تهیه دقیق‌ترین نقشه سه بعدی کیهان
تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۱۵۰۰۲۹
فرارو- گوروهی از دانشمندان حوزه ستاره شناسی در حال کار بر روی تهیه یک نقشه دقیق سه بعدی از کیهان هستند که دقیق‌ترین نقشه از کیهان خواهد بود و می‌تواند دانشمندان را در شناخت مبدأ کیهان و مسیر حرکت آن یاری دهد.
به گزارش فرارو، این نقشه شامل ۷.۵ میلیون کهکشان اولیه از ۳۵ میلیون کهکشان است که جزئیات بسیار دقیقی را ارائه می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دانشمندان از ابزار طیف سنجی انرژی تاریک (DESI) برای این پروژه استفاده می‌کنند و قطعه‌ای را با استفاده از ۵۰۰۰ فیبر نوری ساخته اند که میدان دید تلسکوپ را افزایش می‌دهد. این پروژه هر ماه حدود یک میلیون کهکشان را به لیست موجود اضافه می‌کند. زمانی که نقشه کامل شد و با اطلاعاتی که منشأ آنها به ۱۱ میلیارد سال پیش برمی‌گردد، انتظار می‌رود که اخترشناسان بتوانند مبدأ کیهان و مسیر حرکت آن را درک کنند.
پروفسور کارلوس از موسسه کیهان شناسی محاسباتی دانشگاه دورهام به بی بی سی گفت: «این [پروژه]به ما کمک می‌کند تا سرنخ‌هایی را در مورد ماهیت انرژی تاریک جستجو کنیم. همچنین درباره ماده تاریک و نقشی که در نحوه شکل گیری کهکشان‌هایی مانند راه شیری و چگونگی تکامل جهان ایفا می‌کند، بیشتر خواهیم آموخت.»
به گزارش فرارو، محققان همچنین در تلاش هستند تا از این داده‌ها برای کشف چگونگی رفتار سیاهچاله‌های متوسط در کهکشان‌های کوچک استفاده کنند. تلسکوپ DESI تاکنون نقشه برداری از ۷.۵ میلیون کهکشان را به انجام رسانده و قصد دارد تا پایان مآموریت خود در سال ۲۰۲۶، تعداد ۲۷.۵ میلیون کهکشان را به این مجموعه اضافه کند.
ویکتوریا فاوست، محقق دکترا در مرکز نجوم فراکهکشانی دانشگاه دورهام، که همچنین در این پروژه مشارکت دارد، گفت که DESI در حال فهرست‌بندی اجرام کم‌نورتر و قرمزتر از آنچه قبلاً کشف شده بود، است. او گفت: ما در حال یافتن سیستم‌های عجیب و غریب زیادی از جمله نمونه‌های بزرگی از اشیاء کمیاب هستیم که قبلاً نتوانسته‌ایم جزئیات آنها را مطالعه کنیم. لازم به ذکر است که DESI بر روی تلسکوپ Nicholas U. Mayall در آریزونا نصب شده است.
مادهٔ تاریک، گونه‌ای از ماده است که فرضیهٔ وجود آن در اخترشناسی و کیهان‌شناسی ارائه شده است تا پدیده‌هایی را توضیح دهد که به نظر می‌رسد ناشی از وجود میزان خاصی از جرم باشند که از جرم موجود مشاهده شده در جهان بیشتر است. مادهٔ تاریک به‌طور مستقیم با استفاده از تلسکوپ قابل مشاهده نیست، مشخصاً مادهٔ تاریک نور یا سایر امواج الکترومغناطیسی را به میزان قابل توجهی جذب یا منتشر نمی‌کند. به بیان دیگر مادهٔ تاریک به سادگی ماده‌ای است که واکنشی نسبت به نور نشان نمی‌دهد. در عوض، وجود و ویژگی‌های مادهٔ تاریک را می‌توان به‌طور غیرمستقیم و از طریق تأثیرات گرانش بر روی مادهٔ مرئی، تابش و ساختار بزرگ مقیاس جهان نتیجه گرفت.
