به نقل از «فارس»

گذر ونزوئلا از اقتصاد ونزوئلایی در سایه تحریم/ چرا صادرات نفت کاراکاس افزایش یافت

تاریخ انتشار: ۴ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۳۲۱۱۸۹

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، ونزوئلا یکی از کشورهایی است که اقتصاد آن به داشتن ابرتورم‌های نجومی در دنیا مشهور است، اما در دو سال گذشته تغییر سیاست‌های اقتصادی دولت مادورو و پایان کرونا از جمله دلایل افت قابل توجه تورم در این کشور بوده است.

در حالی که در ماه دسامبر سال ۲۰۲۰ تورم ماهانه ونزوئلا عدد بیش از ۷۷ درصد را ثبت کرده بود، اما این رقم در ماه مارس سال ۲۰۲۲ به 1.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

4 درصد کاهش پیدا کرده است. همچنین تورم نقطه به نقطه نیز در یک سال اخیر بیش از ۲۳۰۰ واحد درصد افت داشته است.

تصویر 1 روند نزولی تورم نقطه به نقطه ونزوئلا از سال 2021 را نشان می‌دهد.

تصویر 1

این کاهش تورم در حالی رقم خورد که طبق اظهارات رئیس‌جمهور ونزوئلا رشد اقتصادی این کشور پس از ۸ سال مثبت شده است. نیکولاس مادورو طی سخنانی در کنگره این کشور گفت: در سه ‌‌ماهه سوم سال گذشته میلادی اقتصاد ونزوئلا 7.6 درصد رشد را تجربه کرده و در طول سال 2021 احتمالا بیش از 4 درصد رشد داشته است.

براساس گزارش بانک مرکزی ونزوئلا، نرخ تورم ماهانه این کشور در ماه مه (ماه گذشته) به 6.5 درصد رسیده و این دوازدهمین ماه متوالی است نرخ تورم ماهانه کمتر از 50 درصد ثبت شده است.

* همکاری ایران و ونزوئلا برای افزایش تولید و صادرات نفت در سایه تحریم

کاهش تورم نقطه به نقطه ونزوئلا در حالی به روند نزولی خود ادامه می‌دهد که برخی رسانه‌ها معتقدند این کاهش تحت تاثیر تغییر در سیاست خارجی ونزوئلا و مذاکرات اخیر دولت مادورو با آمریکا برای کاهش تحریم نفتی، افزایش تولید و فروش نفت این کشور رخ داده است.

این ادعا در حالی مطرح می‌شود که افزایش تولید نفت ونزوئلا، با روی کارآمدن دولت سیزدهم و از 9 ماه گذشته، همزمان با امضای قرارداد صادرات میعانات گازی ایران به ونزوئلا رقم خورد، قراردادی که خبرگزاری رویترز از آن به عنوان «قرارداد بزرگ نفتی ایران و ونزوئلا» یاد کرد.

ویز رانگل، یکی از اعضای اتحادیه کارگران و عضو هیأت مدیره PDVSA درباره نقش میعانات گازی ایران در افزایش تولید ونزوئلا می‌گوید: میعانات گازی ایران به ونزوئلا کمک می‌کند تا برداشت نفت از سه تأسیسات نفتی که از جمله بزرگ‌ترین ایستگاه‌های استخراج نفت در این کشور هستند را بالا ببرند. نبود میعانات گازی و رقیق‌کننده باعث شده تا بسیاری از چاه‌های نفتی در این کشور غیرفعال شوند و حال ونزوئلا قصد دارد، تولید نفت خود را روزانه 250 هزار بشکه افزایش دهد.

طبق آمار اوپک از موعد اجرای این قرارداد نفتی، تولید نفت ونزوئلا بیش از 200 هزار بشکه افزایش یافته و به عدد 717 هزار بشکه در روز رسیده است (تصویر 2). اما همکاری نفتی دو کشور، تنها به تولید نفت محدود نشده بلکه در حوزه بازاریابی و فروش نفت تولید شده نیز گسترش یافته است.

تصویر 2

تا اینجا مشخص شد که دو کشور چگونه در سایه تحریم نفتی آمریکا، با همکاری یکدیگر قادر به افزایش تولید و صادرات نفت شدند.

* آیا تغییر در سیاست خارجی موجب کاهش تورم ونزوئلا شد؟

با وقوع جنگ اوکراین و تحریم نفتی روسیه توسط غربی‌ها، اروپا با کمبود انرژی نفت و گاز مواجه شده است. در این بین آمریکا به ناچار برای تامین انرژی اروپا یک تخفیف تحریمی برای واردات نفت ونزوئلا توسط دو شرکت انی و رسپول اعطا کرده است.

خبرگزاری بلومبرگ یکشنبه 15 خردادماه گزارش داد: وزارت خارجه آمریکا در پی اعمال تحریم‌های جدید علیه نفت روسیه، به دو شرکت «انی» ایتالیا و «رپسول» اسپانیا مجوز از سرگیری واردات نفت از ونزوئلا را ارائه کرده است (تصویر 3).

 

تصویر 3

همچنین طبق این گزارش، شرکت نفتی آمریکایی شورون هم برای دریافت مجوز مذاکره با ونزوئلا از دولت آمریکا در حال پیگیری است. در مجموع در ماه جاری تاکنون یک محموله نفت ونزوئلا توسط شرکت انی بارگیری شده است که طبیعتا این اقدام در ماه جاری نقشی قابل توجهی در روند نزولی تورم ونزوئلا در یک الی دو سال گذشته نداشته است.

به اعتقاد کارشناسان، روند نزولی تورم و رشد اقتصادی ونزوئلا به دلیل تغییر سیاست‌های اقتصادی دولت مادورو و پایان کرونا و افزایش فروش نفت این کشور به کمک ایران بوده است.

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: اقتصاد سایه صادرات صادرات نفت صادرات ونزوئلا قرارداد ایران و ونزوئلا قرارداد بزرگ نفتی ایران و ونزوئلا افزایش تولید میعانات گازی نفت ونزوئلا روند نزولی تولید نفت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۳۲۱۱۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جنگ جهانی نفت؛ بایدن در تنگنای تحریم‌ها، قیمت‌ها و انتخابات

تدابیر تحریمی جدید مجلس آمریکا علیه ایران، ونزوئلا و روسیه می‌تواند با افزایش قیمت نفت خام، به شانس پیروزی مجدد بایدن در انتخابات امسال آسیب بزند.

به گزارش اکوایران، دولت بایدن از به کار گرفتن تحریم‌های نفتی برای تسلیم‌کردن کشورهای متخاصم بیزار بوده و از بالارفتن قیمت نفت در سال انتخاباتی آمریکا هراس دارد. اما ممکن است جو بایدن مجبور به این کار شود؛ چرا که قانون‌گذاران کنگره دور تحریم‌های جدیدی را علیه کشورهایی مانند ایران اعمال کرده‌اند که می‌تواند بخش بزرگی از نفت موجود در بازارهای جهانی را خارج ساخته و تعادل را به هم بزند.

به نوشته کیث جانسون برای وبگاه فارن پالیسی، سؤال این است که آیا تحریم‌های جدید بر تولیدکنندگان بزرگ نفت، منجر به افزایش قیمت نفت در اواخر سال جاری می‌شود یا اینکه جریان نفت از قاره آمریکا به واشنگتن این امکان را می‌دهد که قیمت نفت و رفتار کشورهای متخاصم را کنترل کند؟

وسواس کنگره به تحریم ایران

آخرین تلاش‌های کنگره شامل لایحه تحریمی جدیدی بود که صادرات نفت ایران (و خریداران چینی آن‌ها) را به عنوان بخشی از یک برنامه جامع هدف قرار می‌داد. این لایحه بخشی از بسته‌ای بزرگ‌تر است که شامل کمک‌های دفاعی به اوکراین، اسرائیل و آسیا-اقیانوسیه نیز می‌شود. در صورت تصویب، تأیید رئیس‌جمهور و اجرای کامل، این تحریم‌ها می‌توانند بیش از ۷۰۰ هزار بشکه در روز نفت ایران را از بازار حذف کند که تقریباً نیمی از صادرات فعلی ایران را تشکیل می‌دهد.

اما این همه ماجرا نیست. لایحه تحریم‌ها تنها چند روز پس از آن ارائه شد که دولت بایدن، تحت فشار دوحزبی کنگره، به دلیل نقض مکرر وعده‌های کاراکاس در مورد برگزاری انتخابات آزاد، امتیاز لغو تحریم‌ها علیه ونزوئلا را پس گرفت. این موضوع می‌تواند در آینده برای نفت خام سنگین که پالایشگاه‌های نفتی ساحل خلیج آمریکا به آن علاقه‌مند هستند، به مشکل تبدیل شود. در همین حال، برخلاف میل واشنگتن، کی‌یف به استفاده از پهپادهای دوربرد برای هدف قرار دادن زیرساخت‌های ضعیف صنعت نفت روسیه و آسیب‌زدن به توانایی صادرات محصولات نفتی این کشور ادامه می‌دهد.

مهار ناموفق اوپک

در مجموع، این اقدامات جدید بازار نفت که در حال حاضر با کمبود مواجه بوده را بیش از پیش تحت فشار قرار می‌دهد. شاخص نفت خام در لندن همچنان در حدود ۸۶ دلار در هر بشکه باقی مانده و اوپک و شرکای آن اعلام کرده‌اند که به طور داوطلبانه تا ژوئن برای حفظ قیمت‌ها، تولید نفت خود را محدود نگه می‌دارند و همچنین تنش‌های ژئوپلیتیکی در خاورمیانه نیز بازارهای نفت را نگران نگه داشته است.

روری جانستون، بنیانگذار شرکت مشاوره تحقیقات بازار نفت «کامودیتی کانتکست» گفت: «اوپک مقدار زیادی نفت را نگه داشته و ما در ابتدای امسال با رشد تقاضای قوی مواجه بودیم». او ادامه داد: «میزان افزایش تقاضا در سال جاری یا تسریع رشد نفت شِیل ایالات متحده دو عاملی هستند که تعادل بازارهای نفت را تعیین خواهند کرد».

از نظر عرضه جهانی نفت، در حالی که اوپک و شرکای آن همچنان به کاهش تولید خود (به جز برای عراق و ایران) ادامه می‌دهند، ایالات متحده، کانادا، برزیل وگویان در حال جبران این کمبود هستند.

ایالات متحده با تولید بیش از ۱۳.۱ میلیون بشکه در روز، دوباره به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شده، اما بعید است در سال جاری، شاهد رشد قابل توجهی در این زمینه باشد. کانادا می‌تواند در سال جاری نیم میلیون بشکه در روز به تولید جدید خود اضافه کند که آخرین تلاش برای بهره‌برداری از شن‌های نفتی جنجالی آن خواهد بود. گویان به عنوان بازیگری غیرمنتظره در قاره آمریکا، حدود ۲۵۰ هزار بشکه در روز به تولید خود نسبت به سال گذشته افزوده است. همه این‌ها با هم برای جبران هرگونه کاهش تولید از سوی اوپک کافی خواهد بود، مگر اینکه تقاضای جهانی برای نفت بسیار بیشتر از حد انتظار باشد.

در گذشته، اغلب می‌شد روی عربستان سعودی، به عنوان بزرگترین تولیدکننده اوپک برای بازکردن افزایش تولید و صادرات به منظور حفظ قیمت‌ها در محدوده معقول حساب کرد و به طور تئوری می‌توان انتظار داشت که در صورت لزوم، برای ضربه‌زدن به ایران این کار را انجام دهد. مشکل اینجاست که هدف‌گذاری عربستان سعودی و اوپک تغییر کرده است.

آن‌ها قبلاً بر حفظ قیمت نفت در محدوده ۶۰ تا ۷۵ دلار در هر بشکه تمرکز داشتند. با این حال، جانستون می‌گوید: «در حال حاضر، آن‌ها کف و سقف بسیار بالاتری دارند». او افزود که قیمت نفت باید به نزدیکی یا بالاتر از ۱۰۰ دلار در هر بشکه برسد تا تأمین‌کننده اصلی بازار جهانی نفت، رویکرد خود را به طور کلی تغییر دهد.

به همین دلیل است که هرگونه نفتی که به دلیل تحریم‌های جدید از بازار خارج گردد، می‌تواند برای عرضه و تقاضای جهانی، قیمت نفت و از نظر سیاسی برای دولت بایدن، به مشکلی تبدیل شود.

چالش تحریم‌های جدید

با وجود افزایش صادرات نفت ایران به بالاترین سطح خود از سال ۲۰۱۸، چند دلیل وجود دارد که نشان می‌دهد قوانین جدید علیه این صادرات، دولت بایدن را فلج نخواهد کرد.

اول، به گفته بن کاهیل، کارشناس انرژی در مرکز مطالعات راهبردی و بین‌المللی، تحریم‌ها تا اکتبر اجرایی نمی‌شوند. دوم، آن‌ها آمریکا را ملزم می‌کنند تا بخش بسیار پیچیده‌ای از بازار صادرات نفت را هدف قرار دهد؛ یعنی پالایشگاه‌های مستقل چین که ارتباط کمی با مؤسسات مالی آمریکا دارند. این مؤسسات همان‌هایی هستند که معمولاً ابزار اصلی اعمال تحریم‌هایند.

کاهیل خاطرنشان کرد: «متوقف‌ساختن تجارت نفت ایران کار سختی است. این تجارت با پالایشگاه‌های کوچک چینی (معروف به «قوری») انجام می‌شود که اصلاً با سیستم مالی آمریکا در ارتباط نیستند. اگر می‌خواهید با این پالایشگاه‌ها مقابله کنید، باید با دولت چین تعامل برقرار داشته و من فکر نمی‌کنم بحث واردات نفت ایران مهم‌ترین مسئله در روابط دوجانبه پکن-واشنگتن باشد».

دلیل اینکه دولت بایدن نسبت به اعمال تحریم‌های جهانی بر صادرات نفت چه ایران، چه ونزوئلا و چه روسیه محتاط بوده، قابل درک است. در شرایطی که اقتصاد آمریکا رونق دارد، تورم همچنان بالاست و قیمت بنزین هم بیشتر از همه به چشم می‌آید. مشاور اقتصادی بایدن در هفته گذشته قول داد که هر کاری برای پایین نگه داشتن قیمت بنزین در طول تابستان انجام دهد و حتی به آزادسازی احتمالی ذخایر استراتژیک نفت آمریکا اشاره کرد.

کاهیل گفت: «هزینه‌های انرژی برای این دولت، از ابتدا، یک دغدغه جدی بوده است. بنابراین، آن‌ها در اعمال شدید تحریم‌هایی که می‌تواند بازار جهانی نفت را بر هم بزند، انگار روی لبه تیغ راه می‌روند».

سلاح مخفی آمریکا

شاید برای کنگره فعلی بیش از کاخ سفید، تحریم‌های نفتی همچنان آوازی خوش برای گوش مقامات است. طی یک دهه گذشته، ایالات متحده به لطف انفجار تولید نفت شیل، به تولیدکننده‌ای بزرگ، سپس صادرکننده و در نهایت به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شد.

در طول این مسیر، از نفوذ تازه به دست آمده خود برای اعمال تحریم بر کشورهایی مانند ایران، ونزوئلا و روسیه استفاده کرد، با این اطمینان که چاه‌های فوران‌کننده نفت آمریکا، هر کمبودی را از سوی تحریم‌شدگان جبران کند. قانون‌گذاران فکر می‌کنند اگر آمریکا یک سلاح نفتی دارد، پس چرا از آن استفاده نکند؟

کاهیل گفت: «این واقعیت که ایالات متحده در دهه گذشته چنین منبعی برای رشد تولید بوده است، به آن امکان داده تا بر تعداد بیشتری از کشورها تحریم اعمال کند. و واشنگتن عاشق تحریم‌های انرژی شده است. وقتی می‌خواهید فشار وارد کنید، این همیشه راه‌حل ساده‌ای است؛ هرچند همیشه هم مؤثر نیست».

از دیدگاه کاخ سفید بایدن، صرف اینکه آمریکا بزرگترین بازیگر عرصه نفت است، به این معنا نیست که درست چند ماه مانده به انتخابات ریاست‌جمهوری، می‌تواند از پویایی بازار جهانی نفت که بر قیمت‌ها در همه‌جا، حتی در شهرهای کوچک آمریکا تأثیر می‌گذارد، چشم‌پوشی کند.

کاهیل گفت: «نفت شیل به آمریکا آزادی عمل برای اعمال تحریم بر کشورهای بیشتری می‌دهد، اما این مجوزی بی‌قیدوشرط نیست».