به نقل از «تابناک»

مجوز توزیع واکسن آبله میمون در آمریکا صادر شد

تاریخ انتشار: ۶ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۰۹۷۰۸۹

به گزارش «تابناک» به نقل از خبرآنلاین، در ایالات متحده، واکسن Jynneos که به صورت دو دُز و به فاصله چهار هفته تجویز می‌شود، مجوز پیشگیری از آبله و آبله میمون در سنین بالا را دارد.

وب‌سایت مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده می‌گوید: «از آنجایی که ویروس آبله میمون ارتباط نزدیکی با ویروسی دارد که باعث آبله می‌شود، واکسن آبله نیز می‌تواند از افراد در برابر ابتلا به آبله میمون محافظت کند».

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

واکسن‌های آبله و آبله میمون اگر قبل از قرار گرفتن در معرض آبله میمون تزریق شوند، برای محافظت از افراد در برابر آبله میمون مؤثرتر هستند. کارشناسان همچنین معتقدند که واکسیناسیون پس از قرار گرفتن در معرض آبله میمون ممکن است به پیشگیری از بیماری یا کاهش شدت آن کمک کند.

دانشمندان معتقدند که واکسن‌های آبله می‌توانند در پیشگیری از آبله میمون نیز مؤثر باشند

طبق گزارش مرکز امنیت سلامت در دانشکده بهداشت عمومی بلومبرگ، ویروس واریولا که عامل آبله و حتی آبله میموناست، از یک خانواده هستند. دکتر امش آدالجا، محقق ارشد دانشگاه جانز هاپکینز، گفت: «هر دو ویروس از یک خانواده ویروسی هستند و آنچه در جریان شیوع آبله میمون دریافتیم این است که واکسیناسیون می‌تواند باعث نابودی عفونت یا حداقل کاهش عفونت در افراد مبتلا به آبله میمون شود؛ اما انتظار انتشار گسترده واکسن را نداشته باشید».

آیا واکسینه‌شدن پس از قرار گرفتن در معرض آبله میمون نیز فایده‌ای دارد؟

به گفته CDC، واکسیناسیون پس از قرار گرفتن در معرض ویروس آبله میمون همچنان می‌تواند ایمنی ایجاد کند، اما اگر افراد پیش از قرارگیری در معرض ویروس، واکسن را دریافت کنند، بهتر است.

CDC توصیه می‌کند واکسن را ظرف چهار روز پس از قرار گرفتن در معرض عفونت، به منظور جلوگیری از بیماری تزریق کنید. اگر بین 4 تا 14 روز قرار گرفتن در معرض ویروس، واکسیناسیون انجام شود، امکان دارد واکسن علائم را کاهش دهد اما ممکن است از خود بیماری جلوگیری نکند.

به گفته CDC، به طور کلی، افرادی که در معرض ویروس آبله میمون قرار گرفته‌اند و طی سه سال گذشته واکسن را دریافت نکرده‌اند، باید به فکر واکسینه شدن باشند.

آیا ژن ویروس آبله میمون با این شیوع تغییر کرده است؟

یافته‌ها حاکی از این است که به نظر نمی‌رسد چیزی در مورد بیولوژی ویروس آبله میمون تغییر کند و احتمال ابتلا به آن برای عموم مردم هنوز بسیار کم است.

مقامات WHO شواهدی مبنی بر تغییر یا جهش ویروس آبله میمون در این شیوع پیدا نکرده‌اند.

منبع: تابناک

کلیدواژه: آبله میمونی متروپل آبادان پارچین سامانه یکپارچه فروش خودرو حسن صیاد خدایی آبله میمون عفونت ویروسی واکسن پیشگیری آبله میمونی متروپل آبادان پارچین سامانه یکپارچه فروش خودرو حسن صیاد خدایی ویروس آبله میمون آبله میمون معرض ویروس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۹۷۰۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ویروس کرونا در بدن این مرد هلندی بیش از ۵۰ بار جهش داشت

مورد تاسف‌بار مرد هلندی که بیش از یک سال‌ونیم به کووید-۱۹ مبتلا بود، در گزارش جدیدی مستند شده است. این مورد با ۶۱۳ روز ابتلا، طولانی‌ترین عفونت کووید است که از آن اطلاع داریم. درواقع این عفونت به‌قدری طولانی بود که ویروس فرصت داشت تا در بدن این مرد به واریانت جدیدی تبدیل شود.

به گزارش خبرآنلاین، مرد ۷۲ ساله‌ی هلندی سابقه‌ی سلامتی پیچیده‌ای داشت. او قبلا برای درمان نوعی سرطان خون، پیوند سلول‌های بنیادی انجام داده بود؛ اما بعد‌ها سرطان دیگری به‌نام لنفوم بزرگ سلول بی منتشر (DLBL) در او تشخیص داده شد. این مرد در نتیجه‌ی دارو‌هایی که برای درمان بیماری خود مصرف می‌کرد به‌شدت دچار نقص سیستم ایمنی شد؛ به این معنی که مورد جدی ابتلا به کووید-۱۹ همیشه برای او به عنوان خطری بالقوه به‌شمار می‌رفت.

مرد هلندی در فوریه‌ی ۲۰۲۲ به کووید مبتلا شد و با ترکیبی از آنتی‌بادی‌های مونوکلونال و استروئید‌ها تحت درمان قرار گرفت؛ اما متاسفانه دارو‌ها اثر نکردند و عفونت او ماندگار شد. اگرچه این مرد پیش از ابتلا به بیماری چندین دوز واکسن کووید دریافت کرده بود، هیچ شواهدی مبنی‌بر پاسخ آنتی‌بادی در بدن او مشاهده نشد.

بیمار برای بیش‌از ۶۰۰ روز آلوده به ویروس باقی ماند و مجبور شد چندین‌بار در بیمارستان بستری شود؛ اما خیلی زود و تنها ۲۱ روز پس از نخستین درمان، علائم جهش ویروس در او مشاهده شد. در ابتدا تعیین توالی نشان داد که ویروس در بدن مرد جهشی پیدا کرده که با سوتروویماب (یکی از دارو‌هایی که بیمار با آن تحت درمان قرار گرفته بود) مرتبط است.

ویروس در بدن بیمار بیش از ۵۰ بار جهش داشت

تجزیه‌وتحلیل‌های بیشتر ۲۷ سواب بینی جمع‌آوری‌شده بین فوریه‌ی ۲۰۲۲ تا سپتامبر ۲۰۲۳ حکایت از این داشت که ویروس در بدن این مرد بیش از ۵۰ بار جهش داشته است. برخی از این جهش‌ها در پروتئین اسپایک رخ داده بود؛ اتفاقی که نشان می‌دهد ویروس درحال سازگاری برای فرار از سیستم ایمنی بدن انسان است.

مشکلات سلامتی اساسی در مورد مرد هلندی به این معنی بود که سیستم ایمنی بدن او درواقع هرگز فرصتی برای پاکسازی ویروس نداشت. بستری‌شدن طولانی مدت در بیمارستان، همراه با نیاز به انجام اقدامات احتیاطی بیشتر برای جلوگیری از آلوده‌شدن دیگران، کیفیت زندگی مرد را تحت‌تاثیر قرار داده بود. به‌گفته‌ی تیم پزشکی، هیچ مدرکی وجود ندارد که واریانت جهش‌یافته در بدن این مرد، افراد دیگری را در جامعه آلوده کرده باشد.

بیمار در ماه اکتبر ۲۰۲۳ و در نتیجه‌ی عود بیماری زمینه‌ای خود از دنیا رفت. تاکنون هیچ موردی مشاهده نشده که تا این حد طولانی‌مدت دوام آورده باشد و از طرفی عفونت‌های پایدار پدیده‌ی شناخته‌شده‌ای هستند که با ویروس کرونای عامل کووید ۱۹ ارتباط دارند. برخی از تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که از هر ۱۰۰ عفونت، تنها سه مورد ممکن است بیش از یک ماه باقی بماند.

مشکل این است که هرچه ویروس به‌مدت طولانی‌تری در بدن انسان تکثیر شود و تکامل یابد، شانس بیشتری برای ایجاد جهش‌های فرار ایمنی وجود دارد. این یکی از تئوری‌های مطرح‌شده در مورد چگونگی پیدایش اومیکرون است. باید توجه داشت که هر گونه‌ی جهش‌یافته به واریانتی نگران‌کننده تبدیل نمی‌شود؛ اما همچنان مهم است که عفونت‌های مداوم تحت نظر قرار گیرند و بیمارانی که از قبل با سایر مسایل پزشکی درگیر بوده‌اند، بهترین مراقبت‌های ممکن را دریافت کنند.

نویسندگان مقاله در بیانیه‌ای می‌گویند: «مدت زمان عفونت کووید در مورد مرد هلندی بسیار زیاد بود؛ اما عفونت‌های طولانی‌مدت در بیماران دارای نقص ایمنی در مقایسه با عموم افراد جامعه شایع‌تر است. کار بیشتر تیم ما شامل توصیف گروهی از عفونت‌های طولانی‌مدت بین یک ماه تا دوسال در بیماران نقص ایمنی بستری در بیمارستان بود. بااین‌حال به‌طور کلی عفونت‌های طولانی‌مدت اتفاق نادری است؛ چراکه افراد دارای نقص ایمنی تنها درصد بسیار کمی از کل جمعیت را تشکیل می‌دهند.»

مورد مرد هلندی در کنفرانس جهانی ESCMID ارائه خواهد شد.