منبع: gadgets
ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو
منبع: فرارو
کلیدواژه: کیهان نقشه کیهان کهکشان میلیون کهکشان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۱۵۰۰۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تازه‌ترین شواهد از وجود سیاره X در لبه تاریک منظومه شمسی
گروهی از دانشمندان سیاره‌شناس از کالتک (مؤسسه فناوری کالیفرنیا)، دانشگاه کوت د-ازور و مؤسسه تحقیقات ساوت‌وست شواهد جدیدی را مبنی بر وجود سیاره نهم گزارش کرده‌اند. آنها مقاله خود را روی سرور preprint arXiv منتشر کرده‌اند و این مقاله برای انتشار در «آستروفیزیکال ژورنال لترز» پذیرفته شده است.
به گزارش خبرآنلاین، سال ۲۰۱۵ (۱۳۹۴) بود که دو اخترشناس کلتک، چندین جرم کمربند کایپر (کویی‌پر) را در خارج از مدار نپتون، در نزدیکی لبه منظومه شمسی پیدا کردند که به نظر می‌رسید در جهت‌گیری تقریبا نزدیکی نسبت به خورشید واقع شده‌اند. دانشمندان دلیل این انباشتگی را کشش گرانشی سیاره‌ای ناشناخته پیشنهاد دادند؛ سیاره‌ای که بعداً سیاره نهم نام گرفت. این سیاره پیشنهادی حدود ۶ برابر زمین سنگینی دارد و فاصله‌اش از خورشید می‌تواند بین ۳۵۰ تا ۶۰۰ برابر دورتر از فاصله زمین تا خورشید باشد.
البته داستان سیاره نهم هم داستان جالبی است. از زمان کشف سیاره کوتوله پلوتو در اوایل قرن بیستم تا سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۵) که پلوتو هنوز جزء سیارات منظومه شمسی دسته‌بندی می‌شد، اخترشناسان به دنبال سیاره دهم بودند و آن را سیاره X می‌نامیدند.
طی سه دهه اخیر و با یافتن تعداد بیشتری از اجرام کمربند کایپر و فرانپتونی‌ها (TNOها)، شواهد آماری ضدونقیضی از وجود سیاره نهم ارائه شده است. برخی تحلیل‌ها، توزیع اجرام یافت‌شده را به نفع وجود سیاره نهم تفسیر می‌کنند و برخی دیگر، کفه ترازو را به نفع نبود این سیاره تغییر می‌دهند. مقاله جدید به نفع وجود سیاره نهم است.
پژوهشگران در تحقیق خود به ردیابی حرکت‌های اجرام بلنددوره‌ای پرداختند که از مدار نپتون می‌گذرند و در طول سفر خود، حرکت‌های نامنظمی نشان می‌دهند. آنها از این مشاهدات برای ایجاد چند شبیه‌سازی کامپیوتری استفاده کردند که هرکدام، سناریوهای متفاوتی را به تصویر می‌کشند.
دانشمندان علاوه بر تصحیح اثر کشش گرانشی سیارات بزرگ منظومه شمسی بخصوص نپتون، داده‌های جزرومد کهکشانی را نیز به شبیه‌سازی اضافه کردند. جزرومد کهکشانی عبارت است از ترکیب نیروهای گرانشی اجرام راه‌شیری که در ورای مرزهای منظومه شمسی واقع شده‌اند.
شبیه‌سازی‌ها نشان داد که قابل‌قبول‌ترین توضیح برای رفتار اجرام فرانپتونی، تداخل جاذبه گرانشی از سیاره بزرگ دوردست است. متأسفانه شبیه‌سازی‌ها از آن نوع نبود که به تیم تحقیقاتی اجازه دهد مکان سیاره را نیز تعیین کند.
شرح عکس: مقایسه توزیع‌های مداری از شبیه‌سازی‌های حرکت nجسم شامل سیاره نهم ( P۹، چپ) و بدون آن (راست). هر دو پنل، فاصله حضیض (کمترین فاصله تا خورشید) را در برابر نیم‌محور اصلی ردپای مداری فرانپتونی‌های شبیه‌سازی‌شده با زاویه تمایل مداری کمتر از ۴۰ درجه (i
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور