به نقل از «الف»

عصبانیت نیکی هیلی از قرار گرفتن در لیست تحریم ایران

تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۲۹۹۲۸۷

به گزارش فارس، «نیکی هیلی»، نماینده پیشین آمریکا در سازمان ملل متحد در مقاله‌ای با توجه به اینکه در فهرست تحریم ایران قرار گرفته توصیه‌هایی را به دولت «جو بایدن»، رئیس‌جمهور فعلی آمریکا درباره نحوه تعامل با ایران ارائه کرده است.

نیکی هیلی یکی از افرادی است که نام او به دلیل نقش‌آفرینی در ترور سردار «قاسم سلیمانی»، فرمانده سابق نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران در فهرست تحریمی جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ایران، ۱۸ دی‌ماه سال جاری در دومین سالروز ترور سردار سلیمانی اسامی ۵۱ شخص آمریکایی را در فهرست تحریمی خود قرار داده بود.

نیکی هیلی بعد از قرار گرفتن در فهرست تحریم ایران در حساب کاربری خود در توییتر به آن واکنش نشان داده و آن را نشانه افتخار دانسته بود.

هیلی در یادداشتی که چهارشنبه در «واشنگتن‌اگزماینر» منتشر شده بار دیگر بر اینکه تحریم شدن از سوی ایران را برای خودش افتخار می‌داند تأکید کرد اما به انتقاد از سیاست دولت فعلی کشورش علیه ایران پرداخت و نوشت: «اما این مسئله باید همه ما را متوجه نوع رابطه رئیس‌جمهور جو بایدن با ایران بکند.»

او در ادامه نوشته است: «حتی با وجود اینکه ایران آمریکایی‌هایی مانند خود من را هدف قرار می‌دهد بایدن، حامی شماره یک تروریسم را در حمایت از تروریسم خود و تهدیدهایش علیه ایالات متحده آزاد گذاشته است.»

نماینده پیشین آمریکا در سازمان ملل متحد در بخش دیگری از این یادداشت مدعی شده افزایش فروش نفت ایران طی یک سال گذشته به دلیل عدم اجرای تحریم‌ها از سوی دولت بایدن بوده است. این در حالی است که کارشناسان مسائل تحریم اذعان دارند که آثار تنبیهی تحریم‌ها زمان‌مند است و بعد از گذشت مدتی، اقتصادهای کشورهای هدف راه تنفس و زیستن با آنها را پیدا می‌کنند. بنابراین، آثار تحریم بعد از گذشت مدتی به صورت طبیعی فروکش می‌کند.

نیکی هیلی در واشنگتن‌اگزماینر می‌نویسد: «طی سال‌های گذشته آمریکا تحریم‌های بی‌سابقه‌ای علیه صادرات نفت ایران اجرا کرد، اما سال گذشته ایران نسبت به یک سال قبل‌تر ۴۰ سال بیشتر نفت صادر کرده است. این مسئله احتمالاً فقط به دلیل امتناع بایدن از اجرای تحریم‌ها است.»

نیکی هیلی از اینکه خریداران نفت ایران کدام کشورها هستند نیز ابراز نگرانی می‌کند. او می‌نویسد: «حالا نفت ایران کجا می‌رود؟ به سمت گروهی از دشمنان آمریکا یعنی چین، روسیه، ونزوئلا و سوریه. این مشکل بزرگی است. دولت بایدن با امتناع از اجرای تحریم‌ها علیه ایران مستقیماً به کشورهایی که قصد تضعیف آمریکا را دارند کمک می‌کند.»

در ادامه این یادداشت آمده است: «یکی از مصداق‌های این موضوع چین است. دولت بایدن به جای آنکه جلوی صادرات نفت ایران به چین را بگیرد ترجیح داد درباره آن گفت‌وگو کند. اسم این ضعف است، به همین سادگی و صراحت و ضعف خطرناک است.»

این مقام پیشین آمریکایی با اشاره به آمارهای یک موسسه ضد ایرانی به نام «اتحاد علیه ایران هسته‌ای» مدعی شده که انتقال نفت ایران به چین تا ماه نوامبر ۶۲ درصد افزایش داشته است. او نوشته است: «چین کمونیست وقتی می‌بیند اقداماتش تبعاتی ندارد حتی در سال جاری نفت بیشتری از ایران وارد خواهد کرد.»

او در ادامه ضمن تکرار ادعاهای اثبات‌نشده علیه ایران از دولت بایدن خواسته علیه ایران «قدرت و قاطعیت» به خرج دهد. هیلی می‌نویسد: «پاسخ درست به ستیزه‌جویی ایران، قدرت و قاطعیت است- یعنی درست خلاف آنچه بایدن دارد انجام می‌دهد. او به جای کاهش فشارها بایستی اقدامات قدرتمندانه‌تری انجام دهد، یعنی تحریم‌های قوی‌تری وضع کرده و تحریم‌های فعلی را اجرا کند و این را روشن کند که تا زمانی که ایران رفتارش را تغییر ندهد فشار تنها افزایش خواهد یافت.»

کشورهای غربی به رهبری آمریکا و رژیم صهیونیستی در سال‌های گذشته ایران را به پیگیری اهداف نظامی در برنامه هسته ای این کشور متهم کرده‌اند. ایران قویاً این ادعاها را رد کرده است.

ایران تأکید می‌کند به عنوان یکی از امضاکنندگان پیمان منع گسترش سلاح‌های اتمی (ان‌پی‌تی) و عضوی از آژانس بین المللی انرژی اتمی، حق دستیابی به فناوری هسته‌ای را برای مقاصد صلح آمیز دارد.

علاوه بر این، بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تاکنون بارها از تاسیسات هسته‌ای ایران بازدید کرده‌اند اما هرگز مدرکی که نشان دهد برنامه صلح آمیز انرژی هسته‌ای این کشور به سمت مقاصد نظامی انحراف داشته باشد، پیدا نکرده‌اند.

ایران علاوه بر این در سال ۲۰۱۵ به توافقی با کشورهای موسوم به گروه ۱+۵ برای حل و فصل تنش‌ها بر سر برنامه هسته‌ای خود دست پیدا کرد. علی‌رغم اذعان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به پایبندی ایران به تمامی تعهداتش، دولت آمریکا در اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۹۷ به صورت یکجانبه از این توافق خارج شد.

نیکی هیلی در پایان یادداشت خود نوشته است: «اینکه ایران تصور می‌کند می‌تواند از تبعات انجام همه کارهایش از جمله تحریم من فرار کند حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. وقت آن است که بایدن با اجرای قانون و متوقف کردن صادرات نفت ایران به این کشور نشان دهد که نمی‌تواند چنین کند.»

هیلی یکی از حامیان سرسخت خروج آمریکا از توافق هسته‌ای برجام و اجرای سیاست موسوم به «فشار حداکثری» علیه ایران بود. او همانند گروه دیگری از حلقه نزدیکان «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور سابق آمریکا معتقد بودند اجرای فشار بیشتر می‌تواند ایران را برای آنچه «توافقی بهتر و طولانی‌تر» خوانده می‌شد پای میز مذاکره بیاورد.

دولت ترامپ روز ۲۰ ژانویه سال ۲۰۲۱ در حالی از قدرت کنار رفت که در تحقق تمامی این اهداف شکست خورده بود. دولت ترامپ به دلیل نداشتن راهبرد در قبال ایران، تشدید بی‌مورد تنش‌ها با این کشور و جدا کردن مسیر آمریکا از متحدانش از سوی منتقدانش آماج انتقادات تند قرار گرفت.

دولت فعلی آمریکا به ریاست «جو بایدن» بارها به شکست سیاست فشار حداکثری علیه ایران اعتراف و اعلام کرده قصد دارد از طریق مذاکرات جاری در شهر وین زمینه‌های بازگشت آمریکا به برجام را فراهم آورد. دولت بایدن با این حال عملاً در یک سال گذشته اجرای همین سیاست را علیه ایران در دستور کار قرار داده است.

جمهوری اسلامی ایران اعلام کرده تنها راه بازگشت آمریکا به برجام عقب‌گرد از سیاست شکست‌خورده فشارحداکثری است. ایران اعلام کرده در مذاکرات وین به دنبال رفع هر چه سریعتر تحریم‌ها است اما سیاست اصلی خودش را خنثی‌سازی تحریم‌ها قرار داده است. تهران همچنین با اعلام اینکه مذاکرات را به معیشت مردم گره نزده در تلاش است برجام را بر اساس تجربه ۶ ساله نقض عهد آمریکایی‌ها و سایر کشورهای غربی در ریل یک توافق مبتنی بر «برد-برد» قرار دهد. 

تیم مذاکره‌کننده جمهوری اسلامی ایران بر همین اساس در مذاکرات وین روی دو اصل «اخذ تضمین برای ماندگاری برجام» و «راستی‌آزمایی تحریم‌ها» به عنوان مطالبات ایران در اجرای برجام، در صورت موافقت با بازگشت آمریکا به آن تأکید کرده است.

منبع: الف

کلیدواژه: فهرست تحریم اسلامی ایران دولت بایدن علیه ایران نیکی هیلی نفت ایران تحریم ها هسته ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۲۹۹۲۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جنگ جهانی نفت؛ بایدن در تنگنای تحریم‌ها، قیمت‌ها و انتخابات

تدابیر تحریمی جدید مجلس آمریکا علیه ایران، ونزوئلا و روسیه می‌تواند با افزایش قیمت نفت خام، به شانس پیروزی مجدد بایدن در انتخابات امسال آسیب بزند.

به گزارش اکوایران، دولت بایدن از به کار گرفتن تحریم‌های نفتی برای تسلیم‌کردن کشورهای متخاصم بیزار بوده و از بالارفتن قیمت نفت در سال انتخاباتی آمریکا هراس دارد. اما ممکن است جو بایدن مجبور به این کار شود؛ چرا که قانون‌گذاران کنگره دور تحریم‌های جدیدی را علیه کشورهایی مانند ایران اعمال کرده‌اند که می‌تواند بخش بزرگی از نفت موجود در بازارهای جهانی را خارج ساخته و تعادل را به هم بزند.

به نوشته کیث جانسون برای وبگاه فارن پالیسی، سؤال این است که آیا تحریم‌های جدید بر تولیدکنندگان بزرگ نفت، منجر به افزایش قیمت نفت در اواخر سال جاری می‌شود یا اینکه جریان نفت از قاره آمریکا به واشنگتن این امکان را می‌دهد که قیمت نفت و رفتار کشورهای متخاصم را کنترل کند؟

وسواس کنگره به تحریم ایران

آخرین تلاش‌های کنگره شامل لایحه تحریمی جدیدی بود که صادرات نفت ایران (و خریداران چینی آن‌ها) را به عنوان بخشی از یک برنامه جامع هدف قرار می‌داد. این لایحه بخشی از بسته‌ای بزرگ‌تر است که شامل کمک‌های دفاعی به اوکراین، اسرائیل و آسیا-اقیانوسیه نیز می‌شود. در صورت تصویب، تأیید رئیس‌جمهور و اجرای کامل، این تحریم‌ها می‌توانند بیش از ۷۰۰ هزار بشکه در روز نفت ایران را از بازار حذف کند که تقریباً نیمی از صادرات فعلی ایران را تشکیل می‌دهد.

اما این همه ماجرا نیست. لایحه تحریم‌ها تنها چند روز پس از آن ارائه شد که دولت بایدن، تحت فشار دوحزبی کنگره، به دلیل نقض مکرر وعده‌های کاراکاس در مورد برگزاری انتخابات آزاد، امتیاز لغو تحریم‌ها علیه ونزوئلا را پس گرفت. این موضوع می‌تواند در آینده برای نفت خام سنگین که پالایشگاه‌های نفتی ساحل خلیج آمریکا به آن علاقه‌مند هستند، به مشکل تبدیل شود. در همین حال، برخلاف میل واشنگتن، کی‌یف به استفاده از پهپادهای دوربرد برای هدف قرار دادن زیرساخت‌های ضعیف صنعت نفت روسیه و آسیب‌زدن به توانایی صادرات محصولات نفتی این کشور ادامه می‌دهد.

