آنهایی که هر روز در اینستاگرام عکس میگذارند، افسرده هستند!
تاریخ انتشار: ۲۴ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۵۹۵۹۷۹
بررسی پژوهشگران مجارستانی نشان میدهد که میزان ابتلا به افسردگی در کسانی که عکس خود را به صورت روزانه در فضای مجازی به اشتراک میگذارند، دو برابر بیشتر است.
به گزارش ایسنا و به نقل از نوروساینس نیوز، با آغاز موج جدید همهگیری کووید-۱۹، میزان نشانههای افسردگی گزارششده که احتمالا به درمان نیاز دارند، در میان افرادی که اغلب تصاویر یا ویدیوهای خود را در رسانههای اجتماعی به اشتراک میگذارند، بیش از دو برابر افزایش یافته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پژوهشگران "دانشگاه اوتووش لوراند" (ELTE) مجارستان، میزان استفاده از رسانههای اجتماعی، عادت به خودنمایی و وضعیت سلامت روان این افراد را با استفاده از یک پرسشنامه سه مرحلهای آنلاین مورد ارزیابی قرار دادند. این پرسشنامه که حاوی ۲۰ پرسش بود، در یک دوره جمعآوری داده طی هر موج از همهگیری، بین ۲۲ آوریل ۲۰۲۰ تا چهارم آوریل ۲۰۲۱ تکمیل شد؛ یعنی زمانی که اقدامات محدودکننده در مجارستان اعمال میشدند.
یافتههای این پژوهش نشان میدهند که زمان صرف شده در رسانههای اجتماعی و تمایل به اشتراکگذاری محتوای مربوط به خودنمایی، طی موجهای همهگیری کووید-۱۹ افزایش یافته و با افزایش خطر اختلال افسردگی عمده در میان فعالترین افراد فضای مجازی مرتبط است.
"الکساندرا والریا سندور" (Alexandra Valéria Sándor)، متخصص ارتباط و رسانه در دانشگاه اوتووش لوراند گفت: روند بررسی شده طی موج اول و دوم، در موج سوم بیشتر شد. یافتههای پیشین نشان دادهاند که استفاده از رسانههای اجتماعی و تمایل به انتشار عکس و ویدیو، افزایش چشمگیری نسبت به دوره پیش از همهگیری داشته است.
وی افزود: برای کسانی که طی موج نخست همهگیری، حداقل یک بار در روز به اشتراکگذاری محتوا میپرداختند، نسبت قرار گرفتن در معرض خطر افسردگی، بیشترین افزایش را داشت و حدود ۱۹ درصد بود. این در حالی است که میزان افسردگی در کل نمونهها ۱۶ درصد بود.
سندور ادامه داد: طی موج دوم همهگیری، یک افزایش قابل توجه در میزان افسردگی مشاهده شد و دو سوم افرادی که محتوا را به اشتراک میگذاشتند، نشانههای اختلال افسردگی عمده را بروز دادند. طی موج سوم، ۴۵ درصد از این افراد، نشانههای اختلال افسردگی را به صورت روزانه گزارش کردند. این آمار در کل نمونهها، ۲۷ درصد بود.
پرسشنامه مربوط به عادات استفاده از رسانههای اجتماعی، پاسخدهندگان و تمایل آنها به خودنمایی را ارزیابی کرد. به عنوان نمونه، تقریبا ۱۸ درصد از شرکتکنندگان طی موج نخست همهگیری، تصاویر یا ویدیوهای خود را چندین بار در روز در پلتفرم "مسنجر" (Messenger) به اشتراک میگذاشتند؛ در حالی که این رقم در دوران پیش از همهگیری فقط هشت درصد بود. تمایل به اشتراکگذاری محتوا بین دو موج نخست، به نصف کاهش یافت و سپس دوباره افزایش پیدا کرد.
در میان پاسخدهندگان، میزان به اشتراکگذاری محتوای مربوط به خود آنها در همه پلتفرمهای مورد بررسی، بالاترین میزان بود، اما عکسها و ویدیوهای ثبتشده در سفرها را که روابط نزدیک آنها را به تصویر میکشند نیز در بر داشت.
در مورد واکنشها نسبت به چنین مطالبی، رایجترین پاسخ طی موج نخست و پس از آن، این بود که میزان آنها تغییر نکرد یا تا حدودی افزایش یافت. با وجود این، رایجترین پاسخها طی موج دوم و سوم این بود که این میزان تا حدودی افزایش یافته و بسیار افزایش یافته است. افراد بیشتری گزارش دادند که واکنشهای زیادی نسبت به ابتدای همهگیری دریافت کردهاند.
این پرسشنامه شامل پرسشهایی در مورد استفاده از رسانههای اجتماعی طی دوره همهگیری بود. یکی از پاسخدهندگان گفت که طی موج سوم، به طور متوسط یک ساعت و نیم در حال ویرایش تصاویر خود بوده است که عمدتا سلفیها را در بر داشتهاند. یک شرکتکننده دیگر گفت که آنها طی دوره محدودیتهای مرتبط با کووید-۱۹، کار بهتری برای انجام دادن ندارند.
یکی از شرکتکنندگان اذعان کرد که دیگران زمان بیشتری را در رسانههای اجتماعی میگذرانند؛ چندین نفر تأکید کردند که سایر مردم بیشتر پست میگذارند و شخصی نیز اظهار داشت که با اعمال اقدامات محدودکننده، فقط رسانههای اجتماعی هستند که افراد را با دنیای بیرون مرتبط میکنند.
این نظرسنجی آنلاین شامل "پرسشنامه سلامت بیمار۲" (PHQ-۲) برای ارزیابی وضعیت سلامت روان پاسخدهندگان بود که شرکتکنندگان در آن، در مقیاس چهار درجهای به میزان کاهش علاقه و لذت طی فعالیتها و تعداد دفعات آن و این که در دو هفته گذشته، احساس غم، افسردگی و ناامیدی داشتهاند یا خیر پاسخ دادند.
این واقعیت که بیش از یک چهارم کل نمونه و تقریبا نیمی از کسانی که روزانه محتوای خود را به اشتراک میگذارند، نشانههای افسردگی را طی موج سوم همهگیری گزارش کردهاند، نشان میدهد که درمان کردن تأثیر منفی همهگیری و بیماری همهگیر، ارزشمند است. سندور گفت: علاوه بر این، جلب توجه به اهمیت استفاده آگاهانه از رسانههای اجتماعی، مفید خواهد بود.
این پژوهش، به طور قابل توجهی به افزایش شواهد در مورد اثرات روانی و اجتماعی همهگیری کووید-۱۹ و تعامل آن با سایر پدیدههای جهانی مانند گسترش استفاده از رسانههای اجتماعی و تغییر الگوهای خودنمایی کمک میکند.
این پژوهش، در مجله "ISSN" به چاپ رسید.
منبع: فرارو
کلیدواژه: طرز تهیه افسردگی خودنمایی استفاده از رسانه های اجتماعی اشتراک گذاری افزایش یافته پاسخ دهندگان پرسش نامه موج نخست همه گیری کووید ۱۹ موج سوم طی موج
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۹۵۹۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا اوضاع حجاب با اجرای طرح نور بهتر شده است؟
مدیرعامل بنیاد ملی عفاف و حجاب معتقد است: بدون بزرگنمایی، طرح نور جزء طرحهایی است که وضع حجاب را یک مقدار بهتر کرده است. همه ما هم با جامعه مواجهه داریم و طبیعتاً محاسن و معایب طرح نور را میتوانیم تا اندازهای مشاهده کنیم. - اخبار اجتماعی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم طهورا نوروزی، مدیرعامل بنیاد ملی عفاف و حجاب در سومین نشست معاونین و مشاورین امور زنان و خانواده وزارتخانهها و دستگاههای اجرایی به ارائه نظرات خود درباره اختلاف نظرهای به وجود آمده در موضوع عفاف و حجاب در جبهه داخلی پرداخت و نکاتی را در این زمینه یادآور شد. در ادامه بخشی از این سخنان را میخوانید.
لایحه عفاف و حجاب؛ نوع اجرا و اظهارنظرها
موضوع حجاب در یک سال اخیر دستاویز یک لایحه قانونی شد اما متأسفانه هنوز از سوی مجلس به تصویب نرسیده و مقاومتهایی در برابر تصویب این لایحه وجود دارد. در حال حاضر طرح نور توسط نیروی انتظامی در حال اجراست و طبیعتاً مثل همه طرحها یک سری محاسن دارد ولی ممکن است نارساییها و ایراداتی هم به این طرح وارد باشد.
اخیراً در حوزه رسانه دیدیم مبحثی مطرح شد که یکی از اعضای دفتر مقام معظم رهبری ضمن یادآوری منویات رهبر انقلاب درباره حجاب از تذکر به برخی مسئولان به دلیل کارهای بیقاعده خبر داده بود. این کلام که در سطح رسانهها مطرح شد، راستی بود که درست گفته نشد. نمیتوانیم بگوییم حرف غیر صحیح است چون از سوی فرد معتبری بیان شد ولی آنچه مسلم هست این اظهار نظر روی اصل طرح نور نبوده بلکه درباره شیوه اجرای آن بوده است. اگر بگوییم این تذکر درباره اصل طرح است این حرف با آخرین صحبتهای حضرت آقا درباره قانونی بودن عفاف و حجاب و اینکه دشمن در موضوع حجاب برای ما چالش درست میکند، تناقض دارد.
ما دو گفتمان در رابطه با حجاب در سطح کشور داریم که هر دو منتسب به جریان انقلاب هستند و هر دو مخالف ناهنجاری و بدپوششی و کشف حجاب هستند و به حجاب قانونی اعتقاد دارند و معتقد به مقابله با بیحجابی هستند. اما تمام تفاوت این دو گفتمان روی بحث شیوه مبارزه با بیحجابی است؛ یک شیوه برخورد مردم با مردم است همین آمرینی که ما در سطح خیابانها میبینیم و از طرفی برخورد نیروی انتظامی با مردم است. خب یک عده به این شیوه نقد دارند و یک عده تأیید میکنند.
نقش زنان در معنابخشی به زندگی خانوادگی و اجتماعی
یک مدل دیگر هم با اصل برخورد موافق هستند ولی میگویند باید شیوه برخورد با بیحجابی مکانیزه شود چون واقعه 1401 و آن اتفاقات بدی که افتاد و ماهها شاهد آشوب و ناآرامی در کشور بودیم، بهانهای بود که دشمن از این برنامه ما گرفت. این در واقع یک حقیقتی است که وقتی یکبار این فضا برای ما در کشور ایجاد شده است دوباره چنین فضایی ایجاد نکنیم و بحث بیحجابی را از جرم به سمت تخلف اجتماعی ببریم و در این زمینه جریمههایی اعمال شود. این هم برخورد با بیحجابی است اما برخوردی است که مواجههای ندارد و چون مواجهه ندارد، طبیعتاً چالشهایش کمتر است.
تجربه ثابت کرده در هر طرحی که با انسان و تعدد و تنوع آدمها سر و کار داشته باشیم، هر قدر ما آموزش داشته باشیم و این آموزشها را فراگیر کنیم بالاخره یک خطایی دارد چون ظرفیت حوصله و طاقت انسان محدود است و ممکن است در یک نقطهای از تعادل خارج شود و اتفاقی بیفتد لذا گروه دوم معتقد به بحث مکانیزه شدن مقابله با بیحجابی و جریمه هستند.
تعارض گفتمانها در سطح رسانه و اثرگذاری بر سیاستها
متأسفانه اختلافات این دو گفتمان که هر دو دلسوز انقلاب هستند و به حجاب قانونی اعتقاد دارند و از کشف حجاب ناراحت هستند، در حال حاضر دستاویزی برای دشمنان شده است. در این حوزه دو آسیب داریم یکی تعارض این گفتمانها در سطح رسانه و دیگری اثرگذاری این گفتمانها در سیاستها. مثلاً ممکن است انقدر یک گفتمانی را بسط بدهیم که جلوی طرح نور گرفته شود یا ممکن است از طرف دیگر سقوط کنیم.
لذا خوب است که عرصه مطالبهگری در حوزه عفاف و حجاب را به سمت یکی کردن این دو گفتمان بیاوریم و در این موضوع همه با هم همفکر شویم. باید چالشهای هر روش را مورد بررسی دقیق قرار بدهیم. اگر بحث مکانیزه شدن مبارزه با بیحجابی مطرح است، بررسی کنیم که آسیبها و چالشهای این رویکرد چیست؟ آیا ما امکانات و تکنولوژی و زیرساختهای آن را داریم؟ یا آنطور که یک عده میگویند راه انداختن چنین بحثی برای این است که کلاً بحث مبارزه با حجاب منتفی شود؟ یا اگر برخورد مردم با مردم و مامور با مردم مطرح است این روش را چگونه میتوان با کمترین هزینه اجرا کرد؟
سحر دانشور: حوزه زنان رسانه ندارد!
جنگ حجاب، جنگ رسانه است
ضمن اینکه بدون بزرگنمایی، طرح نور جزء طرحهایی است که وضع حجاب را یک مقدار بهتر کرده است. همه ما هم به عنوان شخصیت حقوقی و هم شخصیت حقیقی با جامعه مواجهه داریم و طبیعتاً محاسن و معایب طرح نور را میتوانیم تا اندازهای ببینیم.
جاهایی بوده که طرح نور اجرا شده و مأمور، خیلی خوب بوده و اصلاً موردی هم نبوده است. جاهایی هم بوده که اشکالاتی در نحوه برخورد مأمور دیدیم و تذکر هم دادیم. هر کسی با توجه به ویژگی خودش ممکن است اشتباه و خطایی هم بکند. اما به فرموده مقام معظم رهبری چون دشمن در این موضوع با برنامه و نقشه وارد شده است ممکن است اگر اتفاقی هم نباشد، داستان و هجمه و موجی را علیه عفاف و حجاب ایجاد کند. لذا ما هم باید با برنامه و نقشه عمل کنیم.
نکته بعدی این است که در موضوع حجاب، فضا و زمین حرکت دشمن، فضای رسانه است. جنگ حجاب، جنگ رسانه است. دشمن در فضای مجازی مانور میدهد ولی بیشتر حرکتهای ما در فضای حقیقی است. مبارزه با ناهنجاری و کار فرهنگی ما در فضای حقیقی است لذا ما هر کاری در این جنگ روانی انجام بدهیم آنها ممکن است یک نقطه دیگری را هدف بگیرند. طرح نور کنار برود داستان دیگری جلو میآید.
محور مطالبهگری حجاب را روی بدنه مردمی و دستگاههای مؤثر ببریم
اما محور دوم مطالبهگری ما در موضوع حجاب باید این باشد که دستگاههای فرهنگی و اجتماعی را در این موضوع حساس کنیم. دستگاههای ما سهم بالایی در اجرای قانون دارند. ما باید محور مطالبهگری را روی دستگاه مؤثر ببریم.
امروز فقط نیروی انتظامی دارد به وظایف قانونی خود در حوزه حجاب عمل میکند و همه هم به او هجمه میبریم. بقیه دستگاهها مثلاً وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم، وزارت ارشاد، دستگاههایی هستند که در فرهنگ عمومی تأثیر بسیاری دارند اما متأسفانه مدیریت فرهنگی در کشور ما بیشتر سلیقهای و بدون خلاقیت و تخصص محوری انجام میشود. نگاهی که فکر میکند کار فرهنگی و اجتماعی را میشود فقط با جلسه و کمیته پیش برد و از ظرفیتهای مردمی در فعالیتهای فرهنگی اجتماعی غفلت بزرگی میشود.
ما باید در عرصه فرهنگی و اجتماعی، گروههای مردمی و سمنها را شناسایی کنیم. این گروههای مردمی هم فعال و دغدغهمند هستند و هم دنبال نفع اقتصادی نیستند و میتوانند بخشی از این بار را به دوش بکشند. از ساختار رسمی نتیجه نمیگیریم پس بدنه غیر دولتی و دغدغهمند را شناسایی کنیم و بخشی از کارها را به آنها واگذار کنیم.
من در یکی از سفرهایم به استان مازندران دو سه مجموعه بسیار قوی مردمی دیدم که مطمئن هستم هیچ وزارتخانهای نمیتواند در تراز آنها کار کند و آنها هستند که باید به دنبال این گروهها حرکت کنند. میخواهم بگویم ظرفیتهای مردمی در کشور زیاد است.
در این سالها چون قرارگاههای فرهنگی اجتماعی تشکیل شده که هم سبقه اجتماعی و هم فرهنگی دارند، افراد بسیاری شناسایی شدند، موسسات تخصصی شدند، چرا ما از این ظرفیتها استفاده نمیکنیم؟ چرا از این ظرفیتها در آموزش و پرورش استفاده نمیکنیم؟ بنابراین حوزه مردمی حوزه مؤثر و مهمی است که باید روی آن متمرکز شویم.
انتهای پیام/