به نقل از «ایرنا»

پرداخت مستقیم یارانه‌ها به مردم، قدرت خرید را افزایش می‌دهد

تاریخ انتشار: ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۸۴۹۸۳

محسن ربانی زاده پنجشنبه در گفت و گو با ایرنا اظهار کرد: تصمیم دولت سیزدهم در ساماندهی یارانه‌ها تصمیمی نبود که با شک و شبهه‌ای همراه باشد و همه کارشناسان اذعان داشتند که این تصمیم، سیاست و رویکرد خوبی است اما از آنجا که اقتصاد کشور ما اقتصادی است که در آن بایستی اثر تکانه‌ها مدیریت شده باشد در چگونگی اجرای این تصمیم، ملاحظاتی وجود داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سرپرست معاونت هماهنگی امور اقتصادی استانداری فارس ادامه داد: بدون شک هر برنامه‌ریزی و اقدامی با تبعاتی همراه است اما قبول کردن این تبعات و پا در عرصه اصلاحات اقتصادی گذاشتن، جسارت می‌خواهد.

ربانی زاده اضافه کرد: این اقدام از سال ۹۷ یک ضرورت قلمداد شد و این موضوع از همان زمان مورد توجه قرار گرفت که ساماندهی یارانه‌ها یک انتخاب نیست بلکه باید این اقتصاد بیمار به اتاق عمل برود و جراحی شود.

وی گفت: بیماری اقتصاد مزمن شده بود و اقتصاد کشور روز به روز در حال تبدیل به اقتصادی مضمحل بود و امکان داشت با ادامه دادن این روند دچار چالش‌های بیشتری شود.

این مقام مسئول با اعتقاد به اینکه اقتصاد پویا است، گفت: اقتصاد جسمی نیست که اگر با اتفاقات یا مشکلاتی مواجه شود، تأثیرات این اتفاقات فقط در همان جسم نمود پیدا کند. زمانی که یک بخش اقتصاد درگیر عوامل مختلفی می‌شود، شاهد تأثیرپذیری بخش‌های دیگر از این بخش خواهیم بود.

وی بیان کرد: دولت عزم خود را جزم کرده که اصلاحات اساسی در اقتصاد صورت بگیرد. لذا تدابیر اساسی اتخاذ شد که این رانت، فساد و ضایع شدن بیت المال و منابع ملی را با یک تصمیم‌گیری ساماندهی و به سمت رفاه مردم و توسعه‌ای که شکوفایی اقتصاد کشور را به همراه دارد حرکت کنیم.

سرپرست معاونت هماهنگی امور اقتصادی استانداری فارس افزود: همان طور که گفتم اقتصاد پویا است و نمی‌توان اعلام کرد که این ارز ترجیحی صرفا برای هفت کالا از جمله مرغ، تخم مرغ، برنج، دارو، نهاده‌های تولید، آرد و نان است. در حال حاضر آرد و نان و دارو استثنا هستند و تصمیمات در مورد این اقلام با مدیریت جداگانه صورت می‌گیرد.

وی ادامه داد: این اقلام که به عنوان گروه اول محسوب می‌شوند بر روی سایر تولیدات تأثیرگذار هستند و تأثیر مستقیم می‌گذارند.

ربانی زاده با اعتقاد به اینکه همه پیش‌بینی و آنالیزهای لازم انجام شده است، گفت: دولت در این تصمیم قصد کاهش قدرت خرید مردم را ندارد. با توجه به محاسباتی که صورت گرفته و در نظر گرفتن قیمت‌های جدید کالاها، قدرت خرید مردم جبران خواهد شد و انشالله در عمل هم این اتفاق بیافتد.

وی تأکید کرد: در اختیار قراردادن یارانه‌ها به صورت مستقیم باعث افزایش قدرت خرید مردم می‌شود تا افزایش قیمت کالاها جبران شود.

