به نقل از «قدس آنلاین»

اما و اگرهای ورود برق هسته‌ای به سبد انرژی

تاریخ انتشار: ۳۰ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۸۳۰۸۲۵

کشورمان در حال حاضر با نیاز شدید به برق در بخش خانگی و صنعتی روبه‌روست، از این‌رو هدف خودش را تأمین ۵۰ درصد تقاضای کشور با ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای جدید با ظرفیت ترکیبی ۸هزار مگاوات تعیین کرده است.

توسعه برق هسته‌ای در حالی دنبال می‌شود که کشور عملاً برای تأمین برق پایدار نمی‌تواند بر ظرفیت‌های ۶۹ هزار مگاواتی نیروگاه‌های حرارتی و ۱۲ هزار مگاواتی نیروگاه‌های برق‌آبی تکیه کند و قرار است با اضافه کردن ۸هزار و ۴۰۰ مگاوات برق هسته‌ای به سبد انرژی کشور تا سال ۱۴۲۰، به پایداری شبکه در فصول سرد و گرم بیفزاید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آن‌ طور که مسئولان وزارت نیرو می‌گویند اکنون در ایران حدود یک درصد یعنی حدود هزار مگاوات ظرفیت اسمی و عملی تولید برق کشور در بخش هسته‌ای است و طبق سند توسعه انتظار می‌رود تا سال ۱۴۰۷ دو واحد هزار و ۵۰مگاواتی یعنی ۲هزار و ۱۰۰ مگاوات و تا ۱۴۱۵ نیز دو واحد دیگر در منطقه مکران جمعاً به ظرفیت برق هسته‌ای کشور اضافه ‌شود تا سال ۱۴۲۰ نیز سه واحد دیگر در منطقه مناسب ایجاد می‌شود تا تکلیف ۸هزار و ۴۰۰ مگاوات روشن شود. برابری ظرفیت عملی تولید برق هسته‌ای با ظرفیت اسمی
برق هسته‌ای یک برق پایدار برای تأمین نیاز شبکه برق است به همین دلیل بهره‌گیری از این ظرفیت در کشورهای مختلف جهان به میزان فراوانی بیشتر از کشور ماست. ۱۴ کشور اروپایی در بین ۱۵ کشور برتر این زمینه قرار دارند از جمله فرانسه که انرژی هسته‌ای بزرگ‌ترین منبع برق این کشور است.
کشورهای عربی نیز برای ساخت نیروگاه هسته‌ای در حال رقابت هستند و نیروگاه براکه در غرب امارات قرار است ۲۵ درصد برق امارات را تأمین کند. همچنین گزارش‌ها از ساخت چهار نیروگاه در مصر تا ۲۰۲۴، ۱۶ نیروگاه در عربستان تا ۲۰۳۰، چهار نیروگاه در سودان تا ۲۰۳۰، دو نیروگاه در اردن تا ۲۰۲۵ و ۴۴ واحد هسته‌ای در ترکیه تا ۲۰۲۵ خبر می‌دهند.
آن‌ طور که کارشناسان می‌گویند تولید برق اتمی به جهت عدم وابستگی به سوخت گاز، در شرایطی که کشور در فصول سرد سال در تأمین گاز مورد نیاز با محدودیت‌هایی مواجه می‌شود یک مزیت مطلوب محسوب می‌شود.
تأثیر رفع عیوب شبکه به مثابه ساخت یک نیروگاه اتمی
علی منعم، رئیس سابق نیروگاه اتمی بوشهر در گفت‌وگو با خبرنگار ما با اشاره به اینکه در چند دهه اخیر برنامه‌ریزی برای تنوع‌بخشی به سبد برق کشور انجام‌ نشده است می‌افزاید: همه کشورها بسته به دارا بودن منابع انرژی خورشیدی، بادی، فسیلی یا هسته‌ای برنامه‌ریزی‌های منسجمی برای تولید و تأمین انرژی (انرژی پلنینگ) در کشورشان دارند.
وی ایران را به‌مثابه نیروگاهی بزرگ توصیف می‌کند که امکان تولید برق از انواع انرژی‌های تجدیدپذیر و فسیلی را داراست و معتقد است با وجود امکان تولید برق از انرژی هسته‌ای، اولویت کشور باید استفاده از سبد انرژی‌های تجدیدپذیر برای تولید برق ارزان و بصرفه باشد.
منعم با یادآوری حجم بالای هدررفت انرژی در شبکه‌ها به خاطر فرسودگی زیرساخت‌ها تأکید می‌کند: اگر عیوب شبکه در کشور رفع شود انگار یک نیروگاه اتمی ساخته و به ظرفیت برق شبکه افزوده‌ایم.
منعم می‌گوید: اگر قرار باشد وضعیت مصرف برق در کشور ما با همین سیر صعودی که وجود دارد رشد کند برق هسته‌ای نیز نمی‌تواند نیاز ما را رفع کند. ما در کشور برق زیادی تولید می‌کنیم و آنچه در این حوزه نیاز داریم بیشتر از تولید برق، صرفه‌جویی در مصرف انرژی است. با نیمی از برقی که در حال حاضر تولید می‌کنیم می‌توانیم تمامی مصارف کشور را مدیریت کنیم. چالش سوخت هسته‌ای در مسیر خودکفایی تأمین انرژی
وی با اشاره به اینکه در اختیار داشتن دانش فنی هسته‌ای علاوه بر خودکفایی در زمینه تأمین انرژی از طریق سوخت هسته‌ای، سبب پیشرفت در سایر دانش‌ها و فناوری‌ها خواهد شد می‌افزاید: کشورهای توسعه ‌یافته با دارا بودن نیروگاه‌های هسته‌ای، بخشی از برق مصرفی خود را از این راه تأمین می‌کنند، مثلاً فرانسه ۷۰درصد برق کشورش را از انرژی هسته‌ای تأمین می‌کند ولی باید توجه کنیم برای فرانسه این امکان وجود دارد که اورانیوم مورد نیاز خودش را از معادن خودش در کشورهای آفریقایی تأمین کند. با چنین امکانی تولید برق هسته‌ای با یکسری تمهیدات بصرفه است ولی ما باید این سوخت را از کشورهای دیگر تأمین کنیم. بنده در جریان کم و کیف ذخایر سوخت مورد نیاز نیروگاه‌ها نیستم ولی اگر سوخت در اختیارمان نباشد چه خواهیم کرد. آیا برای این چالش تمهیداتی اندیشیده شده است. به گفته وی، به همین دلیل تکیه ‌بر تأمین برق از یک نوع انرژی منطقی نیست و دولت‌ها باید همواره از همه قابلیت‌های موجود برای تولید برق بهره بگیرند. نیازمند به‌روزرسانی دانش فنی در حوزه تولید برق
منعم با اشاره به اینکه برای استفاده از این قابلیت‌ها و منابع که گفته شد نیازمند به‌روزرسانی دانش فنی در این حوزه‌ها هستیم می‌افزاید: اکنون زمان فداکاری سرمایه‌گذاران و متخصصان کشور است که سرمایه و علم خود را برای تأمین انرژی پایدار در کشور فدا کنند.
این کارشناس حوزه هسته‌ای با اشاره به اینکه مپنا در کشور ما ۳۰ سال از فناوری روز دنیا عقب است می‌افزاید: در دولت ششم شرکت آلمانی زیمنس این صنعت را به کشور ما آورد از آن زمان تا حالا این صنعت پیشرفت‌های زیادی کرده است ولی ما هنوز با دانش فنی سه دهه پیش کار می‌کنیم و برق تولیدی ما از توربین‌های بادی ساخت داخل بصرفه و قابل‌ فروش به مردم نیست در حالی‌ که اگر فناوری این کار وارد شود برق تولیدی از این انرژی در کشور ارزان تمام خواهد شد.
وی می‌گوید: ترکیه یک زمینی در کنار دریای سیاه داشت که کل آن را در مزایده‌ای برای نصب توربین بادی به یک شرکت آلمانی واگذار کرد حالا برق تولیدی ترکیه از برق نفتی ما ارزان‌تر درمی‌آید. ما خواف را داریم چرا این کار را نکردیم؟ آنجا را هزاران تکه کردیم و به افراد مختلف دادیم که ممکن است پس از مدتی کاربری‌اش را هم عوض کنند، در صورتی ‌که می‌توانستیم همه را به یک شرکت خارجی بدهیم به شرطی که از توان و نیروهای داخلی بهره بگیرد و علاوه بر آوردن تجهیزات به‌روز، فناوری آن را نیز در آینده از کشور دریغ نکند. چندی پیش چین برای این کار زابل را پیشنهاد کرد ولی متولیان امور وقعی به این موضوع ننهادند. فروش برق ارزی با ساخت نیروگاه در مرزها
رئیس سابق نیروگاه اتمی بوشهر می‌گوید: با وضعیت فعلی که کشور دارد می‌توانیم در کنار مرزهایمان نیروگاه درست کنیم و به همسایه‌هایمان مثل عراق یا افغانستان و دیگر کشورها برق ارزی بفروشیم. این کار هم به نفع تولید داخل است هم کشورهای اطراف را وابسته نگاه می‌دارد شبیه وابستگی اروپا به گاز روسیه که مانع وضع تحریم و سخت‌گیری‌ها می‌شود.
منعم صنعت هسته‌ای را نیاز اساسی و بنیادین کشور برای توسعه می‌داند و می‌افزاید: آنچه کشورهای اروپایی و آمریکا از آن می‌ترسند دستیابی کشور به سلاح هسته‌ای نیست بلکه آن‌ها از پا گرفتن صنعت هسته‌ای در کشورهای در حال‌ توسعه هراس دارند، به همین علت تنها ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای نباید ما را از ورود به سایر حوزه‌های این صنعت بازدارد؛ چراکه نیروگاه هسته‌ای تنها گام کوچکی در این حوزه است.
این کارشناس حوزه برق هسته‌ای یادآوری می‌کند: انرژی هسته‌ای نه ‌تنها برای تولید برق که برای تولید آب نیز کاربرد دارد، به ‌طوری‌ که یک نیروگاه اتمی اندازه بوشهر می‌تواند به‌ اندازه یک رودخانه آب قابل شرب تولید کند و اگر قرار باشد این آب برای مصارف غیرآشامیدنی تولید شود همین نیروگاه می‌تواند چندین برابر این حجم گفته ‌شده، آب برای مصارف صنعتی و کشاورزی تولید کند.

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: نیروگاه برق هسته ای برق انرژی هسته ای ساخت نیروگاه نیروگاه اتمی تأمین انرژی هزار مگاوات برق هسته ای نیروگاه ها برای تولید هسته ای تولید برق دانش فنی کشور ما

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۳۰۸۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خورشید: ساختار و چرخه حیات تنها ستاره منظومه شمسی

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ در هسته خورشید، دما به 15 میلیون درجه سانتیگراد می‌رسد! اینجا جایی است که همجوشی هسته ای اتفاق می‌افتد و با ترکیب اتم‌های هیدروژن به هلیوم انرژی ایجاد می‌شود. انرژی تولید شده در اینجا به سمت بیرون حرکت می‌کند و به ما نور می‌دهد.

در بیرون هسته، ناحیه تابشی وجود دارد. در این منطقه، انرژی از طریق تابش الکترومغناطیسی - مشابه نور - منتقل می‌شود. ممکن است هزاران سال طول بکشد تا انرژی تولید شده در هسته به لایه بعدی یعنی ناحیه همرفتی منتقل شود.

ناحیه همرفتی مانند یک دیگ جوشان سوپ است. پلاسمای داغ به سمت بالا می‌رود، در سطحش سرد می‌شود و سپس به پایین فرو می‌رود. این حرکت ثابت به انتقال انرژی به بیرون به سمت سطح خورشید کمک می‌کند.

لایه بیرونی خورشید که از زمین می‌بینیم فوتوسفر(photosphere) نام دارد. این نقطه جایی است که بیشتر نور مرئی ساطع می‌شود. در سطح خورشید گهگاه لکه‌های خورشیدی دیده می‌شود که نواحی سردتر ناشی از فعالیت مغناطیسی آن است.

فعالیت خورشید از طریق چرخه‌هایی به نام «چرخه‌های خورشیدی» می‌گذرد که تقریباً 11 سال طول می‌کشد. تنها ستاره منظومه ما در طول اوج خورشیدی، دارای لکه‌های خورشیدی و شعله‌های زیادی است، در حالی که در حضیض خورشیدی فعالیت کمتری دارد.

دانلود فیلم اصلی کد ویدیو

خورشید با افزایش سن  به تدریج گرم‌تر و درخشان‌تر می‌شود. حدود 5 میلیارد سال دیگر وارد مرحله جدیدی به نام فاز غول سرخ خواهد شد. در آن دوره منبسط خواهد شد و احتمالاً برخی از سیارات داخلی مانند عطارد و زهره را خواهد بلعید.

خورشید لایه‌های بیرونی خود را پس از مرحله غول سرخ به بیرون منتشر می‌کند و یک صحنه زیبا به نام سحابی سیاره ای ایجاد خواهد کرد. آنچه از هسته خورشید باقی می‌ماند سرد می‌شود و ستاره کوچک و متراکمی به نام کوتوله سفید تشکیل می‌شود.

چرخه حیات خورشید سفری جذاب است که میلیاردها سال به طول می‌انجامد. درک ساختار و تغییرات آن به ما بینشی از دوره حیات و آینده این ستاره دوست‌داشتنی می‌دهد.

انتهای پیام/