به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

آیا در فضا قمر‌هایی از جنس گاز نیز وجود دارند؟

تاریخ انتشار: ۱۶ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۵۳۶۰۷۴

سیارات در منظومه شمسی به دو شکل هستند، برخی از آن‌ها سنگی و برخی دیگر گازی هستند؛ اما تمام قمر‌های منظومه شمسی حتی آن‌هایی که به دور سیارات گازی می‌چرخند، از جنس سنگ هستند. اکنون این سوال در ذهن ما ایجاد می‌شود که هیچ قمری به شکل گاز در منظومه شمسی وجود ندارد و آیا می‌توان آن را در نقاط دیگری از کیهان پیدا کرد؟

بر اساس گزارش لایو ساینس، دلایل زیادی برای توجیه این مسئله وجود دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جاناتان لونین، رئیس دپارتمان نجوم دانشگاه کرنل می‌گوید اگرچه تاکنون حتی یک قمر گازی فراتر از منظومه شمسی پیدا نشده، اما ایجاد این نوع از قمر‌ها می‌تواند در شرایط مناسب امکان‌ پذیر باشد. تحقق یافتن چنین اتفاقی به جرم ماه، دمای اطراف آن و تأثیر نیرو‌های جزر و مدی مثل کشش گرانشی اجسام و سیاره‌های مجاور آن بستگی دارد.

برای متوجه شدن اینکه چگونه این شرایط ممکن است بر یک قمر تشکیل شده از گاز تأثیر بگذارد، تصور کنید که ترکیب سنگی قمر سیاره ما با هیدروژن خالص جایگزین شده است. لونین می‌گوید چگالی گاز هیدروژن بسیار کمتر از سنگ است، بنابراین، ماه می‌توانست اندازه‌ای به وسعت سیاره زمین داشته باشد.

شرایط شکل گیری قمرهای گازی

در واقع، اندازه عظیم غول‌های گازی مثل مشتری، یکی از دلایلی است که وجود این سیاره‌ها را تضمین می‌کند. اگر این سیاره‌ها خیلی کوچک بودند، نیروی گرانش آنقدر قوی نبود که بتواند عناصر سبک را کنار هم نگه دارد. اما دما هم در این فرآیند بی تاثیر نیست.

لونین به لایو ساینس گفت: "باید ماه را همانطور که هست، به شکل یک قمر سنگی در نظر بگیریم و یک اتمسفر هیدروژنی در اطراف آن قرار دهیم. اتمسفر هیدروژنی به دلیل اثرات حرارتی به سرعت نابود می‌شود. به عبارت دیگر گرمای خورشید باعث تبخیر هیدروژن می‌شود."

لونین ادامه می‌دهد: "بنابراین وجود یک قمر کاملاً هیدروژنی در فاصله‌ای که زمین از خورشید قرار دارد به صورت پایدار امکان پذیر نخواهد بود. او می‌گوید این شرایط تا مدار نزدیک پلوتون برقرار است؛ بنابراین برای اینکه یک قمر گازی بتواند ایجاد شود یا باید بسیار دور و سرد باشد و یا اندازه بسیار بزرگی داشته باشد."

بیشتر بخوانید

افشای جزئیات جدید از موشکی که به ماه برخورد می‌کند باشگاه خبرنگاران جوان فضای مجازی دريچه فناوری

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: منظومه شمسی اکتشافات فضایی قمر زمین منظومه شمسی یک قمر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۳۶۰۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک فرضیه در مورد چگونگی حرکت موجودات فضایی بین سیارات

دانشمندان در جستجوی حیات فرازمینی، تفکر سنتی را کنار گذاشته و نظریه‌های جدیدی ارائه می‌کنند.

به گزارش لایو ساینس، دو ستاره شناس، به نام هریسون پی اسمیت و لانا سینابایان، می‌گویند که بیگانگانی که در سیارات فراخورشیدی زندگی می‌کنند، می‌توانند بر روی شهاب سنگ‌ها سوار شوند تا سیارات از جمله زمین را مستعمره کنند.

این به مفهومی به نام "پانسپرمیا" مربوط می‌شود، نظریه‌ای که نشان می‌دهد اشکال حیات می‌توانند با "سواری" بر روی شهاب سنگ‌ها از سیاره‌ای به سیاره دیگر حرکت کنند. این نظریه همچنین نشان می‌دهد که ما ممکن است از ورود آنها آگاه نباشیم.

این دو دانشمند طرحی را منتشر کردند که در آن جزئیات چگونگی شناسایی چنین پدیده‌هایی را توضیح می‌داد. اگر پان اسپرمی امکان پذیر باشد، به این معنی است که دانشمندان از نظر تئوری می‌توانند جستجوی خود را برای حیات فرازمینی محدود کنند، حتی اگر به طور خاص ندانند به دنبال چه هستند.

طبق گفته اسمیتد و سینابایان، اگر بیگانگان می‌توانستند بر اساس پراکندگی جهانی سفر کنند، احتمالاً سعی می‌کردند تغییرات مشابهی را در هر سیاره‌ای که به آن سفر می‌کنند ایجاد کنند.

اگر زندگی در یک سیاره فراخورشیدی کمتر قابل زندگی باشد، حیات بیگانه با قابلیت بذر انبوه در جای دیگری تلاش خواهد کرد. بر اساس این مطالعه جدید که در انتظار بررسی همتایان است، این اتفاق می‌تواند با سوار شدن بر روی شهاب سنگ‌ها یا دیگر اجرام آسمانی انجام شود.

همه چیز در مورد یافتن شرایط "خفیف" برای زنده ماندن است. اگر شرایط مناسب باشد، زندگی ممکن است شکوفا شود.

گونه‌های حیات فرازمینی که قادر به بذرپاشی انبوه هستند، تلاش می‌کنند تا تغییرات یکسانی را در هر سیاره‌ای که با آن روبرو می‌شوند ایجاد کنند و سعی می‌کنند آن را شبیه به سیاره اصلی خود کنند.

هدف اسمیت و سینابین شناسایی نشانه‌های زیستی بالقوه است که دانشمندان می‌توانند از آنها برای تشخیص حیات در سیارات دیگر از دور استفاده کنند.

گونه‌های فرازمینی که قادر به بذرپاشی انبوه هستند، سعی می‌کنند در هر سیاره‌ای که با آن روبرو می‌شوند، تغییرات مشابهی ایجاد کنند.

همانطور که حیات روی زمین شرایط و جو سیاره ما را تغییر داد، از جمله افزودن اکسیژن بیشتر، اشکال حیات بیگانه نیز خواص سیارات فراخورشیدی را تغییر خواهند داد.

دانشمندان می‌توانند این را از طریق آزمایش‌های آماری روی گروهی از سیارات که ویژگی‌های مشابهی دارند اندازه گیری کنند.

اگر سیاره‌های منفرد شباهت‌هایی با سیارات دیگر این گروه نشان دهند، این می‌تواند نشان دهد که حیات بیگانه به آنجا سفر و استعمار را آغاز کرده است یا حداقل چیزی عجیب در فضا در حال وقوع است.

با این حال، این تیم تأکید کرد که این مطالعه محدودیت‌هایی دارد، که مهمترین آنها این است که نظریه سیارات فراخورشیدی جرمی یک فرضیه آزمایش‌نشده است و تکنیک‌های آنها تن‌ها در صورتی عمل می‌کنند که داده‌های کافی در مورد تعداد زیادی از سیارات فراخورشیدی وجود داشته باشد.

منبع: The Sun

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم