به نقل از «مهر»

فراز و فرود «شهباز شریف» در پاکستان/آینده دولت ائتلافی اسلام‌آباد

تاریخ انتشار: ۲۲ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۷۶۷۳۲۵

خبرگزاری مهر- گروه بین الملل: «شهباز شریف» برادر «نواز شریف» نخست وزیر سابق پاکستان امروز دوشنبه از سوی پارلمان این کشور به عنوان جانشین «عمران خان» انتخاب شد.

پارلمان پاکستان نواز شریف رئیس حزب اپوزیسیون «مسلم لیگ-نواز» را به عنوان بیست و سومین نخست وزیر این کشور انتخاب کرد. وی اکنون می تواند به عنوان نخست‎‌وزیر تا اکتبر ۲۰۲۳ که قرار است انتخابات عمومی آتی در این کشور برگزار شود، در این پُست بماند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نمایندگان «تحریک انصاف» حزب تحت رهبری عمران خان ساعاتی پیش از رأی گیری از سمت خود استعفا داده و بیش از ۱۰۰ نفر از آنها نشست مجلس ملی پاکستان را تَرک کرده بودند.

پس از استیضاح عمران خان و برکناری وی از قدرت، «شهباز شریف» رهبر مخالفان دیروز یکشنبه در پارلمان پاکستان مدارک خود را برای نامزدی در پست نخست وزیری ارائه کرد. پارلمان پاکستان نیز امروز دوشنبه انتخاب نخست وزیر جدید این کشور آسیای جنوبی را به انجام رساند.

شهباز شریف، برادر کوچک نواز شریف است که ۳ دوره نخست‌وزیر پاکستان بود. نواز شریف در سال ۲۰۱۷ به اتهام فساد از قدرت برکنار و زندانی شد؛ اما در ۲ سال اخیر به دلیل بیماری از زندان آزاد شد و اکنون در انگلیس به سر می‌برد.

شهباز شریف کیست؟

«شهباز شریف» ۷۰ سال دارد و ۳ بار به عنوان وزیر ارشد پرجمعیت ترین ایالت پاکستان یعنی ایالت پنجاب به ایفای نقش پرداخت؛ لذا این ایالت پایگاه قدرت خانوادگی او به شمار می آید. وی اکنون ریاست حزب مسلم لیگ- شاخه نواز را برعهده دارد. وی کارزار مخالفان در پارلمان پاکستان برای سرنگونی عمران خان را رهبری کرد. «شهباز شریف» ۷۰ ساله پیشتر ۳ بار به عنوان وزیر ارشد ایالت پنجاب به ایفای نقش پرداخت شهباز که بیشتر به عنوان یک مدیر در داخل پاکستان شناخته شده است تا یک سیاستمدار، از سال ۲۰۱۷ و در پی محکومیت و تبعید نواز شریف، رهبری و هدایت حزب مسلم لیگ نواز را بر عهده گرفت. شریف در خانواده‌ ای ثروتمند در لاهور پاکستان به دنیا آمد و در دانشگاه دولتی همان شهر در رشته علوم انسانی تا مقطع کارشناسی تحصیل کرد. پس از آن وارد تجارت خانوادگی شد. او مالک املاکی در داخل و خارج از پاکستان است.

شهباز شریف در ایالت لاهور به سیاست وارد شد و در سال ۱۹۸۸ به عنوان نماینده وارد مجلس ایالتی کشورش شد. اولین بار در سال ۱۹۹۷ وزیر ارشد ایالت پنجاب شد، اما دوره ریاست او با کودتای نظامی پرویز مشرف در سال ۱۹۹۹ و سرنگونی برادرش به پایان رسید و به زندان افتاد، سال بعد به عربستان سعودی تبعید شد، ۷ سال بعد از تبعید به پاکستان بازگشت و فعالیت سیاسی خود را در پنجاب از سر گرفت و دوباره در سال ۲۰۰۸ به عنوان رئیس دولت محلی ایالت پنجاب انتخاب شد.

