رویکردمان پرداختن به مزیتهای بومی است/ جامعه ایران فقط تهران نیست
تاریخ انتشار: ۵ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۸۹۹۹۱
خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و اندیشه: میثم مرادی بیناباج بهتازگی سمت معاون راهبردی استان های حوزه هنری را عهده دار شده است. بر این اساس اخیراً در حوزه هنری جلسه ای با نویسندگان و مدرسین استانی حوزه هنری تشکیل شد. به بهانه این جلسه گفتگویی کوتاه با وی داشته ایم تا از چند و چون بومی نویسی و رویکرد جدید حوزه هنری در این زمینه آشنا شویم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مشروح اینگفتگو در ادامه میآید:
* آقای مرادی شما چندبار در مورد اهمیت روایت های بومی صحبت کردید، دلیل این پافشاری شما چیست؟
ما به دنبال این هستیم که به ظرفیت ها، مزیت ها، روایت های متکثر و متنوعی که در زیست بوم فرهنگی هنری و تاریخی کشور وجود دارد؛ توجه کنیم و به قولی آنها را برکشیده و مطرح کنیم. آنها را به عنوان روایت ترجیحا غالب معرفی کنیم. جامعه ایرانی، جامعه تهرانی نیست و متشکل از اقوام، قومیت ها و مذاهب، فرهنگ ها، سنت ها، آیین ها و باور ها است. همه ی این ها دست به دست یکدیگر می دهند تا ایران فرهنگی را بسازند ولی امروز شاهد آن هستیم که روایتی از این جامعه در عرصه ادبیات وجود ندارد یا ضعیف است. به عبارتی تلاش هایی صورت گرفته اما روایت، روایت غالب نیست.
شاید سوژه ها و بعضا مصادیقی از زیست بوم کشور در آثار ادبی بیاید اما محل بحث ما این است که این روایت، روایت غالب است؟ من در این یک سال گذشته به جهت ارتباطم با مراکز استانی و حضورم در سفر های استانی با بسیاری از سوژه ها، داستان ها و روایت ها مواجه شدم که این ها اساسا شنیده و دیده نشده است. حیفم آمد که ما به این ها ضریب ندهیم و مطرح نکنیم. رویکرد ما در معاونت استان ها این است که بر پرداختن به مزیت های بومی در تولید آثار ادبی و هنری تاکید کنیم. ما اگر بخش هنری داستان را پذیرفته و کنار بگذاریم و انقلابی بودنش را هم با شاخص هایی مثل مردم باوری، دین باوری، استکبار ستیزی، نگاهی به جلو و آینده و روایت مثبت از مردم، به عنوان مفروض در رویکرد انقلابی بپذیریم.
* اینطور که شما میگویید پس به نوعی ناگزیر از این مسئله هستیم؟
دقیقا، ما به بومنویسی برای تقاطع با فرهنگ عمومی نیاز داریم، همانطور که گفتم جامعه ایرانی ما در حال حاظر متاثر از رسانه ای است که اگر ما هنر را در اینجا رسانه فرض کنیم ، یعنی هر اثر هنری را پیامی ببینیم که خواستار آن است تا به مخاطب پیامی را القا بکند؛ به شکلی مردم ما با یک صدای واحد یا یک تک صدایی در این حوزه مواجه هستند. روایتی که از یک جامعه و خانواده ایرانی می شود گویی معطوف به یک سنخ و جنس خاص از خانواده و فرد ایرانی است که در یک نقطه از کشور و آن هم در تهران زندگی می کند. برای تقاطع با فرهنگ و بوم، ما ناگزیر هستیم که به بوم و زیست بوم خود توجه کنیم و به سوژه ها و داستان هایش بپردازیم. از طرفی اینسوژهها و داستانها وجهی اختصاصی برای ما دارد و اگر ما به آنها نپردازیم ممکن است شخص دیگری به آنها نپردازد چون آشنای، درگیر و همجوار با آنها نیست. بعضا ممکن است این داستانها به فراموشی سپرده شده و در طول تاریخ به آنها پرداخته نشده و روایتی دراماتیک از آنها نشود.
از جهتی برخی از این سوژهها واقعا بکر و دست نخوردهاند. این بکر و دست نخورده بودن خصوصا در هویت ایرانی اسلامی و فرهنگ عمومی ما متبلور است. ما اینسوژه هایی را داریم که می توانیم از این نظر به آنها بپردازیم چون سوژه های تکرارنشدی و نابی هستند.
* حوزه هنری چه پتانسیلی برای ورود و کمک به نویسندگان دارد؟
چیزی که ما در حوزه هنری می توانیم به آن توجه کنیم تاریخ شفاهی است، این گنج در کشور و در حوزه هنری وجود دارد؛ مزیت حوزه هنری، در تاریخ شفاهی است. ما در تاریخ شفاهی می توانیم سراغ سوژه ها و جریان های جذاب در بوم مان برویم. از جهتی تاریخ شفاهی هم رویکرد گفتمانی دارد و روایت یک ملت در مقابل یک تهاجم است و از سویی دیگر این تاریخ شفاهی در خود استان زنده است. ما می توانیم آن را از منظر ادبی روایت کنیم.
* به نظرتان برای رسیدن به مسئله بومینویسی چه کاری باید کرد؟
به نظرم برای این مسئله باید به سه نکته یا سه رکن توجه کرد. و این ارکان را برای خود باز کنیم. رکن اول نویسنده بومی است. نویسنده بومی چه شاخص هایی دارد؟ نویسنده بومی کسی که به زبان بوم خود بنویسد یا صرفا یک روایت محلی از زیست بوم خود داشته باشد؟ یا این نویسنده بومی ویژگی های دیگری هم می تواند داشته باشد؟ رکن دوم سوژه بومی است. آیا چیزی به عنوان سوژه بومی چه سوژه ای است؟ سوژه ای است که صرفا در یک بوم است یا در نقطه ای دیگر از کشور نیز هست؟ ویژگی های یک سوژه در یک زیست بوم چیست؟ رکن سوم سبک بومی است. آیا ما در طول زمان با توجه به مزیت های بوم و به طور مثال استمرار جریان نگارش داستان های بومی و هویتی توجه کرده ایم؟ آیا می توانیم به سبک جدیدی از بومی نویسی را خلق کنیم؟
* پس دلیل اصلی اینجلسات را میتوان بخشی از ماموریت جدید حوزه هنری دانست؟
بله، بهعنوان کسی که بالاخره متولی استان های حوزه هنری هستم و وظیفه و ماموریتم توجه به مزیتها و ظرفیتهای زیست بوم است، تلاش دارم برای یک افق سه تا پنج ساله، تصویر عمومی هنر انقلاب را با پررنگ کردن سهم بوم تغییر دهم. به این معنا که هم نویسندگان ما در زیست بوم استان ها و هم سوژه های ما در تولید اثار ادبی و داستانی و هم روایت های غیر تهرانی ضریب بیشتری بگیرند و این موازنه تغییر بکند و تصویری که سه یا پنج سال آینده از هنر انقلاب نمایش داده خواهد شد تصویری باشد که سهم قابل توجهی از آن را آثار ادبی و روایت های غیر تهرانی تشکیل می دهند.
* در اینحوزه چهتوصیهای به نویسندهها دارید؟
ما باید به این سمت برویم که اساسا بومی نویسی چیست؟ تجربه ها و چالش های بومی نویسی چیست؟ تجارب و چالش های بومی نویسی در گفتمان هنر انقلاب چیست و چگونه است؟ ما در این جلسه سعی داریم که بین استان هایی که درحوزه ادبیات بومی تلاش دارند هم افزایی کنیم. نحوه این هم افزایی، این تبادل نظر و اشتراک تجربه چگونه است ؟ راجب چالش های این موضوع بومی نویسی صحبت کنیم و کیفیت آثار بومی را از منظر هنر انقلاب مد نظر قرار داده و بررسی کنیم. ما تاکید داریم در این نگاه به بوم، شاخصه های هنری بودن یعنی به اصل هنری بودن اثر، فرایند تولید اثر، وجه انقلابی و گفتمانی بودنش، خدشهای وارد نشود.
برای تمرکز و ورود به عرصه بومی نویسی چه بکنیم که این شاخصه ها حفظ بشود و اینکه یک اثری که درباره یک موضوع بومی، توسط یک نویسنده بومی نوشته می شود چطور و چگونه می تواند در سطح ملی و حتی فرا ملی ضریب بگیرد؟ سازوکار این ضریب گرفتن و مطرح شدن باید چگونه باشد؛ به طوری که بتوانیم در این فضایی که تقریبا می توان گفت غلبه با روایت واحد است، روایتهای متنوع و متکثر بومی خودمان را ضریب دهیم.
کد خبر 5384262 صادق وفاییمنبع: مهر
کلیدواژه: حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی تازه های نشر معرفی کتاب قاسم سلیمانی تجدید چاپ محمد مهدی اسماعیلی انتشارات سوره مهر نقد کتاب انتشارات راه یار شب یلدا ترجمه ادبیات کودک و نوجوان معرفی نشریات داعش موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران نویسنده بومی تاریخ شفاهی بومی نویسی هنر انقلاب حوزه هنری داستان ها سوژه ها استان ها زیست بوم روایت ها مزیت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۸۹۹۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دوی نمادین با بزرگسالان اتیسم در تهران، رشت و ماهشهر
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ به گزارش روابط عمومی کمیته ملی المپیک؛ "هممسیر اتیسم" دو نمادین با هدف آگاهیبخشی اتیسم است، گروه های مختلف جامعه مسافتی را با بزرگسالان اتیسم همقدم شده و متعهد میشوند اتیسم را به جامعه معرفی کنند.
اولین رویداد "هممسیر اتیسم" اردیبهشت ماه سال گذشته در تهران توسط انجمن اتیسم ایران شکل گرفت و امسال همزمان در سه شهر و با مشارکت وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک برگزار شد. مدیرعامل انجمن اتیسم ایران گفت: آگاهیبخشی برای اتیسم ضروری است، خانوادههای اتیسم در جامعهای آگاه میتوانند از انزوا خارج شده و فعالیتهای عادی یک زندگی را انجام دهند. صالح غفاری افزود: بزرگسالان اتیسم دغدغههای زیادی دارند که نه درک میشود و نه شنیده میشود. ظاهرشان عادی است اما دنیا را طور دیگری میبینند و لمس میکنند. علیرغم توانمندیهایی که دارند شغل مناسبی نداشته و اکثرا در بازه بیست تا چهل سالگی نیز در کنار خانواده هستند و به استقلال نمیرسند. اگر جامعهای آگاه و کسبوکارهای دوستدار اتیسم داشته باشیم، شرایط برای حضور این عزیزان فراهم میشود. "هممسیر اتیسم" هر سال همزمان با ماه جهانی آگاهیبخشی اتیسم برگزار شده و گروههای مختلف میتوانند با بزرگسالان اتیسم و خانوادههایشان هم قدم شوند. 257 251 برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900293