دبیر جشنواره کاریکاتور هولوکاست: به ما برچسب نئونازی زدند
تاریخ انتشار: ۱۷ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۵۴۷۶۹۴
به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از روابط عمومی حوزه هنری، دفتر سوم مدرسه ماه با عنوان « نقطهی پرگار» به روایت سیدمسعود شجاعی هنرمند کاریکاتوریست از مسیر پر پیچوخم کار فرهنگی اختصاص داشت. این مراسم شامگاه دوشنبه ۱۶ اسفند در حوزه هنری انقلاب اسلامی برگزار شد.
شجاعی طباطبایی در این نشست به بیان خاطرات و تجارب خود از چهار دهه فعالیت هنری خود پرداخت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این هنرمند افزود: حدود سال ۶۰، من در پایگاه مقداد فعالیت میکردم. در آنجا به این نتیجه رسیدیم که برای اتفاقات آن زمان یعنی درگیری منافقان و جنگ، کاریکاتور و نقاشی زبان خوبی است. از آن زمان شروع به فعالیت کردم. طرحهای اولیه حدود دو سال طول کشید و ۲۲ نقاشی دیواری را روی دیوار هلیکوپترسازی روی خروجی فرودگاه مهرآباد نقاشی کردم که خیلی مورد توجه قرار گرفت. این نقاشیها تا زمان پذیرش قطعنامه ۵۹۸ روی دیوار فرودگاه بود.
این کاریکاتوریست بیان کرد: خاطرم هست شبی که قرار بود طارقعزیز به ایران بیاید این نقاشیها را با رنگ روغنی پاک کردند. جالب است با رنگ روغن هم پاک کردند که بعد از آن برگشت نقاشیها، امکانپذیر نباشد. حتی نقاشیهایی را که ضداسرائیلی و ضداستکباری بود هم پاک کردند. این در حالی بود که همه مهمانان و خبرنگاران خارجی که به تهران میآمدند در مسیر خروج از فرودگاه، نقاشیها را میدیدند. در همان ایام آقای فتحالله جوادی که مدیر مجله اطلاعات هفتگی بود و همچنان مدیرمسئولی این نشریه را بهعهده دارد مرا دیدند و لطف کردند و صفحهای با عنوان «دیدگاه» در اختیار من قرار دادند که در آن کاریکاتورهای سیاسی و اجتماعی کار میکردیم.
وی ادامه داد: در آن زمان یعنی سال ۶۰ وارد کار حرفهای شدم؛ هم کار طراحی دیوارها و هم کاریکاتور در مطبوعات را با همدیگر شروع کردم. الان هم در حوزه نقاشی دیواری، اتفاقات خوبی میافتد مثلاً در میدان ولیعصر نقاشیهایی که سازمان اوج کار میکند خوبست. چهارراه مخبرالدوله ساختمان انتشارات امیرکبیر هم مکان بسیار خوبی است که چیزی شبیه دیوارنگاریهای ولیعصر داشته باشد که اگر آن را به کاریکاتور اختصاص بدهیم خوبست.
شجاعی گفت: من و دوستانم از نخستین هنرجویان دانشگاه هنرهای زیبا بعد از انقلاب فرهنگی بودیم. احساس کردیم که باید فعال شویم. برای همین نمایشگاهی را از کاریکاتور با محوریت هویت برگزار کردیم و کارهای بسیار خوبی صورت گرفت. بهتدریج با گروهی از بچههای کاریکاتور دانشگاه، اولین گروه کاریکاتور در ایران را بهعنوان «کاسنی» راه انداختم. کاسنی یک گیاه دارویی تلخ است اما مرهم خیلی از دردهاست. جالب است که قبلاز انقلاب، ما بیست کاریکاتور حرفهای داشتیم. اما در گروه کاسنی تعداد هنرمندان کاریکاتور از بیست نفر هم بیشتر بود.
او ادامه داد: ابتدای دهه ۷۰ بود که در روزنامه همشهری یک صفحه را به کاریکاتور اختصاص دادند که بچههای گروه کاسنی در آن حضور داشتند. اولین خانه کاریکاتور و سایت تخصصی کاریکاتور را در این گروه بنا نهادیم و اتفاقات خوبی رقم خورد.
* چگونگی راهاندازی «کیهان کاریکاتور»
شجاعی طباطبایی افزود: بعد از شکلگیری گروه کاسنی به حوزه هنری آمدیم و در اینجا این امکان برایمان فراهم شد که کتاب چاپ کنیم و نمایشگاه بزنیم. قرار بود در حوزه هنری، اولین نشریه تخصصی کاریکاتور را کار کنیم و در سال ۶۹، این درخواست را به وزارت ارشاد دادیم اما به دلیل مخالفتها، دو سال طول کشید. سال ۷۱ وقتی حوزه هنری از پیشنهاد ما استقبال نکرد، پیش آقای اصغری مدیرمسئول وقت کیهان رفتیم که ایشان پیشنهاد ما را پذیرفتند و حتی گفتند که کیهان کاریکاتور، باعث اعتبار کیهان میشود و این برای ما که جوان بودیم خیلی انگیزهبخش بود.
او ادامه داد: کیهان کاریکاتور میتوانست اولین نشریه تخصصی در دنیا بشود اما چون دو سال روند مجوز آن طول کشید نشریهای در آمریکا به اولین نشریه تخصصی کاریکاتور تبدیل شد. این نشریه دو سال بعد به دلیل مشکلات مالی که نتوانست در نظام سرمایهداری آمریکا فعالیت کند و تعطیل شد.
شجاعی طباطبایی عنوان کرد: ما در ماههای اول، دوازده هزار مشترک داشتیم. هرچند هزینه زیادی نداشتیم و بچهها حقالزحمهای چندانی نمیگرفتند. ضمن اینکه طرحی ریختیم که کاغذ نشریه را از کاغذهای ضایعاتی تامین کنیم.
وی افزود: من همیشه نگاه بینالمللی به هنر کاریکاتور و حضور در عرصههای مختلف و جشنوارهها داشتم. از همان اول هم که در گروه کاسنی با بچهها کار میکردیم نگاه بینالمللی داشتیم. خاطرم هست که اولین دوسالانه کاریکاتور را با پنجاه کشور برگزار کردیم. حتی زمانیکه به فرانسه رفته بودم اولین دغدغه من این بود که با کاریکاتوریستهای فرانسوی ارتباط بگیرم و این کار را هم کردم. در سفری که بههمراه مرحوم کفشچیانمقدم به فرانسه داشتم با «ژان پییر دکلوزو» مؤسس جریان کاریکاتور فرانسه و دنیا و سایر هنرمندان این رشته در اروپا آشنا شدم و سعی کردم یک شبکه ایجاد کنم.
این هنرمند اظهار کرد: حتی کاریکاتورهای اجتماعی من هم جنبه سیاسی دارد. آگاهیبخشی برای من مهم است.کاریکاتور و کارتون فقط برای خنده نیست بلکه باید تفکر پشت آن باشد. البته من معمولاً با بحث جشنواره کاریکاتور هولوکاست شناخته میشوم اما آثار فراوانی در حوزه اختلاس، آقازادهها و مفاسد اقتصادی دارم.
* جشنواره هولوکاست را مقابل جایزه «رانا لری» تأسیس کردیم
وی در ادامه به رنان لری «Ranan lurie»کاریکاتوریست صهیونیسم اشاره کرد و گفت: او از سال۱۹۴۸ بهصورت مستقیم در فعالیتهای نظامی حضور داشته و در قتلعام فلسطینیها در روز یوم النکبه در بهار ۱۹۴۸ نقش مستقیم داشت اما بعداً وارد فضای کارتون و کاریکاتور شد. ولی کیفیت کارهایش بسیار پایین است. جالب است که این شخصیت با چهرههایی مثل بن گوریون، آریل شارون و حسنیمبارک و سیاستمداران بدنام همواره همنشین بوده است. با این حال، سازمان ملل متحد یک جایزه کاریکاتور را به نام این کاریکاتوریست اسرائیلی برگزار میکند یعنی جایزه «رانا لری».
وی افزود: این جایزه سه هدف دارد؛ اسلامستیزی، ایران هراسی و دوستی با اسرائیل. این جایزه مقبولیت زیادی ندارد و سی ـ چهل کشور در آن شرکت میکنند اما در جشنواره کاریکاتور هولوکاست ما شاهد حضور هشتاد کشور بودیم. جشنواره هولوکاست را دو بار آن هم در اعتراض به توهین به پیامبر مهربانیها حضرت محمد (ص) برگزار کردیم. چون میخواستیم آزادی بیان در غرب را به چالش بکشیم و بگوییم آزادی غرب، متناقض و دوگانه است. از یک طرف، کوتاهترین تردید در هولوکاست با جریمه نقدی و حبس مساوی است اما از کنار دروغهای مستهجن در مورد پیامبران الهی عبور میکنند.
شجاعی با بیان اینکه بهترین جایزهای که دریافت کردم تقدیر رهبر معظم انقلاب بود؛ تشریح کرد: ما هیچگاه هولوکاست را مسخره یا طرد نمیکنیم. ایدهای است که اینموضوع را من و آقای حجتالاسلام زائری مطرح کردیم. بحث ما این بود که هم رژیم صهیونیستی را به چالش بکشیم و بگوییم که ما نگران هولوکاست یمن و غزه هم هستیم چرا شما هولوکاست را به جنگ جهانی دوم محدود میکنید؟ این یک دروغ و فریب است. از همان ابتدا در برگزاری این جشنواره، موانع داخلی و خارجی داشتیم و همواره به ما برچسب نئونازی یا ضدیهودی میزدند. حتی در داخل کشور هم عدهای در وزارتخارجه مانع کارمان میشدند.
در انتهای این مراسم که با ایام اعیاد شعبانیه و ولادت حضرت زینالعابدین علیهالسلام مصادف بود همکارانش و جمعی از علاقهمندان هنر نقاشی و کارتون و کاریکاتور سالروز تولد او را جشن گرفتند.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: جشنواره کاریکاتور هولوکاست برچسب حوزه هنری نقاشی ها بچه ها دو سال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۴۷۶۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۸ نکته درباره افکار و خطاهای شناختی/ چطور خشم خود را کنترل کنیم؟
همه انسانها از استعداد لازم برای منفی فکرکردن برخوردارند. گرچه ممکن است بیماران مبتلا به بیماریهای روانپزشکی یا کسانی که افسردگی، خشم، اضطراب، ترس وعشق را تجربه میکنند، در مقایسه با افراد عادی افکارغیرمنطقی و منفی بیشتری داشته باشند.
افراد بههنجار و عادی نیز در موقعیتهای خاص مانند زمانی که هیجان خاصی را تجربه میکنند، آمادگی تولید افکار منفی را دارند. بنابراین یکی از راههای به دام کشیدن افکار منفی، توجه به هیجانات است.
وقتی برانگیخته هستید یا زمانی که در حال گذر از مرحله پیش از خشم به مرحله خشم و پرخاشگری هستید، بدانید که «افکار برانگیزاننده» نقش کلیدی را بازی میکنند و کنترل خشم بدون مهار این افکار امکان پذیر نیست. از طرفی برانگیختگی و هیجان، در فرآیند پردازش اطلاعات تداخل ایجاد میکنند و سبب میشوند که فرد به گونهای خاص فکر کند. سوگیری در پردازش اطلاعات که تحت تأثیر خطاهای شناختی است، نه تنها به خشم دامن میزند، بلکه فرد را از دسترسی به اطلاعات ناب نیز محروم میکند. اولین گام شناسایی خطاهای شناختی در فکر است. این خطاها عبارتند از:
۱- برچسبها:
برچسبهایی مانند بی انصاف، گستاخ، احمق، سوء استفادهگر، رذل و... میتوانند شما را خشمگینتر کنند و به همین دلیل واکنشهای پرخاشگرانه شدیدتری از خود نشان دهید. زیرا برچسبهایی که به دیگران میزنید، سبب میشود که دیگران را تحقیر یا سرزنش کنید و دقیقاً به خاطر همین برچسبها، حق مسلم خود میدانید که آنها را بکوبید یا زیر سؤال ببرید. شما ممکن است حتی به خودتان برچسبهایی مانند از بدشانسی من است، آدمی ابلهتر از من پیدا نکردند ، از بس ملاحظه کار هستم چنین دردسرهایی برای من پیش میآید بزنید.
حال وقتی به خود یا دیگری برچسب میزنید از خود بپرسید آیا کلی قضاوت نمیکنم؟ این برچسب مرا بیشتر عصبانی میکند یا آرام میکند؟ پاسخ دادن به این سؤالات میتواند به شما کمک کند تا برچسب زدن را متوقف کنید و برچسب ها را زیر سؤال ببرید. برای مثال ممکن است فردی در بسیاری از زمینه ها مسئولانه عمل کند اما در زمینهی خاصی غیرمسئول باشد پس نمیتوان به او برچسب کلی زد.
۲- قصد و عمد:
اگر کسی به شما وعدهای دهد و نتواند در زمان مقرر شده به وعدهی خود عمل کند، ممکن است دلایل زیادی برای این خلف وعده وجود داشته باشد اما اگر پیش خود فکر کنید که حتماً قصدی در کار بوده و فرد از روی عمد دست به چنین کاری زده است، خشمگین میشوید؛ زیرا احساس میکنید از شما سوء استفاده شده است. در این حالت نمرهی برانگیختگی شما در چند ثانیه از ۳ به ۱۰ میرسد و به سرعت به مرحلهی خشم و پرخاشگری میرسید، زیرا وقتی احساس کنید قربانی هستید و طرف به عمد خواسته است برای شما مشکلی ایجاد کند، تنها با تنبیه و حمله به طرف مقابل آتش خشم درونتان خاموش میشود. برای مثال، کسی گوشی تلفن را برنمیدارد و شما پیش خود میگویید: «عمداً گوشی را برنمیدارد و پاسخ تلفن مرا نمیدهد.»
۳- ذهن خوانی:
خواندن ذهن دیگران، عادت بیمارگونهی بسیاری از انسان هاست. زمانی که هیجان خاصی را تجربه میکنیم، بیشتر از مواقع دیگر به ذهن خوانی دست میزنیم. وقتی اندکی برانگیخته هستید و میزان برانگیختگی شما به نمرهی ۳ یا ۴ رسیده است، تنها یک یا دو ذهن خوانی کافی است که به نقطهی انفجار برسید. وقتی ذهنخوانی میکنید در مورد این که دیگران چه فکرهایی درباره شما دارند، پیش خودتان حدسهایی میزنید و سپس فرض را بر این میگذارید که این فرضها درست است و دیگران در مورد شما این گونه فکر میکنند.
۴- فاجعه سازی:
فاجعه سازی از اتفاق پیش آمده یا عملکرد طرف مقابل میتواند شما را از نقطه ۰ به نقطه ۱۰ در مقیاس برانگیختگی برساند. فاجعهسازی اغلب در قالب جملات این وحشتناک است، فاجعه است و غیرممکن است، میباشد.
نوع دیگری از فاجعهسازی «مطلق نگری» است. مطلق نگری در برابر نسبینگری قرار دارد و با واژههایی مانند «او همیشه... او هیچ وقت..... او هرگز...» همراه است.
طبیعی است که وقتی احساس قربانی شدن کنید، یا احساس کنید دیگری نسبت به شما ظلم کرده است و حق شما را تضییع نموده است، احساس خشم کنید و دست به پرخاشگری بزنید. برای مقابله با بزرگنمایی و فاجعهسازی از فنون همدلی، پرس وجو، کاوش و بررسی سود و زیان استفاده کنید.
۵- دنبال مقصر گشتن:
در صورتی که با مشاهدهی یک رویداد ناخوشایند، درصدد یافتن یک فرد مقصر یا گناه کار باشید تا همهی تقصیرها را به گردن او بیندازید، خشمگینتر خواهید شد و ممکن است دست به پرخاشگری بزنید. برای مثال: همه اش تقصیر اوست. اگر او دیر نمیکرد این اتفاق نمی افتاد.
به جملهی بالا نگاه کنید و تأثیر آن را در ایجاد خشم ببینید.
۶- نتیجهگیری شتابزده:
از یک رویداد یا اتفاق خاص، سریع نتیجه گیری میکنید و بر اساس آن واکنش نشان میدهید. برای مثال، اگر کسی به موقع سر قرار حاضر نشود، بلافاصله نتیجه میگیرید که شما را عمدا معطل کرده و سر کار گذاشته است. با این نتیجهگیری زودرس، به سرعت خشمگین میشوید و واکنش منفی نشان میدهید.
۷- پیشبینی منفی:
پیشبینی منفی رفتارهای احتمالی دیگران، میتواند برانگیزاننده خشم باشد. برای مثال کسی از شما کتابی امانت میگیرد و به موقع به شما نمیرساند با خود میگویید: «اگر با او برخورد نکنم و به اصطلاح او را سر جایش ننشانم دفعه بعد هم این کار را خواهد کرد.» «اگر از من حساب نبرد به این رفتارها ادامه خواهد داد.» همان طور که میبینید پیشبینی منفی برای رفتار دیگران میتواند برانگیزانندهی خشم باشد و سبب میشود واکنش منفی شدیدی از خود نشان دهید.
۸- تعمیم:
در تعمیم فرد با استفاده از کلماتی مانند «همیشه»، «هرگز»، «هیچوقت» یک رویداد را تعمیم میدهد. برای مثال: «دیر کردن کار همیشگیاش است.»
الهه ضمیری - خبرنگار تحریریه جوان قدس