بایدن در مسیر ریاست جمهوری تک دورهای است؟
تاریخ انتشار: ۲۸ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۱۵۹۳۰۹
گمانه زنیها درباره نامزدهای احتمالی حزب دموکرات برای انتخابات ۲۰۲۴ آمریکا طی روزهای اخیر بالا گرفته است.
خبرگزاری میزان – گمانه زنیها درباره نامزد حزب دموکرات برای انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا تقریبا سه سال رودتر از موعد انتخابات آغاز شده است.
به گزارش «هیل»، اگرچه برخی گزینههای مطرح شده به عنوان گزینههای غیر قابل قبول رد میشوند، اما این گمانه زنیها، عصبانیت را در حزب دموکرات آشکار میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تنها در هفته گذشته، «توماس فریدمن»، ستون نویس نیویورک تایمز، احتمال وجود نماینده جمهوریخواه ضد ترامپ را مطرح کرد.
«لیز چنی» به عنوان رقیب رئیس جمهور بایدن در سال ۲۰۲۴ اضافه شده است.
همچنین یادداشتی از وال استریت ژورنال، از سوی داگلاس شوئن و اندرو استاین، احتمال سومین نامزدی هیلاری کلینتون برای انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا را مطرح کرد.
همه این ایدهها از طرف بسیاری با تمسخر مواجه شد، اما بحثهای جدی تری در محافل دموکرات در حال بالا گرفتن است، به خصوص اگر بایدن به دنبال دوره دوم ریاست جمهوری نباشد.
آیا «کامالا هریس»، معاون رئیس جمهور آمریکا نیز گزینه مناسبی نخواهد بود؟ آیا یک چهره چپگراتر مانند الیزابت وارن مناستتر نخواهد بود؟
در هم آمیختن مرز بین واقعیت و خیال برای بسیاری از دموکراتها مفهومی است که از دیرباز مورد توجه قرار گرفته است؛ نامزدی «میشل اوباما».
بانوی اول پیشین آمریکا، یک مدعی قدرتمند خواهد بود، اما او در بیانیههای سالهای گذشته کاملاً صریح بوده است که علاقهای به این سمت ندارد.
همچنین کامالا هریس در جریان مصاحبهای شایعههای مرطرح شده در این زمینه را کاملا رد کرد.
با این حال، تا زمانی که مشکلات بایدن از بین نرود، شایعات به گوش میرسد؛ تورم در آمریکا به بالاترین حد خود در ۴۰ سال اخیر رسیده است، همه گیری کرونا دوباره احیا میشود و تلاشهای کاخ سفید درباره قانونگذاری حقوق رای و لایحه «بازسازی بهتر» تا کنون راه به جایی نبرده است.
علاوه بر این، نظرسنجی اخیر دانشگاه «کوئینیپیاک» میزان محبوبیت بایدن را تنها ۳۳ درصد نشان داده است؛ شاید این نظرسنجی اندکی دور از ذهن باشد، اما در هر صورت جایگاه بایدن در نظرسنجیها ضعیف است.
بیشتر بخوانید: ثبت رکوردی جدید در کاهش محبوبیت بایدن سایه ترامپیسم بر صحنه سیاسی آمریکاسپس زمزمههای مداوم در مورد حساسترین موضوع وجود دارد؛ سن و توانایی بایدن؛ اگر بایدن به دنبال انتخاب مجدد باشد و پیروز شود، در زمان تحلیف دوم ۸۲ ساله خواهد بود.
برخی از دموکراتها اذعان میکنند که نگرانیها عمیق هستند حتی اگر تقصیر را به جای شکستها یا ضعفهای بایدن به گردن شرایط کلی موجود بیاندازند.
یک استراتژیست دموکرات مستقر در تگزاس، میگوید «عصبانیت درون حزب دموکرات در این شرایط کاملاً قابل درک است؛ انتخابات در سال ۲۰۲۰ تقریباً رقابت نزدیکی بود اما ما هنوز درگیر کووید هستیم؛ و اثرات اقتصادی و دیگر اجتماعی آن باعث شده است که عموم مردم از وضعیت موجود ناراضی باشند. بایدن تا حدودی از این امر رنج میبرد.»
انتهای پیام/
برچسب ها: آمریکا جو بایدنمنبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: آمریکا آمریکا جو بایدن ریاست جمهوری حزب دموکرات
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۱۵۹۳۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مهاجری خطاب به ذوالنور: از رئیسی حسابکشی کنید
به گزراش «تابناک»، محمد مهاجری در روزنامه اعتماد نوشت: آقای ذوالنور به افول جایگاه مجلس اشاره کرده و به عنوان نمونه، دخالتهای بیرونی در قانونگذاری را برشمرده است. با اینکه طبق قانون اساسی، قانونگذاری منحصرا در اختیار مجلس قرار دارد، اما سالهای زیادی است که نهادهایی همچون شورای انقلاب فرهنگی، شورای عالی فضای مجازی و... دستورالعملهایی را ابلاغ میکنند که در حکم قوانین لازمالاجراست. آقای ذوالنور نخستین چهره سیاسی نیست که چنین انتقادی را بیان میکند. پیش از او نمایندگان دورههای قبل مجلس - به خصوص آقای علی مطهری - بارها این موضوع را گفتهاند، اما دوستان اصولگرا همچون جناب ذوالنور حاضر به پشتیبانی از این ایده نشدند.
جای این پرسش جدی وجود دارد که چرا چنین جراتی وجود دارد که جایگاه مجلس نادیده گرفته شود و شعار در راس امور بودن آن عملیاتی نشود؟ بگذارید از همین انتخابات اخیر مجلس در اسفند ۱۴۰۲ شروع کنیم. متاسفانه فرآیندی که از ماهها قبل آغاز شد و مجلس یازدهم هم با اصلاح قانون انتخابات به آن کمک کرد، شرایطی را به وجود آورد که مجلس دوازدهم از هماکنون با شائبه ناکارآمدی مواجه شود.
بخش بزرگی از نمایندگان مجلس یازدهم که شاید آقای ذوالنور هم جزو آنها باشد مدتی قبل از انتخابات ریاستجمهوری سیزدهم از آقای رییسی دعوت کردند وارد میدان رقابت ریاستجمهوری شود. این اقدام اگر در قالب یک فعالیت تعریف شده حزبی صورت میگرفت کاملا قابل دفاع بود، زیرا وقتی یک حزب سیاسی از کاندیدایی حمایت میکند مسوولیت اقدام خود را هم میپذیرد. اما اقدام فردی نمایندگان مجلس یازدهم معنای اقدام حزبی نداشت، بلکه نمایندگان استقلال خود را به حراج گذاشتند و عملا چک سفید امضا به رییس دولت دادند و به همین دلیل همه نمایندگانی که آن نامه را امضا کردند، باید در برابر ناکارآمدی دولت سیزدهم پاسخگو باشند. انتخابات مجلس دوازدهم متاسفانه با مشارکت کم صورت گرفت و آرای نمایندگان نیز بسیار پایین بود و از جمله در تهران، نفر اول کمی بیش از ۵۰۰ هزار رای (معادل ۵ درصد رای واجدان شرایط شرکت در انتخابات) کسب کرد. در اکثر حوزههای انتخابیه نیز افراد منتخب کمی بیش از ۲۰ درصد آرا را به خود اختصاص دادهاند.
حتما آقای ذوالنور توجه دارند که هر چه پایگاه مردمی مجلس (و البته ریاستجمهوری) ضعیفتر باشد، نهادهای دیگر حاکمیت تلاش میکنند نقش آن را در مقدرات کشور کمرنگ کنند. مجلس دوازدهم علاوه بر ضعف پیش گفته، به مدد شورای محترم نگهبان از چهرههای خاصی برخوردار شده که برخی از آنها به تنهایی قادر به نابودی حیثیت کل مجلس هستند.
جای شکرش باقی است که یکی از این افراد با تذکر رهبر معظم انقلاب، دستکم تا اطلاع ثانوی از تنشزایی و پرخاشجویی فاصله گرفت، اما باید منتظر ماند و با آغاز مجلس جدید، فصل تازهای از هنرنمایی این گروه را به تماشا نشست. دقیقا آنچه را آقای ذوالنور از بابت پایین آمدن شأن مجلس نگرانش است، همان چیزی است که خود او حتی اگر در ایجادش موثر نبوده، در برابر آن سکوت تاییدآمیز داشته است.
با این همه اگر بخواهیم خوشبینانه به آسیبشناسی نماینده محترم قم بنگریم و فرض کنیم که او با این نگاه به دنبال اصلاح مجلس است، گریزی نیست جز اینکه امیدوار باشیم همین مجلس ضعیف کم رای، نقایص خود را با عملکرد مثبت جبران کند. حسابکشی جدی و دقیق از دولت، نظارت بر عملکرد دستگاههای اجرایی و برخورد بدون رودربایستی با وزرای ضعیف و شخص رییسجمهور و نیز آتش نزدن قراردادهای بینالمللی (که حتما جناب ذوالنور آن را به یاد دارد!) میتواند کفارهای برای جبران اشتباهات گذشته باشد. امید که آقای ذوالنور - که از الان در قامت کاندیدای ریاست مجلس- سخن میگوید، حتی اگر به چنین منصبی هم نرسید، در رفع آسیبی که آن را فهم کرده است، برآید.