علل و علائم بیماری برگر در افراد سیگاری؟
تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۴۰۱۷۰۴
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از نمناک؛ برگر ( ترومبو آنژئیت انسدادی ) نوعی بیماری نادر است که باعث انسداد عروق پا و دست می شود. در این بیماری عروق خونی ملتهب می شوند که باعث کاهش جریان خون شده و لخته شدن خون بیشتر رگ های خونی را مسدود می کند.
این بیماری در نهایت باعث آسیب دیدن یا از بین رفتن بافت های پوستی شده و ممکن است منجر به عفونت و گانگرن شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این بیماری در افرادی که سیگار می کشند یا از مواد مخدر و تنباکو استفاده می کنند مشاهده می شود و تنها راه جلوگیری از آن ترک سیگار و انواع دخانیات می باشد. گاهی اوقات نیز برای کسانی که ترک نمی کنند تنها چاره قطع عضو آسیب دیده است.
علائم بیماری برگر شامل مواردی است که در ادامه ی بخش سلامت خواهید خواند:
سوزن سوزن شدن یا بی حسی در دست یا پا.
دست و پاهایی رنگ پریده، قرمز یا متمایل به آبی.
دردی که در دست ها، پاها یا در بازوها موقتی بوده و هنگام فعالیت با دست یا پا ها ظاهر شده و در هنگام متوقف کردن آن فعالیت یا هنگام استراحت آرام شود
التهاب در امتداد ورید زیر سطح پوست (به دلیل لخته شدن خون در ورید).
کمرنگ شدن انگشتان پا و دست در معرض سرما (پدیده رینود).
زخم های دردناک و باز روی انگشتان دست و پا.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
چنانچه فکر می کنید یکی از علائم فوق را دارید، به پزشک مراجعه کنید.
علت دقیق بیماری برگر مشخص نیست. در حالی که مصرف دخانیات به وضوح در پیشرفت بیماری برگر نقش دارند اما هنوز نحوه آسیب آن مشخص نشده است. تصور می شود که مواد شیمیایی موجود در تنباکو باعث تحریک پوشش عروق خونی شده و باعث تورم آن ها شود.
کارشناسان گمان می کنند، برخی از افراد ژنتیکی به آن مبتلا می شوند. از طرفی نیز ممکن است یک بیماری خود ایمنی باشد که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت سالم حمله می کند.
مصرف دخانیات:
استعمال سیگار خطر ابتلا به بیماری برگر را به شدت افزایش می دهد. افرادی که روزانه بیش از یک بسته و نیم سیگار می کشند، بیشترین خطر ابتلا به بیماری برگر را دارند.میزان ابتلا به بیماری برگر در مناطقی از مدیترانه، خاورمیانه و آسیا که استعمال سیگار در آن جا رایج است بیشتر است.
بیماری مزمن لثه:
عفونت طولانی مدت لثه ها با ابتلا به بیماری برگر مرتبط می باشد، اگرچه دلیل این ارتباط هنوز مشخص نیست.
سن:
این بیماری اغلب در افراد کمتر از 45 سال مشاهده می شود.
جنسیت:
بیماری برگر در مردان به مراتب بیشتر از زنان است. با این وجود، این اختلاف ممکن است در مردان سیگاری بیشتر باشد.
عوارض جانبی بیماری برگر
اگر بیماری برگر تشدید شود جریان خون انسداد شده و به بازوها، پاها، نوک انگشتان دست و پا نمی رسد در نتیجه بافت هایی که خون دریافت نمی کنند، اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز برای زنده ماندن را نیز دریافت نخواهند کرد. همین امر سبب می شود پوست و بافت انتهای انگشتان دست و پا از بین برود (گانگرن).
برخی از علائم و نشانه های گانگرن عبارتند از:
پوستی سیاه یا آبی
از بین رفتن حس انگشت دست و پا یا انگشتان آسیب دیده
و بوی ناخوشایند از ناحیه آسیب دیده
*گانگرن یک بیماری جدی است که معمولاً نیاز به قطع انگشت دست یا پا دارد.