بار سوم در سال ۲۰۱۳ وزیر ارشد ایالت پنجاب شد و تا سال ۲۰۱۸ که در انتخابات عمومی این سال حزب مسلم لیگ شکست خورد، در این تصدی باقی ماند.

او پس از سال ۲۰۱۷ که برادرش نواز به اتهام پنهان‌کاری دارایی‌هایی که در اسناد پاناما فاش شد به زندان افتاد، ریاست حزب مسلم لیگ - شاخه نواز را برعهده دارد.

شهباز شریف هم در دوره عمران خان متهم به فساد شد؛ اما در هیچ اتهامی از سوی دادگاه های این کشور مجرم شناخته نشده است. وی از سال ۲۰۱۸ تاکنون رهبری اپوزیسیون در برابر دولت عمران خان را برعهده داشت.

تمایلات سیاست خارجی نخست‌وزیر جدید پاکستان

«شهباز شریف» روابط دوستانه ای با دولت کشور چین دارد و در عین حال حامی سرسخت حفظ و ارتقای روابط حسنه با آمریکاست. او هفته گذشته در مصاحبه ای گفت که روابط خوب با ایالات متحده برای پاکستان بسیار مهم است و وی امیدوار است بتواند با حمایت دیگر حزب مطرح و قدرتمند پاکستان یعنی «حزب مردم» به نخست وزیری کشورش برسد.

سرکنسول چین در لاهور هم سال گذشته در زمان پایان وظیفه خود در نامه‌ ای به شهباز شریف از او به عنوان «دوست قدیمی چین» تقدیر و از اجرای سریع پروژه‌ های کریدور اقتصادی چین- پاکستان تمجید کرد.

روابط خوب شهباز با نخست وزیر هند

خاندان شریف مناسبات دوستانه‌ای با «نارندا مودی» دارند. نواز شریف نخست‌وزیر پاکستان نیز در اقدامی تاریخی در سال ۲۰۱۴ در مراسم تحلیف نارندرا مودی نخست‌وزیر هند شرکت کرده بود. سال بعد، مودی به اقامتگاه نواز شریف در لاهور رفت و در مراسم عروسی نوه وی حضور یافت.

شهباز شریف و ارتش پاکستان

تحلیل‌گران بر این باورند که شهباز برخلاف نواز از روابط دوستانه با ارتش پاکستان برخوردار است؛ ارتشی که به طور سنتی سیاست خارجی و دفاعی را در کشور حدوداً ۲۲۰ میلیون نفری مجهز به سلاح هسته‌ ای کنترل می‌ کند. بر این اساس، شهباز شریف در مقایسه با برادرش با ارتش قدرتمند این کشور رابطه دوستانه ‎‌تری دارد.

ارتش پاکستان حکومت را در حدود نیمی از حدود ۸ دهه عمر پاکستان پس از استقلال در سال ۱۹۴۷ در اختیار داشته است و تعیین کننده خط و مشی اساسی کشور به ویژه سیاست خارجی و دفاعی این کشور است. در سال ۲۰۱۸ که عمران خان نخست وزیر شد نیز گفته می‌ شد که او با حمایت ارتش به این سمت رسیده است.

جمع بندی

بسیاری از تحلیل‌گران معتقدند اگرچه شهباز تلاش می کند یک دولت ائتلافی تشکیل دهد؛ اما فارغ از اتحاد راهبردی حزب «مسلم لیگ» متعلق به وی و «حزب مردم» برای سرنگونی «عمران خان»، این دو حزب همواره رقبای جدی یکدیگر در جنگ قدرت سیاسی در پاکستان بوده و همین امر احتمال شکست دولت ائتلافی و برگزاری انتخابات زودهنگام را ممکن خواهد ساخت.

