رزمایش ایران، روسیه و چین با هدف متوقف ساختن تهدیدات در منطقه صورت گرفت

باشگاه خبرنگاران جوان – روز جمعه بود که وزارت دفاع روسیه از پایان رزمایش دریایی مشترکی خبر داد که با همراهی ایران و چین در دریای عمان برگزار شد.

رزمایش مشترک «کمربند امنیت دریایی ۲۰۲۲» با هدف تحکیم امنیت و مبانی آن در منطقه، گسترش همکاری‌های چندجانبه، نشان دادن حسن نیت و توانایی میان سه کشور جمهوری اسلامی ایران، چین و روسیه در جهت حمایت مشترک از صلح جهانی، امنیت دریایی و ایجاد یک جامعه دریایی با آینده‌ای مشترک صبح روز ۱ بهمن ۱۴۰۰ در منطقه‌ای به وسعت ۱۷ هزار کیلومتر مربع در شمال اقیانوس هند برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پس از برگزاری این رزمایش مشترک، سخنگوی این رزمایش در سخنانی گفته بود: رزمایش مرکب امنیت دریایی ۲۰۲۲ با برگزاری رژه یگان‌های شرکت کننده از مقابل ناوشکن بومی جمهوری اسلامی ایران «دنا» در منطقه شمال اقیانوس هند پایان یافت. در این مراسم کلیه شناور‌های شرکت کننده در این رزمایش از نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروی دریایی کشور‌های چین و روسیه از مقابل ناوشکن دنا رژه رفتند.

به همین مناسبت، باشگاه خبرنگاران جوان مصاحبه‌ای را با «آندرو کوربیکو»، تحلیل گر ارشد حوزه جنگ‌های هیبریدی در مسکو در خصوص رزمایش مشترک ایران- روسیه – چین در دریای عمان ترتیب داده است که متن این مصاحبه را در ادامه می‌خوانید:

رزمایش مشترک ایران – روسیه – چین چه پیامی را به غرب، به سرکردگی آمریکا می‌دهد؟

از دیدگاه روسیه، به نظر نمی‌رسد این مانور قصد انتقال هیچ گونه پیام خصمانه‌ای را داشته باشد. زمان بندی این رزمایش در چارچوب تنش‌های اخیر «آمریکا» و «روسیه» کاملا تصادفی است؛ زیرا بدتر شدن روابط این دو کشور تا حد کنونی و پیش از آنکه روسیه کشتی های خود را به منطقه بفرستد، پیش بینی نشده بود. علاوه بر این، نگرانی‌ها در خصوص تعداد اندکی از کشتی هاست که در تمرینات تاکتیکی مشارکت داشته اند و نه رزمایش جنگی دریایی که علیه کشتی‌های دیگر انجام می‌شود.

بنابر این، این مسائل نبایستی به شیوه نظامی خطیر تفسیر شوند. مهم است که اشاره شود روسیه و چین روابط خوبی با «کشور‌های شورای همکاری خلیج فارس» و اسرائیل دارند و هردوی این کشور‌ها در خصوص فعالیت‌های منطقه ای، از جمله مانور اخیر بسیار حساس اند. آنچه به نظر می‌رسد که مسکو علاقه‌مند است تا از این طریق منتقل کند، روابط دوستانه و راهبردی اش با تهران، از جمله در حوزه نظامی است؛ اما این رزمایش علیه طرف دیگری نیست.

اهمیت «خلیج فارس» و «دریای عمان» از دیدگاه راهبردی که به یک مکانی برای رزمایش دریایی قدرت‌های بزرگ بدل شده است، چیست؟

این دو پهنه آبی برای جریان آزاد انرژی در سراسر جهان مهم است. ماهیت تاکتیکی رزمایش اخیر نشان می‌دهد سه کشور شرکت کننده (ایران – روسیه چین) با همدیگر همکاری می‌کنند تا تهدیدات در منطقه، به خصوص دزدی دریایی را متوقف کنند.

برخی تحلیلگران معتقدند چنین مانور‌هایی ممکن است مذاکرات وین را از مسیر خود منحرف کند. آیا نظر شما نیز چنین است؟

از دیدگاه روسیه، بسیار بعید به نظر می‌رسد که چنین رزمایشهایی، تأثیری بر مذاکرات وین داشته باشد. این رزمایش برای مدت زمانی طولانی، از پیش برنامه ریزی شده بود و آن‌ها (روسیه – ایران –چین) صرفا بر هماهنگی چندجانبه تاکتیکی به منظور تضمین جریان آزاد انرژی از طریق این «آب‌های راهبردی» متمرکز شده اند. همکاری نظامی سطح پایین، اما نمادین هیچ ارتباطی با مذاکرات دیپلماتیک در زمینه احیای توافق هسته‌ای ایران ندارد. این مسأله، بایستی به عنوان رویدادی کاملا جدا تلقی شود.

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: جنگ های هیبریدی تهدیدات منطقه ای رزمایش مشترک دریای عمان رزمایش مشترک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۲۰۴۵۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

منطقه مکران می‌تواند به هاب انرژی، حمل و نقل و گردشگری ایران تبدیل شود/ استفاده از ظرفیت این منطقه کشور را از نفت بی‌نیاز می‌کند

محمدرضا جوفار گفت: در منطقه مکران ظرفیت‌هایی از جمله گردشگری، ترانزیت و منابع طبیعی وجود دارد. استفاده از تمام این ظرفیت‌ها می‌تواند وابستگی به درآمدهای فروش نفت و گاز را از بین ببرد.

 

محمدرضا جوفار کارشناس جغرافیای سیاسی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری دانشجو در رابطه با ظرفیت‌های مغفول مانده منطقه مکران، گفت: ظرفیت‌های منطقه مکران بسیار زیاد است که متاسفانه در چند دهه اخیر مغفول مانده است. مقام معظم رهبری بارها در سخنرانی و بیانات خود به توسعه دریامحور اشاره داشتند اما بنظر می‌رسد عزم جدی برای توسعه دریامحور در کشور وجود ندارد.

 

جوفار درباره ظرفیت‌های موجود در این منطقه اظهار کرد: منابع طبیعی از جمله نفت و گاز و موقعیت جغرافیایی، از مهم‌ترین ظرفیت‌های مکران به‌شمار می‌رود. این منطقه با دسترسی به کشورهایی مانند افغانستان، پاکستان و هند و همچنین با دسترسی به دریاهای آزاد موقعیت جغرافیایی خاص و می‌توان گفت بی‌نظیری دارد.

 

وی افزود: مهم‌ترین ظرفیتی که مقداری روی آن تمرکز شده اما هنوز ضعف دارد، بحث گردشگری است. صرفا بحث گردشگری تجاری یا خرید نیست؛ گردشگری‌های متفاوتی از جمله گردشگری انرژی، ورزشی، طبیعی و فرهنگی که به جفرافیای سیاسی ربط دارد می‌تواند صورت بگیرد.

 

این کارشناس جغرافیای سیاسی در رابطه با اینکه چه مسیرهایی برای توسعه این منطقه وجود دارد گفت: زیرساخت‌هایی از جمله حمل‌ونقل ریلی، جاده‌ای و هوایی می‌تواند ایجاد شود. این ظرفیت‌ها می‌تواند مکران را به یک هاب بزرگ و چند منظوره تبدیل کند. همچنین می‌تواند آسیای مرکزی را به دریای آزاد متصل کند و برای ما ارزآوری و رونق را به دنبال داشته باشد.

 

جوفار با اشاره به اینکه این منطقه می‌تواند اثرات ملی و بین‌المللی از جمله ارزآوری داشته باشد و با برقراری ارتباط بین قومیت‌های مختلف باعث ایجاد اتحاد می‌شود، گفت: بهره‌وری از منابع طبیعی، یکی از فرصت‌هایی است که به آن توجه نشده است. توسعه صنایع فرآوری، ارتقای کیفیت زندگی مردم این منطقه و توجه به صنعت گردشگری از جمله اقداماتی است که می‌تواند در این منطقه صورت بگیرد.

 

این کارشناس در پایان درباره ارزآوری این منطقه اظهار کرد: ارزآوری این منطقه به چند مولفه بستگی دارد. بهره‌وری اصلی می‌تواند از صنایع و برداشت از معادن صورت بگیرد. همچنین مبحث گردشگری و ترانزیت، از ظرفیت‌های دیگر این منطقه محسوب می‌شود.  با اطمینان می‌گویم که اگر از ظرفیت‌های این منطقه به صورت کامل استفاده شود، وابستگی کشور به نفت و گاز از بین می‌رود.