تشخیص بیماری برگر
در حالی که هیچ آزمایشی نمی تواند نشان دهد که مبتلا به بیماری برگر هستید یا خیر اما پزشک برای رد شرایط، آزمایشاتی را با توجه به علائم و نشانه های ایجاد شده توصیه خواهد کرد که شامل موارد زیر می شود:
آزمایش خون:
آزمایش خون برای جستجوی موادی خاص می تواند شرایط دیگری را که ممکن است باعث علائم و نشانه های مشابه شده است را رد کند. به عنوان مثال:آزمایش خون می تواند به رد بیماری های خود ایمنی مانند اسکلرودرما یا لوپوس، اختلالات لخته شدن خون و دیابت کمک کند.
آزمایش آلن:
پزشک برای بررسی جریان خون به دست و انگشتان ممکن است تست آلن را انجام دهد بدین صورت که از شما می خواهد دست مورد نظر را ابتدا مشت کنید و سپس او بر روی نبض های هر دو ناحیه شریانی با دوانگشت فشاری وارد می کند. سپس از شما می خواهد تا مشت تان را باز کنید، در این شرایط کف دست باید بدلیل نبود خون سفید بنظر برسد.
حال پزشک فشار را از روی شریان برمی دارد و چنان چه شریان دارای جریان خون کافی باشد کف دست ظرف مدتی قرمز و پرخون خواهد شد. سرعت بازگشت رنگ به دست شما ممکن است نشانه کلی در مورد سلامت شریان ها باشد و کند شدن سرعت جریان خون به دست ممکن است نشان دهنده مشکلی از جمله بیماری برگر باشد.
آنژیوگرام:
آنژیوگرام به معاینه وضعیت شریان ها کمک می کند. آنژیوگرام با استفاده ازسی تی اسکن یا ام آر ای به صورت غیر تهاجمی یا از طریق فرستادن لوله پلاستیکی باریکی به شریان انجام می شود.
در طی این روش، یک رنگ مخصوص به شریان تزریق می شود، پس از آن با قرار گیری در معرض پرتوهای ایکس، پزشک هرگونه انسداد شریانی را آسان تر مشاهده خواهد کرد. این آزمایش علائم اولیه آسیب شریان را تشخیص می دهد.
مصرف دخانیات به هر شکلی را ترک کنید:
تقریباً هر کسی که مبتلا به بیماری برگر است، عمدتا از دخانیات و سیگار استفاده کرده است. برای پیشگیری از این بیماری لازم است استفاده از دخانیات را ترک کنید.
اگر چه ترک سیگار می تواند دشوار باشد اما اگر در گذشته سعی کرده اید و موفق نشده اید دوباره امتحان کنید و درمورد راهکارهای لازم به پزشک مراجعه کنید تا به شما در ترک دخانیات کمک کند.
سایر روش های درمانی:
چنانچه در بخش بهداشت و سلامت می خوانید سایر روش های درمانی برای بیماری برگر پس از ترک سیگار عبارتند از:
مصرف داروهایی برای اتساع رگ های خونی، بهبود جریان خون یا برطرف کردن لخته های خون
فشرده سازی متناوب بازو ها و پاها برای افزایش جریان خون
تحریک نخاع
قطع عضو در صورت بروز عفونت یا ابتلا به گانگرن
داروی بیماری برگر
درمان های بالقوه آینده:
جراحی اعصاب:
جراحی برای برش اعصاب به ناحیه آسیب دیده (سمپاتکتومی جراحی) برای کنترل درد و افزایش جریان خون انجام می شود. اگر چه این روش دردسر ساز است و نتایج طولانی مدت آن به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است.
بوسنتان (تراکلیر):
این دارو برای درمان فشار خون بالا در ریه ها تأیید شده است و در مطالعات کوچک جریان خون در مبتلایان به بیماری برگر را بهبود می بخشد.
رشد رگ های خونی جدید:
تجویز داروهایی برای تحریک رشد رگ های خونی جدید (آنژیوژنز درمانی)، رویکردی تجربی محسوب می شود.
