به نقل از «ایران اکونومیست»

استقلال و پرسپولیس بهمن‌ماه باید بورسی شوند

تاریخ انتشار: ۱۸ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۰۷۲۸۰۲

ایران اکونومیست- رییس سازمان خصوصی سازی اظهار داشت: زیان انباشته باشگاه پرسپولیس بالای ۲۰۰ میلیارد تومان است و با احتساب سایر بدهی‌ها از جمله مالیات به ۵۰۰ میلیارد تومان می‌رسد. اما ارزش کل باشگاه پرسپولیس ۱۸۰۰ میلیارد تومان ارزیابی شده که ۱۰۰۰ میلیارد تومان آن ارزش برند این باشگاه است.

حسین قربانزاده  در پاسخ به این سوال که آیا همچنان با حذف استقلال و پرسپولیس از لیگ قهرمانان آسیا تا یک ماه آینده بورسی می‌شوند، اظهار داشت: موعد مقرر پذیرش دو باشگاه استقلال و پرسپولیس بهمن ماه است و این موضوع هیچ ارتباطی با حذف این دو باشگاه ندارد البته هر دوی این باشگاه‌ها 10 روز استیناف دارند اما به هر حال تنها یکی از دلایل ما برای خصوصی‌سازی دو این باشگاه بحث حضور آنها در مسابقات بین المللی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد:‌این دو باشگاه باید هر چه سریع تر صورت‌های مالی خود را نهایی و ارایه دهند و عملیات تجدید ارزیابی صورت بگیرد و پس از آن هیات پذریش بورس آن را بپذیرند و در بهمن ماه درج نماد شوند. این مسیر اداری و پذیرش دو شرکت در حال انجام است و به هر حال در بهمن ماه باید این دو شرکت بورسی شوند اگر امسال این عملیات برای دو باشگاه انجام نشود به طور قطع مشکلات آنها در سال آینده ادامه پیدا می‌کند.

معاون وزیر اقتصاد افزود: در حال حاضر باشگاه استقلال صورت مالی خود را تحویل داده و هنوز باشگاه پرسپولیس صورت مالی را تحویل نداده است.

قربانزاده درباره دلایل تاخیر واگذاری این دو باشگاه در چند سال گذشته اظهار داشت: مشکلات بندهای حسابرسی سال گذشته زیاد بوده است و در تهیه صورت‌های مالی باید این بندها را تعیین تکلیف کنند. برای مثال بدهی به بازیکن یا مربی خارجی یا اساسا بدهی مالیاتی تسویه نشده دارند و تا زمانی که این بدهی‌ها تعیین تکلیف نشود، صورت‌های مالی شفاف نخواهد بود. باید این بدهی‌ها پاکسازی شود تا کمترین بندها را داشته باشند که خود این موضوع زمان‌بر است و از سوی دیگر حسابرس هم باید این صورت‌های مالی را تایید کند. پس از آن صورت‌های مالی تایید شده به صورت سود و زیان، ترازنامه و ... تهیه و برای سازمان ارسال شود. مسیری از این مراحل زمان بر طی شده است و باید مابقی مراحل هم انجام شود.

وی همچنین با اشاره به میزان بدهی دو باشگاه گفت: زیان انباشته باشگاه پرسپولیس بالای 200 میلیارد تومان است و با احتساب سایر بدهی‌ها از جمله مالیات به 500 میلیارد تومان می‌رسد. اما ارزش کل باشگاه پرسپولیس 1800 میلیارد تومان ارزیابی شده که 1000 میلیارد تومان آن ارزش برند این باشگاه است.

رییس سازمان خصوصی سازی تاکید کرد: تاخیر در سال‌های گذشته بیشتر به عملکرد وزرای ورزش برمی‌گردد از این جهت که حساسیت‌های زیادی برای مدیریت این دو باشگاه وجود داشت و چه کسانی پاسخگو خواهند بود. موضوع دیگر این است که این باشگاه ابزار قدرتی برای وزارتخانه ها محسوب می‌شوند. می‌توان علت عمده تاخیر در واگذاری این دو باشگاه به همین دلیل بوده است.

قربانزاده با بیان اینکه اما مهم ترین دلیل عدم واگذاری این دو باشگاه در سال های گذشته به بحث محل درآمد این شرکت‌ها برمی‌گرد، ادامه داد: هر شرکتی که وارد بورس می‌شود باید سودآور باشد و لازمه سودآوری هم، تضمین سود عملیاتی آن شرکت است. منظور از سود عملیاتی این است که در راستای فعالیت شرکت بتواند سود کسب کند.

وی گفت: در تمام دنیا بالای 60 تا 70 درصد محل درآمد باشگاه‌های فوتبال حق پخش تلویزیونی است تا زمانی که این موضوع تعیین تکلیف نشود یک باشگاه فوتبالی نمی‌تواند استمرار سودآوری داشته باشد. ممکن است این باشگاه‌ها برای مدتی حمایت شوند اما در نهایت باید سودآوری تضمین شده داشته باشند. غیر از این روند و سازو کار مانند این است که از یک شرکت و کارخانه فولادی انتظار داشته باشیم از محل فروش پوشاک (تاسیس یک کارخانه جانبی) درآمدزایی کند.

رییس کل سازمان خصوصی سازی افزود: در دنیا یک باشگاه فوتبالی با دیده شدن درآمد کسب می‌کند و مابقی درآمدها از جمله پیراهن و تبلیغات محیطی حاشیه هستند. اما در ایران برای این دو باشگاه در اصل درآمدزایی با چالش مواجه شده‌ایم و حاکمیت یک بار برای همیشه این مشکل را باید برطرف کند. صدا و سیما، وزارتخانه‌ها و باشگاه‌ها باید با برگزاری جلسات در این باره به توافق برسند. باید توجه داشته باشیم دو باشگاه استقلال و پرسپولیس طرفدار میلیونی دارند و باید به صورت مستمر درآمدی از محل پخش تلویزیونی داشته باشند. تقاضای تماشای این بازی‌ها برای دو باشگاه تضمین شده است و تضمین تقاضا برای این دو باشگاه وجود دارد بنابراین نباید آنها را از این سود و درآمد عملیاتی‌شان محروم کرد. اگر بحث سودآوری این شرکت‌ها برطرف شود، واگذاری این باشگاه بر روی ریل می‌افتد.

وی با بیان اینکه در حال حاضر این دو باشگاه از طریق تبلیغات محیطی، فروش اقلام، استفاده از اپلیکیشن‌ها و .... خود را سودآور جلوه داده‌اند این در حالی است که به راحتی دسترسی به سود عملیاتی دارند، اظهار داشت: هر دو باشگاه یک بیزنس پلن و طرح توجیهی درآمدزایی تهیه کرده‌اند که تا پایان دی ماه باید آن را به بورس تحویل دهند که بورس استمرار سودآوری این شرکت‌ها را باید تایید کند و همزمان جلسات با صدا و سیما در حال برگزاری است تا به یک توافقی برای پخش زنده در پلت فرم های غیر تلویزیونی برسند

رییس کل سازمان خصوصی سازی ادامه داد: روش واگذاری این دو باشگاه آن بخشی که وارد بورس می‌شود به صورت عرضه اولیه و خرد به مردم است.
انتهای پیام/

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: واگذاری این دو باشگاه استقلال و پرسپولیس سازمان خصوصی سازی باشگاه پرسپولیس میلیارد تومان صورت های مالی باشگاه ها بهمن ماه بدهی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۰۷۲۸۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عبور از دژاووی بورسی

بازدهی منفی بورس به سومین روز متوالی رسید. شواهد امر نشان می‌دهد بخش بزرگی از ترس معامله‌گران از یادآوری خاطرات ناخوشایند در اردیبهشت۱۴۰۲ نشأت می‌گیرد که کاهش شاخص کل بورس را در جهت مخالف با ارزندگی قیمت رقم زده است.

به گزارش دنیای اقتصاد، «دژاوو» یا «آشنا پنداری» به معنای تجربه احساس یادآوری عجیبی از خاطراتی است که آن را قبلا تجربه کرده‌اید. درست همین احساس در میان بورس‌بازان به سرعت در حال شیوع است؛ به‌طوری‌که وضعیت مذکور سبب تحلیل‌های نادرست در بازار شده است؛ بنابراین هر روز فضای تحلیلی بازار ضعیف‌تر می‌شود و در این فضای غیرتحلیلی، فعالان بازار از واقعیت‌های ارزندگی قیمت سهام غافل شده‌اند.

اگر چه برخی فرضیات فعالان بازار به‌طور مشخص به تکرار دخالت سیاستگذار در بورس بازمی‌گردد، اما «ارزندگی بورس» در مقایسه با بازار‌های تورم‌زا وزنه سنگینی است که حتی به تنهایی می‌تواند از خروج نقدینگی ممانعت به عمل آورد. گفت‌وگوی کارشناسان نشان می‌دهد کاهش شاخص سهام در پنج سکانس قابل بررسی است.

بورس تهران روز گذشته ضمن تداوم روند نزولی شاخص سهام، تا حدودی بازدهی هفته نخست اردیبهشت را تخلیه کرد؛ همچنین شاخص مرز روانی ۲.۳ میلیون واحد را از‌ دست‌رفته دیده و از ابتدای هفته با کاهش ارتفاع ۱.۵۴ درصدی مواجه شده است. در بازار دیروز معامله‌گران در حالی فعالیت خود را شروع کردند که بهای دلار و طلا در مسیر افزایشی حرکت کردند و معامله‌گران این بازار‌ها روز هیجانی را پشت سر گذاشتند.

بورس با چنین کارنامه‌ای در هفته دوم اردیبهشت عملا از رقابت با رقبای خود بازمانده است. تغییر مسیر بورس از روند صعودی به یکی از بحث‌برانگیزترین موضوعات بازار مبدل شده است. کارشناسان بورسی مهم‌ترین عامل سرعت گرفتن خروج پول حقیقی از تالار شیشه‌ای را «یادآوری خاطرات تلخ اردیبهشت ۱۴۰۲» می‌دانند. در چنین فضایی یک عامل منفی می‌تواند بهانه اصلاح قیمت‌ها و حجم معاملات باشد. این موضوع سبب شده هر خبری بتواند بر اندام نحیف سهامداران بی‌تجربه لرزه بیفکند.

برای سومین روز متوالی، خالص تغییر مالکیت سهام به نام معامله‌گران حقوقی بازار ثبت شد. یکی از نکات مهم در معاملات روز‌های قبل این است که نماد‌های کوچک‌تر و صنایع کوچک‌تر بورسی با کاهش قیمت بیشتری مواجه شدند. بررسی کلیت بازار نشان می‌دهد در حال حاضر خبری از تقاضای معامله‌گران خرد برای خرید سهام دیده نمی‌شود.

بازار سهام از ابتدای اردیبهشت تاکنون دو نیمه متفاوت را پشت‌سر گذاشته است. بورس اردیبهشت را توفانی آغاز کرد و با کسب بازدهی ۴.۳۵ درصدی وارد دومین هفته اردیبهشت شد. با توجه به اینکه در هفته قبل بازار متاثر از چند خبر بازدهی مثبت را ثبت کرده بود، هم‌زمان با فروکش کردن تب اخبار مذکور و عبور از سطح ۲.۳ میلیون واحد، مجددا به روال سابق بازگشت. اخباری که توانسته بود بورس را سبز‌پوش کند در گام اول به آرام گرفتن تنش‌های سیاسی کشور و بعد از آن به پیشروی دلار نیمایی مرتبط بودند.

بار روانی دو خبر مالیاتی

بررسی معاملات روز گذشته نشان می‌دهد اکثر نماد‌های بزرگ و کوچک بازار با افت تقاضا مواجه شدند. در همین حال افزایش قیمت ارز و طلا موجب شده است عطش تقاضا در میان سهامداران خرد رنگ ببازد. دسته‌ای از کارشناسان بازار سرمایه، عقب‌گرد بورس در هفته جاری را به طور مستقیم مرتبط با مقاومت بانک مرکزی برای افزایش قیمت دلار نیما می‌دانند؛ البته این موضوع مورد اقبال همه تحلیلگران نیست.

در ابتدای هفته خبری در مورد اصلاح بند س تبصره ۶ قانون بودجه ۱۴۰۳ جهت تسهیل فعالیت‌های اقتصادی در بازار منتشر شد، اما به دلیل اینکه سرنوشت این خبر همچنان با ابهام مواجه است بازار واکنش مثبتی به این مهم نشان نداد. با توجه به اینکه تصمیمات قطعی درمورد معافیت مالیاتی می‌توانست نقطه آغازی برای رشد قیمت سهام باشد، اما ابهامات کنونی سردرگمی بورس‌بازان را به دنبال داشته است.

از سوی دیگر سهامداران تعلل دلار نیما برای استارت صعودی از سوی بانک مرکزی را مطابق با انتظارات بازار ارزیابی نمی‌کنند و معتقدند جهش نرخ دلار آزاد در نهایت باید منجر به رشد دلار نیما شود. این در حالی است که برخی از کارشناسان همچنان با تاکید بر ارزندگی سهم، معتقدند جاماندگی بورس به‌زودی جبران خواهد شد. اما کماکان نمی‌توان تحلیل دقیقی از وضعیت بازار ارائه کرد. این امر به وضعیت متغیر‌های اثرگذار بر بورس بستگی دارد. با‌ این‌حال می‌توان گفت نگرانی برخی افراد بیشتر از لحاظ ذهنی است. آنچه حالا موجب نگرانی اهالی بازار سهام شده است، عمدتا به رفتار دسته‌جمعی سرمایه‌گذاران خرد در مقابل شرایط کنونی بورس بازمی‌گردد.

فردین آقابزرگی، کارشناس بازار سرمایه، به دلایل تغییر مسیر بورس از مسیر صعودی اشاره کرد.

او با به تصویر کشیدن چند سکانس از افت ۱.۵۴ درصدی شاخص از ابتدای هفته اظهار کرد: طی معاملات روز‌های گذشته ضعف تقاضا در سمت خرید به‌خوبی نمایان بود. این موضوع حتی در کاهش ارزش معاملات به‌وضوح نمایان شده است. در به وجود آمدن شرایط فوق دلایل مختلفی دخیل بوده است. در وهله اول یک اتفاق مهم بازار را به سمت احتیاط مضاعف پیش برد. دستکاری و تغییرات احتمالی در وضع قوانین مالیاتی یک شائبه را ایجاد کرده، اینکه آیا ممکن است اتفاقات اردیبهشت ۱۴۰۲ و دخالت در سازوکار قیمتی بازار مجددا رخ دهد؟ بند «س» تبصره ۶ قانون بودجه که مربوط به اعمال محدودیت در معافیت مالیاتی صندوق‌های سرمایه‌گذاری با ارزش بیش از ۵۰۰ میلیارد تومان است، استارت نگرانی فعلان بورسی را زد.

از سوی دیگر بازار با یک ابهام بزرگ مواجه است. قانون «مالیات بر عایدی سرمایه» که اکنون همه بازار‌ها را با چالش مواجه کرده است، در نهایت به نفع بورس خواهد بود. اما چرا بازار واکنش مثبت نشان نداد؟ دلیل رفتار منفی سهامداران را باید به نکات مبهم در مورد جزئیات این خبر گره زد.

مطمئنا افراد بخشی از منابعی را که در بازار‌های خودرو، طلا، سکه و لوازم خانگی پارک کرده‌اند، بعد از قانون «مالیات بر عایدی سرمایه» به بورس وارد خواهند کرد. اکنون با توجه به اینکه از طریق قانون «مالیات بر عایدی سرمایه» دارایی افراد ردیابی خواهد شد، جابه‌جایی پول رخ خواهد داد که منشأ آن به قانون مذکور بازمی‌گردد.

به این صورت که با فاصله بسیار زیاد به نفع بازار سرمایه است، البته به شرطی که بند «س» اصلاح شود. این موضوع شوک جدیدی به بورس وارد کرد و مربوط به ابهامات آن است. مثلا فکر کنید قرار باشد دامنه نوسان قیمت را تغییر دهند. ابهامات به‌وجود‌آمده در ابتدای امر می‌تواند بازار را شوکه کند. اما وقتی جزئیات خبر مشخص شود، طبیعتا از بار روانی منفی پیرامون آن کاسته خواهد شد.

به بیانی دیگر افراد آماتور در بازار سهام در رویارویی با این قبیل ابهامات بلافاصله در صف فروش قرار می‌گیرند. واقعیت امر این است که بازار به مرور زمان و در میان‌مدت نسبت به این مهم واکنش مثبت نشان خواهد داد. اما یکی از مهم‌ترین دلایل ریزش بورس در هفته جاری را می‌توان به ابهامات حاکم بر این خبر نسبت داد.

پیشروی بی‌اعتمادی

نکته دوم به بی‌اعتمادی حاکم بر بازار سرمایه برمی‌گردد. در شرایط فعلی سرمایه‌گذاران به دلیل تجربه تلخ سال‌های قبل دچار «بورس‌هراسی» شده‌اند. با توجه به حواشی‌ای که سال قبل پیرامون نرخ خوراک پتروشیمی‌ها به وجود آمد، بورس تهران با بی‌اعتمادی برای ورود پول درگیر شده است. بر همین اساس هر گونه اخباری که از سوی سیاستگذار منتشر می‌شود، فعالان بورسی را به لاک دفاعی فرومی‌برد. درحقیقت این سیگنال به بازار مخابره شده است که دولت به دنبال تامین سرمایه از بورس است.

استیصال بازارگردان‌ها

موضوع سوم به منع فروش بازار گردان‌ها باز می‌گردد. حدود یک ماه است که بازار‌ گردان‌ها اجازه فروش سهام ندارند. این درحالی است که منابع بازار گردان‌ها از محل فروش سهام به دست می‌آید. وقتی بازار گردان‌ها منابع در اختیار نداشته باشند، به‌مرور تحلیل می‌روند. سهام برخی شرکت‌های بزرگ به دلیل این قانون کاملا رها شده است. معمولا شرکت‌های بزرگ و شاخص‌ساز رفتاری شبیه شاخص کل از خود نشان می‌دهند. اما در روز‌های اخیر برخی از شرکت‌های بزرگ با کاهش بیش از ۱.۵ درصدی قیمت سهام به دلیل منع فروش و نبود منابع درآمد بازارگردان‌ها مواجه بوده‌اند. این موضوع در کلیت روند بازار موثر بوده است. حقوقی‌ها نیز در چنین دامی گرفتار شده‌اند.

فاصله دلار نیما و دلار آزاد

یکی از مسائلی که در روز‌های اخیر اذهان اهالی بازار را درگیر کرده است، به موضوع نرخ دلار نیما باز می‌گردد. نشریات معتبری همچون «پلت» در حوزه پتروشیمی، معمولا متوسط قیمت را در بازه ۳ تا ۶ ماهه در نظر می‌گیرند. در واقع در این بازه زمانی متوسط قیمت برای اثرگذاری روی محاسبات و آثار سود و زیان در نظر گرفته می‌شود؛ بنابراین باید گفت نوسانات در یک دوره محدود چند روزه نمی‌توانند چندان اثر محسوس و ملموسی بر درآمد شرکت‌ها داشته باشند.

البته شرط این مهم به این موضوع بازمی‌گردد که نوسانات محدود، مقطعی باشند. اما از سوی دیگر فاصله بیش از ۵۰ درصدی نرخ دلار نیما با دلار آزاد خود مسبب ایجاد هراس در بازار است. در کل می‌توان این‌طور بیان کرد که ریزش روز‌های اخیر بورس مرتبط با افت اندک دلار نیما نیست.