نمایش سیستم گردشگری ایران در دوران قدیم با مستند «بر یال ابریشم»/جذب گردشگر با معرفی درست جاده ابریشم
تاریخ انتشار: ۲۰ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۱۹۳۰۴۳
کارگردان مستند «بر یال ابریشم» گفت: در گذشته که خیلی از کشورهای دنیا سیستم گردشگری نداشتند ایران قدیمی ترین کاروانسراها را برای اقامت در مسیر جاده ابریشم داشت.
ایمان بدری، کارگردان مستند «بر یال ابریشم» (کاروانسراهای ایران در راه ابریشم) در گفتوگو با خبرنگار میراث فرهنگی برنا درباره ایده ساخت این مستند اظهار کرد: ایده ساخت این مستند ۸ قسمتی از جایی به ذهن ما رسید که در یکی از تورهای گردشگری، شبی را در کاروانسرایی چادر زدیم تا صبح شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: در بین همسفران ما فردی به نام علی اکبر وحدتی بود که دکترای باستان شناسی داشت، ما در طول سفر از اطلاعات ایشان در خصوص کاروانسراها و ضرورت ایجاد آنها در میانه راهها استفاده کردیم.
بدری ادامه داد: از آنجا بود که ما فهمیدیم پیش از کشف نفت و تأمین مخارج کشور از راه فروش آن، این راهها منبع درآمد دولت بودند و دولت هم با برقراری امنیت و احداث مکانهایی که کاروانها شب را در آنجا استراحت کنند، باعث رونق بخشیدن به این راهها میشد.
نمایش سیستم گردشگری ایران در زمانهای قدیم
کارگردان مستند «بر یال ابریشم» گفت: پس از این سفر من به همراه برادرم احسان و یکی از دوستانم به نام پیام مهنانی تصمیم گرفتیم با توجه به مهارتهایی که طی ۱۵ سال اخیر در زمینه فیلمسازی کسب کرده بودیم، اطلاعات دریافتی را به صورت فیلم مستند درآورده و از شبکه های ملی به پخش برسانیم.
وی یکی از ویژگی های بارز این مستند را نمایش سیستم گردشگری ایران در زمانهای قدیم عنوان کرد و گفت: در گذشته که خیلی از کشورهای دنیا سیستم گردشگری نداشتند ایران قدیمی ترین کاروانسراها را برای اقامت در مسیر جاده ابریشم داشت.
بدری در خصوص زمان آماده سازی این مستند اظهار کرد: شروع مرحله تصویر برداری مستند «بر یال ابریشم» در اواخر خرداد ماه سال ۱۴۰۰ کلید خورد و ما توانستیم طی ۴۰ روز تصویربرداری را به اتمام برسانیم، البته تدوین این مستند ۸ ماه طول کشید.
وی با بیان اینکه ما برای تولید این مستند از شرقیترین نقطه کشور کار خود را آغاز کردیم گفت: کار ما از شهرستان سرخس و اولین کاروانسرای راه ابریشم در ایران یعنی «شرف» آغاز شد، در مدت ۴۰ شبانه روز یکی یکی با گذر از کاروانسراهای مهم این راه باستانی به قزوین رسیدیم و این مستند را در کاروانسرای بزرگ سعدالسلطنه به پایان رساندیم.
جذب گردشگر با معرفی درست جاده ابریشم
بدری گفت: در این ۸ قسمت ما ۲۱ کاروانسرا و ۲۶ جاذبه گردشگری حاشیه این راه زیبا و باستانی را معرفی کردهایم.
این کارگردان هدف از تولید این مستند را معرفی راه باستانی ابریشم عنوان کرد و گفت: متأسفانه این مسیر در معرض فراموشی قرار گرفته است، به همین جهت یکی از هدفهای ما زنده نگه داشتن این راه و هدف بعدی نشان دادن این راه و معرفی مسیر گردشگری از شرق کشور به غرب کشور بوده که همین موضوع باعث جذب بسیاری از گردشگران داخلی و به ویژه خارجی خواهد شد، چرا که ایران سهم بسیار مهمی در این راه دارد اما اکثر مردم از آن بی اطلاع هستند.
وی در پاسخ به این سوال که آیا قرار است این مستند به سینما حقیقت هم را یابد؟ گفت: در ابتدا این مستند قرار بوده در دو قسمت 60 دقیقهای تولید شود اما بعد از مرحله تصویربرداری، متوجه شدیم تصویرهایی که از کاروانسراها گرفتهایم آنقدر زیباست که دلمان نمی آید با تیغ به جانشان بیافتیم و با تکه تکه کردن آنها و حذفشان، معرفی راه ابریشم و ضرورت احداث کاروانسراها را به صورت ناقص و زود گذر در مستند بیان کنیم.
بدری ادامه داد: به همین جهت سعی کردیم با بهره گیری از ظرفیت شبکه گردشگری «شما»در سازمان صدا وسیما و حمایت های اداره کل روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و صندوق احیاء بناهای تاریخی، این مستند رو به سرانجام برسانیم.
تولید «بر یال ابریشم» در گرمای ۶۰ درجه
وی درباره اینکه چه کسانی در این مسیر با شما همراه شدند، گفت: تیم تصویر برداری ما در این مستند به صورت دائم ۱۱ نفر بود که با ۳ خودرو دو دیفرانسیل و مجهز به تجهیزات آفرودی و بقاء در طبیعت به مدت ۴۰ شبانه روز در مسیر راه باستانی ابریشم قدم گذاشتیم.
پیام مهنانی به عنوان تهیه کننده و مجری طرح، احسان بدری رمضانی به عنوان تصویر بردار، ثریا قاسمی و بهروز رضوی به عنوان راوی، صادق معصومیان به عنوان مدیریت تدارکات و پشتیبانی، پویان تطهیری مقدم به عنوان بازیگر و راهنمای راه ابریشم، محمد شاکری به عنوان نویسنده و علی اکبر وحدتی به عنوان مشاور محتوایی من را در این مسیر همراهی کردند.
وی در ادامه به چالشهای پیش رو در تولید مستند «بر یال ابریشم» اشاره کرد و گفت: ما در تولید این مستند با چالش های طاقت فرسایی روبرو بودیم، یکی از این چالشها گرمای هوا بود که در در برخی قسمتها با آن کنار آمدیم اما در قسمتی ما را به شکل بدی زمینگیر کرد به طوری که یکی از اعضاء گروه دچار شرایط جسمانی اورژانسی شد.
این ماجرا زمانی بود که قرار شد در گرمای ۶۰ درجه مسیر کویر و حاشیه دریاچه نمک را با ۴ شتر همراه با یک ساربان و ۲ کمک ساربان، بدون کمک از تیم پشتیبانی، با پای پیاده از کاروانسرای سفید آب تا کاروانسرای مرنجاب که حدود ۴۰ کیلومتر بود پیش برویم.
لزوم ثبت کاروانسراهای ایران در فهرست جهانی یونسکو
بدری در خصوص وضعیت کاروانسراها گفت: وضعیت چند کاروانسرا بسیار خوب بود و اقدامات مرمتی خوبی انجام شده بود، همچنین صندوق احیاء اقدامات خوبی را در راستای احیاء این کاروانسراها و تبدیل آن ها به بوتیک هتلهای سنتی و گذرهای فرهنگی کرده بود که به نظر من یکی از نقاط قوت این بناهای تاریخی محسوب میشود.
وی در پایان تصریح کرد: البته تا احیاء و مرمت همه کاروانسراهای تاریخی راه درازی در پیش است و نیاز به حمایتهای دولتی و مردمی احساس میشود، ما امیدواریم این کاروانسراها در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شود تا افتخاری برای ایرانیان در کنار تمامی افتخارات دیگر شود.
انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: باستان شناسی گردشگری مستند جاده ابريشم سیستم گردشگری جاده ابریشم راه ابریشم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۹۳۰۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(تصاویر) خیابانی که قرار بود شانزلیزه ایران شود
خیابان لالهزار قدمتی به درازای تاریخ پایتخت دارد. زمانی تنها یک باغ خارج از حصار شاه طهماسبی بود و به مرور به یکی از شلوغترین و پررفتوآمدترین خیابانهای تهران تبدیل شد.
روزگاری لالهزار مدرنترین خیابان تهران نام داشت و بسیاری از اولین تجربههای مدرنیته را در حافظه خود ثبت کرده است. زمانی نیز بهعنوان خیابان فرهنگی تهران قدیم از آن یاد میکردند.
شواهد امر میگوید که لاله زار باید پیش از سال ۱۱۹۰ خورشیدی به وجود آمده باشد. در عصر قاجاریه، این باغ مکان تفریح و تفرج پادشاهان به حساب میآمد و در سال ۱۱۵۴ خورشیدی و دوران فتحعلیشاه قاجار نیز، باغ لاله زار را محل سکونت رییس هیئت اعزامی ناپلئون بناپارت در نظر گرفتند. با توسعه شهر تهران، این باغ و اراضی اطراف آن نیز جزئی از محدوده پایتخت شد و روند رو به رشد خود را با سرعت پشت سر گذاشت.
سال ۱۲۵۲ خورشیدی و در عهد ناصری، ناصرالدین شاه در سفری به فرنگ، از تماشای خیابان شانزلیزه پاریس به وجد میآید. در بازگشت او، باغ لاله زار ۹۰ هزار تومان فروخته میشود و مسیری از میان این باغ میکشند تا خیابانی به سبک خیابانهای اروپایی و شبیه شانزلیزه پاریس، در طهران آن روزها ساخته شود.
اولین سیم تلگراف را از باغ لاله زار کشیدند، اولین چراغ گاز تهران قدیم را در شبهای لاله زار روشن کردند، اولین سالن سینما و اولین مغازه گل فروشی هم در همین خیابان افتتاح شد.
یک خط واگن اسبی، برای گشتزنی در خیابان لاله زار تدارک میبینند. «محله دولت» نیز در غرب باغ لاله زار، بهعنوان جدیدترین محله مسکونی تهران، یکی از زیباترین و مصفاترین کوچه باغها و از مرغوبترین اراضی شهر معرفی شد.
در دوران مشروطه، لالهزار اوج رونق و شکوفایی خود را پشت سر گذاشت و تا پایان عصر قاجاریه نیز، یکی از مهمترین نقاط گردشگری پایتخت بود. در پایان عصر قاجار و اوایل دوره پهلوی نیز، خیابان لاله زار یا «شانزهلیزه تهران» نماد نوگرایی و هنر ایران را بر پیشانی داشت. خیابانی که ترکیبی از هنر و تجارت را در دل خود جای داده و تئاترها، سینماها، رستورانها و ویترین مغازههای مختلف آن، رفت و آمد بسیاری را در این خیابان رقم میزد.
امروزه از آن لاله زار طهران قدیم تنها «خانه امینالسلطان» یا «خانه و باغ اتحادیه» باقی مانده که خوشبختانه از دام تخریب رها شده و به دست مرمت و بازسازی رسیده است. خیابان لالهزار قدیمی که امروزه به آن قسمت جنوبی لالهزار میگویند، حد فاصل خیابان جمهوری تا میدان توپخانه را شامل میشود؛ میدانی که خود داستانهای شنیدنی در خاطر دارد.