روش عروق خونی:
در این روش یک سوند نازک را درون رگ های خونی قرار می دهند که می تواند رگ های خونی را باز کند و جریان خون را افزایش دهد. با این حال، این روش که تحت عنوان درمان اندووواسکولار است به طور گسترده مورد استفاده قرار نمی گیرد زیرا در گذشته بسیار موفق نبوده است.
سبک زندگی و درمان و دارو های خانگی:
چندین راهکاروجود دارد که می توان به خودی خود برای بهبود علائم برگر انجام داد مانند:
مراقبت از پوست:
در صورت ابتلا به بیماری برگر از انگشتان دست و پاهایتان مراقبت کنید. روزانه پوست روی بازوها و پاها را از نظر بریدگی چک کنید. به خاطر داشته باشید که ممکن است در صورت ازدست دادن احساس متوجه بریدگی انگشتان دست و پاهایتان نباشید بنابراین از آن ها محافظت کنید و از قرار گرفتن در معرض سرما خودداری کنید.
ورزش:
انجام فعالیت بدنی به طور منظم می تواند از راه های مختلفی از جمله کمک به کاهش برخی از درد های بیماری برگر سود آور باشد بدین منظور سعی کنید حداقل 30 دقیقه فعالیت هوازی متوسط مانند پیاده روی یا دوچرخه سواری را در بیشتر روزهای هفته انجام دهید.
پیشگیری از عفونت:
کاهش جریان خون به اندام ها به این معنی است که بدن به راحتی نمی تواند در برابر عفونت ها مقاومت کند. برش های کوچک و ضایعات به راحتی می توانند به عفونت های جدی تبدیل شوند.
هر گونه جراحتی را با آب و صابون تمیز کنید، پماد آنتی بیوتیک بمالید و آن را با باند تمیز بپوشانید تا مطمئن شوید که آن ها در حال بهبودی هستند. چنان چه جراحات بدتر شوند یا به آرامی بهبود پیدا کنند، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
مراقبت از لثه:
به طور مرتب به دندانپزشک مراجعه کنید تا از سلامت لثه ها و دندان های خود مطمئن شوید زیرا بیماری مزمن لثه با بیماری برگر در ارتباط است.
جلوگیری از قرار گرفتن در معرض دود دخانیات افراد دیگر:
علاوه بر این که باید استعمال سیگار را ترک کنید مهم است که از قرار گیری در معرض دود دست دوم نیز دوری کنید.
منبع: نمناک این مطلب برایم مفید است بلی ۰ نفر این پست را پسندیده اند لینک کوتاه لینک کپی شد سیگار بیماری برگر عروق دست و پا اخبار مرتبطکلیه حقوق مادی و معنوی این سایت محفوظ و متعلق به
پایگاه خبری اقتصادآنلاینمیباشد و استفاده از آن با ذکر منبع بلامانع است.
طراحی سایت خبری و خبرگزاری آساممنبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: سیگار بیماری برگر پزشک مراجعه کنید انگشتان دست و پا جدول قیمت کامل بیماری برگر پزشک مراجعه ۳۰ بهمن ۱۴۰۰ رگ های خونی دست و پاها ترک سیگار جریان خون آسیب دیده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۴۰۱۷۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مسمومیت با قارچ‌های وحشی رشد ۳ برابری داشته است / علائم مسمومیت را بشناسید
مسئولان حوزه بهداشت و درمان همیشه درباره مصرف نکردن قارچ‌هایی که در طبیعت روییده هشدار دادند، زیرا تشخیص سمی یا غیرسمی بودن این نوع قارچ‌ها بسیار دشوار است و مصرف آن می‌تواند باعث فوت افراد شود، این درحالی است که اورژانس کشور از رشد سه برابری مسمومیت با قارچ‌های وحشی در طبیعت خبر داده است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا با شروع فصل بهار و افزایش بارش‌ها در این فصل زمینه رشد قارچ‌های وحشی در طبیعت بیشتر می‌شود و در این فصل شاهد حضور بیشتر افراد در دل طبیعت هستیم، لذا مهم است که افراد از مصرف این قارچ‌ها خودداری کنند و هشدارهای مسئولان ذی‌ربط درباره مسمومیت‌زا بودن این نوع قارچ‌ها را جدی بگیرند.
