خانه تکانی چند؟
تاریخ انتشار: ۱۲ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۵۰۱۲۱۳
شاید بخش مهم هزینه‌های خانه تکانی شب عید مربوط به شست وشوی قالی، پرده، لحاف و مبلمان باشد؛ کار‌هایی که اغلب خودمان به تنهایی از پس آن برنمی آییم یا امکانات لازم برای انجامشان را نداریم.
خانه تکانی شب عید درکنار تمام جنبه‌های خاطره آمیزی که دارد، با واقعیت‌های زندگی روزمره حسابی گره خورده است. در گذشته برای خانه تکانی، تکیه بر همت اعضای خانواده کافی بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بررسی قیمت‌ها در بازار نشان می‌دهد تمیزکننده‌های سطوح از ۲۹هزار تومان تا ۱۲۴هزار تومان ارزش دارند. برای خرید شوینده فرش و مبل، دست کم باید ۳۵هزار تومان خرج کنید. البته اگر بخواهید آن نوعی را بخرید که محافظ الیاف است، باید ۳۷۰هزار تومان هزینه کنید. قیمت شیشه شور‌ها هم از ۱۷هزار تومان شروع می‌شود و به ۶۵هزار تومان در نمونه‌های ضدبخار می‌رسد. اگر هم بخواهید از شرکت‌های خدماتی برای تمیز کردن خانه کمک بگیرید، قیمت‌ها به طور متوسط از ۲۰۰هزار تومان تا ۵۰۰هزار تومان متغیر است.
هزینه تمیزکاریشاید بخش مهم هزینه‌های خانه تکانی شب عید مربوط به شست وشوی قالی، پرده، لحاف و مبلمان باشد؛ کار‌هایی که اغلب خودمان به تنهایی از پس آن برنمی آییم یا امکانات لازم برای انجامشان را نداریم. در این باره خبری که شاید خیلی به مذاقتان خوش نیاید، این است که به تازگی نرخ شست وشوی قالی ۵/۳۹ درصد افزایش پیدا کرده است و براساس نرخ مصوب باید برای شستن هرمتر قالی ۱۲ هزارو ۵۰۰ تومان کنار بگذارید. بر این اساس، شستن قالی سه درچهاری که معمولا در همه خانه‌ها پیدا می‌شود، ۱۵۰ هزار تومان هزینه برمی دارد.
شستن مبلمان در آپارتمان خودتان با دستگاه‌های مخصوص و خشک کردن آن نیز به ازای هرنفر ۳۰ هزار تومان هزینه دارد. این یعنی اگر مبلمان هفت نفره دارید، باید ۲۱۰ هزار تومان برای شست وشوی آن هزینه کنید. فهرست قیمت خشکشویی‌ها نیز در مقایسه با سال‌های گذشته شاید کمی شوکه تان کند. شستن روفرشی ۱۲ متری حداقل ۶۰ هزار تومان هزینه دارد. پتوی تک نفره ۳۰ هزار تومان، پتوی دونفره ۳۵ هزار تومان، پرده متری ۵ هزار تومان و نصب هر ۳ متر پرده، ۳۰ هزار تومان خرج برمی دارد.
تا اینجای کار با یک حساب وکتاب سرانگشتی حتما متوجه شده اید که اگر در فهرست شست وشوهایتان ۲ قالی ۱۲ متری، یک دست مبل هفت نفره، همین طور ۲ روفرشی، ۴ تخته پتو و ۶ متر پرده داشته باشید، باید حداقل ۸۵۰ هزار تومان هزینه کنید. البته این قیمت‌ها اگرچه معمولا از نرخ اتحادیه پیروی می‌کند، بسته به منطقه‌ای که در آن سکونت دارید، متغیر و ممکن است کمتر یا بیشتر شود.