کد خبر 5464734

منبع: مهر

کلیدواژه: شهباز شریف پاکستان حزب مسلم لیگ حزب مردم تحریک انصاف پاکستان ایالات متحده امریکا چین ارتش پاکستان نواز شریف عمران خان اوکراین فلسطین روسیه رژیم صهیونیستی جنگ اوکراین حمله روسیه به اوکراین آخرین اخبار اوکراین عراق ایالات متحده امریکا پاکستان لبنان عمران خان عربستان سعودی ایران پارلمان پاکستان حزب مسلم لیگ ایالت پنجاب شهباز شریف نخست وزیر نواز شریف عمران خان وزیر ارشد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۶۷۳۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امروز، روز شیراز؛ شهر شعر و هنر و حافظ/ شهرها همه بازند و شیراز، شهباز

  عصر ایران؛ امید جهانشاهی- امروز روز شیراز است، شهر سرو ناز، حضرت حافظ شیراز، حافظۀ تاریخی ایرانیان در طلب زندگی.  شهر عشق و نسیم و عطر بهار نارنج و باغ های دل‌باز: عفیف‌آباد و جنت و نارنجستان و دلگشا و ارم.  شهر سعدی، شهر حضرت شعر. مهد فرهنگ و هنر؛ خال لب هفت شهر. قهوه شیرازی، سالاد شیرازی، کلم پلو؛ آیین خوان و خوراک خواستنی.   

  اگرچه تخت جمشید نشانه روشنی از سابقۀ تمدن در این منطقه است اما دیرینه شیراز به گواهی کشفیات باستان شناسی سال 1395 در تپه چهار هکتاری پوستچی به هفت هزارسالگان می‌رسد. نام باستانی آن، تیرازیس بوده است.  

 شیراز در درازنای تاریخ از جمله مناطق امن بوده  و از همین رو در دوران های مختلف چه پیش از اسلام و چه پس از آن،از قطب های فرهنگ و هنر ایران زمین به شمار آمده است. به قول سعدی: «شهرها همه بازند و شیراز شهباز» 

  اگرچه از دوره های مهم تاریخی، یادگاری هایی در شیراز می توان یافت. عمارت باغ ارم یادگار دوران قاجار است با آن نقاشی های رنگ روغن، منبت کاری های روی درها و گچ بری ها و کاشی کاری های نما.  

اما بسیاری بناهای فاخر امروز شیراز مربوط به دوران کریم خان زند است مثل بازار وکیل، حمام وکیل و ارگ کریم خان که محل حکومت او بود و پس از او نیز دارالحکومه امرای فارس شد.    کریمخان زند را بهترین پادشاه ایران بعد از حمله اعراب دانسته اند. او از افسران شجاع سپاه نامدار نادرشاه بود که پس از مرگ وی به ایل خود برگشت.  محبوبیت کریمخان زند که خود را وکیل رعایا می نامید در تاریخ ایران بی‌نظیر است. 

  آنچه کریمخان را ستایش‌برانگیز کرد مردمداری، دادگری و سخاوتش نسبت به زیردستانش بود. از سخاوتمندی کریمخان بسیار گفته‌اند. در رستم‌التواریخ آمده است که وقتی کریمخان جایی را که فتح می‌کرد غارت نمی‌کرد و می‌کوشید حقوق سربازانش را بدهد. وقتی دیوار شهر شیراز را دوازده هزار کارگر می‌ساختند، هنگام حفاری سکه‌های اشرفی فراوانی یافت شد. او به جای مصادرۀ سکه ها و به جیب زدن آن (به نام دولت و به کام خود)، سکه‌ها را میان همان کارگران تقسیم کرد.   

شیراز در دوره ای شهره به مکتب نگارگری بود و در دورانی مشهور به دارالعلم. در دوران عضدالدوله دیلمی، چنان کتابخانه بزرگی داشت که از همه علوم و فرهنگ آن روز نشانی از ان می شد جست و گواهی از جایگاه شیراز در تاریخ فرهنگ ایران دارد. صنعت کتاب سازی و کتاب آرایی از صنایع تاریخی این شهر بوده است. از همین رو، سعدی در حق شیراز گفته است: «چه شام و چه مصر و چه بّر و چه بحر؛ همه روستایند و شیراز شهر.» 

تعیین روزی به نام شهری را باید غنیمت شمرد برای شناخت و ستایش شهرها و توجه به توسعه آنها مبتنی بر طبیعت و سرشت تاریخی شان.  

چه شد اصفهان که روزگاری شهری جهانی بود و شهره به زیبایی و شکوه و صنایع مختلف و صادرات ابریشم به اروپا داشت، و مستشرقین بسیار تحسینش می کردند به جای اینکه امروز قطب گردشگری ایران باشد، حالا درگیر فاجعه فرونشست است و آلودگی.  

چرا هر ساله در نوروز حدود دومیلیون نفر بی اعتنا و بی تفاوت از کنار خوی رد می شوند تا به ترکیه بروند برای خرید، کنسرت و یا به اصطلاح خوش گذراندن که البته گاهی می شود تجمع اعتراضی «پول ما را پس بده» در مقابل هتل آنتالیای ترکیه. این حق شهر قدیمی و پر آوازه خوی نیست با این همه ظرفیت.

شهری که از دوران سلجوقیان بواسطه قرار داشتن در جاده ابریشم یکی از مراکز تجارت و رونق و مهد تمدن بوده است و امروز نیز آکنده از جاذبه های طبیعی و تاریخی و قابلیت های تفرج گاهی و تجارت و ظرفیت های توسعه است، نباید بین راهی خیل مسافران عازم وان و انتالیا باشد که چند دهه است به نوایی رسیده اند از صدقه سری مسافران ایرانی. «تفو بر تو ای چرخ گردون تفو»  

براستی چرا برای زیبایی و شیکی روی برخی تیشرت ها و لباس ها به زبان انگلیسی درج می کنند پاریس و لندن. دریغ آنجاست که حتی تولیدکننده ایرانی برای ارزشمند و به زبان امروز باکلاس کردن محصولش این کار را می کند. این نشانه فقدان اعتماد به نفس ملی است. نشانه اینکه هیچ چیز به اندازه ایران غریب نبوده است. روزهای شهرهایمان را بزرگ و باشکوه برگزار کنیم برای اعتماد به نفس ملی و برای هویت ملی.     
  به این کلیشه های تحقیرآمیز در مورد شهرهایمان پایان دهیم. به این خود تحقیری بی بنیاد پایان دهیم. قزوین از مظاهر تمدن ایرانی است. پایتخت خوشنویسی ایران است. موزه بزرگ قزوین و خیابان سپه که اولین خیابان ایران است، گواهی بر ارزشمندی این شهر ریشه دار و اصیل فرهنگی دارد. در وصف قزوین همین بس که از حیث تعدد آثار تاریخی در یک شهر، در ایران و حتی جهان دارای جایگاه است.   تبریز و اصفهان و یزد و اهواز و قزوین و سنندج را آن گونه که باید و شایسته است توصیف کنیم و به آنها ببالیم. اگر ایران را گرامی می داریم، اجزایش همین شهرهاست:   لبت شیراز و چشمت اصفهان و خنده ات گیلان پر از مستی و راز و شوق هستی، روح ایمانم! (حمیدرضا گلشن)   از این منظر، روز شیراز روزی خاص تنها مربوط به شهر شیراز نیست. روز ملی ایران برای تکریم شعر و فرهنگ و هنر و حافظ و یک تاریخ پر از شکوه و زیبایی است از جمله دوران کریم خان زند.  

روز تبریز، یک روز ملی است برای درود ایران به خروش غرور آفرین مشروطه خواهی، به پرچم های سرافراز غیرت: ستارخان و باقرخان. 

روز یزد، روز اعتدال است و نجابت و مدارای ریشه گرفته از افق های باز کویر.    

روز رشت بهانه ستایش تجدد و فرهنگ است.  

برای خلاصی از باستان گرایی به مثابه ستایش ایرانیتی انتزاعی و نمایشی، باید به شناخت و ستایش شهرها پرداخت. هر شهر پنجره ای است به شناخت ایران. هر شهر حس و بو و رنگی است از رنگین کمان درخشان ایران. شیراز سبک بال و همه ناز و عاشق و معتدل هم بخشی از ویژگی ایران است. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: تدارک 70 برنامه برای هفته شیراز جشن گل سرخ در شیراز برگزار می شود اقدام جنجالی مسئولان شیراز درباره مسابقات دختران