به نقل از «تسنیم»

۳ مؤلفه مهم در تربیت کودک که نباید از آن غافل شد/ کودکانی که اشتباهی بیش‌فعال حساب می‌شوند!

تاریخ انتشار: ۱۵ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۴۲۷۸۵۹

رضا پورحسین معتقد است یکی از نیازهای اساسی کودک، نیاز به جابه‌جایی در فضاست، اما در خانه آپارتمانی فضای او اشغال شده و به همین دلیل اشتباهاً بیش فعال محسوب می‌شوند. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرگزاری تسنیم، دورهمی اهالی فرهنگ و رسانه و نشست تخصصی "توسعه علوم شناختی" در فرهنگسرای رسانه برگزار شد. در این مراسم از بسته آموزشی «کارکردهای اجرایی» با محتوای تنظیم هیجان و بازداری پاسخ که توسط مؤسسه سوفار آماده است نیز رونمایی شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

در این برنامه چهره‌هایی نظیر دکتر رضا پورحسین، رئیس و عضو هیئت علمی دانشکده علوم تربیتی دانشگاه تهران، دکتر محمود تلخابی و دکتر بیژن نوباوه وطن نماینده مجلس و نایب رئیس اول کمیسیون فرهنگی حضور داشتند و به ایراد سخنرانی پرداختند. اجرای این برنامه را نیز امیرعباس صادقی برعهده داشت. 

در ابتدای جلسه، مهدی شکیبایی رئیس فرهنگسرای رسانه صحبت کرد. او با اشاره به گردهمایی اهالی فرهنگ، هنر و رسانه در این برنامه گفت: مهمانانی که برای حضور در این جلسه دعوت شده‌اند، علاوه بر اینکه در حوزه فرهنگ صاحب اندیشه‌اند، از اهالی رسانه نیز به شمار می‌روند. دورهم جمع کردن این اساتید در یک برنامه کار سختی بود و به همین دلیل از همکارانم در فرهنگسرای رسانه تشکر می‌کنم. 

وی با اشاره به همزمانی این برنامه با روز قلم گفت: مناسبت مهم امروز، روز قلم است و برگزاری این برنامه مصادف با چنین مناسبت مهمی از اهمیتی دوچندان برخوردار است. 

شکیبایی درباره مأموریت کاری فرهنگسرای رسانه گفت: فرهنگسرای رسانه تلاش دارد با دعوت از اساتید برتر در حوزه رسانه، علاوه بر اینکه شهروندان را با مقوله رسانه بیشتر آشنا می‌کند، کادر رسانه‌ای تراز انقلاب نیز تربیت کند. این دو مأموریت مهم در اساسنامه فرهنگسرا مورد اشاره قرار گرفته است و همواره نسبت به اجرای آن اهتمام داریم. 

رضا پورحسین رئیس دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران دیگر سخنران این جلسه بود. او درباره این بسته آموزشی گفت: کار ما در حوزه روانشناسی، ورود به دنیای کودک است. برخلاف تصوری که وجود دارد، ورود به دنیای کودکان به راحتی ورود به دنیای بزرگسالان نیست و با موضوع پیچیده‌ای روبه‌رو هستیم. موارد متعددی را می‌توان یافت که کودک اجازه ورود به دنیای خودش را به شما نمی‌دهد. بنده معتقدم که اگر بتوانیم به دنیای کودکان وارد شویم، می‌توانیم به دنیای بزرگترها نیز وارد شویم. 

وی اضافه کرد: در تعلیم و تربیت اسلامی، اگر مبنا را فطرت درنظر بگیریم، ورود بسیار آسان است. در این نگاه، کودک براساس نگاه فطری خود، حرکت‌های فطری ما را پاسخ می‌دهد و به تدریج با ما هم‌معنی می‌شود. اما اگر از فطرت کودک جدا بشویم، امکان اینکه بتوانیم وارد دنیای او شویم، نامعلوم است. 

او درباره چارچوب‌های اصلی فعالیت در این زمینه گفت: برای ورود به دنیای کودک اول باید بشناسیم که کودک چیست؟ جمله مشهوری وجود دارد که می‌گوید: «کودک، کودک است؛ مینیاتور بزرگسالی نیست.» در حقیقت، ماهیت کودک با ماهیت بزرگسال متفاوت است. کودک، یک بزرگسال کوچک‌نما نیست، بلکه کودک، کودک است و به همین دلیل است که شگفتی خاص خود را دارد. اگر این تفکر را بپذیریم، متوجه می‌شویم که ما باید سمت کودک برویم، نه اینکه انتظار داشته باشیم، کودک سمت ما بیاید. 

3 مؤلفه مهم در تربیت کودک 

پورحسین تأکید کرد: کودک ترکیبی از حواس، احساس و ادراک است و نمی‌توان این 3 مقوله را جدای از او دانست. با رشد کودک و حرکت به سمت بزرگسالی، این 3 مؤلفه افتراق پیدا کرده و تفکیک می‌شوند. به نظرم در تربیت کودک و ورود به دنیای او، نباید از این 3 مؤلفه و بهم پیوستگی آن غافل شد که اگر غافل شویم، در شناخت کودک دچار اشتباه شده‌ایم. 

کودکانی که واقعاً بیش‌فعال نیستند!

وی درباره یکی از نیازهای اساسی کودکان بیان داشت: یکی از نیازهای اساسی کودک، نیاز به جابه‌جایی در فضاست. بچه‌ها برای پاسخ به نیاز جست‌وجوگری خود احتیاج دارند که در فضا بچرخند. این موضوع در حالی است که متوسط متراژ شهرها 100 متر است؛ ارزیابی دیگری هم نشان می‌دهد که 60 درصد خانه‌ها از اسباب و اثاثیه اشغال شده است. بنابراین فضای چرخش کودک اشغال شده است. به همین دلیل است که کودک روی میز و مبل رفته تا به جست‌وجوگری بپردازد. به همین دلیل به او بیش فعال می‌گویند؛ در حالی که واقعا بیش فعال نیست و ما فضای او را اشغال کرده‌ایم. 

محمود تلخابی، عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان در بخش دیگری از این برنامه سخنرانی کرد. او گفت: دهه 1990 از سوی آمریکایی‌ها به عنوان دهه «مغز» نامگذاری و پژوهشگران متعددی برای تحقیق و پژوهش در این حوزه دعوت شدند. به همین واسطه، سال 2000 فهم جدیدی از یادگیری، کودک و ... در دنیا معرفی شد. همین موضوع باعث شد که بتوانند نیروهای متخصص جدیدی را براساس نتایج این پژوهش تربیت کرده و به نهادهای ذی‌ربط کمک بکنند تا آثار و پیامدهای این علم را در سطح کاربردی توسعه بدهند. 

وی بیان داشت: در سال 1393، از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی، علوم شناختی به عنوان اولویت الف کشور تصویب شد. هم‌چنین ستاد توسعه علوم و فناوری‌های شناختی زیرنظر نهاد ریاست جمهوری تشکیل شد و نزدیک به 7-8 سال است که رشته‌های تحصیلی مرتبط با این موضوع در دانشگاه‌ها گسترش پیدا کرد. 

تلخابی تأکید کرد: زمینه‌های پزشکی، اقتصاد، اجتماعی، حوزه‌های فناوری شناختی و ... از جمله زیرمجموعه‌های این علوم شناختی است. باید اشاره کنم که ما جزء کشورهای پیشرو در منطقه در این موضوع هستیم و تلاش‌های قابل توجهی در این زمینه صورت گرفته است. 

بیژن نوباوه وطن نایب رئیس اول کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی دوره یازدهم در بخش دیگری از این جلسه گفت: بنده معتقدم کارکرد تربیت در زمان کودکی بسیار بیشتر از دوران جوانی و بزرگسالی است، چرا که تربیت در دوران کودکی اساس‌ها را پایه‌ریزی می‌کند. صحبت‌هایی که مطرح شد، بسیار کاربردی است اما به نظرم باید به نکات دیگری هم توجه داشت. بنده معتقدم که رسانه‌ها در تربیت کودکان نقش به‌سزایی دارند. البته کارکرد و تأثیر هر رسانه متفاوت با دیگری است. برای مثال، اثرگذاری رادیو متفاوت با تلویزیون است. این موضوع درباره رسانه‌های دیگر هم وجود دارد. مثلاً در ترسیم ذهنی موضوعات مختلف، اثرگذاری کتاب متفاوت با رادیو است. 

وی با طرح یک پرسش صحبت‌های خود را ادامه داد و گفت: در اینجا سؤالی وجود دارد و آنهم این است که آیا کشورهای پیشرو در حوزه علوم شناختی به ویژه غربی‌ها توانسته‌اند به تمام سؤالات پاسخ داده و به تمام آن چیزی که می‌خواهند برسند؟ پاسخ به این پرسش بسیار مهم است. در اینجا باید به تفکر انسان‌ها دقت ویژه‌‌ای داشت. برای مثال در ژاپن بچه‌ها از همان کودکی یاد می‌گیرند که به همدیگر احترام بگذارند اما چگونه است که بیشترین میزان خودکشی را در این کشور شاهدیم. تفاوت تفکر اومانیستی (انسان‌محوری) با تفکر الهی در چیست؟ باید به این سؤالات پاسخ داد. 

علیرضا سبقتی روانشناس و مدیرعامل مؤسسه سوفار در بخش پایانی این جلسه گفت: هدف ما توسعه علوم شناختی است. دلیل اینکه مخاطب اصلی را دوستان رسانه‌ای انتخاب کردیم این است که من احساس می‌کنم در این حوزه باید صحبت‌های زیادی شود تا در سطح فهم عموم این موضوع را گسترش بدهیم. شاید علوم شناختی در گام‌های ابتدایی خیلی تخصصی باشد و ما به دنبال این هستیم که در خانه‌ها، محیط آموزشی و ... ورود پیدا کند. 

وی اضافه کرد: تلاش می‌کنیم مجموعه‌ای از تولیدات رسانه‌ای را داشته باشیم تا بتوانیم آنها را در مراکز آموزشی در اختیار بچه‌ها قرار بدهیم. برهمین اساس پس از انجام کار پژوهشی، گروهی از کاریکاتوریست‌ها، روانشناسان و کسانی که در حوزه ادبیات کودک تخصص داشتند را دور هم جمع کردیم و مؤلفه‌های مدنظر را براساس موارد از پیش تعریف شده تولید کردیم. برای این بسته کار پژوهشی خوبی انجام شده و مقاله اثربخشی آن نیز در مقاله روانشناسی دانشگاه علامه به چاپ رسیده است. 

در پایان این مراسم، با حضور علیرضا و سایر مهمانان حاضر در جلسه، از بسته آموزشی «کارکردهای اجرایی» رونمایی شد. 

برگزاری پنجمین نمایشگاه کاغذ و مقوا با حضور چین،‌ هند و روسیه/ استاندارد 80 درصدی کاغذ مازندران برای چاپ کتاب‌های درسیرونمایی از کتاب هنری استادی که نگاهش به آینده بود

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: کتاب کودک گروه سنی کودک کتاب کودک گروه سنی کودک فرهنگسرای رسانه دنیای کودک تربیت کودک ورود به دنیای همین دلیل علوم شناختی بیش فعال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۴۲۷۸۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زیر تیغ

  امسال چیزی که بسیار بیشتر از مورد قبلی باعث آه کشیدن بود کاشت مژه وناخن وزدن و پاک‌کردن تتو برای کودک و نوجوان‌های زیر۱۵سال بود که در فضای مجازی وایرال می‌شد. همین وادارمان کرد درباره آن پرونده مفصلی بنویسیم.

یک منِ جدید
بینی بزرگ، جوش زدن بعد از جوش زدن، قد کشیدن و اضافه‌وزن و هزار و یک تغییر بزرگ در کنار حال‌و‌احوال گرفته همه‌اش تقصیر این بلوغ لامذهب است. دوران سختی که انگار دنیا روی سر آدم هوار شده و هیچ چیز مثبتی در زندگی وجود ندارد و این من یک منِ جدید است.همانجاست که تازه دوزاری آدم می‌افتدکه من زشتم یا چاقم یا به اندازه کافی خوب نیستم و حالاباید دنبال یک راه‌حل درست و حسابی بگردم.ساعت یک تا دو که مدارس تعطیل می‌شود اگر در خیابان راه بروی،هستند دختران و پسرانی که تا روپوش مدرسه تن‌شان نباشد باور نمی‌کنی در بهترین حالت ۱۶ساله هستند؛ موهای رنگ شده صورتی و ناخن‌های کاشته یا شلوار زاپ‌دار و مدل موهای عجیب در پسران. انگار مدارس هم دیگر ازخرشیطان پایین آمده‌اندوگیرعجیبی نمی‌دهند. گیر نمی‌دهند که فیلم تبلیغات آرایشگاه‌ها یکی درمیان دختروپسر کم‌سن‌و‌سال است که می‌خواهندعملیات‌های زیبایی‌شان را مدرسه متوجه نشود.
دلیل اصلی این تمایل به زیبایی عوامل زیر است:
۱ــ تغییرات هورمونی: در این دوره، هورمون‌های بدن تغییرات اساسی می‌کنند. این تغییرات باعث تغییرات در بافت پوست، شکل بدن و حتی ظاهر چهره می‌شود. مثلا آکنه‌هایی که به‌دلیل تغییرات هورمونی ایجاد می‌شود،می‌تواند چهره راتغییردهد واعتماد به‌نفس نوجوان را تحت تاثیر قرار دهد. پس خودتان را ناراحت نکنیدکه این دوره هم می‌گذرد ودرعوض روی اعتماد به‌نفس‌تان کار کنید.
۲ــ فشار اجتماعی: گروه همسالان و تایید شدن در این دوره بسیار مهم است. همسالان در این دوره ممکن است وضعیت ظاهر یکدیگر را مورد تمسخر و حمله آزاردهنده قرار دهند. این موضوع باعث می‌شود که نوجوانان به‌دنبال بهتر به نظر رسیدن باشند. پسرها برای مردانه‌تر به نظر رسیدن و دختران برای زنانه‌تر دیده‌شدن تلاش می‌کنند.
۳ــ تصاویر ایده‌آل در رسانه‌ها: اما رسانه‌ها؛ صنعت مد، تناسب اندام، لوازم آرایشی و...همواره تصاویر زیبای جوانان رابه نمایش می‌گذارد. این تصاویر می‌توانند انگیزه میل به زیبایی ظاهری در نوجوانان را افزایش دهند اما نوجوان باید به خود یادآوری کند که این تصاویر معمولا از واقعیت خیلی متفاوت‌تر است و تلاش برای تقلید از آنها امکان دارد به نتایج مطلوب نرسد.
درنهایت، میل به زیبایی ظاهری در نوجوانان نه‌فقط به تغییرات فیزیکی، بلکه به تأثیرات اجتماعی و روانی نیز برمی‌گردد.

وقتی از زشتی می‌گوییم
«زشت‌ترین بخش بدنت، نه بینی یا انگشت پا،بلکه ذهن توست.»این بخشی ازیک ترانه‌ است که به ما یادآوری می‌کند،همه چیزهای زشت، تنها یک خلأ ذهنی ماست. تاریخ زیبایی‌شناسی که در صفحه تایم‌لاین هم به آن‌اشاره کرده‌ایم به‌خوبی به ما نشان‌ می‌دهد که هرچه امروز زشت تلقی می‌شود، ممکن است فردا زیبا به چشم بیاید. بر‌اساس آمار‌ها در سال ۲۰۲۲ در ایران حدود ۳۲۰هزار عمل زیبایی شامل جراحی و غیرجراحی انجام گرفته که این رقم نسبت به ۱۵۱هزار عمل انجام شده در سال ۲۰۱۶ رشد بیش از دو برابری را نشان می‌دهد. پرس‌و‌جوی «دنیای اقتصاد» از سازمان نظام پزشکی ایران نشان می‌دهد تا امروز آماری در این زمینه به صورت رسمی منتشر نشده است و اصلا آمار دقیقی وجود ندارد. دلیل اصلی نداشتن آمار هم هرج‌ومرج در این حوزه بسیار گسترده است. در کنار عمل‌های زیبایی همین هفته اخیر آماری هم در‌خصوص استفاده از لوازم آرایش منتشر شد.در ۱۰ماهه سال ۱۴۰۲ میزان واردات فرآورده‌ها برای آرایش لب حدود ۷۵ تن معادل سه‌میلیون و ۱۰۸هزار دلار بوده است. محصولاتی که مبدا اصلی‌شان آلمان، فرانسه و ترکیه است و ارزش ریالی آنها حدود ۱۲میلیارد و۵۰۰میلیون تومان تخمین زده می‌شود. طبق همین آمارها در ۱۰ماهه سال ۱۴۰۲حدود ۴۶ تن از فرآورده‌ها برای آرایش ناخن دست‌وپا به ارزش یک‌میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان به کشور وارد شده. این درحالی‌است که به‌گفته داور کاظمی، کارشناس لوازم آرایشی تاکنون ۲۹۶ نوع بیماری ناشی ازمصرف لوازم آرایشی و بهداشتی غیراستاندارد شناخته شده که شایع‌ترین آنها التهاب پوست، جوش‌های صورت، آلرژی، نازایی، سقط جنین، بیماری‌های کبدی و انواع سرطان است و نمی‌دانم خانواده‌ها چطور جرات می‌کنند با نوجوان و کودک‌شان در استفاده از این لوازم و زیبایی به هر قیمتی همراه شوند.

بلاهای رسانه‌ای
وقتی کتاب می‌خواندیم شخصیت باحال و جذاب قصه را هرکس برای خودش یک‌طوری تصور می‌کرد؛ یکی سبزه با موهای مشکی، یکی بور و چشم آبی و هرکدام بنابه ذائقه و جغرافیا و معیارعرف جامعه و حتی علاقه شخصی و داستان ازجایی تغییر کرد که انیمیشن و فیلم برای‌مان نسخه زیبایی پیچیدند و رسانه پشت بندش برای زیبایی تعیین و تکلیف کرد. حالاجوری شده که برای زیبا بودن باید یک سر به مدل‌های محبوب و فضای اینستاگرام بزنیم و ببینیم با چه ترفندهایی زیبا می‌شوند و چه عمل‌هایی را برای تغییر هرچه بهتر‌شدن ظاهر انجام می‌دهند. از پوشش تا آرایش صورت و موها. تغییر منبع شناختی یعنی کوچ از کتاب به فیلم و سریال و رسانه که یکی از علت‌های معیار داشتن در زیبایی است و بعید هم نیست بعدها همین که هستیم را به‌خاطر الگو‌های رسانه مسخره کنیم. در گسترش فرهنگ بدن و آنچه مدیریت بدن خوانده می‌شود، رسانه‌ها نقشی تعیین‌کننده دارند. تصور افراد از بدن ایده‌آل اغلب متکی به تصاویر رسانه‌ای است و خب نتیجه‌اش هم معلوم. همه شبیه هم می‌شوند.

مرا ببین!
سیندرلا، راپونزل و شخصیت‌های فیلم‌ها و رسانه‌ها، وقتی جلوی چشمت می‌بینی هرکس درزیبایی بیشتر شبیه به معیار رسانه است، هرکس درجامعه وخانواده بیشتر ازنظرزیبایی تایید ودیده می‌شودودرمواجهه باکودک‌ونوجوان‌می‌شود یک آینه برای الگوبرداری‌اش که می‌فهمیم مسأله دو وجه دارد. ارزش شدن ضدارزشی به اسم زیبایی ظاهری و تایید و مورد توجه قرار گرفتن.یادم نمی‌رود روزی که یکی‌یکی کودک و نوجوان پساکرونایی که حالا توی گوشی‌ها زندگی می‌کرد برای اوقات فراغت و دیده شدن به فضای اینستاگرام و تولید محتوا به هر بهانه‌ای پناه می‌برد و یکی در میان ویدئو‌ها «با من آماده شویم» با رویکرد پوشش و زیبایی بود. این قاعده دو وجهی که اهمیت به ظاهر و ارزش بودن زیبایی و البته برای تایید شدن بین همسالان با لاغری و چاقی و صورت بود تا جایی پیش رفته واهمیت پیدا کرده است که کودک و نوجوان ۱۲تا ۱۵ساله برای رفتن به مدرسه هم به قول معروف تیپ می‌زند و از آماده‌شدنش فیلم می‌گیرد. این روش به ظاهر ساده یک مشت نمونه خرواری است برای این‌که بدانیم دیده‌ها و شنیده‌های بچه‌ها چقدر تغییر کرده و چقدر اساسا مسأله ظاهر ارزشمند شده‌است. ارزشی که باید در دستاورد‌ها دیده شده و توجهی که باید به توانمندی و استعداد شود. شاید بتوان گفت بزرگ‌ترین دلیل به این گرایش ارزش ندادن مدارس به ظرفیت کودک و نوجوان و نادیده گرفتن توانمندی وتشویق نشدن در بستر مدرسه بوده واین درحالی است که او،این لایک‌گرفتن رابیرون مدرسه در‌خصوص زیبایی‌اش می‌گیرد.

گم شده
پیدا کردنش شاید تا ۳۰سالگی هم طول بکشد اما خیلی مهم است خودت هم دنبالش بگردی یا بسپاریش تقدیر تا برایت تعیین تکلیف کند. هویت را می‌گویم و جواب این‌که من کیستم و آمده‌ام با چه هدفی زندگی کنم. یک وقتی به خودت می‌آیی، می‌بینی هیچ‌کدام از دارایی و حتی جواب «من کیستمت» آنی نیست که دلت می‌خواهد و با یک جمله مواجه می‌شوی:این من نیستم و نمی‌خواهم باشم.درگیر شدن با ظاهر و زیبایی و گم کردن مرز زیبا بودن و شورش را درآوردن آن هم در سن و سال کم؛ روزی آدم را به این خواهد رساند که نخواهد اورا به زیبایی، بلکه به توانایی‌هایش بشناسند. این خلأ و خوف و رجا، هویتی و میل شباهت به بزرگسالان در سنین پایین اگر مدیریت نشود و خود فرد غفلت کند در بزرگسالی خودش می‌ماند و هزار پشیمانی.اساسا اگر زیبایی را یک هدف بگذاریم برای هرچه زیباتر شدن مدام بخواهیم تلاش کنیم کلاه‌مان پس معرکه است.