نیروی نظافت چی از ۲۰۰هزار تومانبرای اینکه در خانه تکانی دست تنها نباشید، می‌توانید به سراغ نیرو‌های کمکی بروید که در زمان تعیین شده به خانه شما می‌آیند تا در نظافت خانه کمکتان کنند. البته برای روزهای نزدیک به نوروز به سختی می‌شود کسی را پیدا کرد که وقت خالی داشته باشد. براساس قیمت‌هایی که در نرم افزار‌های مرتبط درج شده است، اگر برای یک کار هشت ساعته درخواست نیروی آقا بدهید، هزینه آن ۲۸۰هزار تومان می‌شود و اگر برای یک کار شش ساعته سفارش همین نیرو را بدهید، ۲۴۰هزار تومان برایتان آب می‌خورد.
برای برخی مناطق به دلیل سختی رفت وآمد بین ۲۰ تا ۳۰هزار تومان هزینه ایاب وذهاب اضافه می‌شود. هزینه برای نیرو‌های خانم بیشتر است. یک نیروی خانم برای شش ساعت کار ۲۷۰هزار تومان می‌گیرد و هشت ساعت کار را با ۳۲۰ هزار تومان انجام می‌دهد. اگر خانه شما بزرگ است و ساعت بیشتری نیاز دارید، نیروی آقا برای ۱۰ساعت کار، ۳۲۰هزار تومان و نیروی خانم برای همین میزان زمان، ۳۷۰هزار تومان پول می‌گیرد.
اگر بخواهید از شرکت‌های فعال در این حوزه نیرو بگیرید، قیمت‌ها با نرخ استارت آپ‌های فعال در این حوزه مشابه است و از ۲۰۰هزار تومان برای شش ساعت شروع می‌شود و تا ۴۰۰هزار تومان باتوجه به زمانی که نیرو‌ها در خانه شما مشغول به کار هستند، افزایش می‌یابد؛ البته این روز‌ها برخی نیرو‌های آزاد، هزینه رفت وآمد خود با اسنپ را هم جداگانه می‌گیرند که چیزی حدود ۱۰۰هزار تومان تمام می‌شود.
شستن تمام ظروف حتی آن‌هایی که هیچ وقت قصد استفاده از آنها را ندارید، جزو رسوم خانه تکانی است. دم عید خانم‌ها ظرف‌های جهیزیه‌ای را که از مادربزرگشان هدیه گرفته اند، از کمد بیرون می‌آورند تا بعد از یک سال بشویند و دوباره به دل کمد بسپارند. اگر از کسانی باشید که ماشین ظرفشویی استفاده می‌کنند، برای خرید یک بسته صدعددی قرص ماشین ظرفشویی با برند‌های رایج در بازار باید حدودا ۴۵۰هزار تومان بپردازید. البته باتوجه به نوع بسته و تعداد قرص‌های داخل آن که از ۱۱۵ تا ۲۴ عدد در بازار موجود است، این رقم بین ۷۹۵ هزار تومان در نوع آلمانی آن تا ۹۹ هزار تومان در مارک‌های ایرانی متنوع است.
ژل ماشین ظرفشویی با حجم ۴۵۰میلی لیتر حدودا ۱۴۵هزار تومان قیمت دارد و اگر پودرش را بخواهید، باید ۷۸هزارتومان بپردازید. نمک ماشین ظرفشویی را هم به قیمت ۹۵هزار تومان می‌توانید پیدا کنید. اما برای شست وشوی دستی ظروف، پیشنهاد‌های دیگری وجود دارد. مایع ظرفشویی با حجم ۳ هزارو ۷۵۰ لیتر حدودا ۱۰۰ هزار تومان قیمت دارد و یک لیتری آن نیز بسته به برند در محدوده ۲۹هزار تومان قابل خرید است.
شوینده جات کاربردی، چند؟اسپری چندمنظوره سیف را باید ۴۷هزارو۵۰۰تومان بخرید. این اسپری ۷۵۰گرم وزن دارد. اسپری چربی زدا با حجم ۵۰۰گرمی، ۲۸ هزارو ۹۰۰ تومان فروخته می‌شود. قیمت تمیزکننده شیرآلات و سینک هم ۴۷هزار تومان است که ۲۵۰میلی لیتر حجم دارد. جرم گیر و براق کننده شیرآلات با حجم ۱۰۰میلی لیتر، ۵۳هزارتومان است. اسپری همه کاره لکه بر ۷۰۰میلی لیتری نیز ۸۳هزار تومان به فروش می‌رسد.
برای اینکه بتوانید فرش و مبل را بدون نیاز به قالیشویی‌ها بشویید، می‌توانید از اسپری‌ها و شوینده‌های تمیز کننده استفاده کنید. کار با این مواد شوینده، سخت نیست. کافی است با دستورالعمل داخل شوینده‌ها جلو بروید. اسپری شوینده منسوجات و فرش را می‌شود با ۹۰هزار تومان خرید. نرخ ژل لکه بر فرش و مبل ۲۵۰میلی لیتری، ۵۱هزارو۵۷۰تومان است. شامپوفرش ۴۰۰میلی لیتری را هم می‌توانید به قیمت ۳۵هزار تومان در بازار پیدا کنید.
شستن شیشه‌ها هم راه و روش خود را دارد. اسپری‌های شیشه پاک کن به شما کمک می‌کنند تا آسان‌تر شیشه‌ها را پاک کنید. البته اگر تعداد زیادی پنجره دارید، باید سراغ اسپری‌هایی با حجم بیشتر بروید. قیمت شیشه پاک کن نیم لیتری، ۱۸هزارو۸۰۰تومان است. اگر بخواهید به سراغ مدل‌های چهارلیتری بروید، قیمت آنها ۷۶هزار تومان است.
یک لیتر از مایع ضدعفونی کننده سطوح پارس الکل ۴۰هزار تومان قیمت دارد، ولی اگر بخواهید یک مایع ضدعفونی کننده چهارلیتری بخرید، باید ۶۰هزار تومان بپردازید. شستن لباس و پارچه و پرده از دیگر کار‌هایی است که در خانه تکانی گریزی از آن نیست. یک پودر ماشین لباسشویی چهارکیلویی را باید ۱۰۱هزارو۴۰۰تومان خرید. مایع رنگین شوی با وزن ۲ کیلوو۷۰۰گرم نیز ۹۵هزارو۵۸۰تومان قیمت دارد و نمونه‌های دیگر آن را باید ۷۹هزارو۸۵۰تومان خرید. قیمت مشکین شوی ۲ کیلوو۷۰۰گرمی، ۸۵هزارو۵۰۰تومان است و برای خرید مایع لباسشویی ۲ کیلوو۷۰۰گرمی هم باید ۱۱۰هزارو۹۰۰تومان بپردازید. در کنار این ها، جرم گیر ماشین لباسشویی با برند خارجی ۵۵هزار تومان قیمت دارد.
با این حساب طبق بررسی‌های شهرآرا، اگر شما هم طبق فهرست بالا قصد شست‌وشوی قالی، پرده، پتو و مبلمان خانه‌تان را دارید و همچنین برای هشت ساعت کار یک نیرو استخدام کنید و درکنار اینها، یک سبد از لوازم شوینده شامل اسپری چندمنظوره، شیشه‌پاک‌کن، محلول ضدعفونی، پودر ماشین لباسشویی چهارکیلویی و قرص ماشین ظرفشویی داشته باشید، باید حدود یک‌میلیون‌و ۷۰۰ هزار تا ۲ میلیون تومان هزینه کنید.