بابک یکتاپرست، معاون روابط عمومی اورژانس کشور با اشاره به آمار مسمومیت با قارچ وحشی گفت: امسال با توجه به افزایش میزان بارش باران، رویش قارچ در طبیعت افزایش یافته است و از آنجایی که اطلاعات مردم و گردشگران درباره قارچ‌ها کم است؛ ممکن است عده‌ای با مصرف این قارچ‌های وحشی، دچار مسمومیت شوند.
وی با اشاره به آمار مراجعان مسمومیت به اورژانس افزود: از هشتم فروردین تا پنجم اردیبهشت ماه و در واقع طی مدت حدود یک ماه، ۵۳ نفر بر اثر استفاده از قارچ وحشی، مسموم شده‌اند، در حال حاضر ۱۴ نفر از این افراد در بیمارستان‌ها تحت نظر هستند، همچنین ۳۹ نفر درمان شده و ترخیص شده‌اند.
سخنگوی سازمان اورژانس کشور گفت: این مسمومیت تاکنون فوتی برجای نگذاشته، اما لازم است که افراد و به خصوص طبیعت‌گردان از مصرف این قارچ‌ها پرهیز کنند، میزان مسمومیت‌ها، نسبت به گذشته سه برابر افزایش یافته است، بنابراین این موضوع باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
به گفته سخنگوی سازمان اورژانس کشور بیشترین میزان مسمومیت‌ها با قارچ در استان‌های فارس، لرستان و کرمانشاه به ترتیب با ۱۶،۱۳ و ۱۰ نفر بوده است.
نشانه‌های مسمومیت با قارچ سمیحمید قهرمانی، کارشناس معاونت بهداشتی استان گیلان یکی از دلایل مسمومیت افراد، پس از مصرف قارچ‌های سمی را تشخیص غلط آنها دانست و یادآور شد: برخی به‌علت شکل ظاهری قارچ‌های سمی که شبیه به قارچ‌های غیر سمی و خوراکی هستند، دچار اشتباه می‌شوند.
وی با تأکید بر اینکه همه انواع قارچ‌ها، خوراکی نیستند و بعضی سمی و خطرناک هستند، افزود: خوردن چند لقمه از قارچ‌های سمی می‌تواند کبد، کلیه یا حتی مغز را از کار انداخته و در مواردی سبب مرگ شود، تنها در آزمایشگاه می‌توان نوع قارچ را شناسایی کرد و از روی ظاهر یا مزه قارچ نمی‌توان سمی یا غیرسمی بودن قارچ را تشخیص داد.
این پزشک با تأکید بر اینکه فرد مسموم باید سریع‌تر به بیمارستان منتقل شود، گفت: تهوع و استفراغ، اسهال، شکم درد و عرق کردن گاهی علائم مغزی مانند توهم، خواب‌آلودگی، تشنج و یا بی‌قراری از نشانه‌های زودرس مسموم شدن با قارچ‌های سمی است.
قهرمانی با بیان اینکه از چیدن، خریدن و مصرف قارچ‌های روییده شده در طبیعت، کوه و دشت پرهیز و تنها از قارچ‌های خوراکی تولید شده در کارخانه‌های معتبر استفاده شود، ادامه داد: پختن، آب پز یا کباب کردن قارچ‌های وحشی موجود در طبیعت سمی بودن آنها را از بین نمی‌برد.
وی با اشاره به تنها راه پیشگیری از مسمومیت با قارچ گفت: تنها راه پیشگیری از مسمومیت با قارچ خودداری از مصرف قارچ‌های روییده در طبیعت است، سم قارچ پادزهر ندارد و تنها باید از خوردن قارچ‌های وحشی موجود در طبیعت و غیر پرورشی دوری کنیم، کودکان یکی از گروه‌های پرخطر و در معرض مسمومیت با قارچ هستند.
کد خبر 748427
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»