جناب‌خان را چه کسی ساخت؟ | ماجرای انتخاب محمد بَحرانی به عنوان صداپیشه
تاریخ انتشار: ۷ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۰۰۹۵۵۰
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، سعید سالارزهی که سرپرستی طراحی و خلق عروسک «جناب‌خان» را بر عهده داشت، درباره مسیر ساخت این عروسک و محبوبیتش می‌گوید: جناب‌خان سال ۹۱ متولد شد. سال ۹۳ در «کوچه مروارید» برای اولین بار دیده شد و در سال ۹۴ در «خندوانه» مخاطبان بزرگسال با او آشنا شدند و به محبوبیت رسید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او می‌گوید: حتما با وجود محمد بَحرانی و رامبد جوان، جناب‌خان مسیر صعودی خودش را حفظ می‌کند.
سعید سالارزهی، کارگردان، تهیه‌کننده و سرپرست نویسندگان مجموعه عروسکی «کوچه مروارید» همان برنامه‌ای که جناب‌خان در آن متولد شد و مدتی بعد به برنامه «خندوانه» رفت، از نحوه طراحی عروسک جناب‌خان و محبوبیت این روزهایش بعد از گذشت حدود یک دهه گفت.
وی همچنین از عروسک‌های محبوبی یاد کرد که جای خالی‌شان در تلویزیون احساس می‌شود. او از خلأ ساخت برنامه عروسکی برای کودکان هم گفت.
این کارگردان که مدتی است در تدارک ساخت سریالی برای مخاطب بزرگسال در شبکه نمایش خانگی است، درباره فعالیت این روزهایش نیز گفت.
روایتی از مسیر ساخت جنابخانسالارزهی مسیر خلق کاراکتر «جناب‌خان» را اینگونه روایت کرد: ما در راستای ساخت یک مجموعه جدید و تاثیرگذار در حوزه کودک که بعدا «کوچه مروارید» نام گرفت، مطابق روال سایر کارها، ابتدا اتاق فکری با شرکت نویسندگان، طراحان و فعالان برنامه‌سازی بخصوص کار عروسکی راه انداختیم و بعد از چند ماه جلسات متعدد و طراحی کلیات و جزئیات مجموعه از جمله فرم و محتوا در مرحله بعدی شروع شد و آن‌هم دعوت به همکاری نویسندگان مطرح برنامه‌های کودک همچون امیر سلطان‌احمدی، نیوشا صدر، محمد نادری و سایر دوستان نویسنده بود و به تدریج شخصیت‌ها و قصه‌ها شکل گرفت.
با شکل‌گیری ادبی کاراکترها مرحله طراحی و ساخت فیزیکی عروسک‌ها شروع شد و در این مرحله ابتدا طراحی دو بعدی کاراکترها توسط خانم هدیه هاشمی و آقای نیما مجلسی زیر نظر من شکل گرفت و پس از این و در مرحله ساخت عروسک‌ها توسط خانم هدیه هاشمی، بیش از ۲۰ عروسک از جمله «جناب‌خان» خلق شدند.
چرا محمد بحرانی صداپیشه جناب‌خان شد؟وی ادامه داد: همزمان با ساخته شدن عروسک‌ها از صداپیشه ها دعوت کردیم که تست شوند با کدام عروسک سازگارترند تا انتخاب شوند و ضمنا قبلا نویسنده ها هم علاوه بر نوشتن متن ها برای انتخاب اسم، نام های مختلف را به من پیشنهاد می دادند که یا رد یا تصویب می شد. در نهایت محمد بحرانی که از ابتدا در کنار مجموعه و در اتاق اولیه این مجموعه حضور داشت، به عنوان صداپیشه نهایی جناب‌خان تایید شد که همانطور که طی این سال‌ها شاهد بودیم، در روند رشد و موفقیت جناب‌خان نقش مهمی داشته است.
سالارزهی درباره ادبیات و لحن جناب‌خان که در «خندوانه» دیده می شود، اظهار کرد: به غیر از محمد بحرانی باید از آقای محمد نادری یاد کرد که در حوزه ادبیات و متن، خالق جناب‌خان هستند و نام جناب‌خان را هم مدیون ایشان هستیم. همچنین باید از خانم هدیه هاشمی نام ببریم که ظاهر فعلی جناب خان را مدیون ایشان هستیم. اما باید خاطرنشان کنم که این امر نتیجه یک فعالیت دسته جمعی و گروهی است که تک تک افراد در آن نقش موثر و غیر قابل انکاری دارند.