مهار ناموفق اوپک

در مجموع، این اقدامات جدید بازار نفت که در حال حاضر با کمبود مواجه بوده را بیش از پیش تحت فشار قرار می‌دهد. شاخص نفت خام در لندن همچنان در حدود ۸۶ دلار در هر بشکه باقی مانده و اوپک و شرکای آن اعلام کرده‌اند که به طور داوطلبانه تا ژوئن برای حفظ قیمت‌ها، تولید نفت خود را محدود نگه می‌دارند و همچنین تنش‌های ژئوپلیتیکی در خاورمیانه نیز بازارهای نفت را نگران نگه داشته است.

روری جانستون، بنیانگذار شرکت مشاوره تحقیقات بازار نفت «کامودیتی کانتکست» گفت: «اوپک مقدار زیادی نفت را نگه داشته و ما در ابتدای امسال با رشد تقاضای قوی مواجه بودیم». او ادامه داد: «میزان افزایش تقاضا در سال جاری یا تسریع رشد نفت شِیل ایالات متحده دو عاملی هستند که تعادل بازارهای نفت را تعیین خواهند کرد».

از نظر عرضه جهانی نفت، در حالی که اوپک و شرکای آن همچنان به کاهش تولید خود (به جز برای عراق و ایران) ادامه می‌دهند، ایالات متحده، کانادا، برزیل وگویان در حال جبران این کمبود هستند.

ایالات متحده با تولید بیش از ۱۳.۱ میلیون بشکه در روز، دوباره به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شده، اما بعید است در سال جاری، شاهد رشد قابل توجهی در این زمینه باشد. کانادا می‌تواند در سال جاری نیم میلیون بشکه در روز به تولید جدید خود اضافه کند که آخرین تلاش برای بهره‌برداری از شن‌های نفتی جنجالی آن خواهد بود. گویان به عنوان بازیگری غیرمنتظره در قاره آمریکا، حدود ۲۵۰ هزار بشکه در روز به تولید خود نسبت به سال گذشته افزوده است. همه این‌ها با هم برای جبران هرگونه کاهش تولید از سوی اوپک کافی خواهد بود، مگر اینکه تقاضای جهانی برای نفت بسیار بیشتر از حد انتظار باشد.

در گذشته، اغلب می‌شد روی عربستان سعودی، به عنوان بزرگترین تولیدکننده اوپک برای بازکردن افزایش تولید و صادرات به منظور حفظ قیمت‌ها در محدوده معقول حساب کرد و به طور تئوری می‌توان انتظار داشت که در صورت لزوم، برای ضربه‌زدن به ایران این کار را انجام دهد. مشکل اینجاست که هدف‌گذاری عربستان سعودی و اوپک تغییر کرده است.

آن‌ها قبلاً بر حفظ قیمت نفت در محدوده ۶۰ تا ۷۵ دلار در هر بشکه تمرکز داشتند. با این حال، جانستون می‌گوید: «در حال حاضر، آن‌ها کف و سقف بسیار بالاتری دارند». او افزود که قیمت نفت باید به نزدیکی یا بالاتر از ۱۰۰ دلار در هر بشکه برسد تا تأمین‌کننده اصلی بازار جهانی نفت، رویکرد خود را به طور کلی تغییر دهد.

به همین دلیل است که هرگونه نفتی که به دلیل تحریم‌های جدید از بازار خارج گردد، می‌تواند برای عرضه و تقاضای جهانی، قیمت نفت و از نظر سیاسی برای دولت بایدن، به مشکلی تبدیل شود.

چالش تحریم‌های جدید

با وجود افزایش صادرات نفت ایران به بالاترین سطح خود از سال ۲۰۱۸، چند دلیل وجود دارد که نشان می‌دهد قوانین جدید علیه این صادرات، دولت بایدن را فلج نخواهد کرد.