/شهرآرا نیوز
برچسب ها: خانه تکانی ، شب عید ، عید نوروز لینک کوتاه خبر: bzna.ir/000QrOمنبع: بازار نیوز
کلیدواژه: خانه تکانی شب عید عید نوروز هزار تومان قیمت هزار تومان هزینه هزار تومان تومان بپردازید هزار تومان اگر بخواهید هزینه کنید شوینده ها وشوی قالی ساعت کار نیرو ها قیمت ها شب عید
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت bazarnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بازار نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۰۱۲۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا هیچ دستگاه نظارتی به داد مستاجران نمی‌رسد | اختیار آینده زندگی ما دست صاحبخانه هاست! | مستاجران به ناچار اجازه می‌دهند بر سرشان کلاه برود
به گزارش همشهری آنلاین ، فصل امتحانات فقط برای دانش‌آموزان و محصل‌ها ترسناک نیست. پدر و مادرهای اجاره‌نشین هم با نزدیک شدن به پایان بهار و سه ماه تابستان برای افزایش نرخ رهن و اجاره خانه‌شان دلهره می‌گیرند؛ نرخ‌هایی که یک شبه سر به فلک می‌کشند و تا آسمان هفتم می‌رسند؛ بدون هیچ نظارتی، بدون هیچ پاسخگویی.
اکثر خانواده‌های ایرانی به ویژه آنها که صاحب فرزند مدرسهای هستند تعطیلات تابستانی را برای جابجایی انتخاب می‌کنند و همین موضوع باعث شده بازار بنگاه‌های مسکن و املاکی‌ها با شروع گرمای تابستان داغ شود. این بازار داغ هرچند به مذاق صاحبخانهها و املاکی‌ها خوش می‌آید اما مستاجران را حسابی کباب می‌کند.
فصل ترسناک مستاجران
«سعید» جوان سی ساله و متاهل ساکن تهران که در منطقه ۱۸ سکونت دارد در گفت‌وگو با خبرنگار مهر می‌گوید: «یک خانه ۶۰ متری در جنوب تهران را سال گذشته با دویست میلیون رهن و چهار میلون تومان اجاره ماهانه کرایه کردم. حالا موعد قراردادم نزدیک شده و صاحبخانه می‌گوید باید صد میلیون به رهن و ۱ک میلیون و پانصد هزار تومان به اجاره اضافه کنم.»
این جوان که درآمد کارمندی حدود ۱۵ میلیون تومانی دارد، ادامه می‌دهد: «سال گذشته یک سوم از درآمدم را برای اجاره و شارژ ساختمان می‌دادم و تقریباً ماهی ۱۰ میلیون برای باقی قسط‌ها و قبض‌ها و مخارج زندگی باقی می‌ماند. حالا قرار است ۱۰۰ میلیون به مبلغ رهن اضافه کنم! این یعنی باید سال پیش ماهی حدود هشت میلیون و سیصد هزار تومان پس‌انداز می‌کردم. چنین چیزی با این درآمد ممکن است؟»
او گلایه دارد که هیچ دستگاه نظارتی به داد مستاجران نمی‌رسد و هیچ قاعده منصفانه‌ای برای نرخ اجاره‌بها تعیین نمی‌شود. «با این وضعیت صاحبخانهها فقط اختیار ملک خود را ندارند. اختیار آینده ما هم دست آنهاست. صاحبخانه به من که مستاجرم فرصت زندگی نمی‌دهد. مستاجر باید امسال باید وام بگیرد که بتواند قراردادش را تمدید کند. سال دیگر باید پول قرض بگیرد که قسط قبلی و افزایش قیمت جدید را پرداخت کند. سال بعدی باید خانه‌اش را کوچکتر کند. سال بعدی لابد باید کلیه‌اش را بفروشد!»
«احسان» که حدوداً سی و سه ساله و ساکن شرق تهران است می‌گوید: «واقعیت این است که اگر زوج‌های جوان در قشر متوسط تا چهار پنج سال پیش خانه نخریده باشند، احتمالاً دیگر نمی‌توانند از زندگی اجاره‌نشینی فاصله بگیرند.»
این مرد جوان که روی ماشین کار می‌کند و به نظر می‌رسد درآمد اصلی خود را از تاکسی‌های اینترنتی به دست می‌آورد گلایه می‌کند: «خانه‌مان هر سال کوچکتر و قدیمی‌تر می‌شود. این بار به یک خانه در طبقه سوم بدون آسانسور ناچار شدیم اما می‌دانید؟ نکته عجیب این است که هرچه قدر انتظارمان را کم کنیم باز هم زورمان نمی‌رسد. حالا هم من و هم همسرم کار می‌کنیم تا شاید درآمد دو نفره‌مان کفاف زندگی را بدهد.»
این زوج که پنج سال است ازدواج کرده‌اند، فرزندی ندارند: «فکر می‌کردیم بعد از تمام شدن درس همسرم بتوانیم بچه‌دار شویم اما پیدا کردن خانه با فرزند خیلی سخت‌تر است. خیلی صاحبخانهها مخصوصاً ملک‌های کوچک زیر هفتاد متر، خانه‌شان را فقط به زوج بدون فرزند اجاره می‌دهند یا به ازای هر فرزند مبلغی به رهن یا اجاره اضافه می‌کنند!»
«داوود» که یکی از مستاجران مرکز شهر است در گفتگو با مهر می‌گوید: «صاحبخانه سرم منت گذاشته و گفته با ۴۰ درصد افزایش قیمت می‌توانم قرارداد را تمدید کنم اما یک ماه دیگر، افزایش نرخ زیر ۵۵ درصد نخواهد بود.»
او که دو فرزند ۷ و ۹ ساله دارد بنگاه‌های املاک را مقصر می‌داند: «صاحبخانه می‌رود از املاکی قیمت می‌پرسد و املاکی‌ها از حالا قول می‌دهند تا یک ماه دیگر افزایش قیمت‌ها به حدود هفتاد درصد می‌رسد. یک ماه دیگر شصت درصد قیمت‌ها را بالا می‌برند و اگر کسی هم چیزی بپرسد می‌گویند تازه قرار بود هفتاد درصد گران شود!»
او می‌گوید: «بازار مسکن خیلی بی‌رحم شده است. صاحبخانهها و املاکی‌ها دست به دست هم داده‌اند و هیچکس جلودارشان نیست. صاحبخانه من چند واحد مسکونی در تهران دارد؛ با اینکه سن و سالی ندارد و هنوز زیر پنجاه سال دارد کار نمی‌کند و فقط از طریق اجاره‌بهایی که دریافت می‌کند زندگی‌اش را می‌چرخاند. داشتن ملک مسکونی، تجارت شده و حالا برای خیلی‌ها محل ارتزاق شده است. البته اقتصاد ما این روش مسموم را به زندگی مردم تزریق کرده ولی همه اینها قشر متوسط و زوج‌های جوان را نابود می‌کند.»
مستاجران خوش‌شانس کدامند؟
بازار مسکن به وضعیتی دچار شده که مستاجران، خودخواسته و به ناچار اجازه می‌دهند بر سرشان کلاه برود، همان کلاهی که تا می‌خواهند از دست خلاص شوند یک سال دیگر هم سر آمده و زمان تمدید قرارداد رسیده و باید خوش‌اقبال باشند که کلاه جدیدی که قرار است بر سرشان برود اندازه‌شان باشد و ناچار نباشند دنبال خانه جدید بگردند.
چرا کلاه؟ چون در این ایام سرمایه‌داران و صاحبخانهها و البته بنگاه‌ها معاملات مسکن بهتر می‌توانند کیسه خود را پر کنند و این جیب مستاجران است که از پس‌انداز ناچیز یک سال خالی می‌شود. چه بسا دیده و شنیده شده صاحب خانه‌هایی منزل خود را خالی و بدون استفاده گذاشته‌اند تا در پیک شلوغی به بنگاه بسپارند یا در دیوار آگهی بزنند.
قربانیان چرخه تورم، چهار دهکی هستند که دیگر نه تنها پس‌انداز برای خرید خودرو یا مسکن برای‌شان آرزو شده بلکه حتی نمی‌توانند مطمئن باشند که سر موعد قرارداد، توان تمدید خانه‌هایشان را در سال جدید دارند.
در حالی که خانه‌های کوچک و بزرگ زیادی در تهران و کلان‌شهرها خالی هستند و قانون اخذ مالیات هم نتوانسته طمع صاحبخانهها شکست دهد. در حالیکه هنوز حدود ۶۰ هزار ملک خالی وارد چرخه عرضه و تقاضا نشده‌اند، بسیاری از مردم به دلیل افزایش قیمت‌ها به تدریج ناچار می‌شوند برای زندگی حاشیه‌نشینی و شهرک‌نشینی‌های اطراف شهرها را انتخاب کنند.
کلاه مستاجران پس معرکه است
«مرتضی عزتی» کارشناس اقتصادی مدتی پیش با توجه به حواشی افزایش کرایه خانه گفت: «دولت حتی اگر بخواهد هم نمی‌تواند اجاره خانه را کنترل کند. اجاره خانه در ایران بدون در نظر گرفتن تورم مشخص می‌شود.»
هرچند دولت سیزدهم قرار بود با ساخت ۴ میلیون مسکن، از سخت‌تر شدن تهیه مسکن برای زوج‌های جوان و مستاجران جلوگیری کند؛ اما زور تمام راه‌کارهایی که به کار بسته به تورم افسارگسیخته نرسیده است و نگاهی به بازار مسکن دست کم در تهران نشان می‌دهد صاحبخانهها بدون هیچ نظارت و قاعده‌ای، حداقل ۳۰ تا ۱۰۰ درصد اجارهب‌بهار را افزایش داده‌اند.
مسکن، به عنوان یکی از بی‌قاعده‌ترین حوزه‌ها به دست فراموشی سپرده شده و هر از گاهی شعار یا راهکاری غیر قابل اجرا درباره آن داده می‌شود. برای مثال سال گذشته شورای عالی مسکن که در تاریخ بیست و چهارم اردیبهشت ماه به ریاست رئیس‌جمهور برگزار شد، مصوب کرد که حداکثر نرخ افزیش اجاره بها در شهر تهران ۲۵ درصد، در کلان‌شهرها ۲۰ درصد و در سایر شهرها ۱۵ درصد خواهد بود. اما چیزی که نگذشت که در پایان بهار و آغاز تابستان ۱۴۰۲ مستاجران با نرخ‌های جدیدی مواجه شدند که هیچ رد و اثری از سقف افزایش در آنها دیده نمی‌شد.
در حال حاضر هم علیرغم آنکه با نزدیک شدن فصل جابجایی مستاجران، بوی گس گرانی همه جا را برداشته خبری از ورود دولت و مجلس برای چاره‌یابی یا چاره‌سازی نیست. بسیاری از نمایندگان مجلس در آستانه وداع از بهارستان هستند و جمع دیگری از آنها درگیر حاشیه جناح‌بندی‌های صحن و انتخاب هیئت رئیسه شده‌اند و از مسائل معیشتی مردم غافل.
کدام کاهش؟ کدام استمرار؟
با توجه به آخرین واکنش‌های دولت درباه مسکن نیز به نظر می‌رسد نگرانی چندانی نسبت به این موضوع وجود ندارد. سوم اردیبهشت وزارت راه و شهرسازی به یک گزارش رسانه‌ای واکنش نشان داد و در جوابیه‌ای به تحویل ۵۰۰ هزار مسکن تاکید شده و از اقداماتی نظیر تعیین سقف اجاره بها به عنوان دستاوردهای این وزارتخانه یاد کرده است.
بعد از آن نیز در تاریخ نهم اردیبهشت، رئیس جمهور در جلسه هیأت دولت ضمن «ابراز رضایت» از گزارشات مسئولان اقتصادی دولت درباره «کاهش تورم»، کنترل و کاهش رشد نقدیندگی و کاهش قیمت ارز، استمرار این روند را نیازمند کنترل و مراقبت ویژه دستگاه‌های مربوط دانست و در این راستا تشکیل منظم شورای اقتصاد و ستاد تنظیم بازار را ضروری دانست.
نکته قابل توجه این است که در دنیایی موازی، شرایط اجاره مسکن برای قشر متوسط و ضعیف، به ویژه در کلان‌شهرها به یک بحران شبیه شده است. کسی نمی‌تواند جلودار صاحب‌خانه‌ای باشد که به ملک خود به عنوان یک کسب و کار نگاه می‌کند و می‌گوید: «این هم راه امرار معاش ماست.» سامانه‌های مختلف هم نتوانسته‌اند مقابل بنگاه‌ها یمعاملات املاک بایستند.
در چنین شرایطی خبری از افزایش حقوق متناسب با گرانی مسکن هم نیست و کلاه کارگران و کارمندان بیش از همیشه پس معرکه است. تمام اینها باعث شده سبک‌های جدیدی از زندگی در جامعه بروز پیدا کند و آگهی‌های عجیب و غریب در فضای مجازی کم کم به یک موضوع عادی تبدیل شوند؛ اجاره پشت‌بام، اجاره زیرزمین و اجاره اتاق خواب نمونه‌هایی از این سبک زندگی جدید است.
یک اتاق خواب ۱۲ متری در محله «یافت‌آباد» واقع در غرب تهران با شرایط سرویس بهداشتی مشترک، بدون پارکینگ، بدون انباری و داخل حیاط، به قیمت ۲۰ میلیون رهن و ۴ میلیون اجاره داده می‌شود.
صاحب یک واحد ۹۰ متری واقع در مرکز شهر تهران حوالی تئاتر شهر که زیر همکف است و پارکینگ ندارد، ۷۰۰ میلیون رهن کامل به عنوان قیمت در نظر گرفته است.
اجاره یک پشت بام مسقف در جنوب تهران هم ماهانه ۵۰۰ هزارتومان اجاره دارد و ۱۵ میلیون تومان رهن.
اینها اسمش سیاه‌نمایی نیست
افزایش بی‌قاعده و دوباره نرخ اجاره بها صدای مستاجران را در شبکه‌های اجتماعی حسابی بلند کرده است و برخی از آنها در پلتفرم ایکس گلایه‌های خود را مطرح کرده‌اند. آنها با مطالبه از مسوولان، خواستار رسیدگی به وضع موجود هستند.
کاربری به نام محسن نوشته است: «اجاره و رهن خانه بسیار بالا رفته است، آیا نظارتی چیزی وجود دارد؟ کی به کیه؟ دولت و مجلس کجای قصه خوابیده‌اند؟»
فردی به اسم یاسر نیز با اشاره به اینکه مسوولان پاسخگو نیستند گفت: «اوضاع مسکن فاجعه شده است؛ اما مسوولین حاضر به پاسخگویی نیستند. من تا تیر فرصت دارم اما صاحب خانه تماس گرفته و اجاره و رهن را بالا برده است. خب ما از کجا بیاوریم؟ درست است صاحب خانه خرج دارد اما درآمد من مستاجر پس چی؟»
یک حساب کاربری به اسم مسعود از اضطراب نزدیک شدن به ماه قرار داد نوشته است: «کم کم روزهای طلایی (کمرشکن) جا به جایی مستاجران نزدیک می‌شود. کاش مسوولین فکری هم به حال مستاجران و ساماندهی اجاره خانه‌ها می‌کردند. واقعاً این چندماه برای مستاجران روزگار پر استرسی است. بنگاه‌داران که عامل اصلی گرانی مسکن هستند همیشه به نفع.... موضع می‌گیرند.»
گروهی نیز از افزایش ۴۰ تا ۵۰ درصدی اجاره خانه‌ها گفتند و سفره دل‌شان را باز کردند. کاربری در این باره نوشت: «اجاره خانه‌ها دارد کمر مستاجرها را می‌شکند. حرف هم بزنیم می‌گویند یک محله پایین‌تر برو. تحمل این وضع خیلی سخت است.»
شهاب گفت: «صاحب خانه‌مان واحد ما را برای فروش گذاشته و به من هم گفت دنبال خانه باشم.الان رفتم بنگاه تا قیمت خانه‌ها دستم بیایید الان فقط می‌توانم بگویم چه جالب! ۸۰ متر خانه قدیمی ساز را ۲۰۰ میلیون تومان پیش و ماهی ۱۸ میلیون اجاره گذاشته‌اند. همان منطقه ۱۸ ای که آقا رییسی تشریف آورده بودند.»
کاربر دیگری به نام مستور نوشت: «اجاره خانه را با درآمد و حقوق‌ها که می‌سنجم، مستاجر نه تنها جای پیشرفت ندارد بلکه حق زندگی هم ندارد…»
نوید گفت: «قرارداد خانه را تمدید کردم. تا امسال ده تومان اجاره خانه می‌دادم؛ از اردیبهشت باید ۱۵ تومان بدهم. تازه از صاحب خانه هم بابت انصافش ممنون هستم اما حقوق من چند درصد افزایش داشته است؟ بله، ۲۰ درصد.»
مصطفی هم یادآوری کرد که با قیمت‌های رهن و اجاره کنونی چند سال قبل می‌شد خانه خرید. او گفت: «وضعیت قیمت خانه برای اجاره افتضاح شده است به گونه‌ای که با قیمت ودیعه اجاره خانه در هر منطقه کمتر از ۵ سال پیش می‌توانستی خانه بخری.»
کاربر دیگری به نام محمدرضا نوشت: «برای اجاره یک واحد ۷۱ متری ده سال در محله مشیریه (جنوب شرقی) تهران، شما باید ۱۸۰ میلیون پول پیش جور کنید و ماهانه ۹ میلیون تومان پول اجاره بدهید. حقوق یک کارگر حدود ۱۳ میلیون تومان است. رفت و آمد، خورد و خوراک، بهداشت و درمان و… چه می‌شود.» این کاربر در یک پی‌نوشت تاکید کرد: «اینها اسمش سیاه‌نمایی نیست!»
یک حساب کاربری دیگر به اسم آذر نوشت: «ما اقشار پایین و کارمند و مزدبگیر و کارگر، هر سال از یک آرزوی‌مان کم کردیم تا بتوانیم ادامه بدهیم. از خانه و ماشین شروع شد؛ تا طلای عروسی و اجاره خانه کوچکتر و جهار کمتر.»
سیاست فرزندآوری؛ معیشت فرزندنیاوری
با توجه به آنچه کارشناسان و سیاست‌گذاران کشور اعلام کرده‌اند، خانواده‌های ایرانی به ویژه زوج‌های جوانی که فرزند ندارند یا تک فرزند هستند، باید به فرزندآوری تشویق شوند. میانگین سنی جمعیت کشور در وضعیت نگران‌کننده‌ای است و شرایط اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور در راستایی باشد که سیر نزولی جمعیت جوان کشور را متوقف کند.
اما به نظر می‌رسد شرایط معیشتی فعلی به ویژه در کلان‌شهرها اوضاع را به سمتی می‌برد که زن و شوهر هر دو ناچارند برای گذران زندگی شاغل باشند و باز هم آخر ماه هشت‌شان، گروی نه‌شان باشد. هرچند فرزندآوری صرفاً به اقتصاد مربوط نیست و ابعاد مختلف فرهنگی و اجتماعی در بر دارد اما نمی‌توان انکار کرد شرایط معیشتی تاثیر قابل توجهی بر این موضوع دارد.
کد خبر 848152 منبع: مهر برچسب‌ها قیمت مسکن و زمین خبر مهم مسکن اجاره
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است