کلاه قرمزی، مجید دلبندم و عروسک‌هایی که رها شده بودندسالارزهی گفت: اوایل سال ۹۰ یکی از دلایلی که برای من انگیزه شد تا برای ساخت مجموعه «کوچه مروارید» تلاش کنم، خلائی بود که در حوزه کار عروسکی و بِرندهای عروسکی بود. در همان دوران آقای طهماسب و همکارانشان فقط ایام عید کلاه قرمزی را می ساختند و با فاصله هر چند سال یک بار سینمایی «کلاه قرمزی» را ارائه می کردند. خانم برومند مدت‌ها بود که کاری نکرده بود و عروسک هایی مثل مجید دلبندم و سایر عروسک های برند به دلایل ناشناخته و برخلاف میل خالقانشان خیلی وقت بود که رها شده بودند. در آن زمان احساس کردم که ضرورت دارد تلاشی شود برای اینکه مجددا یک سری کارهای عروسکی موفق و اساسی طراحی و ساخته شود. در نتیجه «کوچه مروارید» را طراحی کردیم و منجر به خلق کاراکتر جناب‌خان و عروسک‌های دیگر شد.
جناب‌خان در حوزه بزرگسال موثرتر عمل کرداین کارگردان سپس درباره حضور جناب‌خان در «خندوانه» و محبویتش برای مخاطبان بزرگسان گفت: بعد از اتفاقاتی که افتاد و جناب خان در برنامه «خندوانه» به خانه های مردم رفت، محبوب و برند شد، بر مبنای ویژگی هایش در حوزه بزرگسال موثرتر عمل کرد. اگرچه بچه ها هم به این کاراکتر علاقه مند هستند.
وی درباره اینکه چرا پس از جناب خان اتفاق مشابهی صورت نپذیرفته است؟ گفت که نمی توان به صورت دقیق این مساله را توضیح داد اما نبود اراده جدی در بخش خصوصی و دولتی را می توان مشاهده کرد که شاید یکی از دلایل آن، شرایط اقتصادی موجود در جامعه و هزینه بالای ساخت این نوع برنامه ها به ویژه در شبکه نمایش خانگی باشد؛ چراکه ساخت یک برنامه عروسکی ده ها برابر انیمیشن ها و برنامه های خارجی که در شبکه نمایش خانگی و VOD پخش می شود، هزینه دارد و علاوه بر آن باید در تولید و پخش آن استمرار و ثبات قدم باشد تا کودکان با دیدن مکرر این برنامه ها به آن علاقمند شده و این محبوبیت گسترش یابد و این استمرار باعث شود که یک برند عروسکی بتواند موفق شود.
او درباره بازگشت عروسک‌های برندی که زمانی در تلویزیون جان داشتند و حالا خلأ آنها حس می شود، اظهار کرد: زمانی که من «کوچه مروارید» را ساختم، سعی کردم با تبلیغات چند صد میلیونی این برنامه را از طریق بیلبورد در سطح تهران تبلیغ کنم. این رقم برای سال‌های ۹۱ و ۹۲ رقم بسیار زیادی بود، اما حالا که به آن گذشته نگاه می کنم، می بینم که این نوع تبلیغ برای کار عروسکی به چند دلیل اشتباه بوده است. چراکه بچه ها باید به یک برنامه عادت کنند و طی استمرار این امر شدنی است و نه با تبلیغات محیطی و غیره.
یک عروسک چگونه برند می‌شود؟سالارزهی درباره اینکه یک عروسک چگونه برند می شود؟ اظهار کرد: به نظر من برای اینکه یک عروسک برند شود، باید ابتدا در حوزه شخصیت و متن درست طراحی شود، ایده ها درست باشد و در بستر متن و قصه مناسبی قرار بگیرد و تمامی مراحل کار که قبلا توضیح دادم درست انجام شود. از طراحی و پرورش ایده تا شکل گیری یک کاراکتر عروسکی که ظرفیت محبوب شدن را داشته باشد بیش از یک سال زمان و همکاری تعداد زیادی هنرمند را می طلبد و اگر فرض کنیم چنین چیزی اتفاق بیفتد این برنامه باید به میزان زیادی پخش شود بچه ها آن را ببینند و به آن عادت کنند؛ بنابراین این کار شدنی است ولی هم هزینه زیادی می برد و هم اینکه در نهایت آزمون و خطا هم در آن است.