اول، به گفته بن کاهیل، کارشناس انرژی در مرکز مطالعات راهبردی و بین‌المللی، تحریم‌ها تا اکتبر اجرایی نمی‌شوند. دوم، آن‌ها آمریکا را ملزم می‌کنند تا بخش بسیار پیچیده‌ای از بازار صادرات نفت را هدف قرار دهد؛ یعنی پالایشگاه‌های مستقل چین که ارتباط کمی با مؤسسات مالی آمریکا دارند. این مؤسسات همان‌هایی هستند که معمولاً ابزار اصلی اعمال تحریم‌هایند.

کاهیل خاطرنشان کرد: «متوقف‌ساختن تجارت نفت ایران کار سختی است. این تجارت با پالایشگاه‌های کوچک چینی (معروف به «قوری») انجام می‌شود که اصلاً با سیستم مالی آمریکا در ارتباط نیستند. اگر می‌خواهید با این پالایشگاه‌ها مقابله کنید، باید با دولت چین تعامل برقرار داشته و من فکر نمی‌کنم بحث واردات نفت ایران مهم‌ترین مسئله در روابط دوجانبه پکن-واشنگتن باشد».

دلیل اینکه دولت بایدن نسبت به اعمال تحریم‌های جهانی بر صادرات نفت چه ایران، چه ونزوئلا و چه روسیه محتاط بوده، قابل درک است. در شرایطی که اقتصاد آمریکا رونق دارد، تورم همچنان بالاست و قیمت بنزین هم بیشتر از همه به چشم می‌آید. مشاور اقتصادی بایدن در هفته گذشته قول داد که هر کاری برای پایین نگه داشتن قیمت بنزین در طول تابستان انجام دهد و حتی به آزادسازی احتمالی ذخایر استراتژیک نفت آمریکا اشاره کرد.

کاهیل گفت: «هزینه‌های انرژی برای این دولت، از ابتدا، یک دغدغه جدی بوده است. بنابراین، آن‌ها در اعمال شدید تحریم‌هایی که می‌تواند بازار جهانی نفت را بر هم بزند، انگار روی لبه تیغ راه می‌روند».

سلاح مخفی آمریکا

شاید برای کنگره فعلی بیش از کاخ سفید، تحریم‌های نفتی همچنان آوازی خوش برای گوش مقامات است. طی یک دهه گذشته، ایالات متحده به لطف انفجار تولید نفت شیل، به تولیدکننده‌ای بزرگ، سپس صادرکننده و در نهایت به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شد.

در طول این مسیر، از نفوذ تازه به دست آمده خود برای اعمال تحریم بر کشورهایی مانند ایران، ونزوئلا و روسیه استفاده کرد، با این اطمینان که چاه‌های فوران‌کننده نفت آمریکا، هر کمبودی را از سوی تحریم‌شدگان جبران کند. قانون‌گذاران فکر می‌کنند اگر آمریکا یک سلاح نفتی دارد، پس چرا از آن استفاده نکند؟

کاهیل گفت: «این واقعیت که ایالات متحده در دهه گذشته چنین منبعی برای رشد تولید بوده است، به آن امکان داده تا بر تعداد بیشتری از کشورها تحریم اعمال کند. و واشنگتن عاشق تحریم‌های انرژی شده است. وقتی می‌خواهید فشار وارد کنید، این همیشه راه‌حل ساده‌ای است؛ هرچند همیشه هم مؤثر نیست».

از دیدگاه کاخ سفید بایدن، صرف اینکه آمریکا بزرگترین بازیگر عرصه نفت است، به این معنا نیست که درست چند ماه مانده به انتخابات ریاست‌جمهوری، می‌تواند از پویایی بازار جهانی نفت که بر قیمت‌ها در همه‌جا، حتی در شهرهای کوچک آمریکا تأثیر می‌گذارد، چشم‌پوشی کند.

کاهیل گفت: «نفت شیل به آمریکا آزادی عمل برای اعمال تحریم بر کشورهای بیشتری می‌دهد، اما این مجوزی بی‌قیدوشرط نیست».