بدترین نوع افسردگی
تاریخ انتشار: ۳۰ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۱۸۵۱۱۶
افسردگی از فردی به فرد دیگر متفاوت است و میتواند هر فردی را بدون توجه به سن، جنسیت یا شرایط، تحتتاثیر قرار دهد و معمولاً زنان بیشتر از مردان گرفتار افسردگی میشوند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ افسردگی بسیار فراتر از احساسات منفی غم و اندوه است. همهی ما گاهی دچار احساس ناراحتی یا بیانگیزگی میشویم؛ اما افسردگی ماورای این احساسات است و نوعی اختلال روحی است که بر تفکر، احساس و رفتار فرد تأثیر میگذارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
افسردگی بیماری روحی است که در تمام دنیا رایج است. هرگونه غم و اندوه شدیدی که بیش از 2 هفته طول بکشد و بر توانایی عملکرد فرد تأثیر بگذارد، میتواند نشانهی بیماری افسردگی باشد. افسردگی از فردی به فرد دیگر متفاوت است و میتواند هر فردی را بدون توجه به سن، جنسیت یا شرایط، تحتتاثیر قرار دهد و معمولاً زنان بیشتر از مردان گرفتار افسردگی میشوند.در صورت داشتن علائم افسردگی باید به بهترین روانپزشک تهران مراجعه کنید که در بهترین کلینیک روانپزشکی تهران باید به دنبال روانپزشک بود.
بیماری افسردگی، بر احساسات، ذهن و بدن غلبه میکند و با علائمی همچون: احساس غمگینی شدید، ناامیدی یا نگرانی، لذت نبردن از علایق قبلی، عصبانیت یا ناامیدی، کماشتهایی یا بیاشتهایی، تغییر الگوی خواب، عدم تمرکز و فراموشی، سردرد، درد معده، اختلال عملکرد جنسی و... و در موارد حادتر، خودکشی همراه است. عوامل مختلفی از جمله اختلال در سطوح شیمیایی مغز، ژنتیک فرد، رویدادهای زندگی، شرایط پزشکی، مصرف برخی داروها و افرادی که تحت فشار روحی هستند، میتواند از علل تشدیدکنندهی ابتلا به این بیماری و بدترین نوع افسردگیها باشد.
افسردگی میتواند خفیف یا شدید، کوتاه یا طولانیمدت باشد. انواع مختلفی از بیماری افسردگی وجود دارد که همگی دارای علائم مشترکی هستند، اما تفاوتهای کلیدی نیز با هم دارند که شامل موارد زیر است:
الف. اختلال افسردگی شدید (MDD)این بیماری، با علائم شدید و اختلال در روند زندگی فرد، همراه است که میتواند بیش از دو هفته طول بکشد و در بیشتر ساعات روز، فرد را درگیر کند. این نوع افسردگی، شکل شدید بیماری و از بدترین نوع افسردگی است که با علائمی از قبیل: غم و اندوه، اختلال در خواب، خستگی، تغییر اشتها، درد غیرقابلتوجیه، عدم علاقه به فعالیتهای مورد علاقهی قبلی، عدم تمرکز، مشکلات در حافظه، احساس بیارزشی یا ناامیدی، نگرانی و اضطراب دائمی، خودآزاری و یا خودکشی همراه است.
ب. افسردگی دوقطبی
این نوع افسردگی، میتواند جزو بدترین نوع افسردگی باشد. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، میتوانند بهطور متناوب طیف وسیعی از احساسات مثبت و منفی را نشان دهند، شامل: احساس غمگینی، ناامیدی، کمبود انرژی، کاهش خواب، تحریکپذیری، خودبزرگبینی و اعتماد به نفس کاذب، رفتار غیرعادی، مخاطرهآمیز و خودویرانگر و احساس شادی و سرخوشی.
ج. افسردگی پریناتالاین نوع افسردگی، بسته به شدت علائم در فرد، میتواند از بدترین نوع افسردگی باشد و در دوران بارداری و تا یک سال پس از زایمان رخ دهد. معمولاً با علائمی از جمله اندوه، نگرانی، استرس، خشم یا عصبانیت و نگرانی در خصوص سلامت و امنیت کودک، همراه است. افرادی که قبلاً افسردگی داشتهاند یا فاقد حمایت عاطفی هستند، در معرض خطر ابتلا به افسردگی پریناتال قرار دارند؛ اما، این نوع افسردگی میتواند برای هر زن باردار و یا تازه زایمان کرده، رخ دهد.
د. اختلال افسردگی مداوم (PDD)علائم این نوع افسردگی، کمتر از افسردگی شدید است؛ اما، افراد مبتلا به این نوع اختلال، علائم افسردگی را به مدت دو سال یا بیشتر تجربه میکنند. افسردگی مداوم ممکن است به اندازهی افسردگی شدید نباشد، اما میتواند در کارهای روزمرهی فرد اختلال ایجاد کند و جزء بدترین نوع افسردگی محسوب شود. برخی از علائم افسردگی مداوم عبارتند از: ناامیدی و احساس ناراحتی زیاد، خودکوچکبینی یا احساس بیکفایتی، عدم لذت از امور مورد علاقهی قبلی، تغییر در اشتها، تغییر الگوی خواب، مشکلات در تمرکز و حافظه، ناتوانی در احساس شادی، کنارهگیری اجتماعی.
ه. اختلال پیش از قاعدگی (PMDD)افسردگی ناشی از اختلال پیش از قاعدگی، شکل شدیدی از سندرم قبل از قاعدگی است که در روزها یا هفتههای منتهی به دورهی قاعدگی در زنان مشاهده میشود. علائم این نوع اختلال، بیشتر روانی است. فرد مبتلا به این نوع افسردگی، ممکن است حدی از افسردگی و ناراحتی را تجربه کند که در کارهای روزانهی او اختلال ایجاد کند. از دیگر علائم PMDD عبارتند از: باد شکم، حساس شدن پستانها، سردرد، درد و گرفتگی مفاصل و ماهیچهها، غم و ناامیدی، عصبانیت، نوسانات شدید در خلق و خو، تمایل به مصرف غذاهای خاص یا پُرخوری، حملات اضطرابی، تحلیل انرژی، عدم تمرکز، اختلال خواب و تغییرات هورمونی. این نوع اختلال، میتواند بسیار شدید و همراه با افکار خودکشی و در نوع خود جزء بدترین نوع افسردگی باشد.
و. افسردگی سایکوتیک (روانپریشی)روانپریشی، از بدترین نوع افسردگی است. افراد مبتلا به این بیماری، دارای علائم افسردگی شدید، هذیان و یا توهم هستند. برخی از افراد مبتلا به افسردگی شدید، ممکن است دورههای روانپریشی از قبیل توهم و هذیان را تجربه کنند. افسردگی همراه با روانپریشی میتواند شامل علائمی از جمله مشکلات در نشستن یا کُند شدن حرکات بدنی باشد.
فرد مبتلا به افسردگی سایکوتیک ر. اختلال عاطفی فصلی (SAD)
افسردگی فصلی یا اختلال عاطفی فصلی، معمولاً در اواخر آذر ماه و اوایل دی ماه شروع میشود و اغلب با آغاز فصل بهار و تابستان برطرف میشود. علائم این نوع افسردگی عبارتند از: کنارهگیری از فعالیتهای اجتماعی، نیاز به خواب بیشتر، چاقی، احساسات غمگین روزانه و ناامیدی. افسردگی فصلی ممکن است در برخی افراد شدت یابد و منجر به افکار خودکشی شود. در نتیجه بسته به شدت بیماری، میتواند جزو بدترین نوع افسردگیها محسوب شود.
تنها راه تشخیص افسردگی، مراجعه به پزشک است. این بیماری روحی، بسیار جدی، اما، قابل درمان است. عدم درمان افسردگی، میتواند به زوال عقل، خودآزاری و حتی مرگ منجر شود. درمان افسردگی شامل موارد زیر است:
ورزش منظم، خواب کافی و معاشرت با افرادی که بیمار را درک کنند. مشاوره یا رواندرمانی با متخصصان سلامت گاهی استفاده از ماساژ، طب سوزنی و... میتواند مؤثر باشد. مصرف داروهای ضدافسردگی با تجویز پزشک در موارد افسردگی شدید یا افسردگی از نوع روانپریشی، از تحریک مغزی استفاده میشود. انواع درمان تحریک مغز عبارتند از درمان تشنج الکتریکی (ECT) ، تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS) و تحریک عصب واگ (VNS) .در پایان باید ذکر گردد که هرکدام از انواع بیماری افسردگی، میتواند در افراد مختلف آنچنان جدی باشد که ابتلاء به هرکدام از آنها، جزء بدترین نوع افسردگی محسوب شود.
منبع: دانا
کلیدواژه: نوع افسردگی افراد مبتلا علائم افسردگی افسردگی شدید روان پریشی ی افسردگی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۱۸۵۱۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن
به گزارش «تابناک»، در ۲ روز اخیر جامعه هنری و علاقمندان به سینما برایشان این پرسش مطرح شده است که بیماری ترانه علیدوستی چیست و او در چه مرحلهای از درمان قرار دارد؟
بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع داروها به شمار میرود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاریهای خونی و درگیری اندامهای مختلف است.
متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی میدانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی داروها رخ میدهد. علائم ممکن است هفتهها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع داروهای مشکوک و استفاده از داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.
سندرم دِرِسسندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته میشود، یک واکنش شدید به تعدادی از داروهای تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی میکنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندامها را تحت تاثیر قرار میدهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.
بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض داروهای محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ میدهد و باعث ایجاد ویژگیهای مشخص و در عین حال متغیری میشود که بر پوست و اندامهای متعدد تاثیر میگذارند.
عللسندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ میدهد که شامل فعال شدن سلولهای T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکینها است. با استناد به مقالهای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، داروهای رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:
- داروهای ضد تشنج
- داروهای ضد ویروس
- آنتی بیوتیکها
- آلوپورینول
- مگزیلتین
- تثبیت کنندههای خلق و خو و داروهای ضد افسردگی
- عوامل بیولوژیک
شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:
- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS
- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی داروها
فعال شدن مجدد برخی ویروسها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV۶)
علائمبرخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور میتواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیلهای بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر میشوند، گرفته شده است.
علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:- تب
- بثورات پوستی یا جوش
- ائوزینوفیلی
- لنفوسیتوز آتیپیک
- تورم غدد لنفاوی
- التهاب اندامهای داخلی
تشخیصسندرم DRESS میتواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماریهای دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک میسازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.
به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیارهای زیر را داشته باشد:
- سابقه بستری شدن در بیمارستان
- راش حاد
- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است
علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:
- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد
- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل
- درگیری حداقل یک اندام داخلی
- ناهنجاری در شمارش سلولهای خونی
در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعهای از معیارها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV۶ هم میشود.
درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار میروند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.
پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم میشود. گزینههای مطرح میتوانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندامهای آسیب دیده بستگی دارند.
کورتیکواستروئیدهای سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئیدهای سیستمیک میتوانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.
علاوه بر این در مطالعهای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئیدهای خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب میشود.
سایر درمانهای موثر عبارت اند از:
- سرکوب کنندههای سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین
- کورتیکواستروئیدهای موضعی برای تسکین بثورات پوستی
- ایمونوگلوبولین داخل وریدی
- پلاسمافرزیس
عوارضحتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامدهای طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندامها و ایجاد اختلالات خودایمنی.
یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماریهای جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماریهای تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایعترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.
آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینهای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.
بیماریهای عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعهای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماریهای عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.
تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقهمندان قرار گرفته اند.
منبع : همشهری