جناب‌خان با رامبد جوان و محمد بحرانی صعود میکندسرپرستی طراحی و خلق عروسک جناب‌خان گفت: حتما اینگونه است که با وجود محمد بحرانی و رامبد جوان، جناب خان همیشه مسیر صعودی خودش را حفظ می کند. به ویژه محمد بحرانی که عاشق کاراکتر جناب خان است و از آن در برابر هر آسیبی محافظت خواهد کرد. از طرفی اتاق فکری که در «خندوانه» وجود دارد، موثر است و همه اینها کمک کرده‌اند جناب خان مسیر رو به رشدی را طی کند و امیدوارم این مسیر ادامه داشته باشد. ولی در مجموع اتفاقی که افتاد و با برنامه هایی که در ذهنم داشتم همسو نبود، به نوعی هدف من بر این بود که برند عروسکی برای بچه ها داشته باشیم اما خب دست‌اندازی در این مسیر ایجاد شد و البته صرفا به خاطر جناب‌خان نبود. بلکه شرایط حاکم بر رسانه‌ها و شبکه نمایش خانگی آن سال‌ها هم موثر بود و این شرایط را رقم زد.
او درباره عملکرد جناب خان در فصل جدید «خندوانه» نیز اظهار کرد: می بینم که جناب خان چه قدر دوست داشتنی است و چقدر مردم دوستش دارند و امانتی را که بچه های کوچه مروارید به محمد و رامبد سپردند، خوب مراقبت می کنند. باید بدانیم به دست آوردن اتفاقی مثل جناب خان، اتفاق ساده ای نیست. ما تلاش می کردیم در بخش خصوصی این کاراکتر را نگه داریم و در همان فضایی که مربوط به کودکان است، کار را ادامه دهیم اما حالا خواست خدا بود که به شکل دیگری در «خندوانه» برود و مسیرش را ادامه دهد و یکی از دلایلی که مالکیت جناب خان را برخلاف میلم از دسترس خارج کردم، این بود که متعلق به مردم است و نباید بیش از این آسیب ببیند. ضمن اینکه از مسئولانی که تصمیم‌گیرنده هستند، تقاضا می کنم که کاراکترهایی مثل کلاه قرمزی، مجید دلبندم و سایر عروسک های محبوب را به عنوان سرمایه های ملی و مردمی به برنامه هایشان برگردانیم.
سالارزهی در پایان گفت: ما در حوزه کار انیمیشن و عروسکی استعدادها و توانایی هایی داریم که پراکنده و هدایت نشده هستند. اگر مسئولان و دست‌اندرکاران توجه کنند و رونق اقتصادی ایجاد شود، واقعا در سطح جهانی می‌شود کار کرد.
ساخت سریالی که ۲۰ سال طول میکشداین کارگردان در ادامه، از تدارک سریالی جدید در شبکه نمایش خانگی خبر داد و توضیح داد: در حال حاضر در حال طراحی و نویسندگی مجموعه جدیدی برای نمایش خانگی هستیم که شاید بلندترین و طولانی ترین سریالی باشد که تاکنون ساخته شده باشد. فضای کار بیشتر به کمدی رمانتیک نزدیک است که مستلزم همراهی و همکاری هنرمندان و بازیگران در مدت زمان حدود ۲۰ سال است که کار ساده ای نیست ولی اگر همه چیز خوب پیش برود، ان شاءالله سال آینده ساخته خواهد شد.
سالارزهی گفت: هنوز عنوانی برای آن انتخاب نشده است ولی بعد از اتمام تولید فصل اول این مجموعه، پروژه های عروسکی که به غیر از «کوچه مروارید» به آن فکر کردیم و به نظرمی رسد که امکان ساخت و موفقیت شان بیشتر است، در اولویت قرار می گیرند؛ البته احتمال اینکه بدون جناب خان «کوچه مروارید» را ادامه دهیم وجود دارد.