ربانی زاده با بیان اینکه دولت قصد دارد یارانه تک تک افراد جامعه را به خودشان پرداخت کند، گفت: یارانه‌ها در گذشته با واسطه به دست مصرف کننده می رسید که باعث اجحاف در حق تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان و نشتی در یارانه می‌شد. باتوجه به اینکه اقتصاد ما غیر پویا شده بود و مردم و تولید کنندگان ناراضی بودند این تصمیم اتخاذ شد.

وی ابراز کرد: خدا را شاکر هستیم که دولت سیزدهم این تصمیم مهم را اتخاذ کرد که مردمی کردن یارانه‌ها و توزیع عادلانه را برای خدمت به مردم در برنامه‌های خود بگنجاند.

سخنگوی کارگروه اقتصادی تنظیم بازار استان اظهار داشت:همه اقتصاددانان و صاحبنظران در عرصه اقتصاد نیز به دنبال این بودند که این اتفاق خوشایند بیفتد و تا شاهد احقاق حق مردم باشیم. انشالله این تصمیم منشأ خیر و برکت برای مردم باشد.

رئیس‌جمهور شامگاه دوشنبه نوزدهم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱ در پنجمین ⁧گفت‌وگوی زنده تلویزیونی با مردم، ⁩ابعاد طرح مردمی‌سازی و توزیع عادلانه یارانه‌ها را به صورت شفاف با مردم در میان گذاشت.
آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی در این برنامه تلویزیونی، تصمیم دولت برای اصلاح نظام یارانه‌ها و نحوه تخصیص ارز ترجیحی را به نوعی مردمی‌سازی و توزیع عادلانه یارانه دانست و گفت: از این به بعد پول مستقیم به دست مردم می‌رسد و می توانند خود برای آن تصمیم بگیرند. ما مصرف سرانه مردم را لحاظ کرده‌ایم و سازمان برنامه و بودجه پیشنهاد کرد به سه دهک نخست از ۱۰ دهک، به ازای هر نفر ۴۰۰ هزار تومان در ماه اختصاص یابد و در دهک‌های چهارم به بعد هم هر نفر ۳۰۰ هزار تومان دریافت می‌کنند.

برچسب‌ها شیراز استانداری فارس دولت سیزدهم فارس هدفمندی یارانه پروندهٔ خبری مردمی سازی یارانه‌ها

منبع: ایرنا

کلیدواژه: شیراز استانداری فارس دولت سیزدهم شیراز استانداری فارس دولت سیزدهم فارس هدفمندی یارانه ربانی زاده یارانه ها قدرت خرید

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۸۴۹۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ظهور یک قدرت اقتصادی جدید؛ اقتصاد هند چقدر قوی است؟

نشریه اکونومیست در سرمقاله این هفته رشد اقتصادی هند به رهبری نارندرا مودی را مورد بررسی قرار داده است. از منظر این نشریه، باوجودی که آقای مودی قدم‌های مثبت بسیاری برداشته است، اما برخی نقاط ضعف او می‌تواند او را از تحقق وعده‌هایش بازدارد.

به گزارش اکو ایران، به گفته اکونومیست، انتظار می‌رود شش هفته دیگر نارندرا مودی در سومین دوره نخست وزیری برنده شود، که موقعیت او را به عنوان مهم‌ترین رهبر هند از زمان جواهر لعل نهرو تثبیت می‌کند. پیروزی انتخاباتی این پسر چای فروش در واقع نشان دهنده مهارت سیاسی او، قدرت ایدئولوژی ملی‌گرای هندی و فرسایش نهاد‌های دموکراتیک اوست. با اینحال نشان دهنده حسی میان رای دهندگان عادی و نخبگان هند درباره این است که او رونق و قدرت را برای هند به ارمغان می‌آورد.

هند نارندرا مودی تجربه‌ای از ثروتمند شدن در میانه جهانی زدایی و تحت رهبری قدرتمند است. اینکه آیا هند می‌تواند در طول ۱۰ تا بیست سال آینده به سرعت رشد کرده و از تنش دوری کند سرنوشت ۱.۴ میلیارد نفر و همچنین اقتصاد جهان را تعیین خواهد کرد. از منظر اکونومیست، فرمول مودی می‌تواند تا جایی کار کند، ولی درباره اینکه آیا موفقیت هند می‌تواند ادامه یابد و آیا این مساله به ماندن او در قدرت بستگی دارد سوالاتی وجود دارد.

هند با رشد اقتصادی ۶ تا ۷ درصد، سریع‌ترین نرخ رشد را در میان کشور‌های بزرگ دارد. داده‌‎های جدید نشان می‌دهند که اعتماد بخش خصوصی آن در بالاترین سطح از سال ۲۰۱۰ قرار دارد و درحالی که امروز پنجمین اقتصاد بزرگ جهان است می‌تواند تا سال ۲۰۲۷ به سومین اقتصاد جهان پس از آمریکا و چین تبدیل شود. نفوذ هند به روش‌های جدیدی نمایان می‌شود. شرکت‌های آمریکایی ۱.۵ میلیون کارمند در هند دارند، که بیش از هر کشور خارجی دیگری است. بازار سهام آن چهارمین بازار ارزشمند جهان است و بازار هوانوردی آن در رتبه سوم قرار دارد. خرید نفت روسیه توسط هند قیمت‌های جهانی را تغییر می‌دهد. افزایش ثروت به معنای افزایش نفوذ ژئوپلتیک است؛ پس از بالاگرفتن تنش در کانال سوئز، هند ۱۰ کشتی جنگی در خاورمیانه مستقر کرد.

اگر به دنبال یک "چین دیگر" هستید که با محوریت تولید ایجاد شد، آن هند نیست. این کشور در زمان رکود تجارت کالا و اتوماسیون تولید توسعه می‌یابد؛ بنابراین نیاز به مدل جدیدی برای رشد دارد. یکی از محور‌های این رشد "برنامه عظیم زیرساخت‌"هاست که بازار واحد گسترده‌ای را به‌هم پیوند می‌دهد. هند ۱۴۹ فرودگاه دارد و هرسال ۱۰ هزار کیلومتر جاده و ۱۵ گیگا وات ظرفیت انرژی خورشیدی اضافه می‌کند. برخی از این زیرساخت‌ها، چون پرداخت‌های دیجیتال، بازار‌های سرمایه مدرن و بانک‌ها نیز نامشهود هستند. همه این‌ها به شرکت‌ها امکان می‌دهد از اقتصاد مقیاس بهره ببرند.

محور دوم "رشد صادرات خدمات" است که به ۱۰ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور رسیده است. تجارت جهانی در خدمات هنوز درحال رشد است و "شرکت‌های فناوری اطلاعات هند" مراکزی ایجاد کرده‌اند که تحقیق و توسعه و خدماتی، چون قوانین و حسابداری به شرکت‌های بین المللی عرضه می‌کنند. اما باوجود پردیس‌های فناوری شیک، هند همچنان یک جامعه نیمه روستایی است؛ و این مساله سومین و آخرین محور رشد را توضیح می‌دهد؛ مدل جدیدی از سیستم رفاه که در آن صد‌ها میلیون نفر از مردم فقیر هند پرداخت‌های انتقالی دیجیتال دریافت می‌کنند. داده‌های جدیدی نشان می‌دهند که سهم جمعیتی که زیر خط فقر جهانی ۲.۱۵ دلار در روز زندگی می‌کنند از ۱۲ درصد در سال ۲۰۱۱ اکنون به زیر ۵ درصد کاهش یافته است.

اما نارندرا مودی لایق چه میزان اعتبار است؟ موفق‌ترین سیاست‌های او از دستورالعملی استفاده می‌کند که در دهه ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ در هند ظهور کرد؛ اما هیچ ایرادی ندارد. او برای جلوبردن اصلاحات متوقف شده، نظارت شخصی روی تصمیمات مهم و سرکوب عقب مانده‌ها و مخالفان بوروکراسی قابل تقدیر است. برخی می‌گویند او "سرمایه داری رفاقتی" را پرورش داده است. با اینحال، گرچه برخی شرکت‌های بزرگ امتیازاتی گرفتند، تمرکز در تجارت درحال کاهش است، فساد محو شده است و کسب‌وکار‌ها تنوع بالایی دارند. اگر او پیروز شود هند به رشد قوی ادامه خواهد داد. سطح متوسط نیز همینطور خواهد بود: ۶۰ میلیون نفر بیش از ۱۰ هزار دلار در سال کسب خواهند کرد؛ که این تعداد تا سال ۲۰۲۷ به ۱۰۰ میلیون نفر می‌رسد.

بااینحال، هند با یک مشکل ترسناک روبروست. از یک میلیارد نفر جمعیت در سن کار این کشور تنها ۱۰۰ میلیون نفر شغل رسمی دارند و باقی اکثرا کار موقتی دارند یا بیکار هستند. نخست وزیر هند برای جذب برخی از نیروی کار از یک برنامه مشوق دولتی برای ارتقای تولید استفاده می‌کند. ولی حتی اگر این برنامه به اهداف خود برسد، تنها ۷ میلیون شغل ایجاد می‌کند.

از منظر اکونومیست، اقتصاد هند برای حفظ رشد خود باید اشتغال انبوه ایجاد کند. یکی از راه‌ها بزرگتر شدن بخش فناوری اطلاعات است که به عنوان یک قطب دیجیتالی سازی جهان عمل کند و مجموعه‌ای از صنایع صادراتی که مالی، غذا و دفاع را دربر می‌گیرد. هزینه کارگران در این صنایع نیز می‌تواند به نوبه خود در سایر بخش‌ها اشتغال ایجاد کند. یک بازار داخلی کارآمد و واحد بهره‌وری کلی را افزایش می‌دهد و رفاه هدفمند می‌تواند به کسانی که عقب مانده‌اند کمک کند. برای این منظور، هند باید آموزش و کشاورزی خود را متحول کند، و امکان مهاجرت بیشتر از شهر‌های شمالی پرجمعیت را به سمت شهر‌های جنوبی و غربی فراهم کند.

با این معیار‌های برجسته، نارندرا مودی حرف زیادی برای گفتن ندارد. حزب بهاراتیا جاناتا استعداد و ایده‌‎هایی دارد، اما بیشتر روی ایدئولوژی متمرکز است. رشد غیرلیبرالیسم، مخالفت سیاسی و آزادی بیان را محدود کرده است. این واقعیت که شرکت‌ها از مودی می‌ترسند می‌تواند علت عدم رشد سرمایه گذاری را توضیح دهد. روند آماده کردن عموم برای تغییرات اجتماعی گسترده در دهه ۲۰۳۰ به درستی آغاز نشده است و بازسازی آموزش، شهر‌ها و کشاورزی نیاز به همکاری دولت‌های محلی دارد، که توسط بهاراتیا جاناتا اداره نمی‌شوند، و همینطور گروه‌های اجتماعی که با اختلال مواجه هستند.

سوالی که درباره هند و اقتصاد وجود دارد این نیست که آیا نارندرا مودی پیروز خواهد شد یا نه، بلکه این است که آیا او رشد خواهد کرد. او در سن ۷۳ سالگی ممکن است قدرت مدیریت خود را روبه افول بیابد. برای ایجاد یک دستورکار اصلاحی جدید، در سطح چیزی که در دهه ۱۹۹۰ ظهور کرد، و برای تقویت یک اقتصاد مبتنی بر دانش که به مردم برای تفکر خود پاداش می‌دهد، او باید انگیزه‌های استبدادی خود را تعدیل کند. همچنین برای جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی بیشتر و یافتن یک جانشینی با تفکر رشد، حزب او باید "سیاست‌های شوونیستی" خود را مهار کند. اگر چنین نشود، ماموریت نوسازی ملی مودی، وعده‌های خود را محقق نخواهد کرد.