تنش در روابط ایران-سوئد ماموریت گروهک‌های معاند
تاریخ انتشار: ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۶۰۲۹۸
"ایران و سوئد در طول تاریخ تعاملات خود، همواره در سایه شناخت فرصت ها و تهدیدات مشترک، به توسعه نسبتاً خوبی از روابط رسیده و در بحبوحه این روابط دوستانه توانسته اند در پرونده های مهم منطقه ای و مبارزه با تروریسم و افراطگرایی، نقش برجسته ای در منطقه داشته باشند. این عوامل در کنار عدم سابقه منفی و تنازع تاریخی- جغرافیایی بین مردمان دو کشور، به همراه ثبات سیاسی استوار بین آن ها باعث گردیده که درخت روابط بین ایران و سوئد ستبر شده و ریشه های این درخت مقاوم در بین قلوب مردم دو کشور ریشه بدواند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایران اکونومیست، پارسا جعفری، کارشناس ارشد مسائل اروپا در یادداشتی با این مقدمه می‌افزاید: جدای از پیشینه تاریخی روابط خوب دو کشور، مشارکت خیل عظیم ایرانیان در اقتصاد و سیاست سوئد در کنار روابط دولتی باثبات توأم با بیطرفی و عدم تعهد بین المللی بین دو ملت ایران و سوئد، با عث شده تا انگاره های ذهنی مردمان دو کشور همیشه تداعی گر صلح و دوستی نسبت به یکدیگر باشد.
علیرغم این سطح از تعاملات مثبت بین دو کشور، متأسفانه طی سال های اخیر دولت سوئد به دلایل نه چندان روشن، با اقداماتی خارج از عرف؛ چون هشدار بی دلیل سفر به ایران، بازداشت های غیر موجه و بی اساس شهروندان ایرانی که حتی شامل دارندگان اقامت و روادید قانونی گردیده است؛ فعالیت گسترده عوامل اسلام ستیز و رفتار خارج از چارچوب پلیس آن کشور در گسترش تعرض به شهروندان ایرانی در معابر و اماکن عمومی، بنای دشمنی با ملت ایران را نهاده و تا حدودی موجبات بی اعتمادی در روابط دو کشور را فراهم آورده است.
در این میان آنچه بیش از همه موجبات رنجش خاطر ملت ایران را فراهم آورده، رفتار دولت سوئد در پناه دادن به گروهک تروریستی منافقین؛ باتوجه به سابقه آشکار و جنایتکارانه آنها در کشتار هزاران ایرانی بیگناه است. جای بسی تعجب است که مقام های سوئدی که همواره بر اصول حقوق بشری در کنار چند جانبه گرایی و میانه روی در مسایل منطقه ای و بین المللی تاکید کرده اند، حال تحت فشار کشورهای بیگانه با جمهوری اسلامی ایران؛ از جمله دولت انگلیس و آمریکا که ید درازی در دشمنی با ملت ایران دارند، با پناه دادن به این گروهک جنایتکار که ناقض تمام اصول بنیادین و ابتدایی حقوق بشر در ایران و عامل بسیاری از ترورها، تهدیدات و همچنین اقدامات مشابه گوناگونی علیه مردم ایران هستند، موجبات بی ثباتی و تنش های سیاسی- قضایی در میان این دو ملت را به وجود آورده اند.
در میان تمامی این اقدامات، حمایت همه جانبه از گروهک‌های تجزیه طلب و جریانات تروریستی چپ از همه برجسته‌تر است. چرا که کشور سوئد به هر بهانه ای به این عناصر اجازه برگزاری تجمع و نفرت پراکنی علیه جمهوری اسلامی ایران را می‌دهد. این حمایت ها تا آنجا پیش رفته که در سال 1397 تعداد10 گروه کوچک از این عناصر تجزیه طلب در کشور سوئد تشکیل جلسه داده و توافقنامه همکاری در جهت به اصطلاح سرنگونی جمهوری اسلامی ایران را امضا کردند. این گروهک ها تنها به چنین اقداماتی بسنده نکرده و با امکانات مالی فراوانی که سرویس های اطلاعاتی خارجی در اختیار آنها قرار داده، در کنار زمینه های فعالیت فرهنگی وسیع که در کشور سوئد برای آنها فراهم است، از جمله انتشارات باران که به طور کامل وابسته و در خدمت این گروهک است، سعی دارند تا مجموعه ای از اطلاعات نادرست تاریخی، هویتی، قومی و زبانی را به شبکۀ فرهنگی جامعۀ ایران، تزریق کنند.
طنز تلخ روابط دوستانه ایران و سوئد این است که دولت سوئد به جای پاسخ‌گویی به افکار عمومی مردم ایران به خاطر پناه دادن و عدم بازخواست این جنایتکاران که کارنامه سیاه آن ها در زمینه حقوق بشر بر همگان آشکار است، خود با استفاده از گزارشات بی پایه و اساس و اتهامات غیر واقعی و مغرضانه این گروهک ها در مورد نقض حقوق بشر، انگشت اتهام را به سوی شهروند ایرانی (حمید نوری) نشانه گرفته و اقدامات نقض‌کننده حقوق بشری آنها را توجیه می‌کنند. آنچه مسلم و محرز است؛ این که گروهک تروریستی منافقین و تجزیه طلب در پشت پرده این پرونده‌سازی و توطئه غیرانسانی علیه شهروند ایرانی قرار داشته و تلاش داشته اند با استفاده از فضای رسانه ای و تبلیغاتی که دولت سوئد در اختیار آنها قرار داده است، با ادعاهای مطروحه در دادگاه، روند این رسیدگی را علیه جمهوری اسلامی ایران به پیش ببرند. این در حالی است که سابقه جنایت های این گروهک ها در تجاوز به نقاط مختلف جمهوری اسلامی ایران (همچون شرکت در عملیات های موسوم به چلچراغ، آفتاب، و فروغ جاویدان و ...) به صراحت در قانون اساسی دولت سوئد به منزله اصل جنایت تجاوز قلمداد شده است. از این رو بر مبنای این اصل حقوقی، نه تنها این گروهک صلاحیت طرح ادعای حقوقی در دادگاه سوئد را ندارند، بلکه تعقیب خود این متهمین و رسیدگی قضایی به جنایات بین المللی پیش گفته شده آنها، ضرورتی انکارناپذیر در قانون اساسی دولت سوئد است.
بدون شک متهم کردن تبعه ایرانی با استفاده از سند سازی و اتهامات جعلی کسانی که سابقه مکرر آنها در نقض حقوق بشر و جنایات های بیشمار بر همگان آشکار است، منحرف ساختن افکار عمومی و اصرار بر یک روند نادرست در روند قضایی دولت سوئد است که این امر نه تنها می‌تواند به افزایش بی‌اعتمادی در روابط دو کشور بینجامد، بلکه استفاده ابزاری و سیاسی از حقوق بشر، عدم توجه به واقعیت ها در نتیجه تأثیرپذیری از فضای رسانه‌ای و تبلیغاتی علیه جمهوری اسلامی ایران و بی‌توجهی و سکوت نسبت به نقض گسترده حقوق بشر ملت ایران در نتیجه اعمال جنایات های ظالمانه این گروهک ها در طول دهه های اخیر، به هیچ وجه سیمای مطلوبی از حامیان این عناصر در نزد افکار عمومی مردم ایران به نمایش نمی گذارد.
دیر نیست که دولت سوئد با در نظر داشتن پیشینه تاریخی روابط خوب دو کشور و به پاس چند دهه روابط دوستانه، برای حفظ بی طرفی و شخصیت بین المللی تقریباً بی‌حاشیه خود در روابط با جمهوری اسلامی ایران، با این دسیسه های منافقین و گروهک های تجزیه طلب که با همکاری کشورهای بیگانه با هدف تخریب روابط دو کشور وارد عمل شده اند، به طور جدی برخورد کرده و با بازخواست و اخراج عناصر اصلی این اقدام، ضمن نشان دادن تعهد عملیاش به تعهدات بین المللی خود در چارچوب حقوق بین الملل، اراده راسخ و مستقل ملی خود را نسبت به توسعه و تحکیم روابط استکهلم با تهران نشان دهد.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: گروهک تروریستی منافقین ، حقوق بشر
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: گروهک تروریستی منافقین حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران ایران و سوئد ملت ایران تجزیه طلب دولت سوئد روابط دو حقوق بشر دو کشور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۶۰۲۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درخواست آمریکا از چین برای مهار ایران
به گزارش تابناک به نقل از خبرآنلاین، نشریه فارن پالیسی در مقاله ای با عنوان "چین واقعاً چقدر بر ایران اهرم دارد؟" نوشت: حتی قبل از اینکه ایران صدها هواپیما بدون سرنشین و موشک را به سمت اسرائیل پرتاب کند، مقامات آمریکایی از چین خواسته بودند تا از نفوذ خود برای متقاعد کردن تهران برای مهار اقدامات تحریک‌آمیز خود و گروه‌های مقاومت در سراسر خاورمیانه استفاده کند.
حمله انتقام جویانه ایران که اولین حمله مستقیم این کشور به خاک اسرائیل بود، ایالات متحده را به استفاده بیشتر از اهرم بالقوه پکن در خاورمیانه ترغیب کرده است. چین مدت‌هاست که بزرگترین شریک تجاری ایران است و مقامات ارشد ایالات متحده از جمله رئیس جمهور جو بایدن، به طور علنی از پکن خواسته‌اند تا به کنترل تهران کمک کند، به ویژه در حالی که ماه‌ها حملات گروه انصارالله در دریای سرخ که توسط ایران تشویق می‌شوند، حمل و نقل جهانی را مختل کرده است. جان آلترمن، مدیر برنامه خاورمیانه در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی گفت: « حدود یک سوم از کل تجارت ایران با چین شکل می‌گیرد و این کشور به یک محافظ مهم برای منافع ایران در شورای امنیت تبدیل شده است. به نظر من چین تنها کشوری است که بیشترین توانایی را برای نفوذ بر ایران دارد، اگر بخواهد.»
با افزایش تنش بین اسرائیل و ایران، قانونگذاران آمریکا فشار را بیشتر می‌کنند. در تازه‌ترین اقدام، مجلس نمایندگان آمریکا با اکثریت قریب به اتفاق قانون تحریم‌های انرژی ایران و چین را تصویب کرد. این قانون برای هدف قرار دادن شرکت‌های چینی که نفت خام ایران را خریداری می‌کنند و در نتیجه پول را به اقتصاد ایران پمپاژ می‌کنند، طراحی شده است. این لایحه برای تصویب نهایی به سنا منتقل شده است.
جاش گوتهایمر، نماینده دموکرات کنگره گفت: «در حالی که ما اینجا هستیم، ایران از تجارت نفتی خود با چین برای آوردن درآمد ۱۵۰ میلیون دلاری در روز استفاده می‌کند. چین با واردات میلیون‌ها بشکه نفت در روز، ایران را در تجارت نگه می‌دارد و بودجه‌های مهمی را برای برنامه هایی چون توسعه موشکی و تسلیحات هسته‌ای فراهم می‌کند.
اگرچه ایالات متحده به طور فزاینده ای به دنبال چین برای تحت تأثیر قرار دادن ایران است، برخی کارشناسان هشدار می دهند که این موضوع به این سادگی ها نیست.
کمتر کشوری به اندازه چین با ایران روابط اقتصادی قابل توجهی دارد. چین برای بیش از یک دهه بزرگترین شریک تجاری ایران بوده است، یک رابطه طولانی مدت که عمدتا حول محور تجارت نفت بوده است. بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳، شرکت‌های چینی واردات نفت ایران را بیش از سه برابر کردند و فروش را به بالاترین حد در ۱۰ سال اخیر رساندند.
اما روابط اقتصادی آنها به لحاظ نفوذ نابرابر است. به عنوان مثال، سال گذشته بیش از ۹۰ درصد صادرات نفت خام ایران به چین بوده است. با این حال، چین تامین‌کنندگان بسیار دیگری فراتر از ایران دارد و عرضه تهران تنها ۱۰ درصد از کل واردات چین را تشکیل می‌دهد.
پاتریشیا کیم، یکی از همکاران موسسه بروکینگز، به فارین پالیسی گفت: پکن به‌عنوان بزرگترین شریک تجاری و حامی قدرت بزرگ ایران، از کانال‌های ارتباطی ممتاز با تهران برخوردار است و بدون شک نفوذ بیشتری بر این کشور نسبت به ایالات متحده یا متحدانش دارد.
او افزود: «اگر رهبران چین تصمیم بگیرند رویکرد مداخله جویانه تری اتخاذ کنند، سخت است بگوییم که پکن چقدر می تواند تهران را مهار کند.»
ویلیام فیگوروآ، کارشناس روابط چین و ایران در دانشگاه گرونینگن هلند، گفت: در حالی که چین از نظر فروش و تجارت نفت دارای اهرمی است، استفاده از این اهرم هم از نظر سیاسی و هم از نظر لجستیکی چالش برانگیز است.
به عنوان مثال، پالایشگاه های خصوصی چین که در بازار سیاه فعالیت می کنند، به طور غیرقانونی بیشتر نفت ایران را خریداری می کنند، نه پالایشگاه های دولتی. او گفت که این پالایشگاه‌های خصوصی «به‌شدت دشوار است که کنترل شوند» و کنترل مستقیم واردات نفت ایران از چین را برای پکن چالش‌برانگیز می‌کند.
مقیاس سرمایه گذاری چینی ها در ایران که عمدتاً توسط شرکت های خصوصی هدایت می شود، همچنان یک موضوع آزاردهنده در روابط بین دو کشور است. فیگوئروا گفت که چین به طور مزمن در ایران سرمایه گذاری ناکافی کرده است، که شکایت هایی را از سوی تهران برانگیخته و بر تمایل آنها برای تن دادن به فشار چین تأثیر می گذارد.
*ترجمه: ابوالفضل خدائی
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