کد خبر 646173 برچسب‌ها جناب‌خان برنامه طنز- خندوانه تلویزیون - صدا و سیمامنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: جناب خان برنامه طنز خندوانه تلویزیون صدا و سیما شبکه نمایش خانگی کوچه مروارید محمد بحرانی جناب خان جناب خان کلاه قرمزی برنامه ها عروسک ها بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۰۰۹۵۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دراین موزه حسابی بچگی کنید | نوستالژی هایی که هیچ کجا پیدا نمی شوند
همشهری آنلاین- سحر جعفریان: خانم بیات به میان‌ِ متراکم بازیچه‌ها دست می‌برد و علی‌وَرجه چوبی را که قدمتی دراز دارد، بیرون می‌کشد. بعد رو به سوی پسرکان دبستانی که بازیگوشی، قرار از کفشان برده، رسا می‌گوید: «کی آقای علی‌ورجه رو می‌شناسه!؟» و بچه‌ها که از تعجب چشمانشان به غایت، گرد شده، خیره به علی‌ورجه می‌مانند و حسابی وراندازش می‌کنند. تعدادی‌شان سعی دارند جلو بروند و دستی به آن بازیچه نادیده بکشند و تعدادی دیگر نیز در قیاس سریع آن با گوشی‌های هوشمند و انواع بازی‌های سوپر گرافیکش مانند دیابلوایمورتال، دیسلیت، ایپکس لجندز یا دستگاه و کنسول‌های پلی‌استیشن، ایکس‌باکس، سوییچ‌لایت و لاجیتک جی‌کلاود و یا حتی فیگور یا عروسک‌های برساخته از معروف‌ترین شخصیت‌های انیمیشنی از دخترکفشدوزکی، السا و آنا گرفته تا بَتمن، جوکر و هری‌پاتر هستند. حیرتشان ادامه دارد و طولانی شده. اما خانم بیات هم دست بردار نیست و این بار با برداشتن عروسک تَکم که آن نیز چوبین است و آراسته به پارچه‌هایی خوش‌رنگ بر بار حیرانی آنها که زبان به کام فرود بردن‌شان جزو محالات بوده، می‌افزاید و آهنگین، چنین می‌خواند: «تکم، تکم ناز ائیلر/ چوبانا آواز ائیلر/ ییغار قویون قوزونی/ بایراما پیشواز ائیلر». این آغاز یک تور تفریحی متفاوت در موزه‌ای خاطره‌انگیز و سرگرم‌کننده است نه فقط برای پسربچه‌های بازیگوش دبستانی که برای همه افرادِ دوستدار بازی و اسباب‌بازی؛ از خردسال ۳ ساله تا کهن‌سال ۱۰۰ ساله. به موزه اسباب‌بازی و عروسک خوش آمدید.
وقتی علی‌ورجه بود اما بَتمن نبود!پسربچه‌ها که پاسخی برای سوالات خانم بیات ندارند دوباره بنای هیاهو و همهمه می‌گذارند. باربد کلاس دوم دبستان است و در میان پسربچه‌ها. ترکیب موهای فر و پر که نیمی از پیشانی‌اش را پوشانده با آن عینک گرد و سیاه، دوست‌داشتنی‌ترش کرده. آنقدر که وقتی یکی از بازیچه‌های تعادلی هنگام بازی از دستش افتاد و شکست، نه خانم بیات که مدیر موزه و نه خانم منطقی که طراح بازی‌های گروهی و راهنمای موزه هستند، هیچ‌یک راضی به سرزنش یا برخوردی جدی با او نشدند. اتفاقی که به گفته آرزو بیات که بیش از ۲۰ سال است علاقه و کارش را در این موزه به هم گره زده و بالغ بر هزار و ۵۰۰ بازیچه بومی و غیربومی، کلاسیک و مدرن را گِردآورده، بسیار رخ داده و هر بار نیز خودش یا یکی دیگر از مجموعه‌داران موزه یعنی پیام احتسامی کار تعمیر آن اسباب‌بازی‌ها را در کارگاه ساخت و تعمیر بازیچه‌های موزه بر عهده گرفته‌اند. بازیچه علی‌ورجه بعد از کلی دست به دست چرخیدن و پیچ و تاب خوردن روی آن طناب متصل، حالا به دستِ برسام کوچولو رسیده. کمی با آن بازی می‌کند و بعد مشتاقانه می‌رود سراغ خانم بیات: «خاله؛ من کارتون علی‌ورجه رو ندیدم؟» خانم بیات هم گویی منتظر این پرسش بوده، فرصت را مغتنم می‌یابد و خطاب به همه پسربچه‌ها می‌گوید: «زمان‌های خیلی قدیم، پدرها و مادرها در همه جای دنیا برای بچه‌هاشون بازیچه درست می‌کردند از سفال، استخوان‌های حیوانات، چوب و برگ، فلز، پارچه و غیره. یکی از اون بازیچه‌ها، آدمک‌ورجه بود که توی کشور ما به علی‌ورجه مشهور شد. علی‌ورجه یه خواهر هم داره به اسم پَری‌ورجه یا لیلاورجه.»
بیشتر بخوانید:این مرد «مستر خروس» است
ملاقات با چَمچِه خاتون و باربیصدای بازیچه‌های طبلک و قارقارک زیرِ صدای هیاهوی پسربچه‌ها به خوبی شنیده می‌شود؛ آن هم در حالی که انواع اسلینکی‌ها در دستان آنها کِش می‌آیند. کمی بعد که پسربچه‌ها از تماشا و بازی با نمونه‌هایی از فرفره، چرخی، عروسک‌های بومی شهرهای مختلف کشور (نه‌نه گندمی، آروس، بوکه بارانه، لیلی، دهتولوک، چَمچِه خاتون، گلین، دوتوک، بی‌بی کُگ)، ماتروشکا، عروسک پارویی، یویو، تیله، عروسک و بازیچه‌های پلاستیکی و های‌پلاستیک، چینی، پولیشی، سیلسکونی، پارچه‌ای و موزیکال، فارغ شدند با عبور از راهرویی باریک به خود نوید بازی‌های فراوان دیگر در بخش دوم موزه (معاصر) را می‌دهند. در این بخش، چند خانم جوان سرگرم بازدید و آشنایی با سیر تکامل بازیچه‌ها هستند. انواع لگو و اسباب‌بازی‌های معاصر که البته قدیمی‌ترین‌شان دوربینی سه‌بعدی یا همان ویومستر انگلیسی و قطار کوکی آلمانی (۱۹۲۰) است در ویترین‌ها دیده می‌شود. یزدان، کلاس اول است و با دیدن ربات‌های مکانیکی دهه ۴۰ و ۵۰ میلادی و ماشین‌های برند چنان به وجد آمده که بی‌دریغ اشک می‌ریزد و می‌گوید: «من از اینا می‌خوام خاله! یکیش رو به من می‌دی!» آن طرف‌تر، طاها رویای ساختن اسباب‌بازی‌های خفن را در سر می‌پروراند! خفن همان اصطلاحی‌ست که او در گوشِ علیسان (دوستش) زمزمه می‌کند تا به درستی حق توصیفی کامل از اسباب‌بازی‌های دست‌ساز خود را ادا کرده باشد. بعد از تصمیم‌گیری برای شغلی که در بزرگسالی انتخاب خواهد کرد، مقابل ویترین کتاب‌های داستان قدیمی، بازی‌های فکری و مجموعه تقریبا کاملی از سِری عروسک‌های باربی می‌ایستد.
به یاد خاطره‌هایی که هیچ از تراژدی کم ندارندزمان آن فرا رسیده که خانم بیات برگه‌هایی سفید میان بازدیدکنندگان تقسیم کند تا تصویر جذاب‌ترین بازیچه و اسباب‌بازی که در موزه دیدن را نقاشی کنند. همین می‌شود که اندکی از هیاهوی پسربچه‌ها کاسته می‌شود و باقی بازدیدکنندگان موزه نیز که اغلب بزرگسال هستند، راحت‌تر به کاویدن ویترین اسباب‌بازی‌هایی که با بسیاری‌شان خاطره دارند، می‌پردازند. مریم یکی از همین بازدیدکنندگان است که آهسته به گوشِ نگار می‌خواند: «وای این عروسک رو ببین! وقتی بچه بودم چقدر آرزو می‌کردم یکی از اینان بخرم!» هنوز نگار مجال واکنش به این خاطره که به نظرش کم از یک تراژدیِ تمام عیار دخترانه ندارد، پیدا نکرده که دوباره صدای هیاهو پسرکان به هوا برمی‌خیزد. «خاله... خاله... من کشیدم... ببین...» جالب اینکه علی‌ورجه، اسب چرخی و سنگِ خانه‌سازی بیشترین فراوانی تکرار را در نقاشی آنها داشت و پراستقبال‌ترین بخش موزه نیز کارگاه آموزشی-تفریحی اسباب‌بازی سازی بود. خانم منطقی تاکید می‌کند: «نسل امروز چون از شناخت و لذت بازیچه‌های بومی و بازی‌های تعاملی قدیمی محروم مانده‌اند، گرفتار به دام بازی‌های رایانه‌ای و اسباب‌بازی‌های مدرن درآمده‌اند.» خانم بیات بعد از بدرقه صمیمانه پسربچه‌ها با روی خوش و اهدای فرفره‌هایی که در کارگاه اسباب‌بازی سازی موزه ساخته شده‌اند و پیش از آمدن گروه دیگری از بازدیدکنندگان، عکس‌های کودکیِ افرادی که به موزه اسباب‌بازی‌های قدیمی اهدا کرده‌اند به دیوارِ دوستداران بازی موزه نصب می‌کند.
بیشتر بخوانید:بهزیستی این گلایه زنان مددجو را بشنود
کد خبر 848165 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها بازی خبر مهم موزه جشنواره نمایش عروسکی هنر
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور