پرتاب موفق فضاپیمای بوئینگ پس از دو بار شکست
تاریخ انتشار: ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۰۴۵۱۵۶
آفتابنیوز :
فضاپیمای استارلاینر بوئینگ محصول همکاریهای شرکت بوئینگ و ناسا است و هدف آن تجاری کردن سفر به فضا است.
مارک ناپی، معاون رئیس شرکت بوئینگ که بر برنامه استارلاینر نظارت میکند، گفت: «سفینه فضایی در شرایط عالی است. امروز واقعا احساس خوبی دارد و ما به وسیله نقلیه اعتماد زیادی داریم. "
این پرواز آزمایشی برای بوئینگ است تا نشان دهد که آیا کپسول خودرانش قادر است این فضاپیما را در ایستگاه فضایی فرود آید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دو پیشران این فضاپیما امروز نتوانستند موفق ظاهر شوند، اما در انتها فضاپیما توانست با کمک گرفتن از بقیه پیشرانها پرتاب موفقی داشته باشد. این فضاپیما از کیپ کاناورال در ساعت۶:۵۴ بعد از ظهر ۱۹ مه به وقت آمریکا و از سواحل فلوریدا سفر خود را آغاز کرد.
سرعت فضاپیما ۱۷۵۰۰ مایل در ساعت است. فضاپیما سپس در کنار ایستگاه فضایی خواهد ماند تا پس از دریافت چراغ سبز از سوی ناسا در ایستگاه فضایی لنگر بیندازد.
بازگشت این فضاپیما نیز آزمون بزرگی است. استارلاینر پس از چند روز توقف از ایستگاه خارج میشود، سپس راهی زمین میشود تا در غرب ایالات متحده به زمین بنشیند.
کتی لودرز، معاون مدیر عملیات فضایی ناسا، قبل از پرواز به خبرنگاران گفت: «این یک نقطه عطف و بسیار مهم برای ماست، اما هدف از این عملیات تنها یادگیری و آموختن برای مراحل بعدی است، این تنها یک شروع است.»
بوئینگ در دو تلاش قبلی برای انجام پرواز آزمایشی بدون خدمه به ایستگاه فضایی تلاش کرده بود و شکست خورده بود.
اولین تلاش برای پرواز، در دسامبر ۲۰۱۹، به دلیل یک مشکل نرم افزاری به اشتباه انجامید. ساعت داخل کپسول برای ۱۱ ساعت خاموش بود. کنترلکنندههای زمینی برای برقراری ارتباط با فضاپیما مشکل داشتند و در انتها مجبور شدند بدون اتصال به ایستگاه فضایی به مأموریت پایان دهند.
بوئینگ در کنار ناسا حدود ۱۸ ماه را صرف رفع مشکلات نرم افزاری، مرور تمام ۱ میلیون خط کد و بررسی رفع مشکلات کرد. سرانجام، فضاپیما در ژوئیه ۲۰۲۱ به سکوی پرتاب بازگشت، اما ساعاتی قبل از پرتاب، مهندسان متوجه شدند که ۱۳ دریچه ۱۳ دریچه از ۲۴ دریچه اکسید کننده در سیستم پیشران فضاپیما باز نشدند.
بوئینگ و ناسا پس از ماهها خبر دادند که این مشکل را حل کرده اند و آماده پرواز مجدد هستند.
ناسا در سال ۲۰۱۴ قراردادهایی را با بوئینگ و اسپیس ایکس برای توسعه فضاپیماهایی با قابلیت پرواز فضانوردان تحت برنامه خدمه تجاری خود منعقد کرد. در ابتدا انتظارها بر این بود که بوئینگ ابتدا به دلیل سالها حضور و فعالیت در بخش هوانوردی بتواند زودتر از اسپیس ایکس، پروازهای فضایی خود را آغاز کند، اما در عمل اینگونه نشد و اسپیس ایکس مأموریت آزمایشی بدون خدمه خود را در مارس ۲۰۱۹ و اولین مأموریت خدمه خود را در سال ۲۰۲۰ انجام داد.
منبع: یورونیوزمنبع: آفتاب
کلیدواژه: فضاپیمای استارلاینر بوئینگ بوئینگ ناسا ایستگاه فضایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۴۵۱۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوریها، کشفها و حتی زادروزها و درگذشتهای دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمیگیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز 7 اردیبهشت برابر 26 آوریل را ورق میزنیم.
***
واپاشی ماهواره امید
چنین روزی در اردیبهشت ۱۳۸۸ خورشیدی، ماموریت ماهواره امید، اولین ماهواره ساخت کشور که کل تجهیزاتش در صنایع الکترونیک ایران طراحی و تولید شد به پایان رسید. ساخت این ماهواره از ۱۵ اسفند ۱۳۸۴ آغاز و ظرف مدت ۲ سال برای انجام آزمایشهای مشترک آماده شد و در شب ۱۴ بهمن ۱۳۷۸ در مدار قرار گرفت. «امید» دومین ماهواره ایران در مدار بود. اولین ماهواره ایرانی، سینا ۱ نام داشت که سال ۲۰۰۵ از روسیه و برای ایران به فضا پرتاب شد. پساز پرتاب امید، سازمان فضایی آمریکا- ناسا- موفقیتآمیزبودن این پرتاب را تایید کرد. امید ماهوارهای مخابراتی با ابعاد کلی سازه ۳۸ در ۳۸ سانتیمتر در حالت بسته و وزن ۲۷ کیلوگرم بود که هر ۲۴ ساعت، در ارتفاع مداری ۲۴۶ تا ۳۷۷ کیلومتر، ۱۵ بار دور زمین میچرخید و گزارشهای دورسنجی را به مرکز فضایی ایران میفرستاد. این ماهواره پساز ۸۲ روز ماموریت، با جو غلیظ مناطق غربی آمریکای جنوبی و اقیانوس آرام برخورد کرد و کار خود پایان داد.
پرتاب تلسکوپ فضایی هابل
چنین روزی در آوریل ۱۹۹۰ میلادی شاتل فضایی دیسکاوری از پایگاه کیپ کاناروال پرتاب شد تا محبوبترین و تاثیرگذارترین تلسکوپ فضایی جهان را به مدار برساند. دیسکاوری در این ماموریت حامل تلسکوپ فضایی هابل بود که نامش را از ادوین هابل، اخترشناس آمریکایی گرفته است. به اعتقاد بسیاری از دانشمندان و علاقهمندان نجوم، تلسکوپ فضایی هابل که حاصل همکاری سازمانهای فضایی اروپا و آمریکا (اسا و ناسا) است مهمترین ابزار ساختهشده در کل تاریخ علم است. هابل نخستین تلسکوپ نوری بود که موفق شد از یک سیاهچاله تصویربرداری کند. این سیاهچاله جرمی معادل چندمیلیارد برابر خورشید دارد. همچنین برای اولینبار توانست تصاویری واضح از تولد و مرگ ستارگان ارائه کند.
اندرو اسمیت هالیدی
اندرو اسمیت هالیدی، مهندس و مخترع انگلیسیآمریکایی که سامانه تراموا را برای اولینبار در تپههای شیبدار خیابانهای سانفرانسیسکو ساخت و آن را در اول آگوست ۱۸۷۳ راهاندازی کرد درگذشت. ترامواهای روی ریل مجهز به وسیلهای مکانیکی بودند که کابل متحرک بیانتهای زیرزمینی را برای حرکت میگرفت و رها میکرد تا متوقف شود. کابل از اطراف قرقرهها عبور میکرد و با چرخ بزرگی در موتورخانه به حرکت در میآمد. او قبل از نقل مکان به ایالات متحده در سال ۱۸۵۳ شغل ساخت طناب سیمی را از پدرش آموخته بود. هالیدی ساخت طناب سیمی تراموا را در سال ۱۸۵۷ آغاز کرد. او همچنین روشی را برای جابهجایی بار روی درهها بااستفاده از یک طناب سیمی بیپایان و اختراعاتی برای انتقال نیرو با طناب سیمی ابداع کرد که منجر به ساخت تلهکابینها و ترامواهای امروزی شد.
ولادیمیر کاماروف
ولادیمیر میخائیلوویچ کاماروف، فضانورد شوروی در چنین روزی درگذشت. او را بهعنوان اولین انسانی میشناسند که طی یک ماموریت فضایی جان باخت. کاماروف در دو ماموریت فضایی پرواز کرد. نخستینبار، در ماموریت یکروزه، ۱۲ تا ۱۳ اکتبر ۱۹۶۴، فرمانده وسخود-۱ بود. در این ماموریت، بوریس بوریسوویچ یگوروف، اولین پزشک شاغل در فضا و کنستانتین فئوکتیستوف مهندس فضاپیما حضور داشتند. برای این فرود، چترهای فضاپیما در ارتفاع ۷ کیلومتری باز شدند و در پی آن، سامانه فرود نرم که از جریان گازهای نازلها برای کاهش سرعت تماس نزدیک به صفر با زمین استفاده میکرد فعال شد. کاماروف، طی فرود پساز دومین ماموریت فضاییاش وقتی فرمانده سایوز-۱ بود، در روزهای ۲۳ و ۲۴ آوریل ۱۹۶۷ در پروازی که حدود ۲۷ ساعت بهطول انجامید جان باخت. در مرحله بازگشت، فضاپیمای او در چتر اصلی خودش گیر کرد و چندین مایل بعد به زمین سقوط کرد.
()
انتهای پیام/