب دیگر اینکه قیامهای سادات حسنی علیه عباسیان را در آن دوران شاهد هستیم که میگفتند اینها دروغ گفتند و خدعه و نیرنگ به کار بردند و اسم اهل بیت(ع) را آوردند و عنوان ما را غصب کردند بنابراین قدرت باید در دست خاندان علی باشد نه آل عباس. البته امام صادق(ع) در قیامهای محمد نفس زکیه و برادرش ابراهیم شرکت و همراهی نمیکند.
بعد از واقعه عاشورا، برخی گمان کردند تنها درسی که میشود از حسین بن علی(ع) گرفت فقط مبارزه مسلحانه است که زیدیه نمونه بارز آنهاست اما مگر امام حسین (ع) در تمام زندگیاش فقط قیام مسلحانه داشته است؟ این انسان، 57 سال عمر کرد و بیست سال از آن را در صلح با معاویه بود.
چه کسی گفته است در هر شرایطی باید قیام کرد؟ ما باید ببینیم آیا چنین قیامی، نتیجهای در پی دارد؟ امام حسین(ع) وقتی مشاهده کرد خلافت در حال تبدیل به سلطنت است قیام کرد و شهید شد. بنابراین مسیری که ائمه ما رفتند ادامه فکر و فرهنگ و معرفت حسینی بود اما مسیری که زیدیه در پیش گرفت این بود که در هر حالی باید قیام کرد و این منطقی نیست لذا امام صادق(ع) قیام زید را تأیید نکرده است.
اسرار موفقیت امام صادق (ع) در تقویت بنیانهای وحدت امت اسلام
پشتوانه معرفتی در قیامها
خط امام در آن زمان خط قیام نبود در حالیکه زیدیه میگفتند امامی که در خانه بماند و درس بگوید به درد نمیخورد. آنها میگفتند جعفر بن محمد، اعتقادی به جهاد ندارد در حالیکه امام صادق(ع) میگفتند من به جهاد اعتقاد دارم اما علم خودم را در کنار جهل آنان نمیگذارم. در قیام فخ در زمان امام کاظم(ع)، یکصد سید به شهادت رسیدند اما آیا در مکه و در حرم خدا، کسی قیام میکند آن هم در مقابل لشکر عباسی؟ بنابراین قیامهای بدون معرفت، کور و بیهدف و سطحی، اثری در پی ندارد.
زمانی که زیدیان وارد قیام شدند از نظر فقهی وابسته به مکتب ابوحنیفه شدند. خود زید میگفتند امام صادق (ع) فقط در احکام، امام ماست. آنها در کلام یعنی عقاید نیز وابسته به معتزله شدند چون باز هم از اهل بیت(ع) فاصله گرفتند. پشت هر قیامی باید یک معرفت باشد مثلاً انقلاب اسلامی بر اساس پشتوانه معرفتی ولایت فقیه شکل گرفت لذا موفق شد.
فرض کنید اگر شرایط مهیا بود و امام صادق(ع) در دوران پس از بنیامیه به خلافت میرسید آن وقت چه اتفاقی میافتاد؟ در روایت شریفی از امام صادق آمده است بنی امیه و بنی عباس نمیخواهند دین را در جامعه رواج دهند. حال آیا امام صادق اگر به قدرت میرسید میتوانست با استفاده از همان روشها، دین را در جامعه ترویج کند؟ در این صورت چه تفاوتی بین امام صادق (ع) و بنی امیه وجود دارد؟ شیخ صدوق در کتاب شریف «الخصال» این حدیث را نقل کرده است و نکات مهمی هم در آن وجود دارد.
گفته شده آنهایی که بالاترند باید بر آنهایی که پائینتر هستند آسان بگیرند و با مدارا رفتار کنند. سپس به این داستان اشاره میشود که شخصی مسلمان میشود و سپس دوست مسلمانش به او میگوید برویم نماز صبح بخوانیم و پس از نماز میگوید حالا تعقیبات نماز را بخوانیم، سپس شروع به مباحثه میکنند تا اینکه نزدیک نماز ظهر و عصر میشود، این روند ادامه پیدا میکند تا اینکه نوبت به نماز مغرب و عشاء میشود. طرف ناراحت میشود و میگوید این چه دینی است که شما دارید؟
امام صادق (ع) میگوید این گونه نکنید چون باعث میشود مردم از دین زده شوند. این کاری است که بنی امیه انجام داده و با شمشیر با مردم سخن میگفتند اما ما نباید تصویری خشن از اسلام به نماش بگذاریم. در سکانس آخر فیلم «محمد رسول الله» از مصطفی عقاد که مربوط به فتح مکه است ابوسفیان میگوید این پیروزی از قلبها وارد شد نه از دیوارها.
انتهای پیام/